Ik weet niet of dit hier hoort, maar voor mij zijn ze net als familie. <3
Ik moet het gewoon kwijt.
Ik ree paard, als eerste van de van de familie, vanaf mijn 7de al. Twee jaar geleden ben ik gestopt, ook als eerste van de familie.
Ondertussen is iedereen gestopt.
Maar ik heb een eigen pony&paard.
Maar nu we niet meer rijden en volgens mama, die nogal chagrijnig is de laatste tijd, ze te veel last geven moeten we ze verkopen...
Allebei:
Gloria <3
Sioux <3
Ik geef zoveel om ze&ik wil ze niet kwijt.
Net zoals Dagmar, een van mijn zussen.
Want zij en ik zijn de officiële eigenaars van Gloria, de witte pony <3
Mijn andere zus is de eigenaar van Sioux, dat zwart paard <3
Zij zit er niet zo hard mee...
Maar ik ken deze twee al zo lang... Ik ga kweetnie hoe hard missen.
Ik bedoel als er nu nog maar een iemand over paarden begint, krijg ik al tranen...
Ik heb het al zo moeilijk, doen ze me dit ook aan.
Geweldige kerst wordt dit...
Soms wil ik, net zoals mijn broer gedaan heeft, gewoon weglopen..
Om eerlijk te zijn haat ik het hier bijna altijd...
En het enige wat me recht houdt, zijn onze dieren.
En die pakken ze me nu ook al af...
xx
made a list of my regrets and you were the first, love