[RPG] 21 Years later, Harry Potter ~ Topic 3 - Speeltopics

Whoepwhoep, topic 3! We gaan lekker.

Het is 21 jaar later nadat Harry Potter Voldermort heeft verslagen. Iedereen leeft weer vredig. Zo krijgen Harry en Ginny drie kinderen, Albus, James en Lily. Deze gaan ook naar Hogwarts, samen met hun 9 neefjes en nichtjes. Het jaar lijkt rustig te verlopen, toch heeft iedereen zijn eigen problemen. Albus baalt er nog steeds ontzettend van dat hij in Zwadderich zit en dat hij maar niet beter word met zwerkbal.
Er ontstaan liefdes, vriendschappen en vijanden. En natuurlijk is er weer een zwerkbalcompititie!

[ bericht aangepast op 30 okt 2013 - 16:15 ]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

- Ah, ik zou het niet zo geschreven hebben, maar laat maar staan. (; -
Teddy Lupin
Neuh, ze deed het vast gewoon voor de lol, jou zoenen in de trein waar wij bij zaten. Of het giechelen in de klas telkens als jij toevallig hun kant op kijkt." Teddy was het voorval vanop de trein al bijna vergeten. "Dat doet ze bij iedereen," zei hij, met een niks-speciaals-aan toontje. Het giechelen was hem nog niet opgevallen. Toen Victoire haar armen opnieuw om zijn nek sloeg en hij zijn handen op haar heupen plaatste, glimlachte hij en drukte een kort kusje op haar lippen. Victoire zette haar hoofd op Teddy schouder. "Ik ben alleen blij dat je voor mij koos." Hij glimlachte. "Ik heb vier jaar geleden al voor jou gekozen, Vic."

kindness is never a burden.

Daar gaan we weer: "Awhh!"

My mom says I'm pretty, so fuck you

[Awhh!]

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

~Awhh~

I like my choices. I hope she likes hers.

Victoire Weasley.
Teddy glimlachte. "Ik heb vier jaar geleden al voor jou gekozen, Vic." Verrast keek ik hem aan. "Vier jaar?" Even was ik stil. "Dan hadden we al twee jaar samen kunnen zijn, als een van ons het lef had gehad om het te zeggen." Zei ik toen stilletjes. Ik bleef voor een tijdje zo staan, tot ik me voor een stukje weer losmaakte en lachte. "Catherine vond je in de derde al leuk. Ik heb haar toen drie jaar lang over jou horen praten. Over hoe schattig jouw glimlach wel niet was. Na die drie jaar begon ik er zelf ook op te letten. Op hoe lief je voor me was en je lieve lachje... Mede dankzij Cat ben ik verliefd geworden op jou. Dat is het enige wat hier totaal verkeerd aan voelt."

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

- Jullie zijn geweldig -

kindness is never a burden.

Aurae schreef:
- Jullie zijn geweldig -

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Quinten
Ik sta op om maar naar het Zwerkbalveld te gaan, kijken hoe die Griffoendors het er vanaf brengen. Hopelijk komen de try-outs van Ravenklauw binnenkort ook. Ik wil echt graag Jager worden en het liefst zo snel mogelijk. Ik ga naast wat oudere Griffoendors op de tribune zitten en wacht af. Het veld stroomt vol met de Griffoendors en ze lopen wat rondjes om op te warmen. Dan stelt iedereen zich bij zijn eigen groep op. Jagers bij Jagers, Drijvers bij Drijvers, Wachters bij Wachters en Zoekers bij Zoekers. Ik zie Alys tegen een andere Drijver praten. Dan maakt James, de aanvoerder, aanstalten om iets te zeggen en wordt het stil.

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

James Sirius Potter

Ik kijk naar de mensen die rustig naar hun plek lopen. Zodra iedereen op de juiste plek staat, pak ik mijn koffer met ballen. Ik pak de Snaai en kijk de Zoekers aan. Een grote groep kijkt mij aan. Mijn ogen kruizen Eloise en Lauren. Naar Eloise glimlach ik even.
'Zoekers.' Begin ik en ik laat de Snaai los, die meteen wegvliegt. 'Willen jullie hem even voor mij pakken?' Ik wacht tot alle Zoekers zijn opgestegen en wend me tot de Drijvers.
'Drijvers,' zeg ik nu tegen hun. 'Ik laat zo de beukers los, het zijn er meer als normaal.' Ik loop naar de Drijvers toe en verdeel ze in twee groepen. 'Groep 1, jullie beschermen de Zoekers. De Jagers zijn jullie tegenpartij. Groep 2, bij jullie is het andersom.' Ik laat de Beukers ook los en ik kijk naar de Jagers en Wachters.
'De Wachters gaan omstebeurt de lucht in en beschermen de doelen. De Jagers, jullie taak lijkt me logisch. Probeer te scoren.' Ik gooi de Slurk naar Emma en ik glimlach naar haar. 'Succes!'
Ik klim op mijn bezem en stijg op. Ik noteer weer wat dingen en bekijk hoe iedereen vliegt. Oke, dit ging nog best goed.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Alys
De Drijvers worden in twee groepen verdeeld, ik zit in groep 1 en moet de Zoekers beschermen. Ik stijg op met een hand om mijn bezem geklemd en die andere om mijn knuppel. Een Beuker komt langs me suizen. Ik sla hem met een enorme klap naar een Jager, maar die ontwijkt. Het was in ieder geval een goede mep. Ik blijf even zitten en zie dan dat een van de Beukers een Zoeker achterna zit. Een andere Drijverskandidaat, het meisje wie ik net succes had gewenst haalt uit naar de Beuker en raakt. De Beuker is even zijn eigen controle kwijt en stuitert twee keer op de grond, maar gaat dan achter het meisje aan. Ik haal hem in en sla hem naar een andere Jager, die bijna van zijn bezem valt. Ik ontwijk twee Zoekers, die waarschijnlijk denken iets gezien te hebben, en vlieg naar het meisje die de Beuker net wegsloeg. 'OK?' roep ik. Ze steekt haar duim op.

{ do you call yourself a freaking hurricane like me? }

Roos Wemel ~ Griffoendor ~ 3e jaar

'Zoekers,' zegt James terwijl hij de snaai loslaat. 'Willen jullie hem even voor mij pakken?'
'Drijvers, ik laat zo de beukers los, het zijn er meer als normaal. Groep 1, jullie beschermen de Zoekers. De Jagers zijn jullie tegenpartij. Groep 2, bij jullie is het andersom. De Wachters gaan omstebeurt de lucht in en beschermen de doelen. De Jagers, jullie taak lijkt me logisch. Probeer te scoren,' zegt hij dan en gooit de slurk de lucht in.
Ik spring op mijn bezem en stijg op. Het is heerlijk om weer te vliegen. Ik maak van vreugde een looping en concentreer me dan weer op het spel. Iemand speelt me de slurk aan, die ik met gemak door een van de ringen gooi. Het gaat goed. Ik volg de slurk met mijn ogen en race er naartoe als ik zie dat hij valt. Met de rode bal onder mijn arm spurt ik op de doelpalen af. In mijn ooghoek zie ik iets bewegen. Ik kijk op en krijg het volgende moment een beuker in mijn gezicht. Ik laat de slurk vallen en grijp naar mijn gezicht. Ik knijp mijn ogen dicht en voel dat ik half van de bezem af glij. Dan bedenk ik me dat ik moet landen en stuur mijn bezem richting de grond. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en maak een niet zo perfecte landing op het gras. Een paar mensen die ik niet goed kan zien door de tranen in mijn ogen komen op me af rennen. Ik haal een hand door mijn gezicht en veeg samen met een paar tranen een hoop bloed weg. Ik zie dat Tess me met grote ogen aankijkt.
'Je neus... Je-'
'Ga maar naar de ziekenzaal,' hoor ik iemand zeggen. Ik knik en loop met Tess het veld af. Wat een geweldige dag toch.

-

Eloise Clarette Dubois || Gryffindor || Vierde jaars

Mijn ogen volgden even gebiologeerd het gouden balletje in James zijn handen, om vervolgens op te kijken naar de aanvoerder zelf. Ik stak mijn duim naar hem op, toen hij glimlachte, zodat hij wist dat ik vond dat hij het goed deed. Hij had namelijk een nogal zenuwachtige indruk gewekt, wat logisch was als je bedacht dat het zijn eerste jaar als aanvoerder was.
'Zoekers.' De snaai vloog weg en was binnen enkele seconden verdwenen. 'Willen jullie hem even voor mij pakken?' Ik grinnikte zachtjes, terwijl ik rustig op mijn bezem stapte. In tegenstelling tot de meeste anderen, die als een idioot in de richting vlogen waarin de snaai was verdwenen, alsof dat nu nog zin zou hebben. Ik zocht een mooi hoog punt, zodat ik overzicht had over het veld. De andere groepen waren ook in de lucht en de meeste zoekers vlogen als kippen zonder kop over het veld achter iedere glinstering van lampen aan die ze maar zagen. Een zucht ontsnapte mijn lippen en ik liet mijn blik over het veld dwalen.
'Waar ben je...' Opeens zag ik iets. Het vloog vlakbij de ringen aan de andere kant. Zonder erover na te denken, schoot ik in die richting, meteen op de voet gevolgd door niemand minder dan Lauren. Ik negeerde het en concentreerde mij op het stipje, dat nu richting de tribune's vloog. Het ging goed, Lauren leek mij niet in te kunnen halen. Ik voelde echter plots een ruk aan mijn bezem, waardoor ik een koprol achteruit maakt in de lucht, om niet geheel de balans te verliezen.
'Ja, laten we vuil gaan spelen. Want dat zal James er echt van overtuigen dat jij in het team hoort,' riep ik naar Lauren, die door haar actie ook de snaai was kwijtgeraakt.
'Zolang ik die snaai als eerste te pakken heb, vind ik het best. Dat is namelijk het enige dat telt,' zei ze met een gemene lach terug. Ik gromde en besloot haar eens flink beet te nemen. Na een paar seconden, deed ik of ik de snaai weer gevonden had en begon aan een duikvlucht. Misschien was het niet geheel verantwoord om de bekende Spatski-schijnbeweging in te zetten, maar ik had hem vaak met mijn oom geoefend -waar mijn moeder eigenlijk geheel op tegen was- en ik was Lauren echt zat. Ze volgde gelukkig dan ook meteen en leek helemaal niet door te hebben dat ik haar beet nam. We naderden de grond best snel en vanuit mijn ooghoeken zag ik haar twijfelen. Ze wilde echter voor geen goud verliezen en ging door, te lang.
Op het laatste moment brak ik de duikvlucht af en vloog netjes in een spiraal weer naar boven om onder mij een harde klap te horen. Ik keek even naar beneden en zag Lauren overeind krabbelen. Ze was er niet heel slecht aan toe en leek alleen een beetje duizelig.
'Miesschien moet je toch nog wat oefenen,' kwam het lachend uit mijn mond, terwijl ik weer omhoog vloog, zoekend naar het gouden balletje. Toen viel het mij op dat er vlakbij James iets vloog. En dat was niet eens zo ver weg! Snel spurtte ik ernaartoe en zette een achtervolging in. De snaai leek zich echter niet graag te laten vangen, maar dat maakte het juist leuk. Ik vergat even dat ik bezig was voor de try-outs en focuste mij geheel op het balletje. Ik merkte dat ik een hele staart van zoekers achter mij aankreeg, maar ze waren te laat. Ik stak mijn arm uit en griste het balletje uit de lucht.
Vrolijk maakte ik een koprol, met de snaai stevig tussen mijn vingers geklemd, om vervolgens rustig richting James te vliegen. 'Deze wielde je hebben toch?'

[ bericht aangepast op 13 okt 2013 - 17:08 ]

Happy Birthday my Potter!

Mason
'Zoekers.' Zegt James en hij laat de snaai los. 'Willen jullie hem even voor mij pakken? Drijvers,' zegt hij dan. 'Ik laat zo de beukers los, het zijn er meer als normaal.' De drijvers worden jn groepen verdeelt. 'Groep 1, jullie beschermen de Zoekers. De Jagers zijn jullie tegenpartij. Groep 2, bij jullie is het andersom.' James laat de beukers los. 'De Wachters gaan omstebeurt de lucht in en beschermen de doelen. De Jagers, jullie taak lijkt me logisch. Probeer te scoren.' Hij gooit de slurk naar Emma. 'Succes!' Ik stap op mijn bezem en vlieg omhoog. Vliegen is echt geweldig! Al snel staat er een rij voor de doelpalen en ik vlieg naar het uiteinde van de rij en bekijk hoe de eerste jongen zenuwachtig voor de doelpalen gaat staan. Hij laat de slurk door en vliegt teleurgesteld achteraan in de rij. Na een tijdje ben ik, en zweef voor de doelpalen en kijk geconcentreerd toe. 'Kom maar op.' Grijns ik tegen het meisje dat gaat gooien. Ze mikt de slurk naar links, waardoor ik er van uit ga dat ze een schijnbeweging maakt. Ze gooit de slurk naar rechts en ik duik er achteraan. Jammer genoeg is die er naast. Ik zucht omdat ik niks gedaan heb en sluit me weer achteraan de rij. Na een tijdje ben ik ben ik weer aan de beurt. Ik ga weer klaar staan en duik achter de slurk aan, die naar de rechter doelpaal vliegt. Ik vang hem behendig op en gooi hem naar de volgende jager. Het gaat best goed, ik houd er nog 5 tegen en kijk dan hoe Eloise de snaai vangt.

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Teddy Lupin
Victoire leek oprecht verrast. "Vier jaar?" Stilte. "Dan hadden we al twee jaar samen kunnen zijn, als een van ons het lef had gehad om het te zeggen." Teddy knikte instemmend. "Maar hé, beter laat dan nooit." Ze maakte zich voor een stukje los en lachte. "Catherine vond je in de derde al leuk." Het begon Teddy zonder dat hij dat wou, te irriteren dat Victore er telkens weer Cat bij betrok. "Ik heb haar toen drie jaar lang over jou horen praten. Over hoe schattig jouw glimlach wel niet was. Na die drie jaar begon ik er zelf ook op te letten. Op hoe lief je voor me was en je lieve lachje... Mede dankzij Cat ben ik verliefd geworden op jou. Dat is het enige wat hier totaal verkeerd aan voelt." Teddy knikte begrijpend. "Maar wat gaan we nu doen voor het bal? Ik wil niet weten hoe ze zou reageren mocht ze het weten van ons."

- Misschien kan Cat 'toevallig' passeren terwijl Teddy en Victoire aan het praten zijn en dan is ons probleem opgelost? -

kindness is never a burden.

Victoire Weasley.
Hij knikte begrijpend. "Maar wat gaan we nu doen voor het bal? Ik wil niet weten hoe ze zou reageren mocht ze het weten van ons." Ik opende mijn mond, twijfelde, maar besloot het toch te zeggen. "We kunnen het geheim houden." Zei ik twijfelachtig. "Ik bedoel, we hebben de kamer van hoge nood, en we zijn voor de rest toch bij alles al samen. Niemand zou opkijken als ik jou bijvoorbeeld een kus op de wang zou geven of knuffelde. We zijn beste vrienden." Ik keek Teddy aan. Ik weet wel dat ik dit niet op wil geven.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.