• Er was eens een land dat niemand anders beter kent als het sprookjesland, gevuld met alle sprookjes die er maar bestonden,ook al weten de inwoners niet dat ze sprookjesfiguren zijn en bestaat hun leven uit de voor hun dagelijkse sleur, ze weten niet anders.
    De ouders zijn koningen en koninginnen, leven in een dorp of stad of wonen bijvoorbeeld in een hutje in het bos.
    Maar waar gaan alle jongeren heen ?
    Die zitten allemaal op Ever After High; een school voor ieder jongen en meisje tussen de 15 en 21 jaar.

    Jaar in jaar uit beleven ze hier allemaal hun doodnormale schooljaar en worden er vriendschappen opgebouwd en vijandigheden geschapen.
    Maar wanneer er op een dag geen teken meer te bekennen is van het schoolhoofd en er na twee dagen iemand anders in het kantoor zit beginnen er vreemde dingen te gebeuren.
    Wat is er aan de hand ? Zijn de leerlingen wel veilig ?
    Kunnen ze samen het mysterie ontrafelen of brengen ze elkaar ter val ?

    Ik speel ook de mysterieuze nieuwe directeur en dan bedacht ik me zo, om de problemen te veroorzaken, dat die om de zoveel tijd één van de personages benaderd en ze een opdracht geeft voor een beloning of zo, of om zich te bewijzen anders zijn er concequenties.
    Dit gebeurd dan niet in het speeltopic, maar de personages krijgen in een PB de opdracht of situatie door en die moet dan in het speeltopic uitgespeeld worden.


    De school




    Schoolgebouw impressie :
    1.
    2.
    3. (Thorngrove Manor)
    4. Thorngrove

    Het schoolgebouw bestaat uit een groot kasteel met daarin de kantine/balzaal, de bibliotheek,ziekenzaal en de docentenkamers.
    Als je de gang daarnaast inloopt heb je de eerste verdiepingen vol klaslokalen, dit is gebouw wit.
    Nog iets verder heb je een hal met standbeelden en portretten die naar de slaapkamers leiden van de studenten, deze beslaan 3 verdiepingen.
    De school heeft een binnenhof met daarnaast een boomgaard en met tegenover de kassen.
    Op het sportveld kunnen meerdere sporten beoefend worden.
    Er is een groot plein waar studenten samen kunnen komen met in het midden een fontein.
    De rest van de open vlakken zijn of grasvelden of tuinen en er zijn speciale magische plekjes op het terrein die zich af en toe laten zien aan de studenten.
    Naast het hoofdgebouw zitten stallen.
    Nog andere ruimtes binnen het schoolterrein :
    Ontspanningsruimte van de studenten. 2.
    Klein binnenhof 2.

    Impressie van de gangen :
    1.
    2.
    3.
    4.
    5.
    6.


    Schooljaar indelingNEW ! UPDATE

    Op je 15e begint je schoolleven op Ever After High, dus dan kom je in het eerste jaar.
    Vroege leerlingen kunnen dus ook 16 zijn in het eerste jaar.

    1e jaars ~ 15/16 : .....
    2e jaars ~ 16/17 : Ariël, Belle
    3e jaars ~ 17/18 : "Hatta"Mad Hatter, Anna,
    4e jaars ~ 18/19 : Elsa,Rapunzel
    5e jaars ~ 19/20 :Peter Pan,Pocahontas, Myron Huntsman
    6e jaars ~ 20/21 : Aurora 'Briar' Rose, Robin Hood, Adam Beast


    De Kamers
    Sinds dat ze voor het eerst op school komen hebben de studenten hun eigen kamers die ze dus niet hoeven te delen met anderen, deze word direct met een speciaal ritueel naar hun smaak omgezet, door bij de eerste keer de deurklink vast te houden en de ogen te sluiten, glijdt de magie in de ruimte het geheugen van de student in vormt zich zo naar het ideaalbeeld van de student.
    De kamers bevatten geen moderne technologie, maar kunnen wel magische eigenschappen bevatten.


    De vakken NEW ! UPDATE
    Indeling Klaslokalen :

    Wit 1 : Muziek, Kookles
    Wit 2 : Biologie, Geschiedenis
    Wit 3 : Topografie, Taal
    Wit 4 : Wiskunde, Oude talen

    Zwart 1 : Dierverzorging, Plantenkunde
    Zwart 2 : Handarbeid, Runenleer
    Zwart 3 : In verbouwing
    Zwart 4 : In verbouwing
    Zwart 5 : Magie

    Sportvelden : Gym, Schermen, Boogschieten

    Standaard Vakken : In het rood zijn personages die gespeeld worden
    Wiskunde ~ Prinses op de erwt
    Biologie ~
    Taal ~ Rattenvanger van Hamelen ( Geoffrey Hamelen)
    Topografie ~ Killian Hook
    Geschiedenis ~ Alice Wonder
    Gym ~ Killian Hook

    Keuzevakken ~ Maximaal 3
    Magie ~ Rumplestilskin
    Muziek ~ Rattenvanger van Hamelen (Geoffrey Hamelen)
    Handarbeid ~
    Kookles ~ Vrouw Holle
    Runenleer ~ Rumplestilskin
    Schermen ~ Killian Hook
    Boogschieten ~ merida
    Dierverzorging ~ Vrouw Holle
    Plantekunde ~ Vrouw Holle
    Oude talen ~ Alice Wonder



    Rest van de informatie komt nog ~ Zoals klasindeling, meer informatie over de indeling van de school en hoe de school eruit ziet, etc.


    ~ Regels ~

    ~ Ieder mag 2 personages max.
    ~ Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    ~ Minimaal 200 woorden per post.
    ~ Niet iemand anders personage besturen.
    ~ Niet iemand opzettelijk ernstig verwonden/ vermoorden zonder het te overleggen met de andere speler.
    ~ 16+ Toegestaan, maar hou het wel netjes.
    ~ Geen Mary-Sue of Marty-Stu personages (;
    ~ OOC tussen ( ) { } [ ]
    ~ De rest is nogal vanzelfsprekend (;

    Invullijstje : Alle personages zijn dus sprookjesfiguren, daaronder vallen ook de Disneysprookjes (;

    Om het nog even duidelijk te maken, het speelt zich niet hedendaags af, maar in the Enchanted Forest, dingen kunnen dus wel magisch aangepast zijn, mar dus geen elektronische dingen, geen moderne kleding, etc.

    Naam:
    Geslacht :
    Leeftijd : Dus tussen de 15 en 21 jaar
    Soort (Indien nodig)
    Keuzevak(ken) :
    Kamer :
    Innerlijk :
    Uiterlijk :
    Extra :

    DE ROLLEN

    ( ) Is paginanummer en het nummer erachter is in welk topic hij geplaatst is, dus de 1 staat voor het eerste rollentopic.
    Ook komen de rollen in de rollenstory te staan, link onderaan.

    Meisjes Ik zet even een stop op de meisjes tot er weer genoeg jongens bijgemaakt zijn.

    1~(1,2) Aurora 'Briar' Rose ~ DreamerN
    2~(1,7)Elsa Arendelle ~ Thaluke
    3~(1,6)Anna Arendelle ~ Chantilly
    4~(1,1) Ariël ~ Gwyn
    5~(1,4) Rapunzel ~ xLenox
    6~(1,4) Pocahontas Jagessar ~ VladiFerr
    7~() Tinkerbell gereserveerd voor WizardnightM
    8~(1,7) Bellerose "Bella" Storical ~ Insomniax




    Jongens

    1~ (1,2) Peter Pan ~ Pedrad
    2~(1,8) Robin Hood ~ Luna2013
    3~(1,1) "Hatta" Mad Hatter ~ BoterBabbelaar
    4~(1,4) Adam Edward Beast ~ Rhyme
    5~(1,10)Myronn Lance Huntsman ~ Insomniax
    6~ (1,17) Jack Frost ~ TheHorcrux
    7~ (2,1) Kristoff Bjorgman ~ TheHorcrux
    8~ (2,..) Eugene Fitzherbert ~ Lugano


    Docenten]
    1~(1,8) Rumpelstilskin ~ Luna2013
    2~(1,1) Killian Hook ~ DreamerN
    3~(1,7) Geoffrey HamelenRhyme

    4~(1,8) Alice Wonder ~ Thaluke
    5~(1,12) Merida Dunbroch ~VladiFerr
    6~(1,12) Vrouw (Mathilde) Holle ~ xLenox



    Rollentopic 1
    Rollentopic 2
    RPG story

    Inleiding :
    Het is 09:00 uur op een mooie woensdagochtend op een redelijk mooie 23 april, de zon scheen en er waren maar weinig wolkjes aan de lucht te bekennen. De vogels fluiten hun bekende lied en de magie ruist door de bladeren in de boomgaard heen waar een kleine eekhoorn een nootje weg plukt.
    Hoewel het schoolleven diens normale gangetje gaat, is er toch een ding dat aan sommige leerlingen knaagt.
    Waar is de directrice gebleven ? En wie had zich nu opgehouden in de bestuurskamer ?
    Want sinds twee weken is hun geliefde directrice nergens meer te bekennen, is haar stem niet meer te zien of te horen door het magische spiegelsysteem.
    En komt ze niet meer langs om gesprekken te voeren met de studenten.

    Maar iedereen weet dat de kamer niet geheel leeg is en dat er wel degelijk iets of iemand zich schuil houdt in de kamer, maar iedereen die geprobeerd heeft er naar binnen te stappen faalde en sommigen moesten voor een dag op de ziekenboeg liggen.
    Zelfs de magie van de leerkrachten kunnen er niet doorheen komen.
    Sommigen vergeten dat ze bij de deur geweest zijn als ze hem aanraken, sommigen branden hun vingers of krijgen het koud als ze de deur aanraken.
    Het is een mysterie, een mysterie dat opgelost moet worden, of juist niet ?

    De ochtend begint, heb je les of niet ? Ga lekker ontbijten of ergens hangen met vrienden.
    Lig je nog in je bed of ben je al uit de veren en met van alles bezig, zelfs op dit vroege uur ?

    Beslis maar, het is een normale schooldag, voor zover er dingen normaal kunnen zijn op
    Ever After High

    [ bericht aangepast op 31 aug 2014 - 15:27 ]


    Credendo Vides

    Mijn topicss


    Ich liebe dich 27.12.23

    Hatta

    Wanneer ik de vogels buiten hoorde zingen opende ik mijn ogen. Ik duwde mezelf omhoog op mijn ellebogen en keek even rond. Hare zat rustig in zijn hok en ik glimlachte even. Ik sloeg de dekens van me af en sloeg mijn benen over de bedrand, waarna ik mezelf uitrekte. Een nieuwe dag was aangebroken en hopelijk was het een goede dag. Gisteren ging het niet helemaal goed namelijk, ik had wat ruzies gehad.
    Nadat ik mezelf had aangekleed opende ik Hare zijn hok. Het konijn sprong over de rand en hupste de kamer door. Ik aaide Hare even over zijn lange, haasachtige oren en zei hem gedag. De tegels op de grond waren geel, de kleur van rust en vrede. Zo voelde ik me ook; rustig. Ik wandelde naar de deur en liep de gang op, toen sloot ik de deur af zodat Hare niet zomaar weg kon. Ik begaf mezelf rustig naar de kamer van Ariël en klopte op de deur.
    "Ik ben het, Hatta," vertelde ik en bleef rustig staan wachten. Ik had met Ariël afgesproken dat we deze morgen gezamelijk zouden gaan ontbeiten. Ariël en ik waren nu, vanaf dat de rode donder op EaH kwam, twee jaar bevriend. Pocahontas hoorde ook bij ons. We waren echt goed bevriend en we hadden haast geen ruzies, gelukkig.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [mijn topics]

    Pocahontas - 5de jaars.

    Ik werd wakker van zacht gefluit in mijn kamer. Voorzichtig opende ik mijn ogen en ik keek recht in de zwarte kraaloogjes van Meeko.
    Ik moet zacht lachen.
    'Ook goedemorgen' zeg ik en ik reik naar de biscuitjes op het kastje naast mijn bed. Meeko grist het uit mijn handen en eet het op het voeteneind op. Ik had de eerste twee uur vrij zoals gewoonlijk, maar ik had nu al enorm zin in ontbijt. Ik trok de dekens van me af en liep als eerst naar de vogelkooitjes om de twee eksters, die ik nooit een naam had gegeven, en Flit eruit te halen. Nog geen tel dat de kooitjes open waren of ze vlogen al naar buiten.
    'Flit,' zei ik nog even snel. De kolibrie draaide zich om en lande rustig op mijn vinger.
    'Zorg dat Meeko van de koekjes afblijft.'
    Ik gaf haar een knipoog en Flit pikte twee keer zacht in mijn hand. Het was heel normaal dat dieren naar me luisterde aangezien ik soort van met ze kon praten. Dierenfluisteraar noemde je dat en ik vond het prima. Het was fijn dat ik begrip kreeg van dieren als de mensen dat niet deden. Ik liep snel naar de badkamer en deed alles om ervoor te zorgen dat niemand straks dood neer viel van mijn stank. Daarna trek ik een simpele outfit aan dat bestond uit een bruine, van stof gemaakte, broek en een witte blouse gemaakt van meer stof. Ik vond stofjes altijd lekker zitten. Het deed me af en toe denken aan huis, maar daar waren de lledig van dieren huiden gemaakt. De eerste reden waarom ik was weggegaan. Met vol frisse moed stapte ik mijn kamer uit, met nog een snelle blik te hebben geworpen op Meeko die een pik van Flit op zijn kopje kreeg. Ik lachte zacht en trok de deur achter me dicht. Ik liep rustig door de gangen van de school en zag tot nu toe weinig mensen. Even dacht ik aan de directrice, maar ik kon me niet herinneren of ik ooit de nieuwe persoon in de kamer had gezien. Ik vergat het al snel toen ik de kantine inliep. De geur van versgebakken brood kwam mijn kant op en liet me mijn pas versnellen. Ik pakte twee broodjes met jam en een glas water. De kantine was een mooie open ruimte met sierlijke patronen op het plafond. Ik vond het altijd mooi hier. Ik ging zitten aan een tafeltje en zette mijn eerste hap in mijn broodje.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 10:08 ]


    "Rebellion's are build on hope"

    /

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 10:08 ]


    "Rebellion's are build on hope"

    Kristoff Bjorgman
    Een straaltje zonlicht schijnt in mijn ogen waardoor ik niet meer kan slapen. Ik heb gisteravond mijn gordijnen vast wel weer verkeerd dicht gedaan... een geïrriteerde zucht rolt over mijn lippen en ik gooi de dekens van me af om vervolgens uit bed te stappen en mijn kleren aan te doen. Ikga voor de spiegel staan om mijn kleding te fijseren en glimlach dan naar mijn spiegelbeeld. Zal ik zo bij Anna langs gaan? vraag ik mezelf dan af terwijl ik in de spiegel kijk. Ik haal een borstel door mijn haren en werp nog een blik in de spiegel om te kijken of mijn haar niet raar zit, als ik zie dat ik er redelijk uit zie stap ik vervolgens mijn kamer uit. Naar Anna dan maar, zal ze vast wel leuk vinden als ik haar op haal voor het ontbijt. Bedenk ik me dan met een glimlach. Ik loop richting haar kamer, als ik daar dan ben klop ik op hetzelfde ritme als zij ook altijd doet, zo weten we al snel wie het is aan de deur.


    [Zo, Kristoff done XD
    Doe Jack straks of vanavond na 5uur nog wel :]
    Ga vanmiddag naar een fair dusja dan kan ik niet posten]

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 10:35 ]


    Little do you know

    Rapunzel ~ 4e jaars

    “Pascal, nog vijf minuutjes..” Weer voel ik een pijnscheut aan de rechterkant van mijn hoofd. Negeren Punz, hij houd vanzelf wel op. Ik voel hoe Pascal zich verplaatst en opgelucht zucht ik. Hij had opgegeven. Fout. Ik schrok overeind van iets nats dat in mijn oor zat. “Gatver Pascal! Moest dat nou.” Ik kijk het diertje een beetje overdreven boos aan en wrijf met mijn hand over mijn oor. “Je weet dat ik het vreselijk vind als je dat doet.” Het diertje kijkt mij geamuseerd aan en wijst daarna naar de klok en naar mijn haar. Het was kwart voor negen en ik moest nog heel mijn haar kammen, omkleden en gaan ontbijten. “Nou laten we dan maar ons eens gaan klaarmaken.” Ik stak mijn hand uit naar Pascal, die via mijn hand zich omhoog werkte en vrolijk op mijn schouder ging zitten. Ik liep naar mijn kast om te kijken wat ik deze keer aan zou doen. “Nou welke denk jij, mini wekker?” Ik hield een licht paarse jurk in de ene hand en een zalm roze jurk in de andere. Pascal wees de licht paarse aan. “Oké dan.” Vrolijk zette ik Pascal op de kast en ging me omkleden in de badkamer. Ik pakte mijn borstel en liep naar het midden van mijn kamer. “Let’s do this.” Zei ik met een zucht.

    Na ongeveer een half uur later kwam ik de kamer uit. Mijn haar zat ik een grote dikke vlecht waardoor mijn haar net niet de grond aanraakte. Ik voelde hoe de magie om mijn heen bewoog en ik haalde diep adem. Was ik niet al uit mezelf wakker geworden dan deed de frisse ochtend lucht op EaH het wel. “Nou, zullen we maar richting het ontbijt gaan?” vroeg ik aan Pascal. “Ik moet namelijk wel iets gegeten hebben voor de gymlessen van Mr Hook.” Pascal knikte vrolijk. Misschien was Elsa er al wel, dacht ik in mezelf.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 11:34 ]


    How awful that must feel. Being normal? Ugh.

    Adam Edward Beast ~ 6e jaars

    Grommend draai ik me nog een keer om in mijn bed. Het is heerlijk donker in mijn kamer, zoals ik altijd eigenlijk wel fijn vind. Het is de fijnste manier om in te slapen, in het pikkedonker, en toch is op dit moment mijn lichaam zo onrustig als wat. Net op het moment dat ik me afvraag hoe laat het is, hoor ik de klokken van 9 uur slaan. Geïrriteerd draai ik me nog eens om in bed, waarom ben ik al zo vroeg wakker?! Mijn eerste les begint pas om 11 uur en is daarbij ook nog eens Biologie, wat echt dodelijk saai is. Ik probeer nog eens te gaan slapen, maar toch lijk ik er veel te wakker voor te zijn. Met een zucht sla ik dan uiteindelijk de dekens van me af en sta direct op om richting de badkamer te lopen. Voor heel even gooi ik een plens water in mijn gezicht voor ik me geheel en al omkleed en mijn kamer uit storm. Deze dag is nu al verpest, door alleen al zo vroeg wakker te zijn. Ik voel mijn ochtendhumeur de kop opsteken en ik loop zonder ook maar aandacht te besteden aan iemand richting de kantine. Als ik eenmaal de ruimte betreed, zie ik alleen nog Pocahontas zitten aan de lange tafel, een student uit een jaar lager dan ik. Niet echt het gezelschap waar ik me in wil verkeren, maar zo te zien was er nog niemand uit mijn eigen jaar of degene die ik daadwerkelijk zocht aanwezig in de kantine. Natuurlijk niet! Daar was het te vroeg voor... Nors zak ik neer aan één van de tafels, maar wel ver genoeg uit de buurt van Pocahontas en als ze slim was, zou ze daar blijven zitten.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 12:12 ]


    It's never gonna happen, Guys.

    Elsa Arendelle § Vierde jaars

    Met een zucht opende ik mijn ogen en stond op. Olaf,een sneeuwpop, stond voor me met mijn jurk. Een grinnik verliet mijn mond. ``Hoe ben je binnen gekomen?´´ vroeg ik hem. In mijn kamer vriesde het altijd wel. Soms voor de vrolijke sneeuwpop die van zomershield en anders omdat ik het zelf prettig vond. ``Door de deur.´´ zei hij simpel. Ik scudde mijn hoofd en pakte mijn jurk uit zijn handen om vervolgens te gebaren dat hij hier moet blijven. Snel loop ik naar de badkamer en doe mijn jurk aan. Om daarna mijn haren in een Franse vlecht te doen. Ik pak mijn schoenen en doe die aan. Hopelijk is Rapunzel er al. ``Klaar!´´ riep ik naar Olaf. En ik liep de kamer uit met de sneeuwpop. Voor Anna´s deur stond Kristoff. ``Morgen..´´ mompelde ik en snel liep ik naar de kantine. Ondertussen liet ik nog wat mensen struikelen. In de kantine zag ik Rapunzel al. En ik keek nog snel rond of ik hem zag. Maar jammer genoeg niet. Ik pakte een glas jus d'organe en nog een broodje om vervolgens ergens te gaan zitten. En Rapunzel te wuifen. We zaten samen in het vierde jaar en hadden na het eerste uur 2 uur gym.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Aurora 'Briar' Rose ~ 6e jaars

    Doorns, een ruimte vol met doornen.
    Ik keek om me heen, hoe ben ik hier toch weer terecht gekomen ? Waarom weer, al had ik ergens gehoopt dat ik ervan af zou zijn en na weken lang er geen last meer van te hebben gehad, waren ze hier weer.
    Het begon met schaduwen van die takken met hun doornen, maar nu wikkelden ze zich echt over de witte muren heen met een bijna misselijke groene kleur rezen ze omhoog en raakten ze bijna het plafond.
    Ik probeerde me te bewegen, maar toen merkte ik pas dat de ranken zich ook om mijn benen hadden gewonden en dat ze langzaam omhoog kropen, mijn knieën tegen elkaar bonden, mijn armen tegen mijn zij aan duwden tot ze mijn schouders bereikt hadden en hun doornen elke keer in me prikte als ik ook maar een minieme beweging maakte.
    Ik probeerde eraan te ontkomen door de stengels van me af te trekken, mijn handen bloedden van de kracht die ik zette op de stekelige dingen, maar ze wouden niet wijken terwijl ze al wurgend nog verder omhoog groeiden.
    Aan de onderkant begonnen zich bloemknoppen te vormen die zich uitten in bloedrode rozen, net zo rood als het bloed dat op de stekels druppelde, mijn bloed.
    Ik wou het uitgillen toen de doornen langs mijn gezicht streken, maar mijn mond werd afgedekt door een stengel met een roos, die langzaam mijn luchtwegen dicht hield geknepen.
    Het zou niet lang meer duren voor ik het bewustzijn zou verliezen en uiteindelijk dood zou gaan.


    Badend in het zweet schoot ik wakker in mijn bed op het 'zoldertje', iets wat ik niet gewend was want de nachtmerrie raakt mij niet zo vaak wanneer ik in dit bed lig in plaats van het grotere exemplaar beneden.
    Maar het was altijd dezelfde nachtmerrie, althans, bijna altijd dezelfde.
    Soms waren het schaduwen, soms kropen ze alleen maar tegen de muren op en bleven ze daar kleven.
    Dit was de eerste keer geweest dat ze zich ook op mij hadden gericht met hun overheersende kracht.
    Met de achterkant van mijn hand veegde ik het zweet van mijn voorhoofd en rolde uit mijn bed, aangezien dat goed kon gezien het feit dat mijn matras direct op de verhoging lag.
    Ik liet me half via de trap naar beneden glijden en mijn voeten vonden al snel de weg naar mijn badkamer om snel een frisse douche te nemen.
    "Wat gebeurd er toch met me ?" Mijn eigen ogen staarden naar me terug vanuit de spiegel terwijl ik mijn natte haar ui kneep waarna ik via het raam naar buiten keek.
    De zon begon nog maar net op te komen en de eerste stralen kwamen al boven de hoogste takken van de bomen in de boomgaard uit die ik vanaf mijn deur naar buiten kon zien, dus misschien was het nog een goede tijd om even naar buiten te gaan, het was hooguit half acht 's ochtends.
    Ik streek de zoom van mijn korte kanten nachtjapon glad en deed met een sleutel die naast de deur aan een haakje hing de deur open.
    Een fris briesje streek direct door mijn haar heen en lieten de waterdruppels opdrogen.
    Mijn blote voeten raakten de ochtenddauw die zich over het gras had verspreid en ik liet een paar kleine dwaallichtjes opschrikken voor ze tussen de bomen verdwenen.
    Zachtjes hummend bewoog ik me tussen de bomen door en streek met mijn handen over de basten.
    De bomen voelden gezond, zoveel beter dan de angstaanjagende doornen uit mijn nachtmerrie.
    De vogeltjes begonnen te fluiten waardoor ik moest lachen, de dacht werd nu al echt ingeleid.

    Vol nieuwe moed ging ik weer naar binnen en begon me om te kleden.
    Nadenken bleef ik voor mijn kledingkast staan.
    Wat zou ik vandaag aantrekken ?
    Snel wierp ik even een blik op mijn verstelbare paspop, waar een onafgemaakte jurk aan hing. Als die eenmaal af was wist ik wel wat ik aan zou trekken.
    Ik liet mijn rooster voor vandaag door mijn hoofd gaan. Als eerst zou ik Biologie hebben, gevolgd door een blokuur gym en een les dierverzorging.
    Ah, gym.
    Ik vond gym altijd wel leuk, lekker bewegen en in vorm blijven, vaak bleef ik ook altijd langer hangen dan de rest om nog even door te gaan.
    Al was dat niet de enige reden. Sinds het derde begon ik meer te letten op de aantrekkelijke studenten van school en op de liefde in diens algemeen.
    En toen had ik mijn ogen laten vallen op onze gym docent Killian Hook, wier zeker geen lelijke man is.

    Al zuchtend schraapte ik mezelf bij elkaar, het kan toch nooit wat worden tussen ons.
    Mijn vingers vonden de stof van een heerlijk zittende lichtblauwe met parelwitte jurk, de dunne stof glipte door mijn vingers door, eigenlijk helemaal geen jurk voor gym, maar ach, ik kon me altijd nog omkleden tussen de lessen door, er was niet voor niets een kleedruimte naast het veld met hokjes.
    De stof voelde heerlijk aan op mijn huid en het gevoel van blote schouders deed me ergens wel goed, ik vond het altijd al fijn als jurken niet te nauwsluitend waren bij de schouders en hals, dan had ik echt het gevoel alsof ik stikte.
    Even inspecteerde ik me nog weer in de spiegel. Door de lage uitsnede bij de schouders ondersteunde het ook mooi mijn halslijn en mijn buste.
    De drie goede feeën die mijn peettantes zijn hadden me bij mijn verjaardag een cadeau geschonken.
    Flora gaf me het geschenk van schoonheid, wat ik volgens velen bezat, maar zelf wist ik het zo zeker niet, mooi en aardig, zeggen ze, maar waarom had ik dan nog niet mijn levenspartner gevonden ?
    Fauna gaf me het geschenk van zang, wat ook door sommigen ondersteund word dat ik net een sirene was; mooi en met een betoverende stem.
    Het derde geschenk van Merryweather is me tot het moment van vandaag onduidelijk, mijn ouders wouden het er nooit met me over hebben, evenmin als mijn peettantes, wat tot genoeg discussies geleid had tussen ons waarna ik altijd het bos in vluchtte.
    Volgens anderen waren er meerdere feeën aanwezig en dat ik ook nog geschenken van Behulpzaamheid, vriendelijkheid en meer van dat soort dingen, maar dat zou veel te veel van het goede zijn.
    Ik bekeek mezelf nog eens, van mijn lange blonde haar, blauwe ogen tot mijn lange benen en smalle voeten en besloot het er maar bij te houden, ooit zou ik wel iemand vinden.
    Mijn voeten brachten me van de trap af richting de dierenafdeling, het was nu rond negen uur en ik had besloten om even bij mijn twee schatten te kijken ; Het kleine Lapland uiltje genaamd Goodfellow en de kat van mijn beste vriendin genaamd : Minerva.
    "Hé lieverds." Zoals gewoonlijk zaten ze al op me te wachten en ik handelde met zorg de dingen af die ik voor mezelf opgesteld had elke dag te doen.
    "Ik kom vanavond weer even en misschien dat we vanmiddag nog even lekker door de boomgaard kunnen wandelen." Dat was altijd één van hun beiden favoriet activiteit.
    Ik nam Minerva in mijn armen en aaide haar over der kop heen. "Kom dan gaan wij lekker wat eten." Spijtig keek ik naar Goodfellow, het was jammer dat hij niet mee kon.

    Ik kon merken dat ik nu geheel wakker begon te worden terwijl ik richting de eetzaal liep, maar toch knaagde er nog iets aan me, iets wat ik over het hoofd had gezien.
    Bij de houten balie van de kantine pakte ik een bord en legde er wat toast op, met boter, kaas en een appel voor daarna en voor Minerva een lekker stukje paté en met mijn bord in mijn handen liep ik naar één van de grote open tafels in het midden van de prachtige zaal en liet me daar neerzakken.
    Op mijn gemak nam ik de zaal in me op, en zag al wel een aantal leerlingen zitten. Ik zuchtte.
    Op zulke momenten moest ik altijd terugdenken aan vorig jaar, hoe ik en mijn beste vriendin hier zo goed als elk moment van de dag bij elkaar waren.
    En de directrice, waar was zij gebleven ? Sinds zes weken kon ik haar al niet meer te pakken krijgen en toen ik eens geprobeerd had om de deur open te krijgen kreeg ik een soort schok en moest ik de rest van de middag op de ziekenboeg doorbrengen.
    En sinds dien waren de nachtmerries ook begonnen.
    Diep in gedachten verzonken kroelde ik Minerva achter haar oor en nam ik een hap van mijn met kaas belegde toast.

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 23:42 ]


    Credendo Vides

    [Not going to read thát o.O nope haha. Te lang]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Vlahos schreef:
    [Not going to read thát o.O nope haha. Te lang]


    {Haha, is dezelfde begin post als de vorige keer (: Ik hou meestal van langere stukken in plaats van kortere, tenzij het gewoon even niet anders kan natuurlijk (;
    Anders maak ik ze sowieso wel iets korter..}

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 16:45 ]


    Credendo Vides

    DreamerN schreef:
    (...)

    Haha, is dezelfde begin post als de vorige keer (: Ik hou meestal van langere stukken in plaats van kortere, tenzij het gewoon even niet anders kan natuurlijk (;


    [Vorige heb ik ook niet gelezen omdat ik het te lang vind, xD. Sorry hahah.]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Merida Dunbroch - Lerares boogschieten.

    Hoe lang ik al wakker was wist ik niet. Ik staarde nu al voor lange tijd naar het plafond met de lichtgevende sterren. Ze bewogen van links naar rechts, van boven naar beneden en draaide af en toe in draaikolken. Plotseling stopte ze en verdwenen ze. Met magie werden de gordijnen opengegooid en ik zuchtte luid toen de zon binnenschepen. De drie rode katjes lagen allemaal op het bed en ik moest heel lastig bewegen om eruit te komen en ze niet wakker te maken. Het lukte half want ze opende alle drie hun oogjes, maar vielen daarna weer in slaap. Ik liep van de verhoging af waar mijn bed op stond en ging gelijk de lichte badkamer in. Ik waste mijn handen en gezicht en zorgde ervoor dat mijn adem fris rook. Vervolgen stak ik mijn haar op en deed ik een makkelijke outfit aan. Ik zat erg in mijn gedachten verzonken. Niet dat er nu iets was waar ik speciaal aan dacht. Het was de dagelijkse ochtendsleur en ik vod het maar niks. Mijn eerste les zou pas vanavond zijn dus besloot ik maar alvast te gaan schieten. Ik pakte mijn pijlenkoker gevuld met pijlen en mijn boog. Ik hing ze altijd netjes aan de muur waar haken zaten die precies op maat waren gemaakt. Ik liep de gang op en sloot de deur achter me dicht. Even stond ik stil in de gang om vervolgens mijn pas te versnellen en even snel naar de kantine te gaan. Ik pakte een broodje zonder iets erop en keek even de zaal rond. Ik zag al een paar mensen zitten met hun ontbijt en sommige zaten alleen en wachtte nog op anderen. Heel veel zin om hier nog langt te wachten had ik niet en beende gelijk de kantine uit om vervolgens naar buiten te lopen. Het was een prachtige dag voor eind april. Ik kwam aan bij de boogschietvelden en legde gelijk de eerste pijl aan. Ik voelde me niet lekker in mijn vel en schoot gelijk de eerste pijl in de roos om vervolgens gelijk weer aan te leggen.


    "Rebellion's are build on hope"

    Peter PanKleding
    Een luide kreun ontsnapt uit mijn mond zodra ik met een harde klap de houten vloer van mijn kamer raak. Boven me schommelt mijn hangmat zachtjes heen en weer als teken dat het ding me er zojuist op magische wijze uitgegooid heeft. Letterlijk. Toen ik nog in het derde jaar zat, heb ik me zo vaak verslapen dat de directie maatregelen heeft genomen. Ze hebben mijn hangmat betovert zodat die me er elke ochtend een uur voor ik moet beginnen uit gooit.
    Mijn hand wrijft over de blauwe plek op mijn heup die zich inmiddels heeft gevormd. Mijn pijngrens ligt gelukkig erg hoog, maar ik heb een hekel aan mijn hangmat gekregen. Ooit heb ik geprobeerd om op de kussens die verspreidt in mijn kamer liggen te gaan slapen, maar de volgende ochtend werd ik weer gewekt door mijn hangmat die me eruit had gegooid. Hoe ik 's nachts in mijn hangmat ben beland, is nog steeds een mysterie.
    In de houten muur van mijn kamer staat mijn rooster gegrift. Ook dat is een deel van mijn straf; mijn rooster word, ook met magie, elk jaar in koeienletters op mijn muur geschreven. Met een wat gepijnigde blik kijk ik naar het woord 'biologie'. Mijn minst favoriete vak en het is nog erger als ik er 's ochtends vroeg heen moet. Meestal val ik in slaap tijdens de les en dat wordt niet echt gewaardeerd.
    Als ik mezelf van de grond af heb geduwd, loop ik naar een klein kastje in de hoek van mijn kamer. Het is eigenlijk een nachtkastje, maar ik vind het maar een dom ding. Wie heeft er nou een nachtkastje nodig? Persoonlijk gooi ik alles het liefst op de grond. Het enige probleem is dat ik mijn kleding niet zomaar op de grond mag gooien en hoewel ik dat eigenlijk nog te vaak doe, probeer ik mijn kleding zo goed mogelijk op te bergen in het bovenste laatje.
    Ik schuif het laatje open en aanschouw de rotzooi. De kleren worden nooit gevouwen en liggen dus allemaal door elkaar. Ik grinnik om mijn eigen chaos en trek een aantal kleren uit de la. Zoals ik al verwachtte zijn ze allemaal groen, bruin of zwart; om de één of andere reden draag ik nooit andere kleuren. Binnen twee minuten heb ik mijn boxers omgewisseld voor een hele outfit.
    'Je hebt nog een half uur,' een stem galmt door mijn kamer. Weer een geweldig stukje van mijn straf: de kille stem van één of andere leraar die me verteld hoe lang ik nog heb voor ik klaar moet zijn.
    Omdat ik eigenlijk geen zin heb om nog langer in mijn kamer te blijven, loop ik naar de ontspanningsruimte. Ik ben benieuwd of Jack, mijn beste vriend, er al is, maar als ik hem nergens zie loop ik regelrecht naar de kantine. Jack vindt me wel en anders maar niet.

    Jack Frost
    Met een zucht stap ik uit bed, ik mag blij zijn dat ik , in tegenstelling tot Peter, nog normaal wakker worden kan. De gedachte dat Peter vanochtend weer uit zijn hangmat is gegooid laat me al zachtjes grinniken. Ik trek mijn blauwe, halfbevroren trui aan en een simpele jeans er onder. Ik kijk in de spiegek naar mijn witte haren en haal er een hand doorheen.
    "Goed genoeg" grinnik ik dan waarna ik mijn kamer uit loop, op naar de kantine. Ik zorg dat er ijs op een stuk van de vloer voor mij komt staan en glij er op mijn voeten overheen de kantine in. Mijn geweldige entree eindigt alleen minder geweldig aangezien ik met een klap tegen een van de tafels in de kantine knal. Ik kijk grijnzend naar de groep eerste jaars die me gechoqueerd aan kijken.
    "Hallo, welkom op deze school" lach ik waarna ik snel zorg dat ik daar weg ben, ik heb geen zin in straf zo vroeg in de ochtend. Als ik Peter al zie zitten snel ik naar hem toe en ga erbij zitten.
    "Nou ik heb de eerste jaars ook weer laten weten wie ik ben, denk ik" lach ik tegen Peter. Het is onmogelijk dat hij mijn luide entree gemist heeft.
    Zij zal het trouwens ook wel gemerkt hebben... ik kijk om me heen of Elsa Arendelle al in de kantine zit, en ja ze zit er. Ik grijns scheef naar Peter en grinnikdan weer zacht. Misschien moet ik het haar maar gewoon vertellen maar ik denk niet dat het wederzijds zal zijn... en Peter weet ook precies hoe ik over haar denk aangezien ik werkelijk alles met hem deel.


    [Beetje crappy maar goed XD]

    [ bericht aangepast op 4 mei 2014 - 19:06 ]


    Little do you know