Nja, gister was er dus een feestje. En er was drank, ugh. Ik snap nog steeds niet waarom, aangezien er slechts twee zestien waren en de rest eronder. But okay. Er was dus een meisje dat heel veel dronk en de hele tijd stoer liep te doen met haar shishapen en ze deed alsof ze dronken was enzo. Dus het werd een beetje verziekt, but daar gaat het niet om. Ik moest van mijn moeder half twaalf daar weggaan, net als hij -mijn beste vriend dus-. Maar hij wou me per se brengen omdat hij bang was dat ik mensen als dat kind -dat dus dronken rond liep- tegen zou komen. Ik hoefde maar een paar minuten te lopen dus vond ik het nogal overbodig, maar hij was echt bezorgd dat er iets zou gebeuren. Dus hij zijn fiets pakken en ik wachten, maar de groep kwam naar buiten dus we bleven nog even praten. Na een tijdje zei hij: 'lopen', dus ik ging alvast de hoek om. Bleek het dus dat hij het tegen zijn vriend had waarmee hij samen naar huis zo fietsen. Maar ik dacht dus dat hij het tegen mij had.
Ik liep de hoek om en was toen bij een straat waar er enge gozers waren, en ze kwamen best snel naar me toe lopen, dus ik durfde niet terug en ging rennend naar de stoplichten daar. Maar toen kwamen die jongens ook daarheen, dus ik besloot gewoon naar huis te rennen.
Een halfuur later werd ik geapp't door hem, en hij was helemaal bezorgd en ik kreeg een hele preek te horen dat ik zoiets nooit meer mocht doen. Ik vertelde dus waarom ik weg was gegaan en hij: 'daarom wou ik je naar huis brengen. Stel je voor dat er wat was gebeurd.' Hij is net een tweede vader, en daardoor moest ik lachen.
Ik heb hem moeten beloven nooit meer weg te gaan, en altijd op hem te wachten. Ik vond het eigenlijk wel schattig hoe bezorgt hij was.