[RPG] My Best Friends Brother • One Direction • Topic 1 - Speeltopics

Het gaat er dus om dat vijf beste vriendinnen zich langzaamaan gaan realiseren dat ze verliefd zijn op de broer van een van haar beste vriendinnen. Maar dit is niet één persoon. Alle vijf zijn ze verliefd, elk op een andere broer. En hun grootste angst is dat een van de vriendinnen erachter komt. Of misschien is het nog wel erger als haar eigen broer tot de ontdekking komt.

Rollen:
De jongens:
- Niall James Horan || IrishNialler.
- Harry Edward Styles || Limits.
- Zayn Javadd Malik || Appa.
- Liam James Payne || Mouek.
- Louis William Tomlinson || Licorne.

De meiden:
- Brookelle "Brooke" Fiona Payne || Skull. [Harry]
- Emma Sarah Tomlinson || Raccoon. [Niall]
- Chelsey Alli Styles || Depay. [Zayn]
- Cailin Avalee Horan || Rider. [Louis]
- Delisha Leila Malik || WishingLarry. [Liam]

Regels.
- Geen Mary-Sue's/Gary Stu's aka perfecte personages.
- Minimaal vijf regels schrijven, zonder enters.
- Maximaal twee personages per persoon.
- Begin er gewoon niet aan als je weet dat je het niet red.
- Let op je interpunctie.
- Bestuur alleen je eigen personage.
- Off-topic tussen haakjes.
- Geen bromances. Het spijt me, maar hier heb je andere RPG's voor, en het zou deze helemaal door de war schoppen.
- Topics worden alleen aangemaakt door Go, tenzij anders aangegeven.
- Naamsverandering en lange tijd weg aangeven.
- Snap je iets niet? Gewoon aangeven.

Het begin:
Het is de ochtend na het feest, en herrineringen komen terug. De meesten herrineren alleen met wie ze zelf in de kast zijn geweest, en niet dat van de andere. De meiden spreken met elkaar af en de jongens proberen te verwerken wat er is gebeurt. Het feest was in huize Payne, waar iedereen nu wakker wordt en zich beseffen wat zich heeft afgespeeld.

[ bericht aangepast op 16 aug 2013 - 9:45 ]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Niall Horan.

Fronsend kijkt Emma me aan en ik zucht zachtjes. "jij moet zeker geen acteur worden."onbewust gniffel ik kort. "Je kunt me het heus vertellen ,ik zeg niets door.'Ze legt haar hand op mijn schouder en haalt hem er weer snel af. "Gaat het over gisteren?"ik bijt op mijn lip en schud mijn hoofd. Ik kijk hoe ze haar haren vastbindt in een elastiekje. "Of gaat het over iets anders?" Ik zucht weer en sla mijn ogen neer. 'Ben ik irritant? Emma? En graag eerlijk' vraag ik haar zachtjes en staar naar mijn handen. Damn vervloekte ogen, ik voel de tranen al klaar staan voor als ze ja zegt. Langzaam kijk ik door mijn wimpers omhoog maar snel kijk ik toch maar weer terug naar mijn handen en begin te friemelen met mijn vingers. Misschien kon ik dadelijk beter maar naar huis gaan, dan viel ik hier niemand lastig.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Emma Sarah Tomlinson

Niall schudde zijn hoofd en beet op zijn lip. Bij mijn tweede vraag zuchtte hij en sloeg zijn ogen neer. 'Ben ik irritant? Emma? En graag eerlijk' vroeg hij me zachtjes en ik kijk hem verbaasd aan. "Nee ,Niall ,waarom denk je dat?"vraag ik hem zachtjes. Irritant kon ik hem niet echt noemen ,hij was een meer vrolijk en speels iemand die graag at. Hij keek naar zijn handen en friemelde wat aan zijn vingers. "Ik vind je juist meer levendig en actief."vervolg ik dan met een zacht glimlachje. Hij leek er erg niet goed van te zijn.Ik wreef wat troostend over zijn rug ,wat ik puur vriendschappelijk bedoelde. Nee het was niet echt leuk als je de actiefste jongen van het huis verdrietig zag.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Delisha Malik
"Ik weet nog vrij veel." zei ze toonloos. Ik draaide mijn hoofd iets en trok open mijn mond weer open. 'Valt het mee of tegen? Want dan weet ik of ik achter de herinneringen aan wil gaan.' zei ik, want ik wist het echt niet meer. Al zou ik het toch niet kunnen helpen, want uiteindelijk zou op een of andere manier zouden mijn gedachten toch wel weer terugkomen. 'In het laatste geef ik je gelijk, want daar ben ik ook nog steeds niet achter. Al kan het ook met gemak nog beide zijn, maar dat zou wel weer vreemd zijn.' Het zou vreemd zijn, omdat iedereen wel met dezelfde dingen naar voren kwam. Een zucht verliet mijn mond waarna mijn blik weer naar voren ging.

( Sorry, mijn telefoon is leeg. Ik moet even overschakelen)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Niall Horan

"Nee ,Niall ,waarom denk je dat?" ik bijt weer op mijn lip. "mijn zusje noemde me irritant en aangezien iedereen zo chagerijnig was. En dat zat me nogal dwars' gef ik eerlijk toe.. "Ik vind je juist meer levendig en actief." ik glimlach zwakjes als ze dat zegt. Nu maar hopen dat ze het ook echt meent en niet liegt. Ze wrijft me over mijn rug wat kalmerend werkt. Gek genoeg merkte k nu pas op dat we tot nu toe wel erg vaak opgetrokken hadden. Kwam dat door de kater of door wat er gister gebeurde? Ik wist het niet meer. Ik wost wel dat het een lieve meid was. Eiegnlijk leek ze niet zo heel erg op haar broer met de bruine ogen terwijl iedereen bij hun blauw had. Maar dat kon ik ook over Avah zeggen. Ze had groene ogen terwijl wij allemaal meer het blauw grijze ogen hadden.

(op mobiel sorry als het te kort is

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Harry Styles.
'Niet veel.' zucht ze zacht. 'Ik weet dat we Seven Minutes in Heaven deden en het enige wat ik weet is dat ik met iemand met donkere ogen was..' Ik bijt op mijn lip. Verdomme, Zayn! ‘Zayn,’ brom ik. Net als ik haar wat wil zeggen gaat ze verder. 'Weet jij nog met wie je was?' vraagt ze. ‘Geen idee, ik herinner me niks meer.' lieg ik feilloos. 'Weet je nog meer?' vraag ik dan benieuwd. Ik pak mijn mobiel en overweeg om Zayn een bericht te sturen. Ik snuif even en leg dan mijn mobiel aan de kant, hij zou zich vast niets meer herinneren. Boos bal ik met mijn handen, hij moet van mijn zusje afblijven! Plots bedenk ik me dat Liam zich vast nu ook zo moet voelen. Ik zucht en staar dan naar Alli. Plotseling trilt mijn mobiel. Ik open snel het berichtje van Niall. Er is momenteel niet veel, iedereen is nogal pissed off. Weet jij nog veel van gister?? En Hazz, even eerlijk, ben ik echt zo irritant? X N Dat joch is soms ook echt té onzeker. Nee, ik weet helemaal niks meer van gister. En nee, je bent niet irritant Ni. Je bent altijd vrolijk en dat werkt aanstekelijk. Niet zo onzeker zijn (; X H. Ik verstuur het berichtje zuchtend.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 20:05 ]

Brookelle Payne.
"Op zich viel het mee. De gevolgen vallen alleen heel erg zwaar tegen. Sorry, ik ga me even opfrissen. Ben zo terug." Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik houd wat water in een kommetje van mijn handen, om dit daarna in mijn gezicht te gooien. Vervolgens maak ik een knot bovenop mijn hoofd. Ik bestudeer mijn gezicht in de spiegel door mijn hoofd te draaien. Dan stokt mijn adem in mijn keel. Aan de zijkant van mijn nek zaten een hele verzameling donkerrode vlekken. Snel pak ik mijn mobiel. Harry, check je nek. Ik heb een hele verzameling rode vlekken die verborgen zaten onder mijn haar. x B ik haal de knot er weer uit en loop terug naar Delisha. Ik geef haar een gemaakt glimlachje.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Emma Sarah Tomlinson

"Mijn zusje noemde me irritant en aangezien iedereen zo chagrijnig was. En dat zat me nogal dwars' gaf hi toe en ik knikte zacht. "Ja misschien is het beter om chagrijnige mensen gewoon met rust te laten."zeg ik knikkend. "Misschien meende ze het wel niet ,maar was ze gewoon geïrriteerd door je vrolijkheid? Mensen met een kater zijn niet altijd zo aardig."zeg ik dan gniffelend. Je gaat niet meteen verwachten van hun dat ze vrolijk rond gaan huppelen met barstende hoofdpijn. Ik zelf had vanochtend een kleine kater ,maar dat was al gauw over. En ergens was ik best blij dat Louis niet wakker was geworden ,anders had ik ook een boel ongemeende vloekwoorden naar mijn hoofd geslingerd gekregen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Niall Horan

. Ik hoor dat mijn mobiel geluidjes maakt en haal hem weer tevoorschijn.. Snel open ik het berichtje van Harry. Nee, ik weet helemaal niks meer van gister. En nee, je bent niet irritant Ni. Je bent altijd vrolijk en dat werkt aanstekelijk. Niet zo onzeker zijn (; X H. ik glimlach zwak. Het was gek hoe de jongens meestal wisten hoe ik me voelde maar ik was blijkbaar een open boek. I . "Ja misschien is het beter om chagrijnige mensen gewoon met rust te laten."Misschien meende ze het wel niet ,maar was ze gewoon geïrriteerd door je vrolijkheid? ' ik dacht na en knik. Die kans was er natuurlijk ook. 'dankje Emma' zeg ik zachtjes maar wel meenend . 'dus Loueh ligt nog heerlijk te snurken" ik gniffel kort.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Harry Styles
Ik werp nog een paar blikken op Alli. ‘Ik ga even naar boven oke? Als er iets is moet je maar roepen.’ Ik loop snel de trap op en voel onderweg mijn mobiel trillen. Harry, check je nek. Ik heb een hele verzameling rode vlekken die verborgen zaten onder mijn haar. x B Mijn wenkbrauwen schieten de lucht in en in een rap tempo sprint ik naar de badkamer, die ik vervolgens op slot draai. Ik kleed me uit, zodat ik nog in alleen mijn boxer sta. Ik draai me om en schrik. Op mijn schouderblad zitten allemaal nagelafdrukken gegriefd. Als ik wat beter kijk zie ik ook een paar tandafdrukken. Ik zucht en pak mijn mobiel erbij. Ik kijk nog een keer in de spiegel. Plots merk ik op dat het tussen mijn bovenbenen nogal blauw is. Fuuuuck. Ik was gisteravond dus te ruw. Shit, dan zal Brookelle wel allemaal beurse plekken hebben. Snel stuur ik een berichtje. Allemaal nagelafdrukken en wat tandafdrukken. Het klinkt misschien raar, maar bekijk je lichaam ’s. Er zitten namelijk allemaal blauwe plekken tussen mijn bovenbenen. X H. Een beetje awkward verstuurd ik het berichtje, waarna ik me wanhopig op de grond laat vallen.

Brookelle Payne.
Ik voel mijn mobiel weer trillen. "Sorry Delisha, ik voel me niet zo lekker." Ik vlucht naar de badkamer en ontgrendel mijn telefoon. Allemaal nagelafdrukken en wat tandafdrukken. Het klinkt misschien raar, maar bekijk je lichaam ’s. Er zitten namelijk allemaal blauwe plekken tussen mijn bovenbenen. X H. Ik schrik van het bericht en doe snel Harry's sweater uit. Ik druk zacht in mijn lies en kerm van de pijn. Ik zie inderdaad een paar blauwe plekken. Je hebt gelijk, allemaal blauwe plekken bij mijn lies. X B. Stuur ik terug. Ik ga verslagen op de badrand zitten.

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Delisha Malik
Ik knikte langzaam op haar woorden als teken dat ik het begreep en dat het goed was. Volgens mij was het niet echt nodig om er nog wat over te zeggen. Daarbij zou ik wel zien hoe het zou lopen dan. Ik zette mijn beide benen weer op het grond waarna ik langzaam overeind kwam. Dit kwam doordat mijn maag begon te knorren doordat ik langzaam toch wel trek kreeg. Misschien ging ik toch wel even een ontbijtje halen. Brooke kwam niet veel later terug met dat ze zich niet lekker voelde. 'Roep maar als je iets nodig hebt.' zei ik, maar had het idee dat er toch iets anders speelde. Niet dat het mijn zaak was.
Eenmaal weer alleen liep in naar beneden, om een ontbijtje klaar te maken en liet met een boterham in mijn handen terug naar boven. Dit keer alleen naar de kamer van Liam. Opnieuw klopte ik op de deur en bleef in de deuropening staan. 'Kan ik nog heel even met je praten?'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam James Payne
'Weet je Liam, ik zal het hier wel bij laten, ook al kunnen de woorden er bij mij echt niet in. Je zal er een goede reden voor hebben en dan kan ik er niets anders aan veranderen. In dat opzicht lijk je dan best wel op Zayn, want die komt ook precies zo over, maar met hetzelfde punt,' zuchtte Delisha. Ik bijt een beetje gefrustreerd op mijn lip terwijl ik oogcontact probeer te vermijden. Ik wil wel ontkennen dat ik lieg, maar ik kan de juiste woorden gewoon niet vinden. Als excuus zou de "heftige kater" wel een soort van geloofwaardig zijn. 'Maar volgens mij heeft iedereen zijn lesje wel geleerd, want iedereen weet niets tot nauwelijks iets,' vervolgt ze, en met die woorden verlaat ze de kamer. Zuchtend laat ik mezelf weer terug op mijn bed vallen. Het voelde zo ongemakkelijk om met haar te praten... Ze had me gisteren gewoon gezoend en me... aangeraakt, en dat gebeurde niet vaak bij mij. Daarom had het een redelijk grote indruk op me achtergelaten. Maar ik wist dat het niks betekende, en zeker niet voor haar. Het was gewoon de ongeremdheid die tot stand kwam door alcohol. Ik had waarschijnlijk net zo goed een ander kunnen zijn. Het ging niet om mij, het ging om het feit dat ze iets wilde doen. Misschien had ze het niet eens gemerkt als ik op dat moment haar eigen broer was geweest, denk ik grimassend. Dat was fout, dus ik voel me gelijk weer spijtig. Ik wist niet of ik het recht had om zo tegen haar te doen. Als ik zo stomdronken was geweest had ik misschien wel hetzelfde gedaan. Zoals Harry... Fuck. Ik wil niet meer denken aan de dierlijke geluiden die vanuit de kast klonken toen hij daar 7 minuten met MIJN zusje in verbleef. Ik probeer het beeld uit mijn hoofd te zetten, maar het lukt niet en een boel opgekropte woede is het gevolg. Ik knars met mijn tanden. Er wordt op de deur geklopt. Geïrriteerd kijk ik op. Oh.. het is Delisha weer. "Kan ik nog heel even met je praten?" vraagt ze. Ik zucht beschaamd. "Ja, natuurlijk. Kom erin."

---

I can't define who I am.

Delisha Malik
Ik nam de laatste hap van mijn boterham en liep de kamer van Liam binnen na zijn woorden. De deur sloot ik achter me, omdat ik niet wist wie er nog allemaal langsliepen en ons gesprek niet door iedereen gehoord hoefde te horen. Tenminste dat was wat ik dacht aangezien het het meeste logische was, toch?
Volgens mij zat de jongen echt nog het een en ander dwars, maar daar zou ik niet meer naar vragen. Helemaal nergens meer over wat gisteren was gebeurd. Dat was deze keer helemaal zijn eigen keuze, want we zaten beide volgens mij niet te wachten, om gedwongen iets te moeten vertellen. Daarbij zou het alleen maar tegendraads werken.
Ik beet twijfelend op mijn lip en nam plaats op de rand van zijn bed, om Liam vervolgens weer aan te kunnen kijken. Een lichte glimlach verscheen automatisch weer op mijn gezicht, al was deze er altijd wel te vinden. Alleen net niet, omdat ik met een raar gevoel zat. Nou ja, eigenlijk nog steeds, maar dat probeerde ik niet te laten merken.
'Hoe gaat het nu met je hoofdpijn?' vroeg ik zachtjes. 'Of hoe gaat het überhaupt met je na alles van gisteren?'
Het was wel over gisteren, maar wel weer op een hele andere manier. Ik was gewoon..Hoe zullen we het noemen? 'En daarbij spijt het me. Ik had je net gewoon moeten geloven.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne
Het zusje van één van mijn beste vrienden sluit de deur achter zich. Ze gaat op de rand van mijn bed zitten, en zenuwachtig kom ik overeind. Ik lijk bijna alleen maar naar haar lippen te kunnen kijken, die gisteren de mijne beroerden. Ik wist (nog steeds niet!) wat ik erover moest denken. Wat het was een lief en aardig meisje, voor zover ik wist, maar het was gewoon zo... vreemd. Ze glimlacht. Is het verontschuldigend? Omdat ze me niet geloofde net? Nou ja, ze had er al het recht toe. Ik heb het gevoel dat ze me weer met vragen gaat bestoken, dus ik slik. 'Hoe gaat het nu met je hoofdpijn?' vraagt ze echter zachtjes. Ik probeer mijn verbazing te verbergen. 'Of hoe gaat het überhaupt met je na alles van gisteren?' vervolgt ze. 'Wel oké...' mompel ik. "En daarbij spijt het me. Ik had je net gewoon moeten geloven." En goed gedaan; ik voel me heel, héél erg schuldig. Bovendien ben ik een slechte leugenaar, en heeft ze me toch wel door. Ze is alleen zo vriendelijk om me er niet mee te confronteren, ook al vond ze het vast niet leuk. Het lijkt alsof ik naar mezelf kijk. 'Nou ja...' Ik schud mijn hoofd. 'Sorry dat ik niet de waarheid sprak. Ik neem aan dat je wel mee hebt gekregen wat voor slechte leugenaar ik ben. Ik ben gewoon heel erg in de war, en ik probeer niet zoveel te denken aan de dingen van gisteravond...' fluister ik, vooral denkend aan mijn zusje en Harry. Dat van Delisha had ik al schokkend gevonden, maar toen mijn zusje en Harry uit de kast kwamen had ik het gewoon niet meer getrokken. Ik wist dat ze groot werd, dat ze niet voor eeuwig single kon blijven (of maagd), maar toch doet het pijn om zoiets mee te maken. Vooral als die jongen nota bene je eigen vriend is.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 23:02 ]

---

I can't define who I am.

Delisha Malik
Liam kwam zenuwachtig overeind en mijn ogen sloeg ik automatisch neer. Ik keek zo naar mijn handen terwijl ik gewoon merkte dat zijn blik op iets anders was gericht. Ik voelde me op dit moment zwaar ongemakkelijk terwijl dat eigenlijk nooit voorkwam. Deze keer kon ik ook mijn vinger niet op het punt neerleggen waardoor het kwam. Het kwam sowieso niet, omdat dat -dat altijd zo was, want normaal voelde ik me toch wel op mijn gemak. Liam was lief en aardig, dus daar kon het gewoon niet aan liggen. Het duurde niet lang voor mijn blik toch weer naar de jongen schuin voor me ging.
Bij mijn vragen zag ik dat hij zijn verbazing probeerde te verbergen waardoor een zachte grinnik mijn mond verliet. 'Ik ga je niets vragen, want het ligt helemaal aan jou of je iets verteld.' zei ik en knikte langzaam bij zijn woorden. 'Dat is goed om te horen.'
Ik had er geen problemen mee, om niets over een aantal uur geleden te vragen, want Liam moest zich ook op zijn gemak voelen. Al vroeg ik me af of dat nu toch wel het geval was.
Ik stond op en liet me deze keer voorzichtig naast hem op het bed zakken, om opzij te kunnen kijken. Dat zat voor mij op een of andere manier toch makkelijker. Daarna luisterde ik gewoon weer naar zijn woorden. 'Het maak niet uit, Liam. Ik vond het ook nog wel geloofwaardig overkomen, alleen is er het probleem dat ik je toch wel iets beter ken. Maar je hebt je reden en ik ga je ook nergens toe dwingen aangezien ik zo niet ben. Maar ook omdat jezelf alles nog op een rijtje moet krijgen of vergeten.' fluisterde ik deze keer ook. Waarom weet ik niet, maar het was automatisme. Volgens mij was er vannacht namelijk aardig wat gebeurd door de alcohol die er doorheen was gegaan.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer