[RPG] My Best Friends Brother • One Direction • Topic 1 - Speeltopics

Het gaat er dus om dat vijf beste vriendinnen zich langzaamaan gaan realiseren dat ze verliefd zijn op de broer van een van haar beste vriendinnen. Maar dit is niet één persoon. Alle vijf zijn ze verliefd, elk op een andere broer. En hun grootste angst is dat een van de vriendinnen erachter komt. Of misschien is het nog wel erger als haar eigen broer tot de ontdekking komt.

Rollen:
De jongens:
- Niall James Horan || IrishNialler.
- Harry Edward Styles || Limits.
- Zayn Javadd Malik || Appa.
- Liam James Payne || Mouek.
- Louis William Tomlinson || Licorne.

De meiden:
- Brookelle "Brooke" Fiona Payne || Skull. [Harry]
- Emma Sarah Tomlinson || Raccoon. [Niall]
- Chelsey Alli Styles || Depay. [Zayn]
- Cailin Avalee Horan || Rider. [Louis]
- Delisha Leila Malik || WishingLarry. [Liam]

Regels.
- Geen Mary-Sue's/Gary Stu's aka perfecte personages.
- Minimaal vijf regels schrijven, zonder enters.
- Maximaal twee personages per persoon.
- Begin er gewoon niet aan als je weet dat je het niet red.
- Let op je interpunctie.
- Bestuur alleen je eigen personage.
- Off-topic tussen haakjes.
- Geen bromances. Het spijt me, maar hier heb je andere RPG's voor, en het zou deze helemaal door de war schoppen.
- Topics worden alleen aangemaakt door Go, tenzij anders aangegeven.
- Naamsverandering en lange tijd weg aangeven.
- Snap je iets niet? Gewoon aangeven.

Het begin:
Het is de ochtend na het feest, en herrineringen komen terug. De meesten herrineren alleen met wie ze zelf in de kast zijn geweest, en niet dat van de andere. De meiden spreken met elkaar af en de jongens proberen te verwerken wat er is gebeurt. Het feest was in huize Payne, waar iedereen nu wakker wordt en zich beseffen wat zich heeft afgespeeld.

[ bericht aangepast op 16 aug 2013 - 9:45 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Liam Payne
Toen Delisha zich naast me op bed liet zakken had ik nog wel even stijf gestaan van de zenuwen, maar toen ze me vertelde dat ze het niet erg had gevonden dat ik de waarheid niet had verteld, ontspan ik weer een beetje. Toch voel ik me nog een beetje rot. Nu ik eenmaal de waarheid heb verteld heb ik de neiging om alles eruit te laten, maar ik weet niet of de anderen dat zouden waarderen. En het zou pijnlijk en respectloos en beschamend zijn om over mijn zusje te vertellen. Het was namelijk ook haar vriendin, en ik had niet echt het gevoel dat Delisha iemand was die zou smullen van het feit dat haar vriendin het in de kast had gedaan met een vriend en tevens bandlid van haar broer. Ik word automatisch weer boos als ik aan Harry denk. Ook al stroomde er op dat moment waarschijnlijk verschrikkelijk veel adrenaline en alcohol door zijn bloed, toch had ik het gevoel dat ik dit niet zomaar zou vergeven. Ik had zin om mijn hart te luchten. Deels, in ieder geval. 'Bedankt dat je me de ruimte gunt..." begin ik, opzij naar haar kijken, "maar wil je weten wat er gisteren is gebeurt of niet?" glimlach ik wrang. "Laten we beginnen met wat je wel weet."

---

I can't define who I am.

Chelsey Alli Styles
'Zayn.' hoor ik hem mompelen. De naam komt me bekend voor, maar ik zou echt niet met zekerheid kunnen zeggen of hij het was.. 'Geen idee, ik herinner me niks meer.' geeft Harry als antwoord op mijn vraag. 'Weet je nog meer?' vraagt hij. 'Niks.' zucht ik zachtjes. 'Roze drankjes en donkere ogen. Grote handen en zachte lippen.' mompel ik. De enige dingen die in me op kwamen op dit moment. 'Ik ga even naar boven oke? Als er iets is moet je maar roepen.' zegt Harry waarna hij de trap op snelt. Wat had hij vandaag trouwens met zijn mobiel? Elke seconde van de dag zat hij ermee te spelen en berichtjes te sturen. Ik zuchtte. 'Waar is mijn telefoon trouwens?' mompelde ik in mezelf. Fuck, mijn tas lag nog bij Brookelle en Liam. Ik zuchtte toen ik de deken van me afgooide en op stond om naar boven te lopen waar Harry blijkbaar spoorloos was. 'Haz? Mag ik je telefoon even lenen? Mijne ligt nog bij Brooke en Liam.' roep ik. Nu zou ik zo merken waar hij zat.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Delisha Malik
Ik was blij om te merken dat mijn woorden toch ervoor zorgde dat de jongen, inmiddels naast me, zich weer wat ontspande. Het was ook helemaal niet mijn bedoeling om iemand zenuwachtig te maken met mijn woorden of aanwezigheid.
Op dit moment wilde ik alleen wat gezelschap hebben. Iemand om tegen te kunnen spreken en een beetje gezelligheid. Het was echt niet dat ik Liam had uitgekozen om mee te praten, om zo meer te weten te komen over vannacht. Dat interesseerde me nu eigenlijk wel het minste, al was dat de eerste keer niet echt te zien. Maar nu ik hier langer zat was dat wel het geval en zeker omdat ik doorhad dat Liam zich al rot voelde en zoals hij eerder zei, nogal verward was.
Ik hield mijn mond dicht, maar bleef hem wel aankijken. Ik was niet iemand die snel het woord nam in deze situaties, want het was gewoon nodig om iemand soms wat tijd te geven. 'Je hoeft me niet te bedanken, want het is niet dan normaal, toch?' zei ik en mijn glimlach werd ietsjes breder. Langzaam begon ik me toch wel wat op mijn gemak te voelen. 'Ik wil het alleen weten, als jij het wilt vertellen, want als dat niet het geval is..Nou, dan houd het op en zal ik wachten tot mijn herinneringen helemaal terug zijn.' Mijn ogen straalde bedachtzaamheid uit bij zijn laatste woorden. 'Ik weet dat we iets teveel gedronken hebben en dat het gelach niet ophield. Ik herinner dat ik dan met jou--' Ik viel stil en mijn ogen vergrootte iets. 'Tenminste dat laatste denk ik door alles nu, maar durf ik niet met zekerheid te zeggen en ook niet wat of waarom.'

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 23:54 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Door Delisha's woorden was ik wel opgelucht geraakt. Ze was aardig tegen me, maar ze had wel al een vermoeden van wat er gebeurd was. En aangezien ik toch al bezig was met het vertellen van de waarheid... "Ik... ik heb wel het gevoel dat ik het wil vertellen. Omdat ik me anders toch ongemakkelijk voel tegenover jou, en dat wil ik ook niet," zeg ik, en slaak een zucht. "En ja, je hebt gelijk. Er zijn dingen gebeurt tussen ons gisteren. Vandaar dat ik zo raar reageerde. Sorry..." Volgens mij had ik al sorry gezegd, maar ik meende het wel. Mensen veranderden nou eenmaal door alcohol. Ik was gewoon niks gewend. Mijn reactie was best kinderachtig geweest. Als ze nuchter met me had willen zoenen, had ik het waarschijnlijk ook niet erg gevonden. Wacht, raar voorbeeld. Ze bleef natuurlijk Zayn's zusje. Ineens denk ik terug aan een tweet die ik niet zo lang geleden had gelezen: We all have DAT friend, who has DAT sister, who has DAT ass. Ik grinnik eventjes, waarna ik beschaamd naar haar opkijk. Het ging natuurlijk niet om dat kont-gedeelte, maar Delisha was een mooie meid, dat kon ik niet ontkennen. En ze was vriendelijk, dat was ook niet onbelangrijk. "Ik weet niet of je het je nog herinnert, want er zullen vast wel mensen zijn die het weer weten, maar iemand kwam op het idee om Seven Minutes In Heaven, a.k.a. Mijn Bezemkast te spelen. Eerst waren wij aan de beurt... wat nog wel netjes te noemen was," ik slik, en besluit maar niks te zeggen over haar opdringerigheid (misschien al ze het zal vragen wel), "maar daarna mijn zusje en Harry, en dat ging er anders aan toe. En daar zit ik over in. Ik weet niet wat ik moet voelen, want aan de ene kant ben ik heel boos op Harry, maar aan de andere kant denk ik: het was maar drank. Ze waren zichzelf niet, in het echt zou zoiets nooit gebeuren. En dan voel ik me kinderachtig. Maar toch vind ik het gewoon vulgair. En goedkoop. Maar als dat is wat drank doet..." Ik zucht. "Ik ben het gewoon niet gewend dat dat soort dingen gebeuren. Op feestjes ben ik altijd de nuchtere die op iedereen let, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt," ratel ik door. Als ik eenmaal bezig ben met vertellen kan ik gewoon niet meer stoppen. Maar ik voel me erg opgelucht.

---

I can't define who I am.

Delisha Malik
Ik hield me tijdens de woorden van Liam netjes stil, maar ik was er wel verbaasd door. Dit had ik er gewoon echt niet achter gezocht toen ik hier de kamer binnenkwam zonder een idee met wat er allemaal gebeurd was. 'Je weet dat ik altijd zal luisteren, maar ik ben wel blij dat je dat ook niet wilt, want hier nog iemand met dezelfde gedachten.' zei ik en bleef gewoon opzij kijken. 'Het maak echt niet uit, want geloof je nu echt dat je de enige bent die zo zou reageren?' Ik merkte gewoon aan alles dat de jongen het echt meende, maar ik kon ook echt niet boos op hem zijn. Daarbij was het ook altijd nog mijn eigen schuld geweest. Dat waren dan ook de woorden die ik nog uitsprak.
Heel even viel er weer een stilte, alleen ondanks alles wat gezegd werd, bleef de sfeer hier toch hetzelfde, Ik voelde me op een of andere manier toch niet meer zo ongemakkelijk als aan het begin, maar ik wist wel wat er was gebeurd. Mijn blik veranderde in vragend, zodra hij even grinnikte en toen beschaamd naar me opkeek. Ik liet me tegen Liam aanvallen, om weer naar het geratel te luisteren. Deze keer drong het makkelijker tot me door dan net, iets wat niet vreemd was gezien ik nu wel wakker was.
'Ah, dat eerste verklaard inderdaad een hoop, maar het valt me ergens nog zo moeilijk te bedenken. Misschien dat het straks wel beter tot me doordringt, al ben ik wel blij om te horen fat het nog netjes te noemen was.' Het leek allemaal nog zo onwerkelijk, alleen dat kwam zeker doordat ik de helft niet meer kon herinneren. Ik wist zeker dat mijn reactie straks pas echt zou komen. Pas op het moment dat alles goed tot me was doorgedrongen. 'Ik snap heel goed waar je meezit, Liam. Allebei de dingen die je zegt, want de drank laat je veranderen, maar de boosheid vind ik toch ook oprecht.'Ik ging iets beter zitten, maar was nog niet van plan, om rechtop te gaan zitten. 'Je moet je niet kinderachtig voelen, want dat ben je in de verste verte niet. En soms moet je toch blij zijn dat je niet aan dat soort dingen gewend bent, want het heeft genoeg nadelen, al lijkt het niet altijd zo. Ik vind dit juist een sterke kant en daar moet je echt voor overhebben. Ik vind het dan ook knap. Je hebt verder wel gelijk, want het was inderdaad..apart geweest.' zei ik en merkte dat het opgeluchte van zijn kant. Iets wat goed was om te zien. 'De volgende keer zal je er niet alleen voor staan en zeker niet als het dan weer zo afloopt.' mompelde ik zacht.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne
'Natuurlijk is het jouw schuld niet...' reageer ik op Delisha's verontschuldiging. Maar toch twijfel ik. Moest ik dan ook zo denken over Harry en Brooke? Wat Delisha had gedaan was veel minder erg, en ze hadden allemaal ongeveer evenveel op. Alcohol haalt remmingen weg. Hadden Harry en Brooke dan zulke gedachten over elkaar en konden ze het door de alcohol dan eindelijk uiten? Ik wist het niet. Maar eigenlijk wil ik helemaal niet denken aan hen, ook al doe ik het toch zo vaak. Maar ik ben nu met Delisha, en haar woorden beuren me wel op. Ze is echt heel vriendelijk tegen me, en ze klinkt wijs. Dit had ik helemaal niet achter Zayn's zusje gezocht. Ik had eigenlijk ook nog nooit een één op één gesprek met haar gehad. Ik zag haar wel eens als ik bij Zayn thuis was, of als zij bij Brooke was. Of bij het soort gelegenheden als gisteravond... Ik slik. Het kwam erop neer dat ik haar wel vaak zag, en op die momenten leek ze me aardig, maar ik wist niet dat ze zó redelijk en intelligent kon zijn. Misschien had ik eerder de tijd moeten nemen om haar te leren kennen, want op dit moment leek dat me wel de moeite waard. Delisha ligt tegen me aan en ik voel me een stuk beter. Haar haren kriebelen een beetje in mijn nek, maar ik hou me stil. Als ze begint te vertellen over dat ze het knap van me vindt dat ik me altijd sober hou op feestjes, glimlach ik. 'De volgende keer zal je er niet alleen voor staan en zeker niet als het dan weer zo afloopt,' mompelt ze zachtjes. 'Hoe bedoel je?' vraag ik glimlachend, 'lesje geleerd?' plaag ik. Toch vind ik het wel erg lief van haar, maar ik weet niet of ze het wel zou aankunnen, zonder alcohol. Maar in dat opzicht weet ik niet hoe gedisciplineerd Delisha is. Want een beetje aangeschoten en rozig zijn was nog geen ramp, daar had ik ook geen problemen mee. Maar zo erg als gisteren... bijna niemand wist er meer iets van. Voor iedereen was de avond een groot zwart gat. En ik had alleen Delisha en mezelf, en Harry en mijn zusje meegekregen. Meer kon ik ze dus ook niet echt vertellen. Maar goed, misschien zouden de herinneringen vanzelf wel terugkeren... Eigenlijk ben ik blij dat Delisha me om opheldering van de nacht heeft gevraagd. Ik voel me echt beter nu.

[ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 10:38 ]

---

I can't define who I am.

Delisha Malik
'Het is ook jouw schuld niet.' waren mijn woorden op Liam's reactie. Ik keek opzij en zag dat Liam al snel weer wat verder in zijn gedachten was weggezakt. Eigenlijk had ik wel een idee waar deze over zouden kunnen gaan, want er lagen maar twee dingen voor de hand. 'Je denkt teveel na. Het is niet dat je toch geen antwoord op je vragen krijgt, maar geduld is wel een belangrijk iets. Ik denk namelijk niet dat iemand het je zo kan vertellen.' zei ik zachtjes en had het idee dat het wel de woorden zouden zijn die bij zijn gedachten paste. Tenminste dat hoopte ik dan.
Voor een moment ging mijn blik terug naar voren toe terwijl een glimlach op mijn gezicht niet te missen was. Ik leerde Liam op deze manier toch weer beter kennen. Ik voelde me gewoon op mijn gemak en mezelf door de vriendelijkheid en eigenlijk alles bij elkaar. Sommige dingen wist ik wel over deze jongen, maar er waren nu zeker ook dingen die me verbaasde. Die ik niet achter hem had gezorgd, alleen best logisch waren als het zo werd gezegd.
'Hoe bedoel je?' vroeg Liam glimlachend, 'lesje geleerd?'
Dat was het moment dat ik terugkeek en doorkreeg dat ik de woorden hardop had uitgesproken. Niet dat -dat niet de bedoeling was, alleen ik had wel eens dat onbewust dingen mijn mond verlieten.
'Hé, nu wil ik weten hoe je zoent ook.' grinnikte ik onschuldig, aangezien ik toch wat moest zeggen. Ik wist niet of de opmerking verkeerd zou vallen, al hoopte ik van niet aangezien dat niet de bedoeling was geweest. 'Nee, ik heb mijn lesje zeker geleerd en het gebeurd geen tweede keer meer.' De woorden waren misschien van zijn kant als plagen bedoeld, maar dat nam niet weg dat het de waarheid niet was. Deze dag in mijn achterhoofd maakte dat ook dat ik het waarschijnlijk niet meer zo snel uit de hand zou laten lopen.
'Weet je Liam, dit is eigenlijk nog geeneens zo slecht.' zei ik, doelende op het gesprek zelf. 'Maar het helpt volgens mij ook wel, toch?' voegde ik er nog aan toe. Bij mij had het namelijk wel zo de voordelen.

[ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 11:24 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Misschien heeft Delisha gelijk en denk ik teveel na. Maar hoe moet ik anders alles op een rijtje krijgen? Misschien moest ik ook maar eens met Brooke praten. En met Harry... ook al had ik niet echt zin in de laatste. Dit gesprek met Delisha had me in ieder geval wel geholpen. 'Hé, nu wil ik weten hoe je zoent ook,' grinnikt Delisha. Met grote ogen kijk ik haar aan, me afvragend of ze een grapje maakt of niet. Ik besluit het eerste. Ik begin te lachen. 'Waarschijnlijk slecht, gisteren dan. Ik was nogal in shock.' Nu kon ik er best wel om lachen, dus mijn mondhoeken krullen zich om tot een glimlach. 'Ach, ik ben blij dat je er nu zo over denkt. Van dit soort dingen kan je dus alleen maar leren... denk ik,' peins ik. Ik kijk opzij als ze begint over ons gesprek. 'Je hebt gelijk, Delisha. Ik ben blij dat je naar me toe bent gekomen. Praten helpt echt. Bijna evengoed als nadenken.' Ik grinnik, en ga verzitten. Mijn gedachten waren eigenlijk wel veilig bij haar. Misschien kon ik nu hardop denken.

---

I can't define who I am.

Delisha Malik
Voor een klein aantal seconde sloot ik mijn ogen. Mijn hoofdpijn was al een heel eind gezakt en de rust was ook weer teruggekeerd in mijn hoofd. Tenminste voor zover dat mogelijk was. Het was goed om te zien dat er nog iemand was, behalve mijn broer, waar je deze gesprekken mee kon voeren. Het moment dat mijn ogen weer opengingen zag ik dat Liam me met grote ogen aankeek. Waarschijnlijk kwam dat door mijn woorden waardoor ik onschuldig mijn schouders ophaalde. Toch verliet een lach ook zijn mond, zoals eerder bij mij het geval was. 'Daar geloof ik weinig van, in tegenstelling tot de laatste woorden. Ik zou het ook zijn, maar ik hoop niet dat het door mijzelf kwam?' Het was vreemd, want normaal was ik met rode wangen opgestaan en weggelopen, alleen nu kon ik er gemakkelijk overpraten en het weglachen. Liam zijn mondhoeken krullen om tot een glimlach terwijl bij mij de vrolijke twinkeling in mijn ogen terug was gekeerd. Dat was eigenlijk precies zoals ik me op dit moment voelde. 'Je zou er na vannacht toch ook niet anders meer over kunnen denken? Maar je hebt zeker gelijk, want er moet ooit een eerste keer zijn met iets, want dan leer je het ook weer.' zei ik en keek op bij de allerlaatste woorden. 'Dat is goed om te horen, Liam. Je weet me te vinden als er iets is, want ik zal je proberen te helpen of alleen luisteren zodra het nodig is. Daarbij ben je leuk gezelschap, dus daar ligt het zeker niet aan. '

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles.
Al snel krijg ik een nieuw berichtje binnen. Je hebt gelijk, allemaal blauwe plekken bij mijn lies. X B Ik zucht even en schrijf dan terug. Het spijt me. Ik gooi mijn mobiel gefrustreerd op de grond. Plotseling hoor ik de stem van Alli. 'Haz? Mag ik je telefoon even lenen? Mijne ligt nog bij Brooke en Liam.' Mijn ogen worden groot en snel graai ik naar mijn mobiel, die het gelukkig nog doet. Geeneen barstje. Ik verwijder het gesprek met Brookelle en sta dan op. Snel kleed ik me aan en doe de deur open. ‘Alsje,’ zeg ik, waarna ik mijn mobiel aan haar geef. Even overweeg ik het om met haar te praten over Brookelle en mij, maar dan bedenk ik me dat ik degene ben die gezegt heeft dat we allebei erover moeten zwijgen. Ik loop langs Alli, naar mijn kamer toe. Hoe kan het eigenlijk dat ik wel gewoon wakker werd in mijn eigen kamer? Snel ren ik door de kamer opzoek naar enig spoor van Brookelle’s spullen, maar ik vind niks. Waarschijnlijk hebben we het gewoon bij Liam gedaan. Ik kreun even. ‘Wil je nog naar Liam om je mobiel op te halen?’ vraag ik met tegenzin aam Alli.

-Moet ik wachten op Beanies of niet?-

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Chelsey Alli Styles
Het duurt een tijdje voordat de deur van de badkamer open gaat. 'Alsje.' zegt Harry en hij overhandigt zijn mobiel aan me waarna hij meteen verdwijnt naar zijn eigen kamer. Ik zoek in zijn telefoon naar het nummer van Brookelle en net op het moment dat ik een berichtje naar Brooke wil typen krijgt Harry een berichtje van haar. Iets over dat het haar eigen schuld ook is. Ik haal mijn wenkbrauwen op en schud even mijn hoofd waarna ik begin te typen.
Brooke, mijn telefoon ligt nog bij jullie volgens mij.. Kan ik die morgen op komen halen? En wat is je eigen schuld trouwens? x Alli stuur ik snel waarna ik Harry hoor praten vanaf zijn kamer. 'Wil je nog naar Liam om je mobiel op te halen?' vraagt hij en ik loop zijn slaapkamer in waarna ik op zijn bed ga zitten. Ik schud even mijn hoofd en geef zijn telefoon weer terug. 'Ik heb Brooke gesmst of het goed is als ik mijn telefoon morgen op kom halen. Ze had trouwens nog iets gestuurd over dat het haar eigen schuld was en dat ze teveel gedronken had. Waar ging dat over?' vraag ik hem nieuwsgierig. Wachtend op een antwoord zucht ik en laat me achterover op het bed vallen. Ik staar naar het grote witte plafond boven me en probeer herinneringen van gister avond op te halen.
Ahw All, één drankje kan geen kwaad! hoorde ik Brooke's stem in mijn hoofd. Ik kreeg een glas met een roze vloeistof in mijn handen gedrukt en voorzichtig nam ik een slok. Hmm, best lekker..

[ bericht aangepast op 1 aug 2013 - 0:47 ]

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

-Meeeeh, kom naar Brookelle. -

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Go schreef:
-Moet ik wachten op Beanies of niet?-

( Voor wat precies? sorry, ik ben er met mijn hoofd niet bij)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Beanies schreef:
(...)

( Voor wat precies? sorry, ik ben er met mijn hoofd niet bij)

-Ik bedoelde Depay, sorry. (: -

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.