Hoii, dit is een zeiktopic..
Nou.. Bij mijn vorige topic had ik al wat geschreven over mijn ''relatie'' met mijn beste vriend. Nou hij wilt een relatie en vind me leuk, ik hetzelfde, maar het is ONMOGELIJK. Waarom? Mijn vader is hier zwaar op tegen. Hij wilt ook geen stiekeme relatie waarmee hij steeds moet uitkijken of mijn vader het hoort etc. Dat heeft hij me ook gezegd. Ik snap het wel maar ik bedoel.. Er zijn eigenlijk 3 opties: gewoon elkaar niet meer zien/praten etc, vrienden blijven of een relatie. Ik weet dat de derde al gewoon afvalt, maar vrienden wil ik eigenlijk ook niet blijven.. Hoe blijven we vrienden als we elkaar leuk vinden. En de eerste optie vind ik nog het ergste ook, ik wil hem niet kwijt. Vooral niet om dit.. pff.
Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Tips?
Ik zit hier gewoon echt met een gebroken hart, ik vind dit idee dat het onmogelijk is erger dan dat hij me niet leuk vind ofzo.
- Home
- Forum
- Liefde, Vriendschap & Familie
- Wat te doen
Wat te doen - Liefde, Vriendschap & Familie
-
5 feb 2014 - 16:195 feb 2014 - 17:07
yasminhazael schreef:
(...)
Ja ik ben meer een aleviet. Dat is de stroming die heel wat vrijer is met bepaalde dingen snapjee. Maar natuurlijk hebben mijn nichtjes wel vriendjes gehad, maar dat zonder de vader weten. Ja klopt, ik wil het zelf wel. Maar hij wilt niet stiekem doen en alles dat is het. En ik weet dat hij me ook geen valse hoop wilt geven als we gewoon vrienden zijn, maar dat gaat ook niet helpen.
Hmm, eerlijk gezegd weet ik zelf ook niet meteen wat je precies kan doen. Proberen praten lijkt me nog steeds het beste.
Lukt het niet met je vader, dan zou ik eens met je vriendje proberen praten, eens nagaan of hij het echt niet wil proberen. Leg hem uit dat er echt geen andere manier is.“To live will be an awfully big adventure.”
21 feb 2014 - 18:06Waarom is het zo belangrijk voor je dat je vader er mee in stemt? Hij kent deze jongen ten slotte (als ik goed gelezen heb), dan toch liever iets vroeger een goed vriendje dan op je 18 met de eerste beste crackvent in de koffer duiken bij wijze van spreken... Als je moeder er al mee in stemt is het toch al iets, toch? Dat argument kun je gebruiken tegen je vader. Probeer rustig met hem te praten dat jij niet van je mening afwijkt, en dat jij jouw stroming heeft en hij de zijne, en dat je dat compleet respecteert maar dat hij zijn stroming niet aan jou kan opleggen? En anders met je moeder praten en met haar iets proberen regelen, je vader er gewoon buiten laten als dat kan?
Maybe we should doubt our fears instead our dreams.