• Dus ik schrijf dit verhaal. En hé ik dacht laat ik het maar even promoten want misschien zijn er mensen die het wel willen lezen ^^.
    Link: ZES



    28 februari 2831
    -
    Zes maanden. De datum op mijn telefoon staart me woedend aan. Woedend. Levenloze dingen hebben geen emotie. Hebben nooit een emotie gehad. Probeer ik mijzelf keer op keer te laten herinneren. Toch had het gevoeld, toen twee maanden geleden de laatste lantarenpaal uitging, alsof het licht bang was geweest en mij in de steek had gelaten. De datum was niet woedend. Het was ik die woedend was. Maar vertel dat aan iemand die al 6 maanden in complete stilte langzaam gek word. Al was het niet de stilte dat het ergste was. Het waren niet de legen straten die me het meeste angst aanjaagden. Het waren de lichamen. De doden lichamen. De levenloze blik in hun ogen. En het aller ergste de stank, de stank die gepaard ging met dood. Lichamen in verschillende staten van ontbinding. Al zes maanden waren overal lichamen. Al zes maanden was iedereen dood. Voor zo ver ik weet iedereen die ooit leefde. Iedereen.

    Behalve ik.


    Thank you for reading. You know feedback is also welcome. (:


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''

    Je mag niet alleen hoofdletters in de titel gebruiken. (cat) Ik bedoel in de topic titel.


    Some people are art and do art at the same time

    Sorry, ik ben echt een zeikerd, maar toen ik de intro las vroeg ik me meteen af: hoezo doet haar telefoon het na zes maanden nog als de beschaving naar de klote is?

    Verder schrijf je trouwens wel erg mooi!


    ars moriendi

    Gifts schreef:
    Je mag niet alleen hoofdletters in de titel gebruiken. (cat) Ik bedoel in de topic titel.


    Ook in het geval als het de titel van mijn verhaal is?


    ''Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.''