• You get the best of both worlds
    Chillin' out, take it slow
    Then you rock out the show

    You get the best of both worlds
    Mix it all together and you know
    that it's the best
    You get the best of both worlds
    Without the shades and the hair
    You can go anywhere


    Wat doe je als een normaal leven wilt leiden, maar tegelijkertijd ook je gouden stem wilt laten horen? De jongens van One Direction hebben daar het antwoord op, want zij hebben beide levens. Wie niet slim is, moet creatief zijn, werd altijd tegen ze gezegd en dat is precies wat zij hebben gedaan. De jongens hebben allemaal de kast leeg getrokken, pruiken gekocht, om overdag als een normale tiener naar school toe te gaan en in de avond hun zelf te laten zien en de sterren van de hemel te kunnen zingen. Een dubbele persoonlijkheid, een dubbelleven. Het klinkt allemaal als het perfecte plan, maar is dat het ook? Wat als de jongens betrapt worden? Misschien zelfs verliefd worden, of hun vriendinnen, want worden net zo goed voorgelogen, achter het geheim komen? Het kan zelfs voorkomen dat je beroemde vrienden, ook hetzelfde plan had, om uiteindelijk ook op haar andere persoonlijkheid verliefd te worden.Of dat je als een vrouw verkleed naar school gaat, om verliefd te worden op 'hetzelfde' geslacht. Wat doe je dan? Ga je voor de waarheid, of komen er nog meer leugens, om jezelf te beschermen? De enige met wie je kan praten zijn de vier andere jongens, die precies hetzelfde doormaken.

    Rollen:
    De jongens:
    • Niall James Horan • Josh Dylan Cooper • quin98
    • Harry Edward Styles • Lucas Hunter Ransom • Tomles
    • Louis William Tomlinson • Tyler James Summerfield • NiaIler
    • Zayn Javadd Malik • Mona Davison • KiliOfDurin
    • Liam James Payne • James Logan Jackson • Kendizzzzle


    De klasgenoten:
    Louis • Sylvia Noah Watson • KiliOfDurin
    Liam • Lilyan 'Little of Lil/Lils' Emarald Holmes • Snowqeeun
    Niall • Grace Olivia Bäcker • Bonjourx
    Harry • Robin Willow McAllister • Act


    De mensen in het beroemde leven:
    Denk hierbij aan vrienden en paparazzi.

    • •
    • •
    • •
    • •
    • •





    Lijstje:
    Rol:
    Naam: Zowel de echte als de roepnaam overdag.
    Leeftijd:
    Nationaliteit:
    Innerlijk:
    Uiterlijk: Zowel overdag als 's nachts
    Studierichting:
    Extra:


    Kamergenoten:

    Studierichting:
    • Sylvia • Film
    • Zayn • Beeldende vormgeving
    • Louis • Drama
    • Grace • Singer en songwriter
    • Liam • Singer en songwriter
    • Lilyan • Beeldende vormgeving
    • Harry • Psychologie


    Regels:
    •Minimaal 5 of 6 regels vol schrijven. Dit om de inspiratie hoog te houden.
    •Maximaal 2 personages per persoon.
    •Topics worden alleen geopend door Tenacious en Magicales.
    •Schrijf je alleen in als je zeker weet dat je blijft reageren.
    •Geen perfecte personages, iedereen heeft wel slechte gewoonte's
    •16+ mag maar houd het netjes.
    •Als je offtopic gaat, zet het tussen haakjes; [ ], { } of ( ).
    •Meld als je een tijdje niet kunt reageren en naamsveranderingen.
    •Het is geen sneltrein!

    •Naar het idee van Tenacious, Magicales en de geweldige film: She's the man.


    Het begin:
    De jongens hebben zich net omgetoverd naar hun 'tweede' persoonlijkheid en zijn allemaal onderweg naar school, waar de rest van de mensen al een aantal uur doorbrengt.
    Veel te laat zijn ze dus, want op het laatste moment werden ze wakker gebeld door hun manager dat de plannen gewijzigd waren en ze een interview moesten geven. De vraag is dus hoe de jongens zich hier uit gaan praten bij zowel de leraren als hun vrienden.

    [ bericht aangepast op 29 jan 2014 - 21:28 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    - Mijn topics :3
    En Naomi, als je ergens mee zit kun je het altijd bij me kwijt :Y)
    -


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Act schreef:
    - Mijn topics :3
    En Naomi, als je ergens mee zit kun je het altijd bij me kwijt :Y)
    -


    Because I love him, do I need another reason?

    (MT)

    [*Pakt de jongens en trekt ze mee naar Nederland (:]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Act schreef:
    - Mijn topics :3
    En Naomi, als je ergens mee zit kun je het altijd bij me kwijt :Y)
    -


    Bowties were never Cooler

    [ Bonjourx wents Feaser ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Act schreef:
    - Mijn topics :3
    En Naomi, als je ergens mee zit kun je het altijd bij me kwijt :Y)
    -


    How far is far

    -ik wil alvast even meldem dat ik geen idee heb wanneer ik zal gaan reageren met mijn rol omdat ik ziek ben. Als ik eenmaal beter ben zal ik gaan reageren. Mt-


    Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

    Sylvia Noah Watson
    Ik liep met altijd klikkende hakken door de school. Lucas, mijn partner in crime en beste vriend, was er nog niet. Ook een aantal van de nerdjes waren er nog niet. Luke? Waar zit je? Ben je met Summerfield aan het fozen ofzo? x Syl. Als dat waar zou zijn snapte ik echt niet waarom. Tyler Summerfield. Een jongen van zo'n 22, die in belachelijke streepjesshirts liep. Wat was hij? 5? Nu stoote ik de boeken even uit de armen van een van de bruggers die langs me liepen. Eenzaamheid was niet een van mijn beste punten. Ik werd er heel chagrijnig van. Bij mijn kluisje wisselde ik mijn boeken. Ik was dan wel een bitch in een extreem strakke zwarte skinnyjeans en een mosgroen shirtje die op een schouder hing. Mijn vrije schouder gaf een stukje van een zwart kanten bh bandje. Aan mijn voeten droeg ik hoge hakken die achter me klikten. Mijn rode krullen lagen wild over mijn schouders. Ik liet me uiteindelijk met mijn boekenaan een tafeltje zakken en legde mijn benen erop. "Benen eraf, mevrouw Watson" Ik zuchtte en haalde met rollende ogen mijn benen van tafel. Ik haalde een hand door mijn krullen. Lucas mocht wel eens opschieten, want zonder hem was het hier extreem saai.


    Bowties were never Cooler

    Zayn Malik || Mona Davison
    Ik zat voor de spiegel in mijn kamer bezig met mijn make-up en mijn haren. Ik begon langzaam te wennen aan de lange haren. In het begin was het heel vreemd geweest, net als de jurkjes, het decolleté en de hakken, maar nu voelde het normalig. Ik kamde de klitten uit de donkere krullen van de pruik en klipte een paar losse plukjes achter mijn hoofd met een klein klipje. Ik fixte mijn bh nog even onder het misschien net iets te nette jurkje. Ik schoof met mijn voeten in mijn hakken en mijn bril op mijn neus en ging staan. Direct kwam Harley vrolijk aan lopen. Nu moest zijn halsband nog omgewisseld worden. Ik aaide over de bol van de pitbull en wisselde met een paar snelle handelingen zijn halsbanden om. Nu was hij Harry, Mona's puppy. Vanavond zou hij weer Harley zijn. Hem maakte het niets uit. Ik pakte mijn schooltas en schoof mijn schetsblok erin, voor ik die over mijn schouder sloeg en naar beneden hobbelde. "Hey, lads. Zullen we nu naar school gaan? Ik heb geen zin in nog meer geskipte lessen. Ik heb zo nog een uitleg over een nieuw project en daar wil ik wel bij zijn. Ik was nooit zo'n stuudje geweest, maar deze opleiding vond ik echt heel erg leuk en ik wilde gewoon slagen.

    [ bericht aangepast op 28 jan 2014 - 19:40 ]


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson || Tyler Summerfield
    Mijn bril maakte mijn tweede persoonlijkheid weer compleet en wierp weer een blik naar de spiegel. We hadden op het laatste moment bericht gekregen dat we een interview hadden als onszelf waardoor we zo te laat bij school aankwamen als onze andere persoonlijkheid. Ja, het klinkt heel ingewikkeld, maar na een tijdje leerde je het aan en werd het allemaal wat makkelijker, al zou het nooit zonder problemen verlopen. Ik hupte naar beneden, om me op Niall zijn schoot te laten vallen en een zacht kusje op zijn wang te drukken. . Dit was nog een van de redenen dat ik hier zo'n hekel aanhad, want in principe veranderde alles op het moment dat we naar school vertrokken. Zowel wijzelf als de banden die we op hadden gebouwd als One Direction. 'Zayn, ik wil niet,' mompelde ik zachtjes. 'Je weet zelf hoe het bij ons loopt,' mompelde ik er nog zachter achteraan, om me aan de jongen, bij wie ik op schoot zat, vast te klampen. Mijn schooltas had ik naast de bank gegooid, om heel eventjes naar Zayn te kijken, die ook binnen was komen lopen als Mona. Ik had altijd al een hekel aan school gehad, maar nu helemaal. Ik wilde mezelf zijn, had de neiging wel eens gehad om mijn mond voorbij te praten, maar wist dat het er allemaal niet in zou zitten. We moesten slagen en sowieso waren er al genoeg momenten dat we niet op school waren, omdat we op het podium of ergens anders stonden. 'Maar ik ga wel met je mee,' voegde ik er na een korte stilte aan toe door de laatste gedachten, om naar de andere te kijken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles || Lucas Ransom
    Nerveus beet ik even op mijn lip terwijl ik in de spiegel keek. Ondertussen was ik wel gewend aan mijn tweede uiterlijk, en vond het ook een soort van leuk, toch was het vreemd. Ik haalde nog even een hand door mijn zwarte krullen en besloot dat het wel genoeg was, om vervolgens de trap af te gaan. Louis, Zayn en Niall waren er blijkbaar al. Gelukkig, anders zou ik zo meteen zeker weten een zenuwinzinking krijgen. Ergens vond ik het fantastisch om naar school te kunnen gaan en een studie te doen die ik leuk vond, toch was het vervelend dat ik dan zo van karakter omsloeg en ik er niks aan kon doen. Dan was ik mezelf gewoon niet meer en liet me meevoeren met de gebeurtenissen. 'Ik ben het met Zayn eens, en anders krijg ik straks Sylvia nog over me heen,' klaagde ik zachtjes, en voelde mijn mobiel afgaan. Hoe kon het ook anders. Ik grinnikte even om het berichtje, al zou ik het nooit hardop voor gaan lezen. Daar zouden ze het ding eerst voor uit mijn handen moeten rukken, want hoe grappig ik het op de ene manier vond, zo weinig wou ik Louis kwetsen. Nee natuurlijk, ik ben niet achterlijk. En ik kom zo, heb me verslapen. x L. tikte ik snel terug, om vervolgens weer naar de jongens op te kijken. Ik wilde nu echt graag vertrekken.


    Because I love him, do I need another reason?

    Niall Horan || Josh Cooper

    ik werp een laatste blik in de spiegel, zo zag ik er weer heel anders uit. Ik haal mijn hand door mijn haren zodat het goed in model zit en kijk nog even via de spiegel in mijn ogen. Het zag er zo anders uit maar het moest wel mijn ogen waren nou eenmaal erg opvallend. Ik loop langzaam naar benden waar ik als eerste ben. Ik plof neer op de bank, ik had echt helemaal geen zin in school. Ik was inmiddels wel gewend aan mijn andere personaliteit maar het wou nou niet echt iets wat ik leuk vond. Louis komt binnen huppelen en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Hij ploft op mijn schoot en druk een kusje op mijn wang. ' Lou ik wil niet' mompel ik zachtjes en druk een kusje op zijn lippen. Een van de dingen die ik nog het ergste vindt aan school, de hele dag zag ik Louis wel maar ik moest doen alsof ik niks met hem heb. Zayn en Harry zijn inmiddels ook beneden en ik knik even. ' Ja we moeten maar gaan' Zucht ik en kijk Louis even aan wachtend tot hij opstaat.

    [ bericht aangepast op 28 jan 2014 - 20:04 ]

    Sylvia Noah Watson
    Na een tijdje kreeg ik een smsje terug. Ik zuchtte. Het zou ook weer eens niet. Sukkel. Vandaag was best een belangrijke dag. Bij mijn opleiding in elk geval. We kregen vandaag een dramastudent toegewezen om een project samen mee te doen. Ik kon met een aantal dramastudenten wel opschieten, nu maar hopen dat het niet Summerfield was. Ach, hoe groot was die kans? Blijkbaar was het voor psychologiestudenten geen belangrijke project startdag. Hij zat ten minste niet met die vreemde knul te flikflooien. Dan had hij zijn standaarden wel heel laag laten zakken. Gelukkig. Schiet toch maar op, Luke. Het is hier extreem saai zonder je. x Syl Ik verzond het weer en haalde een flesje water uit mijn tas. Ik begon het rustig te drinken en draaide een van mijn krullen om mijn vinger. Een brugger wilde een stoel pakken. Ik gaf hem een dodelijke blik. Direct liet hij de stoel staan en liep weg. Ik was nu echt niet in de stemming voor lagere jaars. Ik zuchtte en begon in mijn schrift wat verder te schrijven aan een van de scenario's waar ik mee bezig was. Hopelijk kon ik een van de scripts gebruiken voor het project, al zou een heleboel werk schelen. Al zou een heel nieuw script schrijven ook leuk zijn. Ik geeuwde even en schreef rustig verder, wachtend op Lucas. Het was hier echt haast ondragelijk zonder hem. Dan te bedenken dat ik een familie had met 47 kinderen alleen al van mijn generatie, er zat al een generatie onder aan een kant. Daar was ik dan nog niet aan toe, de heisa was ik wel gewend van ieder weekend bij nanna.

    Zayn Malik || Mona Davison
    Ik zuchtte toen ik Louis op de bank zag zitten. Hij en Niall zaten wel heel erg klef te doen. "Dudes. Een van jullie had de jurk aan moeten trekken. Jullie zijn echt veels te klef." Ik boog mijn knieen en aaide Harley nog even over zijn kop. Harry begon over Sylvia, zijn vriendin van school die een bloedhekel had aan de rest van ons, en velen anderen op school. Ze was echt een bitch en je moest haar absoluut niet tegen je hebben. Ik probeerde haar dus zo goed mogelijk te mijden. "Lou, krijg jij vandaag niet een partner uit de filmklas? Wat als dat nou Sylvia is? Dat is toch dat meisje wat je hoofd er vanaf bijt als ze de kans krijgt?" Daar had hij vast niet over nagedacht, Louis kennende. Zelf mocht ik gelukkig waarschijnlijk alleen iets doen, wat ik wel heel fijn vond. Ik haalde een hand door mijn krullen. Ik tilde Harley op en hield hem tegen mijn borst. De hond likte mijn nek. "Har, niet doen." mompelde ik tegen hem. Hij bleef gewoon kwispelen en vrolijk doen. Hyperactieve sukkel. "Kom." zei ik voor ik richting de deur liep. Ik haalde ondertussen mijn jas van de kapstok en zette Harley weer neer. Mijn jas ging over mijn jurkje en ik sloot hem erover. Ik had in totaal twee jassen: Een leren jack voor Zayn en een zwarte getailleerde trenchcoat voor Mona. Nu deed ik dus de tweede aan en pakte mijn sleutels van het haakje om met de auto naar school te gaan.


    Bowties were never Cooler

    Louis Tomlinson || Tyler Summerfield
    Het was automatisme geworden dat mijn mondhoeken verder omhoog krulde zodra ik Niall zijn zag. Iets wat ik met mijn tweede persoonlijkheid toch nog af moest leren, omdat dat toch de tijden waren dat we niet samen konden zijn, of beter gezegd waren. 'Ik wil ook niet, schat, maar we weten beide dat er geen andere oplossing is,' mompelde ik zachtjes en plaatste mijn lippen terug op de zijne tot Zayn zijn stem weer klonk. 'Nou, Malik, geef me een jurk dan, want eigenlijk klinkt het nog geeneens zo slecht. Had je daar niet aan het begin mee kunnen komen? Maar laat ons gewoon nog even en kijk de andere kant desnoods op, want straks zijn we al niet meer samen,' mompelde ik met een lichte grijns, om een kussen van de bank in de richting van zijn hoofd te gooien. Het laatste zorgde alleen wel dat mijn grijns verdween, net als Harry die binnenkwam, of eerder zijn tweede persoonlijkheid en de naam die klonk uit zowel zijn als Zayn zijn mond. Harry als zichzelf was namelijk wel iemand waar ik gewoon vrienden mee was. 'Dan sla ik met mijn hoofd tegen de kluisjes tot ik sterretjes zie, om vervolgens te horen dat ik naar huis mag? Of iets in dit richting?' verliet eerder vragend mijn mond bij de woorden van de laatste jongen. Ik had er nog geeneens bij stilgestaan en gezien ik altijd dat geluk had, wist ik dat ik me er wel op voor moest bereiden. Ergens zou ik zorgen dat ik weg kon komen, maar wist ergens ook wel weer dat de problemen zich dan nog verder op zouden stapelen, dus weer beter kon blijven met de kans dat ik halfdood bleef. Ik draaide me naar Niall, die volgens mij wachtte tot ik opstond, om een pruillipje, samen met grote ogen, op te zetten en een paar keer te knipperen. Het tegenovergestelde wat dus eigenlijk moest. 'Nialler, je weet dat je geweldig bent en ik heel veel van je hou, maar je staat dat toch niet toe? Je hebt nog wel een plan toch?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer