[RPG] Let's Play A Game || One Direction || Topic één. - Speeltopics

Het begin:
Iedereen wordt afgezet bij het huis. Er is ze vertelt dat er 24 uur per dag camera's op hen staan, ook in de badkamer. De meisje hebben toegestaan dat ze naakt op TV zouden kunnen komen. Het programma heet Black box, aangezien het een zwart, vierkant huis is waar niemand uit kan. Voor het huis mogen de jongens zelf hun "tegenspeelster" uitkiezen, waarna ze met haar naar de desbetreffende verdieping worden gebracht. De jongens mogen op geen enkele manier romantische of lustige gebaren laten blijken tot de meisjes. Gebeurt dit wel, dan worden er punten afgenomen. Wat de jongens niet weten, is dat die punten voor dingen staan die erg belangrijk zijn voor ze...

[ bericht aangepast op 15 nov 2013 - 18:17 ]

Reality's overrated.

Louis Tomlinson.

"Nou eum okee." Zei ze, waarna ze recht ging staan en zich opnieuw bukte om haar koffer te openen. Wat dus nu haar viool koffer bleek te zijn, ik snapte het weer helemaal. Ik ging ook wat rechter liggen, zodat ik, denk ik, intressanter overkwam. Glimlachend keek ik toe hoe ze begon met viool spelen, het klonk echt ontzettend goed. Toen ze klaar was, zag ik hoe er een kleine glimlach rond haar lippen speelde. "Zo wat vond je er van?" Verliet verlegen haar mond, waarna ze dan toch maar op de stoel naast me kwam zitten. Ik draaide mijn hoofd in haar richting en glimlachte. "Het klonk ontzettend goed. Ik denk dat je heel ver kunt komen." En dat was niet gelogen. Echt niet.

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Sorry, ik reageer waarschijnlijk dadelijk. Nogal druk met iets belangrijks ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

(Maakt niet uit hoor ^^)

Because I love him, do I need another reason?

Amanda Adeline Conté

Het klonk ontzettend goed. Ik denk dat je heel ver kunt komen." Zei Louis waardoor mijn hoofd knal rood werd. “eu eu eum hartelijk bedankt. Ik wou dat dat echt mijn toekomst zou zijn maar mijn moeder vind dat mijn hoofd de hoog in de wolken zit en dat ik echt niet ver geraak met mijn viool of met mijn schilder gedoe. Dus ze probeert het zo vaak mogelijk uit mijn hoofd te praten.” Vertel ik zuchtend terwijl ik even met mijn handen door mijn haar ging. Ik beseften dat het misschien wat te veel gezeur over mijn leven was dus vroeg ik maar snel iets anders. “ Maar eum genoeg over mij vertel eens iets over jezelf?” Zei ik verlegen terwijl ik hem nieuwsgierig aan keek.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Louis Tomlinson.

Haar hoofd werd knal rood, leek precies wel op een tomaat zo. Volgens mij was ze echt een heel verlegen meisje en dat deed me best goed, dan zou het sowieso moeilijk zijn om zo'n iemand in je bed te krijgen. "eu eu eum hartelijk bedankt. Ik wou dat dat echt mijn toekomst zou zijn maar mijn moeder vind dat mijn hoofd de hoog in de wolken zit en dat ik echt niet ver geraak met mijn viool of met mijn schilder gedoe. Dus ze probeert het zo vaak mogelijk uit mijn hoofd te praten." Zegt ze, terwijl ze zucht en haar hand door haar -haar haalt. "Is er geen manier om je moeder over te halen? Het is natuurlijk niet leuk als je niet zou mogen doen wat je het liefste doet." Ik beet op mijn lip en zakte weer wat terug onderuit. "Maar eum genoeg over mij vertel eens iets over jezelf?" Ik haalde mijn schouders op. "Er is niet zoveel intressant over mij te vertellen..."

stay safe because I like being alive at the same time as you

Amanda Adeline Conté

Louis haalde mijn schouders op. "Er is niet zoveel interessant over mij te vertellen..." Ik keek hem verbaasd en onderzoekend aan. ‘Nou eum oke dan.” Zei ik terwijl ik een kleine glimlach op mijn gezicht toverde. Nou eum ik ga even mijn koffers uitladen.’ Zei ik weer verlegen. Terwijl ik mijn viool en viool stok terug in mijn viool tas propten en over mijn schouder hing. Ik trok de band nog wat strakker terwijl ik mijn koffers bij het hand vat pakten en richting de slaapkamer liep. Eenmaal daar legde ik mijn koffer met kleren in een hoek van de kamer en begon mijn ander koffer met schilder spullen uit te laden.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Louis Tomlinson.

Verbaasd keek ze me aan, wat ik ook wel begreep. Maar eigenlijk praatte ik gewoon niet graag over mezelf. "Nou eum oke dan." Zei ze, met een kleine glimlach rond haar lippen. Gelukkig maar dat ze er niet over doorging. "Nou eum ik ga even mijn koffers uitladen." Zei ze, opnieuw klonk het een beetje verlegen. Ik knikte en keek haar na toen ze naar de slaapkamer ging. Ik vroeg me eigenlijk af of we samen op een kamer meisten slapen, wat me niet zo'n goed geval leek voor het programma, maar goed. Ook ik duwde mezelf uit de bank en baande een weg richting de keuken, waar ook van alles stond. Ik trok een paar kastjes open en waar ik de mokken vond haalde ik er eentje uit. "Wil je ook wat thee?" Riep ik richting Amanda.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Amanda Adeline Conté

"Wil je ook wat thee?" Hoorden ik Louis roepen terwijl ik bezig was met het uitstallen van mijn verf. “Eum ja graag riep weer wat verlegen en begon mijn penselen bij elkaar te zoeken. Eenmaal dat ik ze allemaal had gevonden stak ik ze in een beker en plaatste de beker en verf op een klein bijzet tafeltje. Ik stak mijn schilder ezel nog even in elkaar en spanden er snel een leeg nieuw doek over. Daarna pakten ik mijn schets boek en begon Louis er in te schetsen te beginnen met zijn ogen. Die ik eigenlijk best wel mooi vond eerst begon ik met potlood daarna zou ik ze misschien nog wel in kleur zetten.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Zayn Javadd Malik

Ik keek haar even aan en haalde mijn schouders op. Als je goed luisterde kon je een 'wat jij wilt' eruit halen maar het was meer gemompel. De lol zag ik hier niet van in, hoe kon je dat nou hebben als je werd gedwongen, en ik had een vermoede dat dit absoluut geen grap was dus werd mijn humeur er niet bepaald beter op. Mijn koffers pakte ik in mijn linkerhand waarbij ik met mijn rechterhand de deur open maakte. Eerst wilde ik het meisje gewoon laten voor wat ze was en naar binnen lopen maar het leek me wat netter om de deur open te houden en haar eerst te laten. Je kon het werkelijk een wonder noemen. Door het samenwonen met vrouwen kreeg je langzaam steeds meer respect voor ze. Dus ik besloot om me even als een echte gentleman te gedragen en de deur open te houden voor het meisje. Met een zwak glimlachje maakte ik een gebaar dat zij eerst mocht en dat ik haar wel volgde. Tot nu toe zag ik niks zinnigs van dit hele gedoe in, het was toch helemaal nergens goed voor. Maar wie weet gebeurde er nog wel wat leuks, al leek me dat nogal onmogelijk.

[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 22:11 ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson.

"Eum ja graag." Hoorde ik haar roepen en ik knikte wat in mezelf, om vervolgens ook een tweede mok uit het kastje te pakken en het deurtje te sluiten. De waterkoker kon niet missen en al gauw had ik er water in gedaan en het knopje aangedrukt. Uit een van de lades viste ik twee lepeltjes, ik wist niet of ze suiker wilde, maar ik deed er eigenlijk automatisch altijd een lepeltje in. Ik nam aan dat er ook thee zakjes moesten zijn, aangezien we niet uit dit appartement weg mochten... Uit het meest links kastje vond ik dan ook een doosje met verschillende thee zakjes. Ik pakte gewoon de standaard groene thee en hing in elke mok een zakje, waarna ik het doosje weer weg zette. Precies op dat moment sprong het knopje van de waterkoker uit en het gloeiend hete water goot ik een voor een in de mokken. Met beide mokken liep ik terug de kamer in, waar ik deze op de tafel zette. "Thee is klaar," riep ik richting Amanda. Alleen moest ik nog even de suiker zien te vinden...

stay safe because I like being alive at the same time as you

Kathy Rose Jones

Ik dacht een heel onduidelijk "wat jij wilt" uit zijn mond te horen maar dat wist ik niet helemaal zeker. Ik haalde met een verbaasde glimlach mijn wenkbrauwen op toen hij de deur voor me openhield. Nou, nou, Malik had manieren, wat een wonder! Ik stapte naar binnen, de jongen bij de deur achterlatend en richting de lift. Ik wist dat het de tweede verdieping maar was maar mijn koffers waren echt loodzwaar. Met moeite lukte het om het liftknopje in te drukken zonder iets te laten vallen. Toen ik na een seconde of tien de piep hoorde en de deuren zag opengaan, stapte ik erin en draaide me om. Afwachtend keek ik de jongen aan, en ik moest mezelf er streng aan herinneren dat ik hier niet was om vrienden te maken, maar om ze te verleiden. En dat was precies was ik straks ging doen.

[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 22:43 ]

Because I love him, do I need another reason?

(Ik vertrek zo naar BOB land dus ik antwoord pas terug rond 6 uur)

[ bericht aangepast op 29 okt 2013 - 8:23 ]

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Loënné Roselle Garcia.

"Noem me niet zo, en ik zal jou geen Loner meer noemen. Alsjeblieft."
Zie je? Zo geweldig is hij niet. Al vind hij dat zelf duidelijk wel. "Deal."
"Nou, ik ben dus Liam, ik hou van sport en ik heb vroeger een tijdje op boksen gezeten, dus als je het zo bekijkt: Ja, ik vind mezelf dan best stoer. Verder hou ik van zingen, maar dat spreekt voor zich anders zat ik niet in One Direction. Aan de andere kant was ik vroeger een lieve, gevoelige jongen. Een doetje dus. Dat is dan iets minder 'stoer'. En jij?"
Even denk ik na. "Loënné, zeventien jaar. Mijn afkomsten liggen in Italië, al is mijn vader Spaans, maar een paar jaren geleden hebben we hier een nieuwe start gemaakt. Ik woon op mezelf en heb zeven oudere broers. Dus ben ik wel wat gewend qua 'stoere jongens'."
Met een pling komt de lift aan bij de verdieping en loop ik door naar de slaapkamer, waar ik mijn koffer neerzet en even om me heen kijk. Dan besluit ik zo uit te pakken. "Wil je wat drinken?" vraag ik Liam dan vriendelijk terwijl ik naar de keuken loop.

Reality's overrated.

Amanda Adeline Conté

"Thee is klaar," Hoorde ik Louis roepen. Ik verschoot en zetten perongeluk een verkeerde streep. Ik zuchten terwijl ik de streep weg gomden en antwoorden op Louis. ‘Ik kom zo.’ Riep ik maar niet al te hard daar was ik toch te verlegen door. Ik probeerden zijn ogen zo goed mogelijk af te maken. Na een paar extra streepjes stopten ik. Ik liet mijn schets boek gewoon op een stoel liggen en liep richting de keuken. Toen ik daar aan kwam zag ik dat Louis iets aan het zoeken was en het zag er best grappig uit. Ik grinnikte zachtjes terwijl ik in de deur opening ging hangen en hem grijnzend aan keek. ‘Zoek je iets.’ Vroeg ik wat minder verlegen.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Louis Tomlinson.

"Ik kom zo," hoorde ik Amanda roepen. Anders zou haar thee ook nog is kwaad worden. Ik beet zachtjes op mijn lip, volgens mij zou de suiker ook wel in de keuken kunnen liggen. "Zoek je iets?" Hoorde ik toen achter me. Ik draaide me om naar Amanda en knikte. "Ja, de suiker. Tenminste, wil je suiker in je thee?" Ik wilde het aan de ene kant wel, aan de andere kant niet. Ik liep weer opnieuw naar de keuken en opende de kastjes die ik nog niet had gehad en warempel, natuurlijk stond daar suiker. "Ik heb het al gevonden," mompelde ik tegen Amanda, terwijl ik de pot na haar omhoog hield en vervolgens weer op de bank ging zitten en de suikerpot erbij zette.

stay safe because I like being alive at the same time as you