Mijn nieuwe (mini)verhaal. Wat vinden jullie? (:
Het vergeetseizoen
Het matras van zijn stacaravan was zo dun dat ik de vering van het bed erdoorheen kon voelen. Ik telde de kloofjes in zijn lippen, en met mijn vingers tekende ik voorzichtig figuurtjes in zijn rokershuid, zoals ik dat vroeger deed in het condens op de autoruit in de winter.
‘Je hebt sproetjes,’ merkte ik op.
‘Weet ik. Werd ik altijd mee gepest. Vroeger plakte ik foto’s van mezelf in Paint, dan ging ik met die gum over mijn gezicht, net zolang tot ze weg waren.’ Hij draaide zich om en rolde zich op tot een bolletje, zodat zijn ruggenwervels tegen mijn buik drukten.
‘Mensen houden niet van anders,’ zei ik. ‘Alles wat anders is, moet kapot.’
De Spaanse avondwind blies door het smalle raampje boven het bed, dat op een kier stond. Zijn warrige haren werden er even door opgetild, om vervolgens weer plat over zijn voorhoofd te vallen.
‘Je bent goed zoals je bent,’ voegde ik eraan toe, en ik realiseerde me dat ik klonk als een moeder die tegen een puber met een te laag zelfbeeld praat.
‘Ik ben goed zoals je me kent bedoel je,’ corrigeerde hij.
‘En ik ken je goed.’
‘Niet waar. De zomer is het vergeetseizoen, dat is niet bedoeld om mensen goed te leren kennen. Het is hooguit een tijdelijke verdoving, je zuipt en je neukt met elkaar, maar wie je bent doet er niet toe. Je ziet me straks toch nooit meer, wie weet heb ik thuis wel een pistool onder mijn kussen liggen omdat ik ervan houd om mensen neer te knallen. Alsof ik jou dat ga vertellen.’ Hij greep naar het halflege blikje bier dat op zijn nachtkastje stond.
‘Dus ik ben er om te neuken en te zuipen, verder doe ik er niet toe.’ Het was een constatering, ik zei het op dezelfde toon als waarop ik die middag vaststelde dat zijn schouders waren verbrand.
Hij antwoordde niet. Hij pakt me alleen vast, plantte zijn lippen in mijn nek, en zette naast de vier zuigzoenen die er al stonden een nieuwe. Zijn lippen waren nog koud van het aluminium van zijn bierblikje.
‘Als je straks naar huis gaat, heb je er veertien,’ zei hij. ‘Voor elke dag één. Als aandenken, ofzo. Misschien dat je me dan niet helemaal vergeet.’
Ik voelde mijn tepels stijf worden onder zijn ruwe handen, die hij zachtjes van mijn nek naar mijn borsten liet glijden.
Mijn orgasme viel die avond samen met de gedachte dat hij misschien wel de hoofdrol in een slechte B-film had gespeeld, en ik werd door de slaap overmand toen ik hem achtereenvolgens voor me zag als pornoster, politieman en clown in een amateurcircus.
Destiny is what you're supposed to do. Fate is what kicks you in the ass to make you do it.
