[stilte]
Jup, dat was mijn treinreis naar Amsterdam toen ik ging proefstuderen vorige week. Dat en het feit dat de jongen die voor me zat, eruitzag als een slechterik uit een superheldenfilm. I kid you not.
Laat ik dan maar vertellen over de meeloopdag zelf.
Toen Ik de zaal binnenkwam, staarden zo'n 30 paar ogen zeer oordelend naar me (Ik voel me sowieso al een onderontwikkeld boers persoon in Amsterdam, maar dit maakte het nog erger).
De helft keek me aan van 'Moet jij hier', de andere helft kon het niet zoveel schelen. Ik ging zitten en maar observerend terug staren. Ron Weasley zat een stukje verderop en aan de andere kant van me ging een verwilderde hippie versie van een jongen, die ik van de middelbare school ken, zitten. Hij had een hippie bril, een hippie ketting en een hippie baard (Die er overigens uitzag als een dode eekhoorn, maar wie ben ik om te oordelen).
College begon en de docent liet The Italian Man Who Who Went To Malta zien en de gehele klas lachte alsof ze hem nog nooit eerder hadden gezien (Serieus, dat filmpje is zo oud als het internet).
Het college was in een kerk, wat er helaas voor zorgde dat ik het koud had. Ook was ik er al om half 6 uit, omdat ik de bus van 7 uur moest hebben. Waardoor ik niet alleen op het punt van slapen stond, maar ook ongelooflijk veel honger had, omdat ik sinds 6 uur niets meer gegeten had (Het was ondertussen een uur of 10).
Tussen de twee colleges die ik ging volgen door, stond het desktop van de docentenlaptop afgebeeld op de projector.
Ik lees: 'Female Convicts in Australia' (De fuck?) en 'Weduwenbeurzen' (...)
Het tweede hoorcollege bego en ik kon maar niet over het feit heenkomen dat het houten stoeltje waar ik op zat, zo vreselijk oncomfortabel was, waardoor mijn kontje gevoelloos was en een rare houten balk in mijn rug stak.
Ik keek nog eens rond en bedacht me dat de helft er nog uitzag als 15/16 en de andere helft als bijna 30, er was geen tussenweg.
De saucijzenbroodjes die naast me verorberd werden, maakten dat mijn maag nog een keer omdraaide terwijl op de projector de verkorting van de docent zijn naam te zien was: 'Oudbj' (Het internet heeft mijn brein vervuild)
Het was een Engels college, maar de docent bakte er niets van en vond vooral zijn eigen grappen erg leuk.
Van voren kwam een smerige rijstwafelgeur en ik kwam erachter dat ik een hele kras pen op mijn broek had gezet (Ik kan dus nog steeds niet goed met pennen omgaan. Misschien neem ik toch nog maar een tweede tussenjaar).
Als ik zo mijn eigen acties zie, zal ik vast eenzelfde attractie geweest zijn voor de mensen om mij heen als zij voor mij.
Terug in de trein zit ik tegenover een man, die het presteert om met een record in slaap te vallen (Serieus, kan zo in het Guinness Book of Records) en presteert mijn Spotify het om Duitse reclame te draaien (Tijd voor Premium).
Dat was mijn meeloopdagje in Amsterdam en ik heb me maar voor die studie ingeschreven, vingers gekruist voor de loting.
(Niet echt een treinverhaal, maar ik vind het leuk klinken 
)
#WWED - What Would Emma Do?
