Nu - terwijl we druk bezig zijn met het vieren van mijn moeders vijftigste verjaardag - krijg ik een telefoontje van F. (de eigenaar van de winkel). Ik ben per direct ontslagen. Een reden werd niet gegeven, maar hij zou wel graag willen dat ik deze week eens langs zou komen om te praten en zorgen dat ik niet boos was en zodat ik mijn laatste bestelling af kan halen.
Ik weet dat ik nog niet wist hoe alles werkte in de winkel (geen wonder als je er ook gewoon geen uitleg over krijgt). Ook zei F. mij aan de telefoon dat hij dit eerder had moeten zeggen tegen me om me de mogelijkheid te geven te solliciteren voor een andere baan. Hij deed het af met de onnozele reden dat het er "bij ingeschoten was".
Aanstaande vrijdag ga ik dus voor een laatste keer langs om mijn bestelde boeken op te halen. Ik ga ervoor zorgen dat ik er op mijn best uitzie, zoals altijd, om hem in nette woorden te vertellen wat een waardeloze actie ik dit vind. Ook ga ik hem zeggen dat hij een van zijn vaste klanten verloren is; ik ben niet van plan er ooit nog een bezoekje te brengen.
We need a bigger boat.