• Revolution

    Nederlands én Engels RPG
    Nieuw rollentopic


    Het verhaal speelt zich vijftien jaar na het wereldwijd uitvallen van de elektriciteit af. Inmiddels is Amerika weer wat opgebouwd, maar het is lang niet meer hetzelfde. Het land verdeeld is 6 verschillende naties: California Common Wealth, Wasteland, Plains Nation, Texas, Monroe Republic en The Georgia Federation. Naast die zes districten heb je nog de Rebellen, die het oude Amerika terug willen. Hun embleem is dan ook de Amerikaanse vlag .
    In The Monroe Republic zijn de Militia de baas, wat te vergelijken valt met het leger, maar dan heel wat corrupter. Tegenstanders van Generaal van de Monroe Militia worden uitgeschakeld. De Militia hebben de wapens verzamelt en houden die voor zichzelf, waardoor ze de bevolking in bedwang kunnen houden. De bevolking beschikt wel over wapens, want ze moeten natuurlijk op dieren kunnen jagen voor eten, maar die wapens zijn niet zo kracht als vuurwapens, denk aan zwaarden, pijl en boog etc.
    Dan komt er aan het licht dat er amuletten zijn waarmee je jezelf kan voorzien van elektriciteit - het "gewone" volk weet dit niet-. Aan een amulet alleen heb je niet veel, aangezien ze een maximum bereik hebben. Wel kunnen er machines ontworpen worden waardoor het bereik van de amuletten groter wordt. Het ligt natuurlijk voor de hand dat iedereen die amuletten wilt hebben, aangezien elektriciteit betekent dat je ook dingen als helicopters en tanks kunt gebruiken. Degene die in bezit komt van de meeste amuletten, zou dus ook de meeste macht kunnen krijgen.
    Er is echter een mogelijkheid dat iedereen weer stroom kan krijgen. Daarvoor moet je naar The Tower gaan, maar bijna niemand weet waar die is, en de The Tower is bewoond door de wetenschappers die daar waren toen de stroom uitviel, maar dat weet ook niemand. In The Tower hebben ze overigens nog wel elektriciteit. De Rebellen hebben als doel om de stroom weer aan te krijgen, maar er bestaan tussen hun ook onenigheid daarover. De ene groep wil stroom voor iedereen, en de andere groep wil stroom voor de Rebellen alleen, zodat ze de Militia kunnen verslaan. De Militia wil natuurlijk niet zijn macht kwijt raken, en zal dan ook alles doen om er voor te zorgen dat de Rebellen The Tower niet zullen bereiken.


    Story
    Graag lezen vóór je aan je rol begint



    Regels
    – Minimaal 300 woorden, heb je twee personages in de post, dan 500.
    – Max 2 personages p.p.
    – Geen mensen die gelijk al stoppen
    – Niet speedposten
    – 2 posts wachten voordat je weer post. Is er na 2 dagen nog maar één keer gepost, dan mag je ook posten.
    – Post je in het Nederlands, dan gebruik je gewoon ABN. Als je in het Engels post, dan verwachten we wel dat je dat een beetje kan.
    – Geen perfecte personages!
    – 18+ is toegestaan.
    – Bestuur niet de personages van anderen.
    – Wees realistisch. Ben je dat niet, dan zullen wij je daar op wijzen.
    – Ga niet van te voren allerlei dingen plannen (die tussen twee personages gaan gebeuren), dan ga je maar een verhaal schrijven.
    – Offtopic is in het speeltopic verboden en niet nodig, want er zal een praattopic aangemaakt worden.
    – Geen personages overnemen uit de serie
    – Houdt er rekening mee dat veel dingen schaars zijn
    – Topics worden geopend door Lahey of Assassin


    Rollen

    Rebellen
    – Sydrian
    – Natáli Michele Carvalho - Assassin
    – Hylla
    –

    –
    – TicTac
    –
    –
    –


    Wetenschappers (horen bij de Rebellen)
    – Pom - springt later in
    –


    Militia
    – Sorcha O'Riagáin - Finley
    – Sydrian
    –
    –

    – Wyatt Colt - Assassin
    – Imre Johannesen - Hashirama
    –
    –


    The battle for power begins


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 14 aug 2013 - 13:43 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Rol: Mannelijke Militia
    Naam: Wyatt Colt, hij eist dat hij ten aller tijden door iedereen Colt genoemd word bij zijn achternaam.
    Leeftijd: 31
    Geslacht: Mannelijk
    Uiterlijk:



    Wyatt is een redelijk lange man met zijn 1,87. Hierbij heeft hij redelijke brede schouders, waar hij speciaal voor traint om deze zo te houden. Hij besteed enorm veel tijd aan zijn lichaam en je kan hem dan ook wel redelijk ijdel noemen. Hij houd graag zijn spieren bij en vooral zijn conditie. Het is niet zo dat hij er constant mee te koop loopt, in tegendeel. Hij kleed zich altijd netjes en draagt altijd een overhemd en zijn uniform. Hierdoor zie je niet zo heel veel van zijn strakke, getrainde lichaam behalve zijn brede schouders en borstkas.
    Verder heeft Wyatt een scherpe kaaklijn. Hierop kan je een goed getrimd stoppelbaardje vinden. Hij vind het iets dat hem er goed uit laat zien. Zijn haar heeft een donkerbruine kleur, met als zijn baard, hoewel er in zijn haar tinten lichter zijn die zijn baard niet heeft, dit mede door de zon. Hij heeft redelijk volle lippen voor een man, maar zijn neus is niet helemaal recht en heeft een lichte bochel, wat hij als een irritante imperfectie beschouwd op zijn mooie gezicht. Zijn ogen zijn een gevoelig, helblauw. Hiermee lijkt het vaak alsof hij meelevend is, wat hij totaal niet is. Ze zouden eigenlijk een ijskoude blik moeten uitstralen.
    Hij heeft een kleine tatoeage van een schorpioen op zijn borstkas, iets wat hij probeert te verbergen. Als iemand het ziet zal hij zeggen dat een schorpioen zijn evenbeeld is, snel en dodelijk. Hiervan is echter niets waar. Deze tatoeage heeft hij laten zetten toen hij een stuk jonger was. Ooit was hij namelijk verloofd en écht verliefd op een vrouw met de naam Jane. Ze werd gestoken dooreen schorpioen en stierf door het vergif. De schorpioen moest hem eraan herinneren en ervoor zorgen dat hij het niet zou vergeten en niet van iemand anders zou houden, maar hij heeft er spijt van dat hij iets van zwakte op zijn lichaam heeft laten zetten. Deze is gezet op de traditionele manier van de Samoanen.
    Innerlijk: Wyatt komt op het eerste gezicht altijd gereserveerd over en dat is hij vaak ook. Hij doet vooral afstandelijk en erg uit de hoogte. Hij verwacht van iedereen dat je hem netjes aan zal spreken en hem met respect behandeld, hoewel hij dat bij de meeste zelf niet doet. Dit heeft ook een reden, hij vind dat hij zelf boven groot en deels iedereen staat. Het zijn vooral narcistische trekjes. Hij zal je niet snel waarderen, hij waardeerde zelfs zijn eigen vader niet. Hij zal dit enkel doen als je indruk op hem maakt en jezelf flink opgewerkt hebt. Hij houd van harde werkers en mensen die zijn orders perfect kunnen opvolgen. Hij vertrouwt je niet zomaar, omdat hij liever alleen zichzelf vertrouwt. Als je jezelf bewezen hebt, heb je echter wel een kans dat hij je gaat vertrouwen. Hij is redelijk perfectionistisch en verwacht dat jij ook alles zo perfect mogelijk zal doen.
    Hij is dan ook niet alleen zo op zijn werk. Ook in zijn privéleven is hij erg afstandelijk naar mensen toe en bouwt hij geen banden op. Dit resulteert erin dat hij amper een privéleven heeft en op sociaal vlak niet veel onderneemt. Dit mede doordat hij mensen niet goed genoeg vind om bevriend mee te raken en omdat mensen liever niet te lang met hem om kunnen gaan, er zijn er maar weinig die hem langdurig uit kunnen staan omdat hij graag over zichzelf praat en zichzelf geweldig vind. Maar ook omdat hij gewoon probeert te voorkomen om echt van iemand te gaan houden of zich eraan te binden. Hij beschouwt het als een zwakte. Af en toe duikt hij wel eens met een vrouw in bed, maar hij verwacht ook dat die op tijd weer weggaan zonder al te veel te zeuren.
    Colt heeft ook een behoorlijk sadistische kant. Hij kan enorm genieten van andermans leiden en vind het zelf ook niet erg om iemand te laten leiden. Hoewel hij er niet van houd om de vuile klusjes op te knappen en het altijd iemand anders laat doen, stroopt hij graag zijn mouwen op als hij de kans krijgt om iemand toe te takelen en pijn te doen. Dit komt misschien ook omdat hij nogal snel agressief word en hierbij ook flink gewelddadig kan worden. Een gevecht gaat hij niet snel uit de weg, mentaal en fysiek niet. Hij gelooft dat hij toch altijd zal winnen omdat hij beter is dan anderen.
    Rang: Lieutenant General
    Familie: Colt is enigst kind. Hij had twee ouders, maar beiden leven niet meer en met andere familieleden heeft hij sowieso geen contact meer. Hij vind de meeste te min, ze werken niet voor de Militia en doen maar wat. Ze hadden zich maar op moeten werken zoals hij deed.
    Geschiedenis: Wyatt was 16 toen de stroom uitviel. Hierdoor weet hij nog hoe het was voordat het gebeurde. Toen hij geboren was, waren zijn ouders nog bij elkaar, maar zijn vader was geen droomman. Hij ging vaak vreemd en was vaak weg. Toen Wyatt 7 was, zijn ze gescheiden. De eerste jaren woonde hij bij zijn vader, maar na een tijdje verhuisde hij naar zijn moeder. Zijn moeder vond namelijk dat zijn vader een slecht voorbeeld gaf. Hij nam Wyatt namelijk vaak mee uit naar de kroeg en feesten, terwijl hij nog geen 9 was. Hij heeft vele vrouwen over de vloer zien komen daar. Zijn moeder probeerde hem op te voeden als een echte, nette man, maar verwende hem te erg waardoor hij egocentrisch werd. Zijn vader is uiteindelijk vermoord door de man van één van zijn scharrels en zijn moeder heeft zelfmoord gepleegd door een depressie.
    Vlak nadat de stroom uitviel ontmoette Wyatt een meisje, Jane. Zij wist hem te temmen en hij deed alles voor haar. Kort daarop verloofden ze zich en planden ze al een hele toekomst. Helaas ging die niet door toen Jane stierf aan een schorpioenenbeet en raakte Wyatt lichtelijk verbitterd. Hij schreef zich op zijn 21ste in voor een baan bij de Militia, waarbij hij begon als gewone soldaat, nadat hij de training voltooit had. Al snel wist hij zich op te werken tot waar hij vandaag is.

    Rol: Vrouwelijke rebel
    Naam: Natáli Michele Carvalho, ze word het liefst gewoon Nat genoemd.
    Leeftijd: 22
    Geslacht: Vrouwelijk
    District: Monroe Republic
    Uiterlijk:




    Natáli is van oorsprong Braziliaans, wat je duidelijk aan haar kan zien. Ze heeft de typische licht getinte huidskleur, bijna olijfkleurig en zal altijd een kleurtje hebben, hoe weinig ze ook in de zon komt. Ze word snel bruin, maar niet heel donker. Ze is ongeveer 1,74 lang, wat best lang is voor een vrouw en is trots op haar redelijk volle en vrouwelijke vormen. Het is echter niet zo dat ze iemand is die ermee loopt te pronken of haar kledingstijl erop afstelt. Ze draagt meestal redelijk simpele kleding, wat ze altijd al gedaan heeft en het liefst in niet bijzonder opvallende kleuren. Ze besteed sowieso niet heel veel aandacht en tijd aan haar uiterlijk, alleen het nodige. IJdel is ze dan ook niet.
    Nat heeft donkerbruin haar, met donkere wenkbrauwen. Haar haren komen tot iets over haar schouders en ze draagt het meestal gewoon los. Van zichzelf is het redelijk stijl, al zit er af en toe een irritante slag in. Haar ogen zijn een donkere kleur groen, een van de redenen waarom ze graag donkergroene kleding draagt. Haar lippen zijn een zachtroze kleur en haar onderlip is net iets voller dan haar bovenlip. Ze heeft vaak, niet eens expres, een ietwat arrogante uitdrukking op haar gezicht. Als ze lacht verdwijnt die uitdrukking gelijk, aangezien ze uitbundig kan lachen en haar ogen ook mee lachen. Helaas is het iet iets wat ze erg vaak doet.
    Innerlijk: Nat is niet echt een meisje dat overal tussenuit springt met bepaalde karaktertrekken. Ze is iemand die zichzelf veel op de achtergrond houd en graag alleen is. Ze kan dan ook niet heel goed met mensen omgaan omdat ze redelijk kritisch is en vaak eerder negatief van positief, hierdoor kan ze behoorlijk kriegelig worden van mensen die alles graag positief inzien. Ze is af en toe dan ook een beetje een doemdenker, maar niet perse onrealistisch. Ze kan er ook niet zo goed tegen als mensen onrealistische verwachtingen hebben.
    Deze jonge vrouw kan soms een beetje sarcastisch en bot uit de hoek komen, waardoor ze al snel humeurig lijkt. Dit is ze dan ook wel redelijk vaak, maar je kan haar zo af en toe ook in een goede bui treffen en dan kan ze heel leuk zijn om mee om te gaan. Op zulke momenten is ze vooral erg spontaan en heeft ze vaak gekke ideeën. Ze kan dan best veel lachen en word heel actief. Haar buien kunnen enkel wel heel snel omslaan, meestal in het negatieve. Zelf word ze zichzelf al heel snel zat.
    Natáli is af en toe nogal een durfal en neemt graag risico's die anderen niet zomaar zouden nemen. Ze is dan ook niet snel bang en kickt redelijk op adrenaline. Hierdoor is ze ook niet op haar mondje gevallen en is ze niet bang om een grote mond te geven als het nodig is en om tegen iemand in te gaan. Ze kan hier nog wel eens een ruzie mee uitlokken. Ze houd zich meestal afzijdig van dingen, maar als ze dan eens haar mening zegt doet ze het ook in één keer goed. Hierdoor denkt ze echter vaak niet helemaal goed na als ze iets doet en komt het meer dan eens voor dat ze een ondoordachte beslissing neemt, haastig en niet zo slim.
    Verder is Nat een redelijk zelfverzekerde en slimme meid. Ze laat zich niet zomaar gebruiken en doet de meeste dingen op haar voorwaarde. Het kan soms lijken alsof ze makkelijk te manipuleren is, maar ze besluit zelf of ze ergens in meegaat en als ze dat doet, doet ze het omdat ze een mogelijkheid ziet om haar eigen voordelen eruit te halen en de ander even hard te gebruiken. Ze is geen erg emotioneel persoon en zal dat ook niet worden.
    Familie: Ze is geboren in een puur Braziliaans gezin. Ze was niet het enige kind, ze had nog 5 broers en zussen boven haar en 3 onder haar. Het was altijd druk, haar vader had niet altijd werk en er was nooit genoeg ruimte en geld. Ze weet dat haar ouders ondertussen niet meer in leven zijn, maar van de rest heeft ze geen idee. Ze had alleen redelijk contact met haar oudere broer maar die heeft ze al in geen jaren meer gezien.
    Geschiedenis: Natáli was nog redelijk jong met haar 7 jaar toen de stroom uitviel. Ze heeft er dan ook niet zo heel veel van mee gekregen, voor haar was de wereld altijd al chaotisch geweest. Ze heeft veel op straat geleefd toen ze jonger was, maar had toen nog wel een thuis. Na een tijdje konden haar ouders gewoon niet meer voor al die kinderen zorgen en is Natáli vertrokken. Ze was op dat moment 14 jaar oud. Het is een tijdlang bergafwaarts gegaan, maar wist altijd redelijk goed voor zichzelf te zorgen. Ze heeft nog een jaar bij haar oudere broer gewoond, maar is ook daar weer vertrokken. Uiteindelijk is ze bij de rebellen gekomen met een geweer die ze van een Militia gestolen had. Ze was toen 20 jaar oud en had wat meer nodig om te overleven. Ze heeft het geweer ingeleverd om zichzelf zo een vaste, goede plek bij de rebellen te kunnen verzekeren.
    Waarom bij de Rebellen: Nat had een vaste plek nodig om te kunnen overleven. Het werd voor haar steeds lastiger om alleen te kunnen overleven met de Militia op haar hielen. Nu ze bij de rebellen zit heeft ze ook wat om voor te vechten en de stroom terug te kunnen krijgen. Zo voelt ze zich iets minder nutteloos.
    Stroom voor iedereen of stroom voor alleen de Rebellen: Het maakt haar weinig uit, zolang zij maar stroom kan en het gebruiken. Zodra het betekent dat als anderen buiten de rebellen meer stroom hebben dan zij of dat zij hierdoor beperkt stroom zullen hebben, zal ze in eerste instantie niet willen dan anderen buiten de rebellen stroom kunnen gebruiken.
    Wapen: Twee katars, familiebezit. Ze heeft ook een kleine dolk, maar die is meestal te klein om veel schade te doen. Ze gebruikt hem vooral voor praktische doeleinden.


    Your make-up is terrible

    Rol: Rebel.
    Naam: Jolene Jackie Ratliff. Ze wordt Jack, Jackie of Ratliff genoemd.
    Leeftijd: Vijfentwintig.
    Geslacht: Vrouwelijk.
    District: Monroe Republic.
    Uiterlijk:



    Scarlett Johansson.
    Jackie is een niet al te grote vrouw. Met haar 1m67 steken de meeste mensen boven haar uit. Ze maakt er niet een al te groot drama om. Ze is luidruchtig genoeg om op te vallen in een menigte.
    Jack heeft een redelijk lichte huidskleur, die egaal is. Toen ze klein was had ze altijd zomersproeten. Het was de tijd waar ze een beugel en een bril droeg. Die laatste draagt ze nu nog vaak, maar zo slecht zijn haar ogen nu ook weer niet, dus zie je haar ook wel vaak zonder. Lenzen zit er niet in. Haar ogen verdragen het niet en ze kan er sowieso niet aan geraken, moest ze het al nodig vinden.
    Ook al gedraagt Jack zich niet gracieus en liefelijk zoals haar moeder dat zou gewild hebben en een meisje hoorde te doen, Jacks vrouwelijke vormen zijn duidelijk aanwezig, iets waar mannen al vaker dan één keer hun oog op lieten vallen.
    Haar haren zijn lichtbruin, naar blond neigend en redelijk krullerig. Soms laat ze het los, soms doet ze het in een staart als het in haar groene ogen zit. Ze draagt vaak donkere kleren, zonder echte reden en besteed echt totaal geen aandacht aan haar uiterlijk. Ze is niet onzeker, als ze zich wel zo begint te gedragen, is er iets heel ergs mis.
    Jack lacht vaak, maar als het erop aankomt, is ze een erg serieus iemand. Haar houding is veeleer zelfzeker en dat is ook de uitdrukking op haar gezicht.
    Innerlijk:
    Familie:
    Geschiedenis:
    Waarom bij de Rebellen:
    Stroom voor iedereen of stroom voor alleen de Rebellen:
    Wapen: Jack is inventief, ze houdt het meestal gewoon op haar handen en haar omgeving.


    help


    LEYA
    never trade respect for attention
    twentytwo • persephone • outfit minus bag • gabrièl and ruhn • binnenplaats

    Het was vrij duidelijk aan de figuren in de binnenplaats te zien wie er afgelopen avond bij Laslo’s feestje waren geweest. De een was er nog slechter aan toe dan de ander. Leya was zelf niet tot het einde gebleven, zeker niet met het feestje van vanavond ook nog in het vooruitzicht, en van hoelaat het voor de rest was geworden, was dat maar goed ook. De brakke staat van sommige zouden waarschijnlijk geen goede impressie op de docenten achterlaten – niet dat dat veel uitmaakte, want hun docenten waren toch al van vrijwel niks onder de indruk. Leya zelf had één van de nieuwe docenten toegewezen gekregen: Cyrus. Met zijn kleine postuur viel hij haast in het niets naast de andere docenten, maar hij moest wel iets interessants gedaan hebben om het tot positie van onderadviseur te schoppen. Intrigerend was het in elk geval. En dan nog de komst van een aartsengel.
          Nadat ze wat thee gehaald – iets wat aan geen enkele ochtend mocht ontbreken – gleden haar ogen verveeld over de binnenplaats. De sfeer was verrassend rustig tot nu toe, tot haar teleurstelling. Meestal zorgde Ramsey wel voor wat vermaak, maar die was te druk met zijn harem aan meisjes. Aiden stond met een hoofd als een tomaat naast Salhi, met vingers die in elkaar verstrengeld waren, ook interessant. Daar zal ze later nog wel naar vragen. Bij sommige andere leek het alsof er nog steeds genoeg alcohol in hun bloed dwaalde, aan hun gedrag te zien. Uiteindelijk viel haar blik op Gabrièl en Ruhn. Die laatste zag er uit alsof hij de nacht had gespendeerd in een blik verf.
          Leya bewoog zich door de menigte en voegde zich bij het tegengestellende koppel. “Ruhn, je weet dat er kwasten en doeken bestaan en dat je niet jezelf als schildermateriaal hoeft te gebruiken?” begroette ze de jonge kunstenaar. Ze had de grote neiging de jongen gelijk onder de douche te sturen, en daarna linea recta naar bed. Voor enkele seconden deed ze een poging om wat van de verf uit zijn haar te krijgen, maar het was een onbegonnen zaak. “Je hebt niks gemist gisteravond,” vervolgde ze tegen Gabe. “Afgezien vals gezang van Luca, Devrim en Laslo.”

    [ bericht aangepast op 23 mei 2021 - 15:48 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Sounds epic, al begrijp ik nog niet alles 100%, dus zal ik het later nog een keertje moeten lezen (: Maar dan kom ik hoogstwaarschijnlijk met een vrouwelijke rebel, die heb ik altijd al het leukst gevonden om te spelen (: Maar als TicTac en Escritura beiden niet meedoen wacht ik gewoon tot er meer mannen zijn, anders ben ik zo'n bitch die het overschot nog erger maakt ;p


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Invullijst Militia
    Role: Militia
    Name: Sorcha O'Riagáin
    Age: 20
    Gender: Female
    Appearance :
    Hair colour: Sorcha has waist long black hair that is very messy. It is very thick, so when she's not working she styles it in a scene manner. When she's working, she plaits it up and into a bun to keep the most of it out of her way. She has a habit of playing with the strands that always come loose whenever she gets nervous or indecisive. Sorcha has hazel-green eyes, with very dark eyelashes. This makes her eyes stand out against her pale skin. She doesn't like her eyes as much, as they can never decide what colour they want to be and it annoys her. Sorcha is right-handed for writing and drawing, but when she's fighting she's ambidextrous. She trained hard to get ambidextrous with weapons, because she wants to do the best she can to make it up to her brothers. Sorcha is usually in her uniform, but when she's not, she dresses in a scene manner as she likes that style. This means she usually wears a old band t-shirt with skinny jeans with her favourite killer heels. Sorcha only wears make-up when she's not in uniform or on duty. She says it's to do with her mind-set.


    Characteristics: (a minimum of 15 lines)
    Sorcha is very independent, as she was often left on her own for weeks on end growing up, despite coming from a wealthy family - especially after her two elder brothers were killed in the militia as well.. She can be very dependable, but not always - usually only her teammates can depend on her all of the time, as she can also be a little bit scatter-brained at times as well. Sorcha is fiercely loyal to those she cares about, and those who are in her team, and will do anything for them - including die for them. She is also very adaptable, as everyone in their time needs to be. Sorcha is very ambitious, and really wants to get into a higher ranking, and will do almost anything to do so - almost meaning she won't sleep with any of the higher ranking officers to get a higher rank. She is also accepting, but most people don't really get to see that part of her, as she can also be rather snarky and sarcastic, and is a firm believer in tough love.
    Sorcha also has a darker side to her nature, which is rarely seen, as she is also very materialistic, as her parents spoiled her rotten and she started to associate being given presents with being shown love. She can also be very superficial, and can appear to be very vain at times, and has often made her team laugh while marching from complaining 'but there's dirt there!'. Sorcha can also be very melodramatic at times, and is more then a little bit of a drama queen, but only when she is being sarcastic and/or spiteful, although sometimes she'll be melodramatic for entertainment purposes when back at the camp to try and boost moral. She is also very vengeful, and will track down anyone dumb enough to hurt someone she cares about, although she is careful to not get caught doing so. Sorcha can be pretty skeptical about new things, and has a habit of double checking any new information she receives, even if it comes from someone she trusts, which can sometimes hurt their feelings, but that's just how she is.. She can also be very manipulative, something else she picked up from growing up as a spoiled brat. Sorcha is also rather conceited, but can be very shy and sweet if someone comments on her appearance. She can also be very, very stubborn, almost to the point of idiocy. She will rarely back down on things that she strongly believes in.
    Rank: E-4 Special
    Family:
    Sorcha had two brothers, both older then her. They were both killed while in the militia as well. She never knew her father, but her mother had re-married a rich man soon after Sorcha was born, in a bid to keep her three children healthy and happy. Sorcha joined the Militia to make her mother and brothers proud, and to prove to her step-father that woman were just as capable of being soldiers as men.
    History:
    Sorcha's brothers grew up in the Plains nation, but when their mother re-married, they all moved to the Monroe Nation. Sorcha grew up in a large house, only seeing her parents for meal times. She ran wild most of the time, but also attended her lessons on how to be a proper lady. As her brothers got older and joined the Militia, she started to get more interested in them. The younger brother, Finbar would teach her all the exercises they were learning, and her eldest brother Cathal taught her how to march properly. When they died, Sorcha joined the Militia to keep her brothers memory alive.

    [ bericht aangepast op 8 aug 2013 - 19:53 ]


    Having a birthday holiday to the Netherlands <3 So excited!! <3

    Assassin -> Hatsumomo


    Your make-up is terrible

    Rol: Rebel
    Naam: Daniel ‘Oz’ Osbourne
    Leeftijd: 20
    Geslacht: Mannelijk
    District: Monroe Republic
    Uiterlijk:



    Oz heeft bruine haren die nooit echt hetzelfde kunnen liggen. Er zit gewoon geen model in waardoor het elke dag anders valt. Meestal staan ze in pieken om zijn hoofd heen en de enige moment waar ze plat op liggen, is als ze nat zijn. Het enige dat wel altijd hetzelfde is, is de schuine pony die juist niet voor zijn ogen valt. Natuurlijk probeert hij er wel een permanent model in te brengen door er gel in te smeren, maar tot nu toe is dat nog niet echt gelukt. Qua lichaamsbouw is hij precies goed, niet te dik of niet te dun en niet zoveel spieren dat je bang van hem zou worden. De jongen is ongeveer 1.65m lang waardoor hij dus niet meteen zou opvallen in een menigte en makkelijk overal tussendoor kan glippen zonder gezien te worden als hij wil. De jongen gaat bijna altijd gekleed in kleding die net een maat te groot voor hem is waardoor hij er altijd in lijkt weg te zinken. Dit alles samen met het hoedje dat hij meestal op zijn hoofd heeft staan, geeft hem een schattige uitstraling waardoor mensen nooit verder kijken dan zijn uiterlijk en voor een lelijke verrassing komen te staan als hij zijn gewelddadige kant naar boven haalt.

    Innerlijk: Optimist, dat is hetgeen dat mensen het eerst zeggen van zodra ze hem willen omschrijven. Oz is een rasechte optimist die alles altijd van de goede kant probeert te bekijken. Hij is iemand die pas stopt met iets als hij zeker weet dat het geen zin heeft, blijft verdergaan terwijl anderen het al lang opgegeven zouden hebben. Er zijn momenten dat hij mensen irriteert met zijn doorzettingsvermogen en het feit dat hij altijd maar iedereen wil beschermen. Hij is iemand die best snel zijn eigen leven voor iemand zou geven zonder dat hij er iets voor terug verwacht. Zoals eerder gezegd bekijkt hij altijd alles van de goede kant, ziet dus ook altijd het goede aan mensen. Het is voor hem absoluut niet moeilijk om verschillende goede eigenschappen van iemand op te noemen terwijl niemand er ooit op zou komen. Na die relatief goede eigenschappen heeft hij er zoals iedereen ook wel een paar slechte. Zo kan hij gewoonweg niet stilzitten omdat hij een lichte vorm van ADHD heeft. Het is nooit vastgesteld, maar dat is ook niet echt nodig. Iedereen die hem kent en de symptomen van adhd zou meteen zeggen dat hij het heeft. Daarbij is Oz ook vreselijk ongeduldig en laat mensen negen kansen van de tien nooit echt uitpraten als ze iets te vertellen hebben. Het is voor de jongen vreselijk moeilijk om zijn mond dicht te houden waardoor geheimen ook nooit bij hem veilig zijn. Het is niet dat hij het expres verteld, maar meestal flapt hij er alles gewoon uit zonder dat hij er erg in heeft en waar hij later behoorlijk veel spijt van heeft. Het enige geheim dat hij altijd zou kunnen bewaren zijn de plannen die de rebellen hebben en wie er allemaal bij hoort. Over zichzelf maakt hij zich namelijk niet echt druk, zou zelfs bereid zijn om te sterven voor de goede zaak.

    Familie: Oz heeft zijn familie nooit gekend, is als kleine jongen bij een weeshuis en daarna in een pleeggezin gedropt. Zijn pleeggezin voedde hem op als hun eigen zoon en zorgden voor hem tot hun dood. Op dit moment draagt hij nog altijd de achternaam van zijn pleegvader, iets waar hij trots op is.

    Geschiedenis: Veel is er eigenlijk niet over hem te vertellen. Zijn ouders dropten hem als een tweejarig kind in het weeshuis omdat ze ten eerste niet voor hem wilden zorgen en hem ten tweede niet moesten hebben. Twee jaar lang was hij naamloos door het leven gegaan en werd uiteindelijk vernoemt naar de overleden zoon van een van zijn verzorgers. Het was al vroeg duidelijk dat Oz de kinderen in het weeshuis wilde beschermen, zelf de kinderen die veel ouder waren dan hem. Op zijn vijfde nam hij de schuld van een uit te hand gelopen grap op zich waardoor hij diegene was die gestraft werd in plaats van de echte daders. Na een tijdje waren de verzorgers erachter gekomen en besloten dat hij dringend in een pleeggezin geplaatst moest worden voordat iedereen misbruik ging maken van hem. Zo kwam de jongen op zevenjarige leeftijd terecht bij een koppel van middelbare leeftijd die hem met open armen ontvingen. De verzorgers waren van mening geweest dat dit de beste opties was omdat het echtpaar hem veel meer zou kunnen leren dan anderen. Zij waren namelijk al volwassen geweest toen de elektriciteit nog gewerkt had en daarvoor zelfs zonder. De jongen zelf had nooit echt last gehad van het feit dat er geen elektriciteit meer was, had het alleen erg gevonden dat hij niet meer naar zijn lievelingsprogramma op tv kon kijken. Na de dood van zijn ‘ouders’ stond hij er helemaal alleen voor en kwam via een vriend bij de rebellen terecht.
    Waarom bij de Rebellen: Jonas was iemand die zijn mond nooit kon houden waardoor hij Oz al snel verteld had over de rebellen die streden voor een normaal Amerika. De jongen had alleen maar verhalen gehoord daarover, maar die verhalen klonken hem veel mooier in de oren dan hetgeen dat ze nu hadden. Hij dwong Jonas om hem naar hen toe te brengen en sloot zich aan nadat hij duidelijk had gemaakt dat hij door zijn tengerheid makkelijk kon opgaan in de menigte en zo informatie van verschillende mensen zou kunnen werven.

    Stroom voor iedereen of stroom voor alleen de Rebellen: Iedereen

    Wapen: Oz heeft leren werken met zowel twee messen als met een stuk ijzer dat mensen een zwaard noemen. Zijn pleegvader had er nog eentje liggen dat eigenlijk in een museum thuishoorde, maar hij had het altijd bijgehouden omdat hij wist dat het ooit nog eens van pas zou kunnen komen.


    -Hi, I'm Andy, also freaking out- Andy Gallagher

    Rol: Rebel.
    Naam: Loren Rhys Harvey.
    Leeftijd: Drieëntwintig.
    Geslacht: Mannelijk.
    District: Monroe Republic.
    Uiterlijk:



    Jamie Dornan.
    Loren is een grote en gespierde man. Hij meet maar liefst 1 meter 88 en is redelijk breed gebouwd. Hij heeft brede schouders door het vele trainen in het kamp en een platte buik. Elke ochtend loopt Loren een rondje door het kamp om zo ook zijn kuitspieren te verzorgen. Hij is fysiek sneller dan sommige andere rebellen, maar daar schept hij niet mee op. Hij weegt iets rond de 79,5 kg.
    Zijn huid draagt een natuurlijke lichte kleur. Zijn haar is donkerbruin tot zwart, evenals zijn wenkbrauwen en het kleine baartje op zijn kin en kaken, die de man soms heeft wanneer hij zich een lange tijd niet scheert. Zijn ogen hebben een mooie zeeblauwe kleur, waar veel vrouwen gek op zijn. Zijn kledingstijl is vrij nonchalant. Meestal een gewoon groen of zwart shirt en kakikleurige broek met laarzen. Loren heeft natuurlijk ook de tatoeage van de Amerikaanse vlag op zijn schouderblad getatoeëerd staan.
    Innerlijk:
    Loren is een charmante, vriendelijke, maar soms mysterieuze kerel. Hij draagt meestal een glimlach op zijn gezicht en is wel altijd in de stemming voor een praatje, terwijl hij andere dagen zwijgend voor zich uit staart en niks of niemand hoort. Meestal staat hij voor zijn mede rebellen klaar en komt soms op met de vreemdste en dodelijkste ideeën, maar die zijn meestal wel succesvol. Loren heeft en goed gevoel voor humor en een gezond verstand. Hij maakt graag en vaak grapjes en doet dat nooit op een kwetsende manier. Hij doet niet aan overhaaste beslissingen. Hij denkt na, overweegt alle opties en neemt dan een besluit.
    Loren is een beetje het betweterig type en wil graag zijn gelijk halen. Maar dat brengt hij niet op een irritante manier over, eerder voorzichtig, maar toch duidelijk genoeg om te weten dat hij gelijk heeft.
    De munt heeft ook een keerzijde. Loren kan soms ook erg sarcastisch uit de hoek komen als hem iets dwars zit. Dan maakt hij gemene en geïrriteerde uitspraken.
    Ook wanneer hij wordt geconfronteerd met de Militia is Loren helemaal anders. Dan verdwijnt de gezelligheid van zijn gezicht en kan hij helemaal geen grapjes meer maken. Doch is hij geen fanaat voor moord en bloed, maar hij heeft niet echt een keuze en om zijn geliefden te helpen moet hij het wel doen.
    Loren is erg handig met het improviseren van bommen en granaten. Heeft hem wat buskruit en dat komt voor elkaar. Hij experimenteert ook graag met wapens. Gestolen vuurwapens van de Militia haalt hij uit elkaar om ze dan op een geheel andere manier terug in elkaar te steken.
    De dag van zijn geboorte is Loren vergeten. Sinds de stroom uitviel en de Militia de macht greep in het Monroe Republic is hij zo gefocust op het herstel van de Verenigde Staten dat hij zijn eigen verjaardag en die van anderen is vergeten. Hij vind ook niet dat in tijden als deze feesten gehouden moeten worden. Ook niet voor kinderen.
    Wanneer het regent gaat Loren vaak buiten zitten om dan naar de hemel te kijken en de natte regendruppels op zijn huid te voelen. Hij zegt dat hij daarvan beter kan nadenken, maar in feite doet het hem denken aan zijn familie en aan de tijd voor de stroom uitviel.
    Familie: Lorens ouders, Aleciana en Wendall, overleden toen hij nog jong was, vlak voor de stroom uitviel. Ze kwamen om in een verkeersongeluk en waren opslag dood. Ook Lorens oudere zus, Jordyn, stierf voor haar tijd. Ze was pas 19 toen de Militia haar oppakten en sindsdien is ze niet meer teruggezien. Bewijzen van haar dood zijn er niet, maar een man had luid vrouwengeschreeuw gehoord en vervolgens een schot. Hij heeft nu nog twee jongere broers, Brinley van zeventien en Kane van achttien. Zij leven bij hun grootmoeder in het Monroe Republic. Loren vreest voor hun leven en daarom doet hij er alles voor om het oorspronkelijke Amerika te herstellen.
    Geschiedenis: Loren is geboren in een klein dorpje in de staat Indiana, genaamd Mentone. Hij leefde daar tot z'n zesde met zijn ouders, die beide architecten waren, oudere zus, Jordyn en jongere broer, Kane. Een aantal maanden na de geboorte van Brinley stierven Lorens ouders in een ongeluk met een bus. De kinderen werden wezen en gingen bij hun grootmoeder wonen, maar daarvoor moesten ze naar de grote stad, Pittsburgh verhuizen, in de staat Pennsylvania. Hun leven begon opnieuw. Ze gingen daar naar school en maakten daar vrienden.
    Twee jaar later viel de stroom uit. Loren en Jordyn ontsnapten met een aantal oudere mannen naar het rebellenkamp, maar zijn broers bleven achter in de klauwen van de Millitia. De oudsten werden opgeleid tot ware rebellen, terwijl de jongsten de regels van generaal Sebastian Monroe zo streng mogelijk probeerden na te volgen.
    Zes jaar later stierf Jordyn. Loren was veertien. Na haar dood begon hij te experimenteren met vuurwapens en bommen. Een aantal van zijn projecten gingen mis, maar Loren werd er steeds beter in.
    Waarom bij de Rebellen: Hij ging bij de rebellen omdat dat de enige manier was om in leven te blijven, nadat de stroom uitviel. Nu blijft hij erbij omdat hij een eind aan de dictatuur van generaal Monroe wil zien en omdat hij zijn zus wil wreken.
    Stroom voor iedereen of stroom voor alleen de Rebellen: Stroom voor iedereen. Loren is geen haatdragend mens, hij wil enkel wraak nemen op de moordenaars van zijn zus en op generaal Monroe. Hij geloofd niet dat zijn andere aanhangers veel kwaad in de zin hebben, eerder dat ze bang zijn van hun generaal en het hen de beste oplossing lijkt hem te volgen.
    Wapen: Hij heeft twee kleine bijlen waarmee hij werpt en slaat.


    kindness is never a burden.

    -

    [ bericht aangepast op 9 aug 2013 - 18:47 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik wil eigenlijk nog wel wat mannen voordat ik er vrouwen bijkomen, aangezien er bij de Rebellen nog maar twee mannen zijn tegen over drie vrouwen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Ohja ik zie het, sorry, de vorige keer dat ik keek waren er best wat mannen? Haha, nouja, laat het me maar weten als je weer vrouwen toelaat (:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ubiquitous schreef:
    Ohja ik zie het, sorry, de vorige keer dat ik keek waren er best wat mannen? Haha, nouja, laat het me maar weten als je weer vrouwen toelaat (:


    Toen was het nog niet zeker wie wel en niet mee zouden doen, dan stond er ook achter en er zijn maar twee van overgebleven helaas :/


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Thank you c: (Mijn topics dus)
    Maar goed, morgen ga ik al weer weg D:
    Dus ik moet even kijken wanneer ik 'm af ga maken


    26 - 02 - '16

    I'm really sorry, en ik vind het zelf ook echt jammer, maar ik denk niet dat deze RPG doorgaat. Er is maar één mannelijke rebel over en voor de rest zijn er ook niet veel rollen, dat gaat denk ik niet echt werken in de RPG.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Sydrian schreef:
    I'm really sorry, en ik vind het zelf ook echt jammer, maar ik denk niet dat deze RPG doorgaat. Er is maar één mannelijke rebel over en voor de rest zijn er ook niet veel rollen, dat gaat denk ik niet echt werken in de RPG.


    :c


    help