• Zoals de meeste van jullie weten gaat het bij mij op school niet zo lekker qua klasgenoten enzo
    Ik ga nu wel wat meer om met wat jongens, maar ik zit nog elke les alleen

    In februari gaan we met school naar Parijs.
    En ik zit heel erg te twijfelen of ik mee zal gaan of niet

    We zijn vorig schooljaar ook twee keer op buitenlandreis geweest en beide keren had ik het idee dat ik er buiten viel
    Vooral de laatste keer was ik erg eenzaam, ik heb toen meerdere keren eraan gedacht om een einde aan alles te maken.

    En dit jaar lig ik nog minder goed in de klas. Ik heb met mijn mentor hier een gesprek over gehad en ik doe echt mijn best om erbij te horen, maar het lukt niet.
    Nu is bij mij ook het syndroom van Asperge (een vorm van autisme) geconstateerd. Ik heb met mijn ouders hulp gezocht en heb na de vakantie een intake gesprek. maar de taalreis is al 3 weken daarna

    Ik ben gewoon bang dat ik me weer zo eenzaam ga voelen en ik weet gewoon niet of ik mezelf dit keer tegen kan houden
    Vorige keer lukte dat alleen maar door aan de vakantie te denken die er op zou volgen.

    Aan de ene kant wil ik heel graag mee, het is best een leuk programma en ik vind Parijs een prachtige stad. als ik niet mee ga moet ik 4 vakantiedagen opnemen en dat wil ik liever ook niet.
    We gaan best veel cultuur dingen doen (Louvre, stadswandeling, arc du triomphe) en dat vind ik heel leuk, maar de rest van mijn school niet en ik heb vorige keren ondervonden dat ze het dan voor mij verpesten en me er mee pesten. Ook gaan we dit keer in een jeugdherberg i.p.v. een gastgezin. En ik ben bang dat het daardoor voor mij nog minder leuk wordt omdat iedereen het gezellig heeft terwijl ik er niet in betrokken wordt.

    Lang verhaal, maar ik moet het kwijt want ik kijk nu al op tegen de taalreis en ik zit nu zelfs te huilen tijdens het schrijven. En ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Aan de ene kant wil ik zo graag mee, aan de andere kant kijk ik er zo tegen op.
    Wat zouden jullie doen?


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Hoi meid,

    Een 'stempel' is nooit leuk, ik ken Asperger. De zus van mijn beste vriendin heeft het, en een goede vriendin van me. Maar weet je, dat zegt niet alles. Jij wordt er niet anders door nu je weet dat je Asperger hebt. Ik begrijp wel dat dit moeilijk is, vooral in het begin. Maar als je goed nadenkt, is het dan misschien ook een beetje een opluchting dat je weet wat je nu 'hebt'?

    Wat een dilemma. Als ik zo hoor hoe je er mee zit (dat je er een einde aan wilde maken, dat je niet weet of je dat dit keer wel tegen kunt houden), dan zou ik zeggen; ga niet en neem jezelf in bescherming. Bespaar jezelf al dat verdriet en die spanning, riskeer je leven niet voor Parijs. Er komen wel meer kansen, je kunt vast en zeker nog een keer naar Parijs met mensen die je wel leuk vind en die jou wel in dingen betrekken.

    Aan de andere kant zeg ik; GAAN!. Trek je niets van de mensen aan die jou pesten en/ of buitensluiten. Maar ik kan me zo goed voorstellen hoe moeilijk dat is, ik begrijp je gevoel volkomen. Ik ben ook niet mee gegaan op kamp/ schoolreis (hoe je het ook wilt noemen), puur omdat ik me ook niet thuis voelde. Dit had achteraf de tijd van mijn leven kunnen zijn, als ik alle verhalen achteraf hoorde. Maar aan de andere kant dacht ik; ik weet niet wat ik mis, dus ik mis het niet. Wat je ook kiest, het is nooit fout.

    Maak jezelf niet gek door te blijven malen en te blijven piekeren. Schrijf alles eens puntsgewijs op, de voor en nadelen. Trek daar je conclusie uit, eventueel met behulp van je mentor en je ouders. Maar blijf er niet alleen mee rond lopen, want dat lost niets op. Het is niet goed dat je er nú al tegen op kijkt, en dat je zegt dat je niet weet of je jezelf dit keer misschien niet tegen kunt houden. Dat zou zo zonde zijn.

    Zoals je misschien wel merkt, probeer ik een beetje in oplossingen te denken. Ik wil en kan niet voor jou beslissen, niemand kan dat. We kunnen je wel steunen en raad/ tips geven, maar jij bent degene die de doorslag moet geven. En dan moet je niet nadenken over wat anderen van je zullen vinden, je moet nadenken wat voor jou het beste is en wat voor jou het fijnste aanvoelt. Het is nooit goed om jezelf voorbij te rennen, omdat je 'er bij wilt horen'. Nooit.

    Je mag mij altijd PB'en, als het je aanvliegt - ook al kennen we elkaar niet. Soms kan het heel fijn zijn om even te spuien, en weet dus dat je dat altijd bij mij mag doen. Ik hoop dat je er uit komt, en dat je voor datgene kiest wat voor jou de minste spanning meebrengt. Als je in februari niet mee gaat, dan komt er nog wel een andere keer. Misschien niet direct binnen een jaar, of binnen twee. Maar er komt een moment dat jij naar Parijs gaat met mensen waar jij om geeft en die om jou geven.

    Sterkte. <3


    Normal is an illusion. What's normal for the spider, is chaos for the fly.

    Hey Sterre, dat is echt vreselijk en ik ken het gevoel dat je erbuiten ligt. Ik ga je niet overladen met mijn zielige leven, want daar vroeg je niet om. Het is echt vervelend en allesbehalve leuk om alleen te moeten zijn en toe te moeten kijken hoe anderen wel fun hebben. Als ik jou was, zal ik daardoor niet meegaan. Het klinkt zwak en al maar hoe leuk het planning ook kan zijn, ik zal persoonlijk niet goed mee om kunnen gaan. Er moet een wonder gebeuren dat ze je binnen zullen laten. Uit je verhalen weet ik dat je al alles probeert. Maar als zij jou niet accepteren, is het hun lost hoor. Jij bent een geweldige meid en laat niemand je zo down krijgen dat je een einde aan alles wilt maken. Als je ooit je hart wilt luchten, je weet mijn pb te vinden. (K)


    -

    Het blijkt dat je echt wel wilt gaan, dus ik zou gewoon gaan. Ik snap niet waarom er mee gelachen moet worden, want je tripje ziet er mij echt leuk uit. En misschien valt het al bij al wel goed mee, want je zegt zelf dat je nu wel wat opschiet met een paar van je klasgenoten.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Ik heb dit meegemaakt, eigenlijk. In de zesde, vorig jaar was dat, gingen wij ook naar Parijs. Mijn klas lag mij ook niet zo, maar ik had in anderen klassen wel veel mensen waar ik mee omging, maar zij gingen allemaal naar Rome. (Parijs was voor de CKV'ers, Rome voor de KCV'ers) Ik ben toen wel meegegaan en ben daar heel erg buiten de boot gevallen en dat was niet leuk, dat zal ik je eerlijk zeggen. Maar aan de andere kant was de stad zelf een fantastische ervaring voor mij en ik vond het er prachtig. En dat is voor mij toch weer net iets belangrijker. Je moet dus een beetje kijken wat je zelf het belangrijkste vindt. Want het had voor mij echt twee kanten, zoals ik al zei viel ik er buiten en heb ik gewoon één avond dat ik verschrikkelijke heimwee had en naar het hostel ben gegaan, terwijl iedereen nog naar een café gng - wat ik sowieso al niet geweldig vind. En toch, ondanks dat, ben ik blij dat ik gegaan ben, puur voor de stad.


    "No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

    Ik kan niet echt inschatten hoe erg het zit met je klas. Als je het gevoel hebt dat ze echt tegen je gericht zijn, zou ik thuisblijven. Maar als ze opmerkingen maken om 'cool' te doen... Tja, daar zou ik het niet voor laten. Het is een unieke ervaring en je wilt duidelijk graag gaan.
    Is er geen een enkele leerling/groepje in je klas die ook geïnteresseerd is in cultuur? Het hoeft daarom je vriend niet te zijn, maar dan heb je toch niet het probleem dat je de enige zal zijn die meewerkt. Natuurlijk, als je al zegt dat je geen vrienden hebt in je klas denk ik dat zelfs met iemand die ook geïnteresseerd is het toch moeilijk zal zijn om je niet eenzaam te voelen, want 4 dagen is een hele periode om 'alleen' te zijn. Zeker als je ook nog vrije tijd enzo krijgt.

    Ik ben met school naar Parijs gegaan toen ik 14 was, toen zelf al waren er wel wat leerlingen die geïnteresseerd waren in de cultuur. Ik moet wel zeggen dat wij ook veel hebben gewandeld en in de bus hebben gezeten, dus zonder een enkele persoon om mee te kunnen praten af en toe lijkt het me niet zo aangenaam.

    Anyway, als je besluit te gaan, probeer jezelf dan zo goed mogelijk in te stellen. Je bent duidelijk nu al heel erg bang dat je alleen en eenzaam zal zijn, dus net daardoor ga je je er misschien ook wel meer op focussen. Nu, als je weet dat je geen vrienden hebt die meegaan kan je je eerder richten vanaf het begin op de stad en tegen jezelf ook zeggen dat je deze reis maakt voor jezelf, voor de ervaring. Je kan dan op de moment zelf wel zien of je bij de groep kan inpassen of niet. Dat is natuurlijk niet de meest leuke ingesteldheid, maar zo wordt je wel minder teleurgesteld als je terug het gevoel hebt er niet bij te horen.


    effort never betrays you

    Je moet doen wat je gelukkig maakt en als ik je zo hoor, gaat die hele schoolreis daar niet voor zorgen. Als ik jou was, zou ik het geld dat ik eigenlijk uit wilde geven aan die schoolreis apart houden voor iets anders. Het is misschien wel leuk om naar Parijs te gaan, maar als je klasgenoten je zo rottig behandelen en jij niet lekker in je vel zit, beleef je er uiteindelijk geen plezier aan. Natuurlijk wil ik je ook wel aanmoedigen om te gaan en zeggen dat je je gewoon niets aan moet trekken van eventuele lullige opmerkingen, maar aangezien je dat vorige keer al moeilijk vond, denk ik dat het misschien beter voor je is om dit maal thuis te blijven. Je kunt dan volgende vakantie wat leuks gaan doen, zonder dat je je druk hoeft te maken om wat anderen zeggen en doen.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Ik snap het, ik zit ook elke les alleen zowat, als er groepjes worden gemaakt voor een opdracht ben ik ook alleen en moet ik kijken naar wie er overblijven wat dan ook vaak personen zijn die wat minder in de groep vallen maar die zijn nog met zijn drieën.
    Ik zou wel gewoon gaan, het lijkt me gewoon fijn om naar Parijs te gaan, lekker muziek in doen, genieten van de wereld om je heen, niks aantrekken van de rest.

    Het gaat niet om het geld, het is niet duur en ik hoef het niet zelf te betalen, dus dat telt niet mee voor mij
    Toen we vorige keer naar Frankrijk gingen heb ik dus ook heel erg getwijfeld of ik mee zou gaan en daar uiteindelijk spijt van gekregen.
    Maar ik ben in Parijs geweest en ben echt gek op de stad.
    Ik heb het er met mijn ouders over gehad en mijn moeder zegt dat ik niet moet gaan, en zij weet niet eens half hoe slecht ik me vorige keer voelde, ze weet niet van het einde maken gedeelte.
    Mijn vader zegt dat ik gewoon moet gaan, hij weet hoe graag ik naar grote steden ga
    Dus dat helpt ook niet echt
    Ik kan wel doen alsof het me niks doet, de woorden, de eenzaamheid, maar ik ben niet zo'n persoon. Zelfs na al die keren dat het gebeurd is vind ik het heel moeilijk om er mee om te gaan
    Donderdag is er ook echt een ontzettend lullige opmerking tegen me gemaakt

    We zaten bij scheikunde en de docent was later omdat zijn trein vertraging had.
    Ik zat, zoals gewoonlijk, alleen. Een aantal meisjes gingen vast plekken bezet houden voor mensen die nog moesten komen. Toen zei Ca zo. 'O, C heeft nog geen plek, we schuiven wel een tafel aan'
    Toen zei ik 'Ze kan ook naast mij gaan zitten.'
    Toen zei Ca 'Ja, ik denk niet dat ze dat wil'
    Toen zat ik half te huilen, maar niemand die het opmerkte natuurlijk

    En de docenten letten er ook niet op. Ik ben toen vorige keer heel hard gevallen bij het beklimmen van een vulkaan, mijn handen waren dik en blauw en pijnlijk en niemand die vroeg hoe het ging, zelfs niet de docenten. Toen ik thuiskwam waren mijn ouders helemaal verbaasd dat ze niet met me naar de dokter waren geweest.
    Ik vind het zo moeilijk om de knoop door te hakken. Ik ga na de kerstvakantie maar eens met mijn mentor praten erover.


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Ik herken het echt heel erg, wow.
    Ik had afgelopen week een verplichte excursie naar een stad, was helemaal alleen, overal, en wilde er ook een einde aan maken.
    Bij mij in de klas worden er ook altijd tafels aangeschoven "omdat docenten niet willen dat iemand alleen zit" terwijl ik altijd alleen zit.

    Maar naar Parijs, ik zou wel meegaan, ondanks de klas.
    Gaan jullie met meerdere klassen of maar met 1 klas?
    Parijs is een geweldige stad, ik zou elke kans om daarheen te gaan aangrijpen (maar dat zou ik doen bij elke grote stad)

    Anyway, ik heb het gevoel dat ik heel vaag ben, maar als er iets is of je wilt iets kwijt of wat dan ook, je mag me altijd pb'en!!!!!!!!!!!!


    so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

    Ik heb een keuze gemaakt
    Een goede vriendin, die ik al 8 jaar ken, heeft voor mij een doorslaggevend argument gegeven
    als ik echt mee zou willen zou ik er niet zo over twijfelen, het feit dat ik twijfel of ik mee moet gaan is al een teken dat ik het niet moet doen
    Ik heb er nu ook al 2 keer nachtmerries van gehad en heb dus besloten dat ik niet meega


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    Talilayu schreef:
    Ik heb een keuze gemaakt
    Een goede vriendin, die ik al 8 jaar ken, heeft voor mij een doorslaggevend argument gegeven
    als ik echt mee zou willen zou ik er niet zo over twijfelen, het feit dat ik twijfel of ik mee moet gaan is al een teken dat ik het niet moet doen
    Ik heb er nu ook al 2 keer nachtmerries van gehad en heb dus besloten dat ik niet meega

    Ik ben blij om te lezen dat je een keuze hebt kunnen maken waar je volledig achterstaat. Hopelijk kun je zelf snel een keer naar Parijs om er volop van te genieten!


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Talilayu schreef:
    Ik heb een keuze gemaakt
    Een goede vriendin, die ik al 8 jaar ken, heeft voor mij een doorslaggevend argument gegeven
    als ik echt mee zou willen zou ik er niet zo over twijfelen, het feit dat ik twijfel of ik mee moet gaan is al een teken dat ik het niet moet doen
    Ik heb er nu ook al 2 keer nachtmerries van gehad en heb dus besloten dat ik niet meega

    Naar mijn opinie is dit de goede keuze. Als je twijfelt, en jij twijfelde hard, zou ik het inderdaad niet doen. Zeker niet als ik al die verhalen van je gelezen heb. Wat een bitches zeg, en dat is nog zacht gezegd.
    Ondanks dat je Parijs mooi vindt, zou je er niet echt plezier aan kunnen beleven als de mensen waar je mee bent zo tegen je doen. Ik weet dat we elkaar niet kennen/ geen contact hebben etc, maar als ik in jouw klas zat, zou ik het voor je opgenomen hebben. Ik ben zelf nogal het buitenbeentje en op het middelbaar heb ik telkens alleen gezeten, want mijn vriendin en zus zaten in een andere klas. Een paar leerlingen had mijn hele klas tegen mij opgezet. Yea, it sucked, but well.
    Beter dat je eens met een vriendin gaat daar naartoe dan met klasgenoten die je buiten sluiten.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Ugh Guys
    Het is echt een gedoe met school
    Het is zo dat als je niet mee gaat je 4 vrije dagen op moet nemen (we hebben er 8 per schooljaar)
    En dat wil ik gewoon echt niet want ik kan die wel beter besteden
    Maar ik wil echt niet mee omdat het nu gewoon niet de juiste tijd is
    Mijn ouders gaan het proberen te regelen , dus het is voor mij nog even duimen dat ik niet mee hoef


    L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

    HazeI schreef:
    Ugh Guys
    Het is echt een gedoe met school
    Het is zo dat als je niet mee gaat je 4 vrije dagen op moet nemen (we hebben er 8 per schooljaar)
    En dat wil ik gewoon echt niet want ik kan die wel beter besteden
    Maar ik wil echt niet mee omdat het nu gewoon niet de juiste tijd is
    Mijn ouders gaan het proberen te regelen , dus het is voor mij nog even duimen dat ik niet mee hoef


    Ziektedagen ofzo?


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Nami schreef:
    Het blijkt dat je echt wel wilt gaan, dus ik zou gewoon gaan. Ik snap niet waarom er mee gelachen moet worden, want je tripje ziet er mij echt leuk uit. En misschien valt het al bij al wel goed mee, want je zegt zelf dat je nu wel wat opschiet met een paar van je klasgenoten.