Battles are ugly affairs • The Chronicles of Narnia
Met dank aan Yuliette voor de cover op de voorkant.
Met dank aan Gargoyle voor de cover bij de hoofdstukken
•••
Er is alreeds tien jaar verstreken sinds de Pevensies tot koningen en koninginnen van Narnia gekroond zijn. Maar het gaat helemaal niet goed in Narnia. Calormeners vallen binnen, Anvard wordt ingenomen door de Tisrok en de dwergen van Narnia komen in opstand. De reuzenstad Ettinsmoor heeft de kant van de Tisrok gekozen en de enigste bondgenoot van Narnia die nog in staat is hulp te bieden is Galma.
Terwijl de Hoge Koning naar de Verlaten Eilanden vertrokken is om een leger te verzamelen, Koningin Lucy en Koningin Susan naar Ettinsmoor zijn om de reuzen te proberen in bedwang te houden, blijft Koning Edmund alleen achter op Cair Paravel, ter verdediging van de stad en Narnia.
Maar zelfs met hun bondgenoten, kunnen de Narnianen deze oorlog niet alleen winnen, en dat weet Aslan ook. Daarom zendt hij hulp uit de koningen hun wereld. Twee zussen, Abigail en Elise, belanden door de wil van Aslan in Narnia. En dat waren wel de laatste twee die Koning Edmund hier verwacht had.
Wanneer hij op een dag op zoek is naar in opstand gekomen dwergen, bemerkt hij de twee meisjes in het Huiverwoud. Zijn verbazing was erg groot, en hoewel de meisjes hem niet herkenden na de jaren die in Narnia verstreken waren, herkende hij hen wel. Iets dat hij niet aan hen wilde vertellen.
Ook Peter, Susan en Lucy kunnen hun mond erover houden, maar er zal een dag moeten zijn dat hij toch zal moeten opbiechten wie hij echt is, en hoe hij echt is.
Zal het hen lukken Anvard te heroveren en de rust in Narnia terug te brengen? Want zoals de kerstman in Narnia ooit zei: "Battles, are ugly affairs." En meer.
Met dank aan Yuliette voor de cover op de voorkant.
Met dank aan Gargoyle voor de cover bij de hoofdstukken
•••
Er is alreeds tien jaar verstreken sinds de Pevensies tot koningen en koninginnen van Narnia gekroond zijn. Maar het gaat helemaal niet goed in Narnia. Calormeners vallen binnen, Anvard wordt ingenomen door de Tisrok en de dwergen van Narnia komen in opstand. De reuzenstad Ettinsmoor heeft de kant van de Tisrok gekozen en de enigste bondgenoot van Narnia die nog in staat is hulp te bieden is Galma.
Terwijl de Hoge Koning naar de Verlaten Eilanden vertrokken is om een leger te verzamelen, Koningin Lucy en Koningin Susan naar Ettinsmoor zijn om de reuzen te proberen in bedwang te houden, blijft Koning Edmund alleen achter op Cair Paravel, ter verdediging van de stad en Narnia.
Maar zelfs met hun bondgenoten, kunnen de Narnianen deze oorlog niet alleen winnen, en dat weet Aslan ook. Daarom zendt hij hulp uit de koningen hun wereld. Twee zussen, Abigail en Elise, belanden door de wil van Aslan in Narnia. En dat waren wel de laatste twee die Koning Edmund hier verwacht had.
Wanneer hij op een dag op zoek is naar in opstand gekomen dwergen, bemerkt hij de twee meisjes in het Huiverwoud. Zijn verbazing was erg groot, en hoewel de meisjes hem niet herkenden na de jaren die in Narnia verstreken waren, herkende hij hen wel. Iets dat hij niet aan hen wilde vertellen.
Ook Peter, Susan en Lucy kunnen hun mond erover houden, maar er zal een dag moeten zijn dat hij toch zal moeten opbiechten wie hij echt is, en hoe hij echt is.
Zal het hen lukken Anvard te heroveren en de rust in Narnia terug te brengen? Want zoals de kerstman in Narnia ooit zei: "Battles, are ugly affairs." En meer.
Geschreven door Neregeb en Lasaraline•
Soundtrack: After the fall • Two steps from hell•
Kan afwijken van de originele verhaallijn•
Copyrights op het hele verhaal•
Geheel in het Nederlands•
Proloog in andere schrijfstijl geschreven dan de rest van het verhaal•
Fanfiction. Don't like it? Don't read it.•
Soundtrack: After the fall • Two steps from hell•
Kan afwijken van de originele verhaallijn•
Copyrights op het hele verhaal•
Geheel in het Nederlands•
Proloog in andere schrijfstijl geschreven dan de rest van het verhaal•
Fanfiction. Don't like it? Don't read it.•
ENJOY!
[ bericht aangepast op 7 okt 2013 - 19:26 ]
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried