[250] •Elemental Skills •Speeltopic - Speeltopics

•Het is het jaar 4582, er worden elk jaar meer experimenten op mensen uitgevoerd en meerdere slagen ook daadwerkelijk.
8 jongeren, vier jongens en vier meiden, zijn met hun geboorte ingespoten met een middeltje waardoor ze met hun 16e levensjaar een kracht ontwikkelen om een element te besturen. Niet alleen water, aarde, vuur en lucht. Zo kunnen ze bijvoorbeeld ook de kracht krijgen van dood of leven, duister en licht. Het is maar net hoe hun instelling is, en of ze het aankunnen. Echter hebben ze het niet voor het kiezen, maar krijgen ze het element aangewezen.
Een paar jaar, nadat alle acht de jongeren hun element hebben, worden ze uitgenodigd om naar een kamp te gaan, in dit kamp krijgen ze te leren hoe ze hun kracht moeten gebruiken en hier kunnen ze kiezen hoe ze het gaan gebruiken. Of ze er de goede of de slechte kant mee op gaan is geheel aan hen zelf.•

•Rollen•

•Jongens•EEN PLEK OPEN!
•Ethan Alec Rellics•18•Duister•Ender•
•Lucas Chase Cooper•18•Aarde•Took•
•Collin Jeremy Laroche•19•Lucht•Knetterdisco•
•

•Meiden• VOL
•Katelynn Crowley•19•Water•Dangerx•
•Jezebel Eleonora Vespucci•19•Leven•Lacey
•Aurora Lynn Swan•18•Vuur• CrazyGirlxx•
•Angel Alicia Mentink•17•Licht•xxjiggerxx•

•Mentoren•Max 4
•
•
•
•




•Rollentopic
•Praattopic

•Hutindeling•

[ bericht aangepast op 25 feb 2014 - 17:21 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Mijn topics]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

[MT]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

We beginnen als volgd;
De jongeren komen aan op het kamp en worden door de begeleiders (gespeelt door niemand dus iedereen mag deze zijn op dit oment) naar hun hut gewezen. De indeling is als volgd;
-Hut 1;
•Jezebel
•Katelynn
•Angel
•Collin

-Hut 2;
•Aurora
•Ethan
•Lucas

[ bericht aangepast op 25 feb 2014 - 16:56 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Aurora met 2 jongens in 1 hut, zij heeft het mooi voor mekaar ]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

[In de beginpost staat de link van het praattopic (: ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Angel Alicia Mentink
Na een lange reis kom ik eindelijk bij het kamp aan. ik kijk een beetje rond en zie niks bijzonders. Het was anders dan normaal, maar ik zou het wel overleven. Ik zag iemand verderop praten en liep naar degene toe. Toen degene mij zag liep hij ook naar mij toe. “hoe heet je?” vroeg hij mij. “Angel Alicia Mentink” zei ik tegen degene. Hij knikte en bleek 1 van de mentoren te zijn. hij wees mij naar een hut en vertelde dat ik met nog 3 andere in die hut zat. Ik bedankte hem en liep mijn hut binnen. Ik keek wat rond en vond het wel gezellig. Ik begon alvast met het uitpakken van mijn spullen. Kleding bij kleding, make up bij make up en andere dingen bij de andere dingen. Ik liep weer naar buiten en zag een grasveld. Ik liep naar het grasveld toe en deed mijn schoenen uit. het gras kriebelde aan mijn voeten en ik dacht gelijk weer aan thuis. Ik miste mijn vader en moeder best wel heel erg. Ik liep naar de andere kant van het grasveld, zodat niemand mij kon zien. Ik zet mijn muziek aan en begon erop te dansen. Ik verveelde me kapot en als ik me verveelde dan ging ik meestal dansen. Tijdens het dansen vergat ik de hele omgeving. Ik lette nu alleen nog maar op de pasjes die ik maakte. Elke keer als ik wat fout deed begon ik opnieuw. Na een tijdje oefenen lukte de hele dans foutloos.

[mijn topic]

---

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

[Wat is het begin? Komen ze gewoon aan en gaan ze dan naar hun hutten?]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

[Oh, deze had ik ook nog. Excuus!
Ja ze worden door begeleiders naar hun hut gewezen]

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Ok, dankje want ik ben bezig met een post maar ik weet niet hoe en wat het eerst zat.]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Jezebel Eleonora Vespucci

De reis richting het kamp was vermoeiend geweest. Nog nooit in mijn leven had ik me zo moe gevoeld. Zodra ik hoorde dat ik richting deze plek moest reizen omdat ik mijn element moest ontwikkelen en leren beheersen, was ik nogal aangeslagen geweest. Mijn moeder had het me pas op de dag van vertrek gemeld, bang dat ik zou weglopen. Haar angst was niet geheel onterecht geweest; ik schopte wel vaker een scène als iets me niet zinde. Toch zou ik in elke situatie kalm kunnen blijven, hoe zwaar het me soms ook viel.
Zodra ik uit de taxi stapte en de chauffeur had betaald, griste ik mijn zwarte koffer uit de achterbak en begon deze achter me aan te trekken, samen met de knalblauwe sporttas, die ik rondom mijn schouder had geslagen. Ik keek eventjes onverschillig om me heen, totdat er een jongeman op me afstapte. Hij had ravenzwarte haren en een licht, getinte huid. Ik schatte hem rond de dertig jaar, of misschien zelfs wel jonger.
"Goedemiddag. Ben jij juffrouw Vespucci?" vroeg hij op een vriendelijke manier. De enthousiaste ondertoon ontbrak niet aan zijn stem.
"Jezebel," antwoordde ik stug, waarna ik één van mijn wenkbrauwen vragend optrok.
De jongeman leek eventjes van zijn stuk gebracht te zijn. Hij had vast niet verwacht dat een jongvolwassen meisje zichzelf op een zo'n botte en brutale manier zou voorstellen. "Ehm... Volg mij maar, Jezebel."
Ik haalde mijn schouders op en liep netjes achter de jongeman aan, die waarschijnlijk een begeleider van dit kamp was. Ze zouden nog hun handen vol gaan krijgen, vooral als ze allemaal zo liefkozend en zachtaardig als deze man waren.
Al snel werd ik richting een hut geleidt, die de jongeman voor me opende en me uiteindelijk naar binnen liet gaan. "Je deelt deze hut met drie andere jongeren." Ik gniffelde eventjes, waarna ik mijn spullen op een willekeurig bed uitstalde. "Waarschijnlijk rennen die jankend bij me vandaan."
De begeleider trok een grimas, waarna hij eventjes wit wegtrok om vervolgens hoofdschuddend de hut te verlaten, waardoor ik grijnzend achterbleef. Ik vond het heerlijk om mensen op de kast te jagen. Ik was benieuwd of hier iemand rondliep die me in toom kon houden. Als één van de andere jongeren bevriend met me wist te raken, verdiende diegene een trofee. Werkelijk waar.

[ bericht aangepast op 28 feb 2014 - 21:18 ]

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Angel Alicia Mentink

ik ging ook een stukje het bos in en kwam al gauw een klein eendje tegen. ik wilde het aaien en oppakken, maar besefte dat dit niet de eenden bij ons in de buurt waren. Ik keek wat rond en ging gewoon een stukje lopen. Na ongeveer 10 minuten werd het wel een beetje te stil voor mij, dus liep ik weer terug. Net op dat moment zag ik een mentor uit mijn hut komen. Ik was wel een beetje nieuwsgierig dus liep ik eerst naar de mentor toe. ‘is er al iemand aangekomen?’ vroeg ik. ‘ja ze heet jezebel ofzo’. Ik bedankte hem voor de informatie en besloot haar heel even met rust te laten, zodat ze rustig kon uitpakken en al dat soort dingen. Ik verveelde me echt dood zonder mensen om me heen. Ik had met mezelf afgesproken om dat meisje 10 minuten te gunnen. 10 minuten om rustig uit te pakken. Ik ging weer naar het grasveld en ging liggen. Ik keek de lucht in en zag een hele groep vogels vliegen. Die vogels deden mij denken aan thuis. Thuis waren er ook altijd van die vogels die in groepen vlogen. Ik had besloten om die 2 minuten niet te wachten, dat zou mij te lang duren. Dus ik stak eerst mijn hoofd om de hoek en liep daarna naar binnen. Ik zag iemand daar staan en liep naar haar toe. Ik zei zo vriendelijk mogelijk ‘hoi’. ‘ik ben angel en jij bent toch jazel of jezebal?’ vroeg ik. Ik was echt slecht in namen onthouden.

Jezebel Eleonora Vespucci

Zwijgend begon ik met het uitpakken van mijn spullen. Mijn kleding en schoenen propte ik op het middelste plankje in de kast. Ik was nog zo aardig om ruimte voor de anderen over te laten, zo goed kon ik dan ook nog wel eens zijn. Een extra kussen wierp ik op het bed en mijn toiletmap plaatste ik op het houten nachtkastje. De witte sprei die op het bed lag verwisselde ik zo snel mogelijk voor een zwarte, aangezien ik mijn eigen deken het liefste wilde hebben. Het was een vreemde gewoonte, maar ik kon niet slapen als ik niet onder mijn eigen dekentje lag.
Ik was nog geen vijf minuten klaar met opruimen of iemand besloot om me te storen. Zachte voetstapjes naderden me en met een snelle beweging draaide ik me om, waardoor mijn ravenzwarte haren over mijn rechterschouder drapeerden. Het was een meisje. Ze had lichtblonde krullen en oceaanblauwe ogen. Ook was ze nogal tenger, iets wat haar breekbaar deed uitzien. Het meisje leek erg dromerig te zijn, een type zoals een prinses uit Disneyfilms. Daarnaast zag ze er nogal naïef uit.
"Hoi," stelde het meisje zichzelf voor, op een al net zo'n vriendelijke manier als de begeleider. "Ik ben Angel. Jij bent toch Jazel, of Jezebal?"
Ik vernauwde mijn blik eventjes en zette een uitdagende stap naar voren, waarna ik mijn rug rechtte en het meisje, ofwel Angel, minachtend aankeek. Haar naam paste weliswaar perfect bij haar uiterlijk; ze zag er lieflijk en schattig uit. En ik vond het drie keer niks. Ik hield niet van onschuldige meisjes die zich verschrikkelijk schijnheilig opstelden. En ook al waren de vriendelijke woorden van het meisje gemeend, ik vond haar niet aardig. Maar goed, wie vond ik wel aardig?
"Ik heet Jezebel, liefje," bitste ik op een overdreven, lieve, maar alsnog sarcastische manier. "En jij, engeltje, bent een tikkeltje onnozel." Ik liet mijn hoofd een tikkeltje naar links hangen en keek haar met een provocerende blik aan. "Deel ik deze hut met jou, Doornroosje?" Als dat zo zou zijn, hoopte ik eigenlijk op wat opstandiger gezelschap. Niets was zo saai als ruziemaken met een prinsesje. Hopelijk liepen hier dadelijk nog andere types rond, anders zou ik gaan doordraaien van verveling.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

(En nu trager a.u.b? ^-^
Even wachten nu tot iedereen (of meer dan de helft) gepost heeft. Anders ga ik een regel instellen )

[ bericht aangepast op 28 feb 2014 - 22:23 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

-oke dan wacht ik wel even -