Ik kan mijn moeder af en toe zo niet uitstaan. Vanochtend noemde me broer mij een dik pukkelwijf en mijn moeder zegt niets. Ik ben sinds ik gepest ben erg snel emotioneel dus ik begon te huilen zegt ze als smoes. Ja je broer bedoeld het goedwant hij wilt niet dat je dik word door te veel hagelsslag. Dus ik zei gewoon dat hij dan niet zo moet zeggen dan want ik vind dat niet leuk. Zegt ze vervolgens, ja maar je hebt ook weer de simpelste vriendinnen uitgekozen en je wilt toch iet zo dik worden als hun. Nou toen knapte er iets in me. Ja ik heb nog nooit een echte vriendin gehad en sinds dit jaarheb ik drie lieve vriendinnen. Ja ze zijn simpel en een is dikker dan de rest maar daar kan zij niets aan doen want ze heeft iets erfelijks maar heey ze zijn wel echte vriendinnen voor me. Ze weten al meer dan iemand ooit geweten heeft over mij en ik heb het super leukmetze en hier kan ik dan zo niet tegen. Ik trekmet de hele klas op maaret hun het meeste.
Het is zo vaak dat mijn broer opmerkingen maakt en mijn moeder ook en ik kan er zo niet tegen. En als ik er wat van zeg heb ik een grote mond of vatte ik het zogenaamd verkeerd op. Nou sorry als mijn broer mij een dikkutwijf noemt terwijl ik watondergewicht heb en een verleden heb vat ik datverkeerd op. En dan vinden ze het gek dat ik niet naar ze kom en alles vertel en liever boven ben. Heeft iemand tips want ik probeer ze momenteel te ontlopen
Change is for weirdos ~ Niall Horan
