• Tien meiden, die hun acteeropleiding bijna hebben afgerond, worden uitgekozen en krijgen een grote kans, wat dan voor hun ook meteen hun laatste opdracht zal zijn om te slagen. Ze komen hiermee ook op tv. Samen met vijf jongens zullen ze dertig dagen lang in een groot appartement verblijven. De meisjes krijgen allemaal een rol voorgeschreven. Ze krijgen een andere naam, een totaal andere, onherkenbare look en een heel ander karakter. De hele maand lang mogen ze niet uit hun rol vallen, doen ze dat wel, dan liggen ze eruit. De meisjes weten alleen niet, dat de jongens waar ze mee verblijven, niet zomaar jongens zijn. Het zijn de jongens van de boyband One Direction. Zodra ze hier achter komen, beseffen ze zich maar al te goed dat het voor sommige alleen nog maar moeilijker wordt. Misschien zijn ze fan, misschien juist haters. Maar misschien kennen ze de boyband wel helemaal niet. De jongens van One Direction hebben geen geheime identiteit, aan hun de taak ervoor te zorgen dat ze uit hun rol vallen. Zij krijgen van elk meisje een beschrijving met de echte naam, een beschrijving van haar uiterlijk (geen foto, dat zou te makkelijk zijn) en een beschrijving van haar karakter. Ze weten echter niet welke echte beschrijving bij welk acterende meisje hoort. De meisjes die aan het eind van de maand nog steeds niet uit hun rol gevallen zijn en niet geraden zijn door de jongens, hoeven verder geen opdrachten meer voor hun opleiding te doen en zijn meteen geslaagd.
    Na afloop van elke (dagelijkse) uitzending, krijgen de kijkers thuis de kans om te stemmen op het meisje wat zij het beste vinden. Steeds na drie dagen worden de stemmen geteld en moeten de leden van One direction tenminste van een meisje de echte identiteit raden. Het meisje dat de minste stemmen heeft, moet een ding verklappen over haar echte identiteit. Dit mag met van alles te maken hebben: hun uiterlijk, hun karakter, noem maar op.
    De meisjes krijgen de meest vreemde types als rol. Alles wordt uit de kast gehaald. Wie zullen er uit hun rol vallen en wie niet?


    Rollen:

    De jongens:
    - Louis William Tomlinson || xAlways
    - Liam James Payne || Maberu
    - Niall James Horan || Ramsays
    - Harry Edward Styles || Cannibal
    - Zayn Javadd Malik || Faisean


    De meiden:
    - Nyrah Jessy Sadler || Mouek
    - Blue Mikelle Lynn || Maberu
    - Danelea Caitlin Daly || Beanies
    - Alice "Liz" Angelique McCallister || Rider
    - Jade Alex Prime || HurtedHeart
    - Gereserveerd door Go
    - Melanie Jessica Jones || Depay
    - Fio Violet O'Connor || ApexPredator
    - Gyona Ifie Drashe || Faisean
    - Evanlyn Cassandra Listlefield || Abelard


    *De namen van de meisjes zijn de namen van hun rollen, zodat de jongens niet weten hoe ze echt heten, tenzij ze voor het raden terug gaan kijken in het rollentopic, alleen dat zou wel minder leuk zijn.

    Reservelijst rollen meisjes:
    - Go
    - Pompeji


    De regels:
    - Geen oneliners. Probeer minimaal 4 regels vol te schrijven.
    - Bij twee weken lang niet posten zonder het gemeld te hebben, lig je er zonder sorry uit.
    - Maximaal twee personages per persoon. Deze moeten wel verschillend zijn, dus een jongen en een meisje.
    - Geen perfecte personages en geen powerplay.
    - Alleen je eigen personage besturen.
    - Naamsveranderingen of lange tijd niet kunnen reageren, graag doorgeven.
    - Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    - Alleen ik maak nieuwe topics.
    - Geen ruzie OOC, IC mag het natuurlijk wel.
    - 16+ mag, maar houdt het netjes.
    - Probeer er geen sneltrein van te maken.
    - Het is misschien handig de regels af en toe opnieuw door te lezen, mocht ik wat aanpassen.
    - Als je iets niet snapt, mag je het natuurlijk altijd vragen (;


    Het begin:
    Het is ochtend. De meisjes hebben allerlei spullen, zoals kleding en andere attributen voor hun rol, thuisgestuurd gekregen en komen nu als hun rol aan bij het appartement. Daar staat een groot prikbord met allerlei informatie over het programma en de kamerindelingen, waarna de meisjes erachter komen dat One Direction er ook bij zal zijn. Ze pakken hun spullen uit en kunnen daarna de anderen, of de rol van de anderen, gaan leren kennen.


    De kamerindeling:

    Evanlyn Cassandra Listlefield || Abelard
    Jade Alex Prime || HurtedHeart
    Louis William Tomlinson || xAlways

    Melanie Jessica Jones || Depay
    Gereserveerd door Go
    Niall James Horan || Ramsays

    Liam James Payne || Paynez
    Fio Violet O'Connor || ApexPredator
    Nyrah Jessy Sadler || Licorne

    Gyona Ifie Drashe || Cairde
    Harry Edward Styles || Cannibal
    Alice "Liz" Angelique McCallister || Rider

    Danelea Caitlin Daly || WhiteToms
    Zayn Javadd Malik || Cairde
    Blue Mikelle Lynn || Paynez

    [ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 0:25 ]


    "Family don’t end in blood”

    [ik vind het allemaal prima. stuur maar iemand. ;p]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Melanie Jessica Jones
    Ik verveelde me al snel alleen op mijn kamer en het leek er ook niet op dat een van mijn kamergenoten snel zou komen. Ik zuchtte en legde mijn bruine haren over één schouder. Hierna stond ik op van mijn bed en schoof mijn voeten snel weer in mijn roze hakken. Die dingen gingen me ooit nog vermoorden. Ik besloot mijn zwarte colbertje te wisselen voor een simpel roze strapless topje en zorgde dat het ding weer mooi terug in mijn koffer lag. Mijn koffer lag vol met allemaal dingen die ik bijna nooit gebruikte, maar ach, het hoorde erbij. Ik besloot om maar naar beneden te gaan. Eens kijken met wat voor mensen ik hier opgescheept zou zitten en wie mijn concurrenten zouden zijn. Mijn roze hakken tikte grappig op de trap en ik liep voorzichtig naar beneden. Toen ik van de laatste trede afstapte zag ik iemand bij het prikbord staan. Krullenbol, oftewel, Harry Styles. Ik herkende hem al van verre. 'Well hello you.' zei ik met een overduidelijk Engels accent. Ik liep achter hem door en nam plaats op de bank die in de woonkamer stond. Vanaf een afstandje bestudeerde ik hem en de omgeving waarin we ons bevonden.

    [ bericht aangepast op 16 juli 2013 - 0:01 ]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Harry Styles
    Ik haalde mijn zonnebril van mijn neus en hing deze aan de hals van mijn shirt. Ik draaide me om en besloot mijn kamer maar te gaan zoeken, toen er een meisje naar beneden kwam. 'Hi.' Zei ik opgewekt, naar ze liep al door. Mijn ogen volgde haar lichaam, tot ze de woonkamer in verdween. Mijn blik schoot terug naar de trap, waar een meisje op haar koffer voor zat. 'Als je er op gaat zitten, komt hij nooit boven.' Grijnsde ik en beet even op mijn lip. Was ik even blij dat ik daar personeel voor had gehad. Ik stopte mijn handen in mijn zakken en wiebelde wat heen en weer. Ik had geen flauw idee wat ik hier moest gaan dien heel de tijd en ik vroeg me af of de andere jongens er al waren.

    [ bericht aangepast op 16 juli 2013 - 12:04 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Blue Audrey Lynn.

    "Hee, jij daar!" roept een meisje. Vervolgens loopt ze naar me toe en gaat voor me stilstaan. "Nice, die broek."
    Onderzoekend kijk ik haar aan. "Nice, dat kapsel," zeg ik uiteindelijk, niet echt gemeend - en dat is duidelijk, dat was de bedoeling.
    Het spijt me voor haar, maar ik moet in mijn personage blijven. En die zal niet snel complimenten geven. Niet dat ik het echte complimenten-type ben. Maar Blue heeft het er echt niet van. Een beetje geïrriteerd veeg ik een plukje zwart haar uit mijn ogen.


    Reality's overrated.

    Gyona Ifie Drashe

    Geiriteerd keek ik Alice aan die zonder moeite haar koffers mee naar boven trok. Gyona is helaas niet zo sterk. '''Als je er op gaat zitten, komt hij nooit boven'' Grijnsde de jongen. Meent hij dit nou? Als hij een gemanierde jongen was-was hij zo lief dat hij me nu kon helpen. ''Ja hulp gevraagd'' mompelde ik naar de jongen. Ik liet mijn ogen nog steeds op zijn gezicht rusten. Hij keek alsof hij niet wist wat hij moest doen. Zuchtend stond ik op en greep de 2 koffers bij het handvat. Waarna ik van gedachten veranderde en een koffer liet staan. Ik zette mijn linkervoet op de trap. Eigenlijk ging het best goed. Linker.Rechter.Koffer.Linker.Rechter.Koffer.Linker.Rechter.Koffer. Ik stopte even. Ik was nu al uitgeput.


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Nyrah Jessy Sadler.
    'Nice, dat kapsel,' antwoordt het meisje, wat duidelijk niet gemeend is. Oke, ik weet dat dit kapsel inderdaad verschrikkelijk is, maar het is nu eenmaal voor mijn rol. Probeer ik, oftewel ik als Nyrah, eens aardig te zijn, krijg ik dit.
    'En bedankt,' zeg ik sarcastisch.
    Ze veegt even geirriteerd een pluk van haar zwarte haar uit haar ogen.
    'Nou, 'aangenaam' kennis met je te maken, bye,' zeg ik resoluut. Ik duw haar ruw aan de kant en loop dan door naar mijn eigen kamer.


    "Family don’t end in blood”

    Blue Audrey Lynn.

    "En bedankt," zegt Nyrah sarcastisch.
    Eigenlijk vind ik dit vervelend, het was nou niet erg aardig.
    "Nou, 'aangenaam' kennis met je te maken, bye," zegt ze dan resoluut, ze duwt me aan de kant en ik grijns. Mijn voet steek ik uit, zodat ze erover heen gaat struikelen.
    "Ik ben Blue, by the way," zeg ik dan. Met een gemene grijns en ik draai me ongeïnteresseerd om.


    Reality's overrated.

    Nyrah Jessy Sadler.
    Ik zie nog hoe het meisje haar been uitsteekt, maar net te laat om hem te kunnen ontwijken. Ik struikel en val languit op de grond. Met een pijnlijk, maar vooral kwaad gezicht sta ik op. Wie denkt ze wel niet dat ze is?!
    'Ik ben Blue, by the way,' zegt ze dan en draait zich met een gemene grijns om.
    Hmm, wat zou mijn personage nu doen? Ze is soms nogal jongensachtig, dus waarschijnlijk niet bang om te vechten.
    Ik pak een lok van haar lange zwarte haar beet en trek er aan, waardoor ze genoodzaakt is haar gezicht naar mij toe te draaien. Ik haal uit en laat mijn vuist hard op haar neus neerkomen.
    'Ik ben Nyrah,' zeg ik en glimlach liefjes.

    [Dit gaat nog wat worden, mwuahaha.]


    "Family don’t end in blood”

    Alice "Liz" Angelique McCallister

    In de kamer aangekomen, kon ik haast wel juichen van opluchting. Hij was al hartstikke schoon, dus ik hoefde gelukkig niet panisch te gaan schrobben. Ik koos het bed het verst bij de andere bedden vandaan en begon mijn hoekje voor zover mogelijk nog wat schoner te krijgen, maakte mijn bed op en zorgde ervoor dat het ook onder het bed niet meer stoffig was, zodat ik daar veilig mijn koffer onder kon duwen. Dit alles deed ik met mijn I-pod in. Het was dan misschien een mix van pianomuziek en Maroon 5, maar zo slecht was Alice haar smaak nog niet. De liedjes van Maroon 5 waren immers hartstikke goed en pasten ook nog wel bij mij.
    Toen ik alles klaar had, zuchtte ik even diep en liet mij neerploffen op mijn bed. Mijn bed rook naar bloemetjes en wasmiddel van de schone lakens. Ik snoof de geur even tevreden op en gaf mij in mijzelf een schouderklopje.


    Happy Birthday my Potter!

    Harry Styles
    Ik trok even mijn wenkbrauwen op naar het meisje. Die had vast nog nooit gehoord van beleefd om hulp vragen. Ik grinnikte zachtjes toen ze uiteindelijk moeilijk met een van de koffers omhoog begon te lopen. Ik schudden even mijn hoofd en besloot mijn eigen manieren maar eens te laten zien. Ik pakten de koffer die nog onder aan de trap stond en begon rustig naar boven te lopen. Ik liep het meisje voorbij die stond uit te rusten en zetten de koffer boven aan de trap neer. Die was ook niet sterk. 'Blijf je hier drie jaar ofzo.' Grijnsde ik, doelend op haar hoeveelheid bagage. Ik hupste de trap weer af, om halverwege haar andere koffer ook over te nemen en naar boven te dragen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Blue Mikelle Lynn.

    Van achteren word mijn haar vastgegrepen. Ze draait me om en laat haar vuist hard op mijn neus terechtkomen.
    "Ik ben Nyrah," glimlacht ze dan liefjes.
    Ik geef een stomp in haar maag en kijk haar dan poeslief aan. Ik knijp mijn ogen samen en een hele rij woorden verlaat mijn lippen. Woorden waarvan ik weet dat ze haar raken. Hoewel ik haar helemaal niet ken. Maar mijn personage is goed in het sociaal doodmaken van personen. En nog op veel andere manieren ook. En laat ik maar zeggen dat ik daar nu mee bezig ben.

    [Lol, I'm sorry.]


    Reality's overrated.

    Nyrah Jessy Sadler.
    Ik krijg een stomp in mijn maag, waarna Blue haar ogen samen knijpt en allerlei vernederende dingen begint te zeggen. En ze raken mij, ondanks dat Blue mij niet kent. Ik moet moeite doen geen tranen in mijn ogen te krijgen, mijn personage is nu eenmaal wat minder gevoelig dan ik.
    Ik verkoop haar nog een harde trap tegen haar knie, waarna ik mijn kamer inloop en de deur achter me dichttrek, zodat onze strijd nu echt is geëindigd. En omdat ik haar de laatste trap gaf, is dat voor mij, of eigenlijk voor Nyrah, een teken die gewonnen te hebben. Ook al is dat eigenlijk niet zo. Ik heb haar alleen fysiek pijn gedaan, zij mij ook mentaal.


    "Family don’t end in blood”

    Gyona Ifie Drashe

    Ik hoorde iemand achter me de trap afkomen. Ik schoof 30 centimeter op waardoor ik tegen een gespierde hand aankwam maar diegene toch zonder moeite naar boven klom. Het is de jongen van het prikbord. Ik schoof metteen eens stuk opzij toen hij mijn koffer in zijn hand had. ''Bedankt'' ik knipoogde even naar hem. Hij was niet verkeed. Verbaasd keek ik naar hem toen hij terug kwam en de koffer uit mijn handen pakte. Ik haalde mijn schouders even op en huppelde toen de trap op. Ik stopte abrupt toen ik 2 meisjes ruzie zag maken. Ik keek met pretlichtjes toe. Het meisje dat nu de kamer inging hand duidenlijk verloren en ging even uithuilen in de kamer. ''Volgensmij gaat ze uithuilen hoor'' grijnsde ik.


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    (Al iemand voor Alice?)


    Happy Birthday my Potter!

    [harry komt naar zijn kamer, die hij met haar deelt. Dus Harry?]

    Harry Styles
    Ik kijk even naar de twee dames die elkaar duidelijk nu al niet mogen. Gingen het nu al beginnen. Ik trok mijn wenkbrauwen op, toen er een fysiek geweld bij te pas kwam. 'He, als jullie je niet normaal kunnen gedragen, gooi ik jullie er meteen uit!' Snauw ik. En ja, daar kon ik persoonlijk voor zorgen. Ik richte me weer op het meisje dat ik net geholpen had met haar koffers en glimlachte beleefd naar haar. 'Niet mijn probleem. Maar ik ga geen bloed van het tapijt schobber straks.' Ik haalde mijn hoed van mijn hoofd en ging met mijn hand door mijn haar. 'Ik heet trouwens Harry.' Stelde ik mezelf voor, waarna ik haar toch even goed bekeek. Ze was zeker niet lelijk. 'Maar ik ga naar mijn kamer. Mijn mobiel opladen. Succes met je koffers.' Ik schonk haar een knipoog en verdween de gang door, naar de kamer die voor mij bestemd was. Ik opende de deur en keek de kamer rond. Er zat al een meisje op het bed, wat het verst aan de andere kant van de kamer stond en ik glimlaht naar haar. 'Hi.' Begroeten ik haar vrolijk, waarna ik naar het bed liep, waar mijn roze dekentje al op lag gevouwd. Ze hadden ook overal aan gedacht.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''