• One direction 'The biggest boyband on the planet'.

    Ze hebben Miljoenen fans over de hele wereld.
    Ze doen honderden concerten.
    Kortom ze zijn super populair en hebben alles wat ze willen.
    Maar wat als ze plots wakker worden en zien dat het opnieuw 2009 is.
    Niemand kent de boyband One Direction.
    Zullen ze in 2010 terug naar The Xfactor gaan? Of willen ze liever hun 'oude leven' behouden?
    Zullen ze elkaar vinden en terug vrienden zijn?



    Rules
    -Schrijf zo veel je wilt of kort en krachtig, (want soms heb je gewoon niet veel inspiratie om te schrijven en mag een kleine zin tussendoor ook wel)
    - Naam van je personage boven aan je stukje
    - Personage van andere bespelen mag niet (tenzij het mag van de tegenspeler)
    - Houd het realistisch (Geen Mary/Gary sue's)
    - 16+ mag (maar geef het aan en houd het netjes)
    - OOC aanduiden met (){}[]
    - en belangrijkste regel, heb plezier!

    rollen:

    One direction:
    - Niall Horan
    - Liam Payne - Kendizzzzle
    - Louis Tomlinson
    - Zayn Malik - NiamLoveYu
    - Harry Styles - Tenacious

    Other:



    - Liam's toekomstige vriendin -Gwenaelle "Gwen" Amarys De La Rie- Ivey
    - zus Louis - Emily Laura Tomlinson- NiamLoveYu
    - Harry's toekomstige vriendin - Brooklyn Brook Harvard - JustLoveGood
    - zus van zayn - Grace Surina Malik- Bonjourx
    - beste vriendin van Harry - Noah Macy Smith - Bonjourx
    -


    Rollentopic is nog altijd open

    begin:
    De jongens worden wakker en ondervinden dat ze terug in de tijd zijn.
    De meisjes hebben gewoon hetzelfde leven zoals altijd.
    Alleen 1D weet dat ze terug in de tijd zijn.


    Rollentopic:
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=158501&page=last&message=175

    [ bericht aangepast op 19 jan 2014 - 18:11 ]


    Do what you love, love what you do

    [Mijn topics.]


    Reality's overrated.

    [ Im a dinosaur! Rawr :3 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    [My topicazzzz]


    How far is far

    Zayn Malik

    Ik opende voorzichtig en merkte op dat ik in een kamer was waar ik lang niet meer geweest. Ik draai m'n hoofd en kijk. Dit is mijn oude kamer. Wat deed ik hier. We waren toch verhuisd? En was ik niet op tour met de jongens? Ik sta op en loop snel naar beneden. Waar raar genoeg mijn zus zat. Ik kijk snel op mijn gsm die nog altijd in mijn jaszak zit. Maar hij was erger. Hij leek niet op een Iphone. Het leek eerder op mijn oude kapotte gsm die ik vroeger had. Ik schuif het scherm open en keek in mijn contacten. Harry, Louis, Niall en Liam stonden er niet in. Nu pas merkte ik op dat het op de gsm nog 2009 was. Ik wandel weer terug naar de keuken. "Wat doen we hier en waarom is het op dit ding nog altijd 2009?", vraag ik aan Grace.


    Do what you love, love what you do

    Gwenaelle "Gwen" Amarys De La Rie.

    Met vertrokken gelaatsuitdrukkingen staar ik naar het plafond, hoewel, ik heb mijn ogen nog gesloten en het maakt niet uit of ik deze nou open heb of dicht, maar ik lig op mijn rug, dus zou ik in principe naar het plafond moeten staren. Als ik iets gezien zou hebben. Waarom zou ik eigenlijk mijn ogen openenen? De duisternis is eeuwig. Zal nooit verdwijnen. Het kraken van de deur klinkt. Mijn oma, dat moet haar wel zijn. Opa heeft zwaardere stappen. Daarbij is oma bijna altijd de persoon die me wekt. Ze komt naast me op het bed zitten, het matras veert in, en streelt even door mijn haar.
    "Gwen?" zegt ze zachtjes, haar zware Franse accent weerklinkt duidelijk in mijn gehoorgangen.
    Zuchtend open ik mijn ogen. Kom overeind. Oma gaat snel van het bed af en vraagt me of ik het verder zelf red. Ik knik, ja, hier in het huis ken ik het wel, daarbij staan er amper meubels. Daarbij heb ik nog altijd die rotstok. Stilletjes kleed ik me om. Zoek mijn borstel, die altijd op het kleine kastje naast mijn bed ligt, en haal deze met een paar halen door mijn haar. Terwijl ik heel zachtjes begin te zingen.


    Reality's overrated.

    [ Merken de toekomstige vriendinnen, vrienden en familie ook dat de tijd terug is? ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    (Nee)


    Do what you love, love what you do

    [ Okay thanks. Morgen komt er een post vanuit Grace. ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    (Okay)


    Do what you love, love what you do

    Grace Malik

    Ik was wakker geworden en had me snel omgekleed in een spijkerbroek en een hoodie, met daaronder mijn all stars. Mijn haar zat in een vlecht. Nu zat ik met een kop thee en een broodje aan de keukentafel. Mam en pap waren weer eens aan het werk. Eergisteren was is jarig geweest en eindelijk 14 geworden. Ik nam voorzichtig een slok van mijn thee. Ondertussen las ik een tijdschrift. Zayn kwam beneden en keek op zijn mobiel. Van wie verwacht hij zo vroeg een bericht. 'Wat doen we hier en waarom is het op dit ding nog altijd 2009?'Vroeg hij me. Waat the fack heeft hij het over? 'Waar heb je het over? We wonen hier en het is 2009.'Zei ik verbaasd. Onderzoekend keek ik hem aan. 'Voel jij je wel lekker?'


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    zayn Malik

    Ze keek me raar aan en zei, 'Waar heb je het over? We wonen hier en het is 2009. Voel je je wel lekker?'. Wat dit kon toch niet ben ik nu helemaal gek geworden ofzo. Was dat alles van One Direction een droom of was dit een droom? 'Zijn we niet 2014?'', vroeg ik haar weer. Dit kan toch niet. Ik keek van mijn gsm naar Grace en terug naar mijn gsm.


    Do what you love, love what you do

    Liam Payne.

    Ik werd wakker op de vloer. Ik ben dus weer mijn bed uit gevallen. De laatste keer dat dat gebeurde was in mijn eigen huis, en daar was ik nu niet, ik ben nu op tour met de jongens. Ik hielp mezelf omhoog, en ging op mijn bed zitten. De ruimte waar ik nu was leek helemaal niet op de tour bus, ik ben in mijn oude kamer. Ik was ineens klaar wakker, en liep naar de badkamer. Ik keek in de spiegel. Ik zag er weer net zo uit als toen ik zestien was. Wat is dit? Een of andere grap? Ik kleedde me gauw aan, en sprintte naar buiten. Ik moet naar Gwenealle toe, misschien weet zij wat er aan de hand is. Ik hoorde iemand zingen in de achtertuin van het huis van Gwenealle, alleen zij kan dat zijn, ik rende naar de achterpoort van haar achtertuin, en liep naar binnen. Gelukkig was de achterpoort open. 'Gwen, weet jij wat er aan de hand is?' vroeg ik stressend en ging naast haar staan. Eigenlijk heet ze Gwenealle, maar ik noemde haar altijd Gwen.


    How far is far

    Gwenaelle "Gwen" Amarys De La Rie.

    Al begon ik heel zachtjes, mijn zangstem word steeds ietsjes duidelijker. Er is immers niemand die me kan horen. Het is hier altijd stil, wat ik fijn vind. Teveel geluiden tegelijkertijd maken me in de war, maken een chaos in mijn hoofd.
    "Gwen, weet jij wat er aan de hand is?" vraagt een stem ineens, stressend.
    Normaal hoor ik mensen wel aankomen, maar ik was zo in mijn zang verdiept dat ik best wel schrik. Snel doe ik mijn zonnebril op, die ik af had gedaan. Ik draai me richting de stem. Schiet overeind. Hoe durft deze persoon mij zo aan te spreken, bij mijn bijnaam nog wel. Ik had gehoopt dat mensen wel af zouden schrikken van het feit dat ik een zonnenbril draag, donkere kleren en schoenen - ik weet niet hoe kleuren eruit zien, maar mijn grootmoeder noemt het donker - en een tatoeage maakt mij in de ogen van velen mensen een 'losgeslagen veertien jarig meisje'. Natuurlijk, ze denken maar. Tot ze erachter komend at ik blind ben. Stekeblind.
    Mijn hoofd draai ik richting de plaats waargvan ik gok dat de creep zich bevind - ik kan alleen gokken, gezien geluid, maar hij hoeft niet te weten van mijn beperking - en snauw hem dan af. "Weet jij wat ik denk wat er aan de hand is? Dat jij een engerd bent dat meisjes op hun kwetsbare momenten begluurt. Hun namen op de één of andere manier weet te achterhalen en ze dan ook nog eens afkort. Wie bén jij eigenlijk? De nieuwe buurjongen? Of een inbreker? In ieder geval, het maakte me niet uit wie je bent, rot op!"


    Reality's overrated.

    Liam Payne.

    Ze deed haar zonnebril af en keek mijn richting op. "Weet jij wat ik denk wat er aan de hand is? Dat jij een engerd bent dat meisjes op hun kwetsbare momenten begluurt. Hun namen op de één of andere manier weet te achterhalen en ze dan ook nog eens afkort. Wie bén jij eigenlijk? De nieuwe buurjongen? Of een inbreker? In ieder geval, het maakte me niet uit wie je bent, rot op!" snauwde ze. 'Waar heb je het ooit over, ik ben Liam' zei ik. Ze is mijn beste vriendin, ze moet me wel kennen. 'Je kent me toch wel?' vroeg ik. Ik zou het vreselijk vinden als ze me niet zou herkennen, en dan zou ik dus ook zeker weten dat er iets aan de hand is.


    How far is far

    [Zonnebril op. Haha. En in die toekomst hadden ze een relatie. Lol.]


    Reality's overrated.