The last creatures || RPG || Speeltopic 1 - Speeltopics

Idee van Skull en Raccoon


Het is 2074. Een hele tijd geleden is aangetoond dat mythische wezens echt bestaan, en dat deze er op uit waren om de hele mensheid uit te roeien. Deze mensheid besloot om hier een einde aan te maken, voordat het te laat is. Alle wezens werden een voor een uitgeroeid. Maar er was een wetenschapper, die het te speciaal vond om het te laten gaan. Hij heeft de wezens gefokt waardoor er nog een handje vol mythische wezens bestaan. Maar dan komt de wereld er achter. De wezens moeten vluchten voor hun leven, en zorgen dat het ze toch lukt de mensheid te bevechten.

"Those monsters have to be destroyed."

'But what if we don't kill them? '

"Then they kill us ."

_________________________________________________________________________________________


De wetenschapper had een paar rassen kunnen sparen ,maar die zijn nu nog op de vlucht.
Van de ene soort kunnen er soms meer zijn dan de andere.



Vampiers
- Illusion Aurora Smith || Vexy
-Daniel Luke Johnson || Vexy
- Darius Dave Alastair Gawain

Ty Owen Anderson || Newton
Weerwolven

- Alpha :Mattheus Levi Collins||Raccoon
- Kamalia serigala Bulan || xImaginary.
- Jack Herbert Populi ||TheDarkKing



Meerminnen/ Sirenes
- Melusine Thetys Aedefos || Skull
- Eirina Amphitrite Seirína || Ideas
- Azaria Dione Telesto || MinnieMouseX
- Dawnelle ''Dawn'' Iriers Frankle || Faisean
-Drew Tyler Frankle || Faisean


Andere Wezens
- Demoon : Draethius Infernus ||Kynareth
- Demoon :Maerwynn Sigridur Dacre || Sakura1994

---

Mens
-Valentine Louise Bellarosa || Raccoon
- Acacia Danaë Marshall || Karmin


Jagers (deze jagen op de wezens ,misschien om ze door te verkopen ,zelf te houden of gewoon om ze te vermoorden)
-Tara Kynigós|| Ideas
- Alexander Cam Gabriëls || Raccoon
-Kyra Libitina || Paddo
-Austin Iuw Gabriës || Faisean





Story
Praatopic

Als er mensen op reis gaan ,gelieve dan te melden van wanneer tot hoelang en of je misschien wifi zult hebben of niet
Op reis :
Newton 10 tot 17 augustus
Karmin van 28 juli tot ... (geen wifi)
[/grey]

Vragen mogen altijd gesteld worden aan Skullof Raccoon


Opgelet!
De avond begint te komen en de zon gaat langzaam onder. Jagers zullen zich klaar moeten maken ,voor hun eerste valstrikken de zetten en op nachtwacht te gaan ,terwijl de wezens doen wat ze willen ,maar opgepast! Het gevaar ligt voor iedereen op de loer.

[ bericht aangepast op 15 aug 2013 - 15:03 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

{Mijn topics.
Sorry voor de drie posts achter elkaar...}

[ bericht aangepast op 22 juli 2013 - 14:28 ]

---

Tijd voor koffie.

Eirina Amphitrite Seirína
Een hele hoop herrie. Ik hoor in de verte een nieuwsbericht. Alleen het woord 'gevaarlijke wezens' sijpelt in de ruimte met het grote bassin waar ik, samen met mijn soortgenoten in zwemmen. Ik hang over de rand heen, maar word al snel teruggeblazen door een knal. Ik hoor meerdere stemmen, die onze kant naderen. Van onder het wateroppervlak, kijk ik naar een van mijn vrienden, maar ik zie alleen mijn eigen paniek erin teruggespiegeld. Ik kom boven water, en ik hoor hout kraken. Nog meer lawaai, nog meer vernieling. Het water om ons heen golft vervaarlijk, en al snel knalt de deur open. Ik vang een glimp op van de kamer erachter, waar ongetwijfeld nog meer wezens vastgehouden werden, maar al snel staat de kamer vol met mensen met geweren en andere wapens. Ik hoor gegil, overal. De muur achter ons versplinterd alsof het gemaakt is van lucifer stokjes. Het meer, dat achter de muur doorloopt, wordt zichtbaar. Onze redding. De mannen roepen dingen, en komen snel op ons af. Het heeft geen zin ze nu te verleiden, ze zijn ongetwijfeld beschermt en voorbereid.
Dan knalt de achterkant van het bassin uit elkaar, en worden we door de waterstroming door het gat van de muur, over de steiger, snel het meer in gestroomd. Ik pak snel de hand van een van mijn soortgenoten, en werp haar een snelle blik, voordat we in het groene water terecht komen. Ik hoor schoten, maar nu we ons weer in ons element bevinden, schieten we weg, het water doorklievend.

---

Tijd voor koffie.

Tara Kynigós
"Belangerijk nieuwsbericht! Deze namiddag werd een gestoorde man ,van 54 jaar oud opgepakt en weggevoerd ,men had zijn computergegevens kunnen kraken en ondervonden ,dat hij gevaarlijke wezens heeft gefokt. Blijf vooral binnen en bescherm jullie familie, zolang die wezens leven, zijn we niet meer veilig. Einde nieuwsbericht. "

"FUCK." Ik gooi een vaas door de kamer, die met een harde klap tegen de muur aan komt. Ik stampvoet van frustratie. Die verdomde, oude gek! Als een hypere reclame over luchtjes voor in de kamer op komt, houdt ik het niet meer. Ik gooi de afstandsbediening zo hard, dat de irritante reclame jingle ophoudt, en het glas van de Televisie barst en breekt. Er ontstaat een gat, een deel van de bedrading wordt zichtbaar. "ROT, KUT DING." Geen Televisie meer. Prima.
Príma.
Ik grijp mijn ouderwetse Nokia telefoon. Wie zal ik eerst bellen? Ooit heb ik met twee andere mensen gesproken, die hetzelfde doel hadden als ik. Kyra en Alexander, ooit ontmoet. Ik stampvoet van frustratie, met mijn telefoon in de hand. Wat dacht die man nou? Dat hij lekker zeemeerminnetjes kon kweken in zijn tuin? Dat hij vampiertjes kon bewaren in een kistje? Ik smijt mijn Nokia op de grond, maar hij breekt niet. Ik stomp tegen de bank aan, en plof daarop neer.
Eenmaal redelijk uitgerust, pak ik mijn telefoon, die me verwijtend aan lijkt te kijken. Ik ben niet snel met vertrouwen, maar toch begin ik het nummer van Alexander in te typen. Eerst de jongen, dan het meisje. Ik breng de telefoon naar mijn oor, terwijl hij overgaat.

---

Tijd voor koffie.

Alexander Cam Gabriëls

Verveeld zat ik wat met mijn gsm te prutsen ,terwijl de tv aanstond en het voetbal was. Ik keek op toen ik de geluiden van het nieuwskanaal hoorde en niet van joelende toeschouwers ,die nu in het voetbalstadion zaten. Fronsend keek ik naar de tv en ik beet hard op mijn kiezen. Ik wist het wel. Ik wist het dat die wezens nog leefden. "Alex!" hoor ik de stem van mijn moeder roepen ,maar ik stormde al naar boven ,de trap op zo richting het bureau van mijn vader.
Al drie generaties lang is mijn familie wezenjager en ik ben nu diegene ,die dat moet voorzetten. Mijn vuisten balden zich. Voor mijn vader.
Ik opende een geheim deurtje in het bureau van mijn vader en haalde mijn boog en pijlenkoker uit als net mijn gsm gaat.
Op het beeldscherm van mijn gsm ,stond er Tara. Ik kende haar amper ,maar ik wist dondersgoed ,waar dit gesprek over ging gaan. Ik drukte op het groene horentje en begon 'normaal'. "Met Alexander Gabriëls." begin ik ,waarna ik me plof in de lederen stoel. "Gaat dit over het nieuwsbericht?"ik probeer ongeïnteresseerd te klinken ,want ik wilde eerst haar mening en/of voorstel horen.

(Ik moet nu weg en kan later pas posten.)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

mijn topics, ik reageer zo wel

---

night thinking, day dreaming

[Mijn topics..]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Mijn topics.]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Go schreef:
[Mijn topics.]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Fuck, waar is mijn post :o

Ik had toch echt een reactie geplaatst Nou ben ik dat hele stuk kwijt.]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

{@Go, oh dat heb ik ook wel eens. Zo irritant >< }

Tara Kynigós
"Met Alexander Gabriëls." Hoor ik een rustige, nonchalante stem zeggen. Hij is precies wat ik niet kan zijn. Rustig en kalm. Mijn impulsiviteit is niet terug te vinden in de stem aan de telefoon. Het kalmeert me, en ik leg mijn voeten op het houten bijzettafeltje dat voor de gemolde Televisie staat. Er komen zachte geluidjes vanaf. Een Televisie in doodsnood. "Gaat dit over het nieuwsbericht?" Ik hoor de ongeïnteresseerde toon in zijn stem, maar tegelijkertijd klinkt hij ook afwachtend. Hij herinnert mij blijkbaar ook, want anders zou hij niet weten dat ik over het nieuwsbericht sprak. "Reken maar." Ik blijf even stil, en er komt een klein ontploffinkje vrij bij mijn Televisie. Geërgerd pak ik de afstandsbediening uit het gat, en druk op de volume-knop.
Oh, wait.
De Televisie begint te kraken, maar stort dan in elkaar. Ik kijk verwonderd naar de afstandsbediening. Ik schraap mijn keel, tact is niet mijn sterkste punt, en ik hoop van harte dat hij geen man is van de etiquette. "Ga jij er ook achteraan?" Vraag ik, terwijl ik mijn afstandsbediening hoog in de lucht gooi, en hem behendig weer opvang. Ik kijk, wachtend op antwoord, naar een krantenartikel. Het krantenartikel dat mij voor gek verklaarde.

[ bericht aangepast op 22 juli 2013 - 15:57 ]

---

Tijd voor koffie.

{mt}

---

It just takes one negative comment to kill a dream

[Ik post mijn stukje als ik mijn boeken heb besteld, alleen de site is zo traag ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Tomlinsonz schreef:
[Ik post mijn stukje als ik mijn boeken heb besteld, alleen de site is zo traag ]

(Ik moest mijn boeken al voor 8 juli besteld hebben. Maar ik moet 27 augustus al naar school)

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Alexander Cam Gabriëls

"Reken maar." zei ze en ,daarna was het even stilIk hoor wat geluiden op de achtergrond en frons even ,het lek op een ontploffing ,maar dan erg zacht en daarna ,hoor ik gerommel. Ze schraapte haar keel "Ga jij er ook achteraan?" vroeg ze en ik haalde mijn wenkbrauwen op ,waarna een spottend lachje mijn lippen verliet. "Wat denk je zelf?"zei ik spottend. Ik heb jaren gewacht op dit moment. Mijn vader had gelijk ,die wezens leefden nog.
Ik haalde één van mijn pijlen uit de metalen koker en bestudeerde die terwijl ik met mijn vingertop over de scherpe punt heen ging.
Ik stak de pijl weer terug en stond op ,waarna ik de boog en de pijlenkoker om mijn rug heen deed.
Mijn blik gleed eens over de gigantische boekenkast die in de muur gemetseld was. Automatisch liepen mijn benen erheen en keek ik naar de titels van sommige boeken. Het was jaren gleden dat ik hier voor het laatst was. Maar vaag herinnerde ik me een boek ,die mijn vader verborgen hield ,over het jagen van wezens. Ik fronste toen ik een kinder boek tegen kwam. 'Horrorverhaaltjes voor slapeloze nachten.'ik raakte het boek niet eens aan ,of hij viel van de plank,waardoor het boek open was gevallen. "Aha!"zeg ik zonder dat ik besef dat ik nog met Tara aan de lijn zat. rap nam ik het boek van de grond en daarna holde ik naar mijn kamer. "waar woon je dan kom ik langs."zeg ik dan simpel.Terwijl ik mijn rugzak neem en alle onnodige dingen op mijn bed eruit kieper. en daarna mijn pijlen koker ,boog en het boek in berg. Ik weet dat als ik wezens wil vangen ,dit niet alleen aan kan. Tara zou een goede hulp zijn. Er was ook nog een andere jager ,die ik ooit ontmoet had ,maar haar naam wist ik niet meer.


Mattheus Levi Collins
Nadenkend zat ik op een rots ,die aan de wateroever zat. Het nieuws had ik zoals bijna iedereen ook gehoord en dat betekende dat mijn hoop ,op normaal zijn is verlopen.
Mijn blauwe ogen bestudeerden het wateroppervlak . Mensen waren bang en ,sowieso gingen er mensen achter ons aan zitten. Wapens door ons lichaam willen boren en ons afmaken. Woedend bal ik mijn vuisten ,waarna ik opsta. Ik moest mijn Pack vinden . Schichtig keek ik om me heen en liet mijn gehoor die juiste richting bepalen . Mee met de suizende wind ,liep ik richting het noorden. De kans dat de jagers er nu al zo snel zou zijn was klein ,dus huilde (zoals wolven doen.)ik luid om mijn pack te roepen. Ik liep wat verder weer op mijn gevoel af.

Valentine Louise Bellarosa

Bladerend keek ik geïnteresseerd naar mijn magazine.Sappige roddels en leuke outfits zijn altijd een goede combinatie.
Toen er iemand luid naar boven stormde keek ik op van mijn magazine en hoorde ik net een vreemd radio verlag over vreemde wezens. Ik had vast een vreemde zender aangeduid. Ik fronste doen ik ,ze vanuit mijn deuropening naar de verboden kamer zag gaan. Normaal mochten ik en mijn zus daar nooit heen ,maar nu was mijn zus er wel bij en ik niet. Nieuwsgierig stond ik op en sloop zacht op de toppen van mijn tenen ,richting de kamer en bleef stilstaan aan de houten deur om ze vervolgens af te luisteren. "Eindelijk ,ik dacht dat die dommeriken het nooit zouden geloven. Na al die jaren kan ik eindelijk weer aan de slag."zei de brommende stem van mijn vader en ik fronste even. "Ik zal je trots maken vader ,ik vermoord die monsters."ik schrok op. Dat van mijn zus haar stem en ze klonk zo ,zo... kil en moordlustig. Ik deinsde achteruit. Ik had nood aan frisse lucht. Ik liep naar mijn kamer en nam mijn handtas en trok mijn hakken aan ,waarna ik naar beneden storm en de straat op ga. Ik had nood en frisse lucht en sociaal contact

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

(Misschien een praattopic aanmaken? Wie voor de tweeling?)

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,