Verdwaald in het donker
once you so something you shouldn't
make sure you do it well
Ik ben niet helemaal op de wereld op het moment. Alhoewel, fysiek gezien zit ik op de grond, maar mijn gedachten en ziel lijken mee te zweven met het zachte briesje wat langs mijn nek strijkt. Ik open mijn ogen en zie ze allemaal, mijn vrienden. De vrienden die ik in het verleden nooit gehad heb, de vrienden die me door steunen al kennen ze me pas sinds kort. Mijn blik glijdt over ze heen, het zijn aparte mensen die net als dat ik wil van het leven willen genieten. Genieten, dat heb ik de laatste tijd wel geleerd, elk moment zou je laatste kunnen zijn.
"Val, wil je nog wat?"
Zijn stem vult mijn oren en ik merk dat dat ik geen nee zal kunnen zeggen. Ik wil het, maar zelfs al zou ik het niet willen dan zou ik het nog niet kunnen zeggen. Vroeger was dit wel anders, de woorden "Nee, dank je" heb ik vaak gebruikt in mijn leven, te vaak. Nu is dat anders, Als ik het zelf ook maar een heel klein beetje wil, kan ik alles kunnen doen. Het gevoel dat de wereld van jou is en er geen grenzen hoeven te zijn heeft me overgenomen. Het voelt als een nieuwe vriend, een persoon die ik nooit heb durven aanspreken, maar van binnen als mijn beste vriend zou willen.
Een vlaag van minachting overspoelt mijn gedachten als ik terug kijk naar het verleden, al is verleden misschien niet de goede benaming aangezien het maar een paar weken geleden is. Ik knik naar de persoon tegenover me en mijn hand tast door het donker waarna mijn vingertoppen de hals van de fles voelen. Ik grijp deze vast en breng hem naar mijn mond. De avond is pas net begonnen en ik word nu al meegesleept in de donkere geheimen van de nacht.
veranderingen - reizen - keuzes - liefde
Linkje!
Let op, het proloog is een vooruitblik en verteld nog maar heel weinig over het verhaal!