• In het midden van Londen staat het huis van de Campbell familie. Bestaande uit alleen maar een man met zijn vrouw. Zijn vrouw heeft al meerdere miskramen gehad, maar de kinderwens is nooit verloren gegaan. Als ze zelf geen kinderen kunnen hebben, waarom dan geen pleegkinderen? Zo namen ze al snel hun eerste kind, en vele volgden nog. Allemaal met een andere nationaliteit, een andere cultuur en een ander verhaal. Maar toch werden ze een grote, hechte familie. Ze delen lief en leed met elkaar en zien elkaar als hun echte familie. Maar net zoals in gewone familie's hebben ze hun problemen, ruzie en irritatie's. Maar sinds het geen echte familie van elkaar is... Komen ook de nodige liefdes en vriendschappen voor...


    Ouders:
    Myla Korey Campbell - Brits - 34 - Pom
    Arthur Andrew Campbel - Brits - 35 - Pom

    Kinderen:(max.8.)
    - Alexandra Chantelle Lopez/Campbell - Spaans - 16 - Adnane
    - Hazel Juliette Smith/Campbell - Brits - 17 - Tomlinsonz
    - Eylem Rowa Rizk/Campbell - Marokkaans - 6 - Appa
    - Louise “Lou” Johnson – Campbell - Brits/Amerikaans - 16 - Confortare
    - Ibrahim Omar Idrissi/Campbell - Marokkaans - 18 - Adnane
    - Ray Gidy Frujipi/Campbell - Surinaams/Amerikaans - 16 -Cairde
    - Armel Tristan Bissette/Campbell - Frans - 15 - Trenzalore
    - Fray McHampton/Campbell - Brits - 17 - Confortare

    Regels:
    - Minimaal 4 regels!
    - Geen sneltrein RPG!
    - Maximaal 2 personages! Jongen en een meisje.
    - Geen perfecte personages!
    - 16+ is toegestaan
    - Alleen ik (Adnane) maak de topics, behalve als ik offline ben maar dan wil ik wel een linkje naar het topic!
    - Geen ruzie OOC en OOC tussen haakjes
    - Meld je niet aan als je niet genoeg tijd hebt! Ik wil geen mensen die na één topic niet meer reageren!
    - We sluiten niemand buiten en zorgen dat iedereen het kan volgen

    xx

    Het is maandagavond zes uur, iedereen doet wat hij/zij normaal doet ^^

    [ bericht aangepast op 1 aug 2013 - 20:59 ]


    El Diablo.

    MT


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    [Mt.]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Ibrahim Omar Idrissi/Campbell

    'Later!' roept mijn beste vriend Jason en ik steek mijn hand even op. Ik kijk de zwarte Mercedes na en draai me dan om. Ik open het hek voor het huis en loop verder. Mijn sleutels vis ik uit mijn sporttas en ik open de deur. 'Ik ben terug!' roep ik door het huis en ik loop de trap op naar mijn kamer. Ik had geluk met een van de grootste kamers, echt waar. Ik gooi mijn tas naast het bed en kijk even in de spiegel. Perfect. Opeens hoor ik het sms-toontje van mijn telefoon en snel kijk ik. Hoe ging de training?? las ik en ik lach even. Emily vroeg dat altijd.. Wel goed, was vooral weer het overspelen en trucjes dus ja.. verstuur ik en ik loop de trap af. Snel loop ik naar de keuken, 'En wat staat er op het menu?' mompel ik en kijk even rond..


    El Diablo.

    Louise “Lou” Johnson/Campbell.
    Ik lig in bed wanneer ik een roep van beneden hoor. Ik stop mijn mobiel in mijn broekzakje en sta op om vervolgens naar beneden te lopen. Omdat ik weet dat de roep vanuit de keuken kwam, loop ik daar heen. Ik zie dat Ibrahim rondkijkt en ik sluip naar zijn rug toe. Ik leg mijn handen op zijn schouders en spring kort om hem te laten schrikken. ‘Boe!’ giechel ik en ik loop naar een stoel om er op te gaan zitten. Ik kijk naar Ibrahim met een flauw glimlachje en ik knipoog plagend. ‘Hoe was het sporten?’ vraag ik en ik pak mijn mobiel weer om een kort antwoord terug te sms’en naar één van mijn vriendinnen. Daarna kijk ik weer naar Ibrahim. ‘Ik heb je toch niet te erg laten schrikken, hm?’ Ik kijk weer op mijn telefoon en ik open de app van Twitter om de trends te bekijken.

    Fray McHampton/Campbell.
    Ik zit in de woonkamer met mijn gitaar en ik speel een liedje. Ik ben redelijk goed in gitaar, maar ik moet wel veel oefenen omdat ik graag met een gitaar bekend wil worden. Ik hoor stemmen uit de keuken komen, maar ik trek me er weinig van aan. Ik kruip wat naar achter op de bank zodat ik kan liggen. Gelukkig heb ik geen schoenen of sokken aan. Ik ga wat rechter zitten tegen de leuning met mijn benen op de bank en ik begin een ander liedje te spelen. Meestal probeer ik er wat aandacht mee te trekken, maar nu weet ik dat dat waarschijnlijk toch niet lukt. Ik stop met spelen en zet de gitaar in de houder om vervolgens mijn hoofd op de leuning te leggen en mijn ogen kort te sluiten.


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Ibrahim Omar Idrissi/Campbell

    Opeens voel ik twee handen op mijn schouders, ‘Boe!’ giechelt iemand en ik lach even. Ik draai me om. 'Hey LouLou.' lach ik en pak een flesje water uit de koelkast. Ik zie haar flauwe glimlach en haar plagende knipoog waardoor ik automatisch weer lach. ‘Hoe was het sporten?’ vraagt ze en ik knik even. 'Ging wel lekker. Overspelen was te makkelijk en de meeste trucjes kende ik al dus..' grinnik ik. ‘Ik heb je toch niet te erg laten schrikken, hm?’ vraagt ze en ik schud mijn hoofd. 'Tuurlijk niet.' lach ik. 'Maar vertel eens, wat heb jij zoal gedaan?' vraag ik..


    El Diablo.

    (Mijn topics)


    We've lived in the shadows for far too long.

    [Ik ga later even reageren, maar voor nu mijn topics]


    26 - 02 - '16

    Louise “Lou” Johnson/Campbell.
    ‘Hey LouLou,’ lacht Ibrahim en hij lacht weer als hij mijn glimlach ziet. ‘Ging wel lekker. Overspelen was te makkelijk en de meeste trucjes kende ik al dus…’ grinnikt hij. Hij schud zijn hoofd op mijn andere vraag. ‘Tuurlijk niet,’ lacht hij. ‘Maar vertel eens, wat heb jij zoal gedaan?’ vraagt hij. Ik kijk bedenkelijk naar het plafond en kijk opnieuw naar Ibrahim. ‘Wat met me mobiel gespeeld, denk ik. En wat gecomputerd op mijn kamer. En gerust,’ grinnik ik. ‘Niet heel erg veel bijzonders hoor. Het sporten van jou klonk leuker.’ Ik glimlach.

    [ bericht aangepast op 14 juli 2013 - 17:05 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    [Alecia = Pom]


    26 - 02 - '16

    [Mijn Topics]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Eylem Rowa Rizk/Campbell

    Verrast keek ik op van mijn vliegles. Ik gaf vliegles aan Ted toen ik deuren hoorde open en dicht gaan. Nieuwsgierig liep ik op mijn tenen naar beneden om daar achter de deur om het hoekje te kijken. Vrolijk lachte ik toen ik zag wie het was. 'Ibrahim!' riep ik blij. Ibrahim was mijn grote broer, net zoals mijn andere drie broers. Ik had ook drie zussen, en allemaal vond ik ze even lief. LouLou was er ook, maar zij was al lang thuis. Snel rende ik zo hard als ik kon op Ibrahim af. Lachend sloeg ik mijn armen om zijn been heen. Hij was héél groot, maar ik was ook groot, hoor! Ibrahim was gewoon een beetje oud.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Myla Korey Campbell
    Ik parkeerde mijn auto voor de supermarkt om boodschappen te doen. Ik deed een vijftig cent muntje in de gleuf en pakte een karretje. Eenmaal in de winkel ging ik mijn lijstje af. Voor tien personen koken was niet niks. Het kostte een hoop tijd en geld. Dat had ik wel voor de kinderen over. Altijd al had ik een kinderwens gehad, maar nooit kon ik hem uit laten komen. Toch wilden mijn man en ik graag kinderen. We besloten daarom maar te adopteren. De kinderen hadden het ook niet echt te klagen bij ons, ook al hadden we het niet altijd even breed. Toen ik bij de kassa stond om te betalen, trilde mijn telefoon in mijn broekzak. Terwijl de kassière de producten scande, keek ik even wat er was. Het was een whatsappje van mijn man Arthur. Ik keek even en zag daar de mededeling dat hij niet mee zou eten vanavond. Gelijk kreeg ik weer een brok in mijn keel. Met welke vrouw zou hij nu weer mee zijn naar huis? Met een lichtelijk bedrukt gezicht betaalde ik de boodschappen voor het avondeten en voor de rest van de week. Daarna besloot ik even bij het asiel te kijken. Dat wist mij op te vrolijken, altijd weer. Eenmaal daar zag ik een hele mooie kat. Ik kon 'm niet laten zitten en besloot hem maar te kopen. Nadat het beestje gechipt was mocht ik hem meenemen naar huis. Ik gaf hem de naam Bubble. Hopelijk zouden de kinderen het ook leuk vinden. Het reismandje zette ik op de bijrijdersstoel en ik reed met de auto naar huis. Eenmaal daar bracht ik de boodschappen naar binnen en Bubble. 'Hey kinderen! Ik heb een maatje voor jullie meegenomen' zei ik vriendelijk glimlachend terwijl ik het reismandje op de grond zette en hem voorzichtig opende.

    Arthur Andrew Campbell
    'Ik houd ook van jou hoor' zei ik en ik gaf de vrouw een kus op haar mondhoek. Ze liep weer weg en ik besloot even naar een café te gaan voor een drankje. Ik had een vrije dag en ik zou 'm eens goed gebruiken ook! Eenmaal daar kreeg ik een whatsappje. Het was mijn beste vriendin, met wie ik een soort friends with benefits was, met de vraag of ik bij haar zou willen komen eten. Even dacht ik aan mijn vrouw, maar daarna besloot ik het toch maar te doen. Het scheelde immers in de kosten. Snel whatsappte ik haar. 'Ik eet vanavond niet mee' bevatte het korte maar krachtige berichtje. Daarna ging ik op weg, een gezellige avond tegemoet.


    26 - 02 - '16

    Ibrahim Omar Idrissi/Campbell

    ‘Wat met me mobiel gespeeld, denk ik. En wat gecomputerd op mijn kamer. En gerust, Niet heel erg veel bijzonders hoor. Het sporten van jou klonk leuker.’ zei Louise. Net als ik wil antwoorden hoor ik een andere stem. 'Ibrahim!' klonk het blij en ik draai me lachend een beetje om. Snel rende het kleine meisje op me af waarna ze lachend haar armen om mijn been sloeg. Ik grinnik zacht, 'hey little girl.' grijns ik en til haar gemakkelijk op. Ik druk een kus op haar wangetje en hou haar goed vast. 'En, hoe gaat het met Ted's vliegles?' lach ik. 'Hey kinderen! Ik heb een maatje voor jullie meegenomen' hoorde ik opeens en voor ik het wist liep er een kat in de keuken. 'Hmh, leuk beest.' lach ik..

    [ bericht aangepast op 14 juli 2013 - 19:42 ]


    El Diablo.

    Eylem Rowa Rizk/Campbell

    'Niet goed. Hij doet niks' zei ik. Ted was gewoon moe, dacht ik. Hij was een grote teddybeer dus was hij heel erg snel moe. Net als ik! Maar ik ben een meisje, geen teddybeer. Alweer keek ik om en dit keer zag ik mama staan. 'Mama!' Blij keek ik naar het mandje dat ze meehad. Een poesje. Een poesje? Een poesje! Mama had een poes meegebracht! 'Poesje!' kirde ik uit van plezier. Hij was rood en wit en zag er heel lief uit. 'Wat is jouw naam, poesje?' Wachtend tot ie zou zeggen hoe hij heette bleef ik hem aankijken.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Ibrahim Omar Idrissi/Campbell

    'Niet goed. Hij doet niks' zei ze en ik knik even. 'Mhm, misschien heeft hij gewoon een slechte dag. Morgen doet hij het vast beter.' glimlach ik. 'Mama!' kirde ze blij en ik moet ook even lachen. 'Poesje!' kirde ze weer en ik zet haar grinnikend neer. 'Ga maar kijken.' lach ik en kijk toe. 'Wat is jouw naam, poesje?' vroeg ze ondertussen aan de kat en ik neem een slok water. Ik kijk naar onze moeder. Nou ja, niet onze echte moeder.. Al voelt het wel zo. 'Waar blijft pa eigenlijk?' vraag ik.


    El Diablo.