Just A Dark Forest || One Direction || 01 - Speeltopics

Door je ouders word je met tegenzin naar een kamp gestuurd. Een kamp zonder begeleiding,
Alleen een aantal onbekende kinderen van jouw leeftijd. 
Iets wat voor iedereen toch wel ideaal zou zijn, maar niet als er vreemde verhalen rondbazuinen over het bos.
 Zodra je de groep met je partner verlaat, zal je alles op alles moeten zetten om terug te keren.
Het bos wat er in de middag namelijk zo mooi uitzag, word in de nacht eerder eng en donker. 
Dan nog niet sprekende over de rare dingen die gebeuren.

Het begin;
De meiden en jongens worden afgezet bij het bos, en gaan in het bos opzoek naar het kamp. Met briefjes is het ongeveer aangegeven waar het kamp is, dus kunnen ze het vrij simpel vinden. Bij de tent aangekomen wacht je op je partner of pakt je spullen alvast uit. Als je partner er is, kan je een praatje maken, je zelf voor stellen enzovoort. In de avond krijgen ze een simpele vertrouwings opdrachten voor jou en je partner, want vertrouwen is erg belangerijk in het kamp, vooral omdat je niet weet wat je te wachten staat. (Ik zal in het rood aangeven wanneer het avond is en de opdracht.)

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Mijn topics]

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Depay schreef:
[Mijn topics]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Depay schreef:
[Mijn topics]

Happy Birthday my Potter!

Depay schreef:
[Mijn topics]

"Family don’t end in blood”

{mijn topics }

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Yasmin Jones
Kamp, ja. Ik ging op kamp. Het liefste vluchtte ik nu al naar huis, ik was dood bang. Ik was alleen, zonder begeleiding. Het enige wat me nog op de been hield, was de gedachte dat ik niet alleen in een tentje zou liggen. Ik zuchtte en schudde even mijn haren door elkaar voordat ik doorliep naar de tent. Tent rood, en ik sliep met ene Louis Tomlinson. Leuke achternaam, dat wel. Nu nog maar hopen dat zijn innerlijk goed was. Een beetje bang keek ik om me heen. De bomen die zacht door elkaar schudde door de wind, konden mij al angst aanjagen. Ik sleep mijn koffer nog een stuk verder het bos in en een rode tent komt in zicht. Ik versnel mijn pas iets en stop voor de tent. Mijn 'tent genoot' was er nog niet, dus ik sleepte mijn koffer naar binnen. Gelukkig was de tent groot en hoefde ik niet te bukken, zodat ik makkelijk mijn koffer mee kon slepen. Ik gooide het ding ergens in een hoekje en liep toen de tent weer uit. Het ding joeg me angst aan. Voorzichtig ging ik buiten de tent op de vochtige aarde zitten. Wachtend op mijn tentgenoot..

Liam James Payne
Fluitend liep ik het bos in om naar tent paars te zoeken. Het was zover, ik ging op kamp. Alleen, zonder vervelende ouders, zonder vervelende regels. Ik liep door het bos en sleepte mijn koffer wat achter me aan. Het ding was zwaar en ik had geen zin om het te dragen. Ik zocht naar de briefjes om me heen die me naar de tent zouden brengen. Ik sliep samen met een meisje waarvan ik nog nooit gehoord heb, Teagen heette ze. Aparte naam, eentje die ik nog nooit gehoord had. Al snel was ik bij het kamp en zag ik al een meisje zitten bij de rode tent. Ik stak even mijn hand op als begroeting en liep toen tent paars in. Mijn koffer zette ik netjes in een hoekje van de tent en ik keek naar de dunne matrassen waar we op moesten slapen. Ik grinnikte, dit zou geweldig worden. Ik had wel wat verhalen over dit bos gehoord, maar ach, niets wat mij echt bang kon maken. Ik besloot binnen in de tent te wachten op mijn tentgenoot en ging rustig op mijn matras zitten.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Depay schreef:
[Mijn topics]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Depay schreef:
[Mijn topics]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Hazel Juliette Smith.
Met een zucht laat ik mijn tas los en zak tegen een grote boom aan. Hier was ik al zeker drie keer langs gelopen, hoe slim was je om van het pad af te gaan in een groot bos? Niet erg slim in ieder geval. Een geïriteerde zucht rolde over mijn lippen, waarna ik mijn hand door mijn bruine lokken haal. Het was beter om het pad weer op te zoeken en naar het kamp gaan. Ik stond op en veegde wat mos van mijn broek af en pakte mijn tas van de grond af. "Here we go again," mompelde ik zachtjes en begon te lopen, opzoek naar het bospad en het kamp.
Na ongeeer een kwartiertje gelopen te hebben zie ik in de verte, tussen de bomen door, kleurige dingen. Een grijns kwam op mijn gezicht te staan toen het in me door drong dat -dat het kamp moest zijn en liep er met een huppel heen. Als ik het me goed herinnerde had ik tent groen en moest hem delen met een jongen. Niall heette hij, dacht ik zo, hopelijk was hij wel aardig en geen klootzak net zoals de andere jongens die ik ken. Bij het kamp aangekomen begroette ik even het meisje die voor de rode tent zat en liep daarna naar tent groen waar ik mijn, best wel zware, tas op de grond neer zette. Ik liet me zachtjes in het gras neer ploffen en keek strak voor me uit. Eigenlijk.. had ik hier totaal geen zin in.

[Echt een crap stukje ^^]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Teagan Taletha

Momperend loop ik door het bos.
" Nee Ez. " Zucht ik door de telefoon heen tegen mijn beste vriendin.
" Ja maar wat als je nou wordt op gegeten door een grizly bear!? Roept mijn beste vriendin door de telefoon. Ezra de Vries dames en heren! Aplaus!
" Nou dat zal niet gebeuren en anders heeft die grizlybear een heerlijke maaltijd op. Maar ik ga doeg, love you! " Zeg ik met uitgestrekte arm naar de telefoon. Snel druk ik op het rode knopje en doe hem in mijn zwarte Feelings jack. In de verte zag ik een paars geschut staan en ik krege een kleine glimlach. Nou maar hopen dat ik die Li... Wat was zijn naam ook al weer? Lioen Painy? Ow nee natuurlijk niet Tea. Ik sla mezelf voor mijn hoofd en denk weer na. Liam Payne dat was het natuurlijk! Ik grinnik even om mijn domheid en loop naar de ingang van de gang. Mijn hand ritst de rits van de tent open en stap de tent in.
" Aaaa! " Een gil verlaat mijn lippen bij het zien van de jongen. Ik val de tent uit en schiet dan heel hard in de lach. " So-hor-ry " Hik ik van het lachen. Ik schrok er van dat hij er al was. Het het niet verwacht. Maar ik hou abrupt mijn mond zodat het niet nog beschaamder word voor mij.

[ Sorry te weinig inspiratie. En tja ik wist niet eens dat we wifi hadden in het vliegtuig Kom er ook net pas achter ]

[ bericht aangepast op 18 juli 2013 - 8:42 ]

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Louis Tomlinson
Met een koffer me aantrekkend liep ik door het bos. Een zucht verliet mijn mond toen ik weer dezelfde boom zag. Mijn geheugen was niet al te best, maar dat ik deze weg al had gehad, wist ik zeker. Blijkbaar was ik niet de enige met dat probleem, want ik hoorde nog een stem vloeken. Ik draaide me om waardoor de jongen tegen me op knalde en een gil zijn mond verliet. 'Sorry, het was niet de bedoeling om je te laten schrikken.' De jongen met het blonde haar wuifde mijn excuus aan en keek even in het rond. 'Ook opzoek naar een kamp?' Vroeg ik waarna ik als antwoord kreeg dat -dat het geval was. 'Samen een zoektocht starten dan maar?' Vroeg de jongen op zijn buurt. Ik pakte mijn spullen, als teken dat het goed was. Het duurde hooguit tien minuten voor we samen de juiste weg hadden gevonden. Ik nam tijdelijk afscheid van de jongen en liep toen naar mijn eigen tent toe. Vanuit mijn ooghoeken zag ik de jongen, waarvan ik nog steeds de naam niet wist, aankomen bij de groene tent en het meisje begroette. Zelf richtte ik me ook op het meisje wat voor de rode tent zat en glimlachte. 'Jij moet dan Yasmin zijn, toch?' Vroeg ik licht twijfelend.

( ik heb Niall en Lou even in een post verwerkt, want dat is makkelijker via telefoon)

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Scarlett Amanda Areliy || Blue

'I'm Blue da ba dee dabba da-ee, dabba dee-a dabba da da ba dee dabba da.' Vrolijk huppelde ik, al zingend, door een bos en volgde grappige blaadjes, die zouden moeten aangeven waar ik heen moest. Gelukkig wist ik ook in welke richting ik moest "lopen" om het kamp te vinden en was ik zo slim geweest om een kompas mee te nemen, waardoor ik gegarandeerd niet zou verdwalen. Mijn schouders deden wel een beetje pijn, door het gewicht van de volgepropte rugzak, maar dat negeerde ik, net zoals het donkere bos, dat ik eigenlijk best wel eng vond in mijn eentje. In mijn handen had ik een groot roze kussen geklemd en mijn rugzak hing over mijn rechterschouder.
Eindelijk zag ik dan gekleurde tenten in de verte en ik ging voor zover dat nog kon sneller huppelen en harder zingen, tot ik naast de blauwgekleurde tent stond. Nieuwsgierig ritste ik hem een stukje open en keek naar binnen. Nog niemand... 'Zayn, waar ben je,' zei ik teleurgesteld en zette mijzelf neer op mijn nog ingepakte slaapzak, terwijl ik lichtjes leunde tegen het tentdoek en mijn kussen in mijn armen geklemd hield. Ik keek het bos nogmaals rond en rilde. Waarom had mijn moeder mij hierheen gestuurd? Ik had alleen maar enge verhalen over het bos gehoord en ik was bang. Hoewel ik dat niet wilde laten merken, tenzij ik het kon gebruiken in mijn voordeel.

Happy Birthday my Potter!

[Ik ga morgen, 26 juli, op vakantie t/m 9 augustus. Het is nog onzeker of ik wifi heb, maar iemand anders mag Pearl wel zolang besturen.]

"Family don’t end in blood”

Hazel Smith.
Het was gewoonweg niet eerlijk, ik snapte niet waarom ik hier heen moest, maar dat kon ook aan mij liggen. Als mijn tentgenoot maar gezellig was vond ik alles best. En hopelijk kon ik plezier maken met diegene. Anders werd het sowieso al niks voor mij, ik was iemand van het plezier. De beanie die ik op me hoofd had, trok ik even goed en een zachte zucht verliet mijn lippen. Mijn blik gleed naar de jongen die richting de groene tent liep, waar ik dus zit. Hij stelde zich voor als Niall Horan waarna ik mezelf ook voorstelde en weer naar voor staar.

[Sorry kort en slecht maar ik heb geen inspiratie.]

[ bericht aangepast op 2 aug 2013 - 15:31 ]

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.