• Ok, dit zal voor jullie heel oninteressant zijn en weer zo'n irritante topic waarin word "gezeurd", maar ik moet het echt kwijt. Ik zit hier huilend achter mijn laptop en weet echt niet meer wat ik moet doen..

    Ik woon bij mijn vader en zijn vriendin. Ik heb hier zelf een hond, Joep. Joep is echt mijn alles. Mijn broer en zusje wonen hier niet meer, omdat ze telkens ruzie hebben met mijn vader en zelf zijn ze ook niet de makkelijkste. Mijn zusje is laatst nog weggegaan.
    Ik heb het al die tijd voor mijn vader opgenomen. Ze noemden hem telkens "klootzak", "harteloos" en al dat soort dingen. Het was hier een gevangenis volgens hen. Ik hou heel veel van mijn vader en ik kan er niet tegen als mensen zo over hem praten.
    Hij heeft zoveel voor me gedaan..
    Maar mijn vader en ik hebben ook steeds vaker ruzie. Gewoon domme discussies die uit de hand lopen.Of als een van ons een slecht humeur heeft, reageert die het af op de ander. We hebben beide hetzelfde karakter, dus we botsen heel erg.
    Elke keer als we een ruzie hebben, ga ik wandelen met Joep of ga ik naar mijn kamer. Dan "vlucht" ik zeg maar. Dan ben ik kwaad op hem en vind ik hem ook een klootzak, een ondankbare, harteloze persoon en begrijp ik plotseling waarom hij iedereen kwijt is.
    Maar zo wil ik me niet voelen.
    Ik weet dat mijn vader alles wat hij zegt niet meent. En dat hij ook van mij houdt..
    Maargoed.

    Hij maakt vaak van die "grapjes" naar kennisen of familie, over dat hij erna uitkijkt dat ik uit huis ga. Of dat ik eindelijk naar Amersfoort ga (voor 3 maand), zodat hij rust heeft. En ik weet dat het grapjes zijn.. Maar ik voel me er wel kut om.
    En telkens als we ruzie hebben, schreeuwt hij: dan flikker je toch op!
    Laatst, was hij kwaad op Joep. Toen trapte hij hem en greep hij hem in zijn nek en góóide hem letterlijk weg. Nou, bij mij mag je alles flikken. Al steek je mijn huis in de fik of rijd je een familielid aan.. Maar van Joep blijf je af. Toen hadden we dus ook echt bonje en hebben we een tijdlang niet gesproken met elkaar.
    Gisteren was het weer gezellig. We waren met z'n tweeën thuis, keken samen tv en hadden het over Robinson, een programma waar we samen naar kijken. Zodra dan zijn vrienidn thuis komt, is er weer een hele andere sfeer. En ik geef haar niet op de kop.. Echt niet.

    Vandaag was ik alleen thuis. Ik ging rond 12 uur na beneden en bedacht me dat ik vanmiddag (rond 3/4 uur) de hondjes zou uitlaten. Omdat ik al dagen slecht te pas ben, besloot ik om in bed te gaan liggen. Ik heb huiswerk gemaakt, geschreven, geslapen enz. Maar daardoor ben ik de tijd vergeten en dus ook de hondjes.
    Toen schreeuwde papa net naar boven, of ik ze had uitgelaten. En toen ik eerlijk toegaf dat ik het vergeten was en dat nu nog snel zou doen, werd hij boos. Kwam ik beneden, was hij al met de honden weg.. Kwam hij terug, schreeuwde hij kwaad dat ze weg moesten. Als ik geen tehuis voor ze zocht, deed hij dat wel. En toen zei ik dat Joep van mij was, dat dat ook in zijn paspoort stond. En toen kreeg ik naar mijn kop:
    "In dit huis is niks meer van jou. Helemaal niks. En als je bij Joep wilt blijven. Rot je ook maar lekker op! Ga je lekker mee met het paspoort. Pak je spullen maar, ik breng jullie wel. Hebben we eindelijk rust." Ik ben huilend naar boven gegaan en nu zit ik hier.

    Ik heb al een tijdlang mijn spullen klaar staan. Klaar voor vertrek. Het enige wat ik nog pakken moet is de riem van Joep en dan kunnen we gaan. Maar ik wil het niet. Ik wil papa niet in de steek laten, ik weet dat hij het niet meent en dat hij het schreeuwt omdat hij boos is. En bovendien, heb ik nergens om heen te gaan. Mijn vriendinnen hebben me allemaal allang in de steek gelaten om hun vriendjes en mijn moeder kan ik ook niet terecht..
    Praten helpt niet met papa, dat loopt uit op een ruzie en dat maakt het weer erger..
    Ik wil wel een brief schrijven, waarop staat dat hij eindelijk zijn rust heeft en ik hem niet meer zou lastig vallen. Maar zoals ik al zei; ik wil hem niet kwetsen.
    Ook wil ik Joeps spullen naar boven halen en hem op mijn kamer houden. Zo heeft papa geen last meer van hem en heb ik hem alsnog, tot ik een andere oplossing vind. Maar dit zal allemaal niks oplossen.

    Anyway. Mijn spullen staan al klaar.. Maar ik weet niet wat ik moet doen.
    Sorry voor het lange berichtje..


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Als ik jou was zou ik gewoon met je spullen weggaan. Je wilt hem niet kwetsen, maar mag hij jou dan wel kwetsen? Ik denk dat als je nu laat zien dat je zijn woorden echt wel serieus neemt, hij er over na gaat denken en er spijt van gaat krijgen.
    Succes in ieder geval, het lijkt me een hele lastige situatie.

    [ bericht aangepast op 15 nov 2013 - 16:07 ]


    Your make-up is terrible

    Oh jeetje, dit is heftig.
    Ik zou gewoon weg gaan, zoals Nikki al zegt. Je wilt hem niet kwetsen, maar hij mag dat bij jou wel doen.

    Verder heb ik geen idee, maar ik wens je heel veel succes en sterkte!

    Als ik jou was zou ik een briefje met tekst en uitleg achterlaten, en weg gaan. En dan later (wanneer je denkt dat jullie beiden afgekoeld zijn) hem opbellen en het proberen uit te praten. Of hij moet jou al bellen, dat kan natuurlijk ook.
    Maar ik denk dat je er goed aan zult doen om een tijdje bij je huis weg te zijn, dat zal voor jullie beiden voor een beetje rust zorgen voorlopig. Denk ik wel. Heel veel sterkte! <3


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Michonne schreef:
    Als ik jou was zou ik gewoon met je spullen weggaan. Je wilt hem niet kwetsen, maar mag hij jou dan wel kwetsen? Ik denk dat als je nu laat zien dat je zijn woorden echt wel serieus neemt, hij er over na gaat denken en er spijt van gaat krijgen.
    Succes in ieder geval, het lijkt me een hele lastige situatie.


    Ik ben bang dat ik alles alleen maar erger ga maken.. Als ik wegga.. Bovendien kan ik nergens na toe. Ik heb niemand die mij en Joep wel in huis wilt nemen. Wie wilt er nou plotseling een meisje met een veel te drukke Beagle in huis?
    Mijn moeder in elk geval niet.
    Mijn familie woont allemaal in het buitenland.
    En mijn vriendinnen.. tja, zo noem ik ze niet eens meer.. Maar die hebben afgelopen maanden allang laten merken dat ik niet meer zo belangrijk voor ze ben..


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Waarom kan je niet naar je moeder?
    Als ik jou was zou ik een tijdje rust nemen, en even bij je vader weg gaan. Het gaat hier om jou, en jij verdient dit niet. Later kan je het nog altijd bijleggen met je vader.
    Ik vind het echt heel rot voor je en ik hoop dat jullie het weer bijleggen.


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Wat ontzettend laag van je vader om dat te doen nadat je zo vaak voor hem op bent gekomen! Hij zou moeten weten dat bij ouderschap verantwoordelijkheden horen, waaronder het zorgen voor je eigen kind. Als je je eigen kind vertelt dat ze maar moet oprotten dan zie ik dat als niet zorgen voor je kind. Als ik jou was zou ik een ander familielid opzoeken en daar gaan wonen. Gatverdamme, ik word hier echt naar van. Mensen die zo met hun kinderen of huisdieren omgaan, die zijn jou niet waard meis.


    Life is hard and then we die

    Ik ben het met Michonne eens. Je laat over je heen lopen en ook al is het je vader, en denkt hij dat hij daar het recht toe heeft, dat heeft ie niet. Er zijn en blijven grenzen en persoonlijk vind ik dat ie die bereikt heeft. Schrijf dat briefje, zet er in waarin je vind dat hij te ver gaat en pak je spullen. Hij zal kwaad worden en het niet al te grappig vinden, maar wie weet gaat er dan een belletje rinkelen en beseft ie zo misschien wat ie doet.
    Heel veel sterkte.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Deryth schreef:
    Ik ben het met Michonne eens. Je laat over je heen lopen en ook al is het je vader, en denkt hij dat hij daar het recht toe heeft, dat heeft ie niet. Er zijn en blijven grenzen en persoonlijk vind ik dat ie die bereikt heeft. Schrijf dat briefje, zet er in waarin je vind dat hij te ver gaat en pak je spullen. Hij zal kwaad worden en het niet al te grappig vinden, maar wie weet gaat er dan een belletje rinkelen en beseft ie zo misschien wat ie doet.
    Heel veel sterkte.


    This.


    take me back to the basics and the simple life

    Zoals Nikki en de rest al zeiden. Pak je spullen en ga gewoon. Het is z'n eigen schuld, je moet niet met je laten sollen. Ik zou bij een familielid gaan waarbij je je echt op je gemak voelt. En wees niet bang dat je het zo allemaal nog erger maakt dan het al is, want als jij dat niet doet, dan doet je vader dat wel.
    In ieder geval heel veel sterkte en je mag me altijd PB'en.


    I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

    bah. Kun je niet naar je broer of zus?


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Ik ben het in theorie helemaal eens met wat de rest zegt - pak je spullen en ga, want dit klinkt gewoon niet goed - maar ik begrijp ook heel goed dat je twijfelt. Je zegt zelf dat je nergens heen kunt, dus als je zou vertrekken, wat zou je dan doen? Ik wil niet vervelend zijn en ik vind dit echt allemaal verschrikkelijk rot voor je, maar het is wel belangrijk om hier ook even realistisch over na te denken. Ik snap echt wel dat je weg wilt en daar heb je ook alle recht toe. Het is ook belangrijk dat je dat doet als je denkt dat het nodig is om te vertrekken, maar het is net zo goed enorm belangrijk dat je een dak boven je hoofd hebt. Wat er ook gebeurt, je moet natuurlijk niet op straat komen te staan.
    Kun je niet naar je broer of zus, of misschien toch een van je vriendinnen? Zelfs als je geen goed contact meer met hen hebt, zouden ze toch wel bereid moeten zijn om je een nachtje op te vangen in zo'n situatie. Dat zou geen permanente oplossing zijn, maar in ieder geval heb je dan wat meer tijd om na te denken over je volgende stap. Als dat echt allemaal geen optie is, heb je dan misschien wat geld? Zou je ergens in een hotel terecht kunnen of een kamer kunnen huren?


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Stapper schreef:
    (...)

    Ik ben bang dat ik alles alleen maar erger ga maken.. Als ik wegga.. Bovendien kan ik nergens na toe. Ik heb niemand die mij en Joep wel in huis wilt nemen. Wie wilt er nou plotseling een meisje met een veel te drukke Beagle in huis?
    Mijn moeder in elk geval niet.
    Mijn familie woont allemaal in het buitenland.
    En mijn vriendinnen.. tja, zo noem ik ze niet eens meer.. Maar die hebben afgelopen maanden allang laten merken dat ik niet meer zo belangrijk voor ze ben..


    Dit klinkt heel dom en ook omdat je 19 bent, maar kan je niet iets zoals de kinderhulplijn bellen? Of is dat echt voor mensen onder de 18? Als dat is zou ik het trouwens alsnog proberen, aangezien je zegt nergens anders heen te kunnen gaan.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    lk ben wel vaker weggelopen van huis. En lk weet al waar lk dit keer naar toe ga.
    lk heb alles op whatsapp geblokkeerd en ben met beide honden naar de kinderboerderij gegaan. De beheerder weet er van en lk blijf daar.vanavond slapen. Als lk geen oplossing vind, kan lk morgen bij heb terecht.
    En dan ga lk zondag avond/maandag ochtend contact op nemen met paps, of andere familieleden.

    lk heb mn beide ooms, uit engeland en duitsland, een berichtje gestuurd met dat lk een slaapplek heb. Zodat als papa erover zou rondbellen, hij dat te horen krijgt.

    Klinkt gemeen. Maar lk hoop dat hij een keer goed schrikt.
    lk ben vaker weggelopen en heb wel ns buitengeslapen. Maar dat wil lk mn Joepje niet aandoen.

    Bedankt voor jullie medeleven, lk moet nog kijken wat lk na het weekend doe.. Aangezien lk niets kan nu lk de honden mee heb..


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Stapper schreef:
    lk ben wel vaker weggelopen van huis. En lk weet al waar lk dit keer naar toe ga.
    lk heb alles op whatsapp geblokkeerd en ben met beide honden naar de kinderboerderij gegaan. De beheerder weet er van en lk blijf daar.vanavond slapen. Als lk geen oplossing vind, kan lk morgen bij heb terecht.
    En dan ga lk zondag avond/maandag ochtend contact op nemen met paps, of andere familieleden.

    lk heb mn beide ooms, uit engeland en duitsland, een berichtje gestuurd met dat lk een slaapplek heb. Zodat als papa erover zou rondbellen, hij dat te horen krijgt.

    Klinkt gemeen. Maar lk hoop dat hij een keer goed schrikt.
    lk ben vaker weggelopen en heb wel ns buitengeslapen. Maar dat wil lk mn Joepje niet aandoen.

    Bedankt voor jullie medeleven, lk moet nog kijken wat lk na het weekend doe.. Aangezien lk niets kan nu lk de honden mee heb..
    Gelukkig, heel veel sterkte!


    Life is hard and then we die

    Wunjo schreef:
    Waarom kan je niet naar je moeder?
    Als ik jou was zou ik een tijdje rust nemen, en even bij je vader weg gaan. Het gaat hier om jou, en jij verdient dit niet. Later kan je het nog altijd bijleggen met je vader.
    Ik vind het echt heel rot voor je en ik hoop dat jullie het weer bijleggen.


    Oh. En lk kan niet na mn moeder omdat ze me niet ln huis wilt. Al helemaal niet met de honden. En we hebben niet zon goede band, dus zou lk er ook niet willen zijn.
    "vroeger" heeft ze me uit huis gezet, omdat ze een vriend had en geen plek had voor mij.

    mn broer woont begeleid en mn zusje bij mn moeder.. Dus dat kan niet.


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.