RPG - Het Epische Verhaal 5 - Speeltopics

De wereld was een zooitje en hoewel Morgan dat probeerde op te lossen, was iedereen eigenlijk alleen maar bezig elkaar uit te moorden en opnieuw de macht te grijpen.

De tijd wordt weer teruggedraaid en iedereen wordt opnieuw wakker. Dit keer bevinden ze zich echter niet meer op Zweinstein. Ze worden wakker in een doodnormaal gezin, waarvan de ouders denken dat het hun eigen kinderen zijn.

Het blijkt zelfs dat ze hun toverkracht zijn kwijtgeraakt en als normale tieners naar school moeten.

Meer uitleg en het inschrijftopic vind je hier
Speeltopic 1, 2
Overlegtopic 1

Personages

[ bericht aangepast op 10 maart 2014 - 12:44 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Li legde voorzichtig een hand op haar schouder.
'Zullen we gaan?' vroeg hij aarzelend en keek daarbij ook Moon even aan. Hij wilde haar niet buitensluiten, maar hij wist dat Noha's dood heel anders en misschien ook op een minder intensieve manier bij haar aankwam, dan bij hemzelf en Megan. Toch was het angstaanjagend en kreeg Li bijna het gevoel alsof dit alles was opgezet om hem pijn te doe,n, nu Zoë, Luuk en Noha weg waren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

MT

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Megan knikte verslagen en wilde dat Li zijn hand weg zou halen. Ze voelde zich er niet gemakkelijk bij.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

[Mijn topic]

Wense verveelde zich, ze gooide een balletje tegen de muur en ving hem. Elke keer weer...



[wauw, ik heb zoveel inspiratie]

Li zuchtte.
'Waar wil je naar toe?' vroeg hij aan moon. 'We kunnen beter het dorp uitgaan. Ze zoeken ons zo weer op'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Jurgen sloeg een arm om Daisy heen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daisy glimlachte en legde haar hoofd tegen hem aan.

Viktor wreef even in zijn handen, waar hij dunne, katoenen, witte handschoenen over aan had.
'Hoe heten jullie? Waar komen jullie vandaan?'

Moon keek Megan even bezorgd aan. Ze begreep hoe het meisje zich voelde en dat het niet meer dan logisch was om over de dood van haar vriendin te treuren, maar ze moest ook begrijpen dat Noha er niet meer was en dat ze niets meer voor haar konden doen.
‘We moeten hier zover vandaan als we kunnen,’ antwoordde Moon. ‘Het maakt niet uit waarheen.’

-
'Ik ben Sloane,' stelde ze zich voor aan de oude man. 'En eh - eigenlijk weet ik niet goed waarom ik hier ben. Ik werd opeens wakker in het bos met hen.'
Ze knikte naar Damien en Zet.

Every villain is a hero in his own mind.

'Voor mij geldt hetzelfde,' zei Damien op zijn beurt. 'Ik heet Damien. In welk bos zijn we eigenlijk? Ik heb niet het idee dat we nog in Frankrijk zijn.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik geloof dat we in Engeland zijn,' zei Viktor.
'Dat zeiden ze tenminste op een kastje in mijn huis. Ik heb echter geen idee wáár in Engeland we zijn.'
Viktor keek rond en toen naar zijn handschoenen en de bloedvlek die erin zat. Hij had nog geen kans gehad om ze te wassen.

'Een pratend kastje?'
Zet rolde met zijn ogen en schudde zijn hoofd.
'Je bent een tovenaar.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dan bent u dat dus ook,' merkte Viktor op.

[ bericht aangepast op 17 jan 2014 - 21:47 ]

'Kunnen jullie je stokken dan vinden?' vroeg Sloane zich hardop af, gezien de hare onvindbaar was.

Every villain is a hero in his own mind.

'De mijne is verdwenen,' meldde Viktor.
'Ik werd wakker zonder stok.'