• (Violet?)
    Harry:

    Ik voel me kapot, gebroken, maar dan letterlijk. Ik mag blij zijn dat ik nog leef, maar hoe kom ik hier weg? Gelukkig is Rhine veilig, daar ben ik blij o- dan hoor ik haar stem mijn naam roepen. Ik probeer wat te zeggen maar kan niks uitbrengen. Ik weet niet hoe of waarom, maar het is te pijnlijk. Ik hoor wat takjes kraken achter me en weer valt mijn naam. Uit Rhine haar mond nogwel. Ik voel hoe ze me knuffelt en geniet even. Ze geeft me energie, dunno how. Nu moet ik even terug... 'Rhine, w-wat doe je hier?' vraag ik zwak. Oh...stom voor mij natuurlijk. Nee maar ik was zo dom om dat nog niet te merken na haar geroep en geschreeuw. 'Rhi, kan je me helpen. I-ik denk ddat mijn been vastzzit' vraag ik.

    Rhine

    Ik knik, te bezorgd om iets uit te kunnen brengen. Daar lagen we dan, onder al die blaadjes en takken van deze boom. Ik kruip wat meer naar onderen, en zie dat er een hele grote tak op ligt. Ik bijt op mijn lip, pak het vast en probeer het dan met alle kracht die ik heb hem op te tillen. Het ding is loodzwaar, en bang dat ik hem meteen weer laat vallen schuif ik een paar centimeter op zij en laat hem naast Harry's been vallen. Ik kom weer bij Harry liggen. "I-Ik dacht dat je d-dood was." stotter ik. Mijn onderlip trilt. "De heide is gigantisch, we komen nooit optijd bij de camping. Maar we moeten toch ergens schuilen. Toen kwam een idee bij me op. Het was een radeloos idee, maar oke. "Harry. Ik denk dat we hier het veiligst zitten. Er stonden geen bomen omheen, hij kan niet meer op ons vallen en het is niet meer het hoogste punt in de omgeving. En omdat het zo'n grote boom is bieden de takken ons bescherming."

    Liam:

    Mijn ogen schienen meteen vol met paniek. Ik slik en zeg: 'Hij...hij is naar een gekkenhuis gebracht. Daar komt hij voorlopig niet uit' en zet een fake-lachje op. Fuck, waarom moest ik dat ook hardop zeggen?! Straks weet hij het en-en wil hij niet meer met me. Ik ben een moordenaar! Hij mag het niet weten! Ik wil hem niet kwijt, nooit!

    Niall

    : 'Hij...hij is naar een gekkenhuis gebracht. Daar komt hij voorlopig niet uit' Ik zucht opgelucht. ' dan heb ik daar ook geen last meer van' Ik was altijd al zo goed gelovig geweest, daardoor was ik altijd snel geraakt.

    Emma :
    'Ik speel wat triangel... maar het zingen gaat me volgens mij beter af' mompelt Zayn. ' Dat is echt leuk dat hoor ik echt zelden ' zeg ik enthusjast. 'Dus een lied, engels natuurlijk... Waarover wil je het doen?' vraagt hij ' ehm ik heb een nummer moments geschreven maar ik moet het laatste stuk nog doen wil je me daar bij helpen? Dan kun jij dat ook zingen als je wilt?' Vraag ik hem rustig en ik begin liams stukje te zingen en aan te slaan op de gitaar. 'Shut the door turn the lights off i wanna be with you i wanna feel your love i wanna lee beside you i can not hide this even no i try. ' Zing ik waarna ik even stop. En zing dan veder. Als ik ook Niall zijn stukje gedaan heb stop ik met de rest van het nummer. En wacht wat hij er van vind.

    Zayn:
    ' Dat is echt leuk dat hoor ik echt zelden ' zegt ze. Neemt ze dat echt serieus? 'Eh ik maakte maar een grapje over die triangel hoor' zeg ik ter verduidelijking. ' ehm ik heb een nummer moments geschreven maar ik moet het laatste stuk nog doen wil je me daar bij helpen? Dan kun jij dat ook zingen als je wilt?' vraagt ze. Ik knik en luister aandachtig. 'Shut the door turn the lights off i wanna be with you i wanna feel your love i wanna lee beside you i can not hide this even no i try. ' begint ze. Ze neemt een rust en gaat dan verder. Ik knik en zeg: 'Goed lied, mag ik wat proberen?'. Ik pak haar tablet(sorry als het niet klopt, ik volg alle spullen niet meer ) en open een notitie. Even denk ik na en typ dan:
    Flashing lights in my mind, goin' back to the time. Playin' games in the street, kickin' balls with my feet. Dancin on with my toes, standing close to the edge. There's a pile of my clothes at the end of your bed. As I feel myself fall, make a joke of it all. Ik heb ondertussen veel rusten genomen, maar ben toch redelijk trots op het resultaat. 'Sorry dat het zo lang duurde maar is dit iets?' vraag ik als ik hde tablet teruggeef aan Emma.

    [ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 18:49 ]


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    (haha. heb even snel een verhaal gemaakt: Best song ever. heb alleen voor de 1e X geen inspiratie :$ I tried some... Ik zal nu reagere)


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Zayn:

    Dit hoort blijkbaar bij het proces enzo. Ik houd Niall even stevig vast en kijk hem aan: 'Hoe sneller we vertrekken, hoe sneller we blij Liam zijn. Hopelijk' zeg ik. Dat laatste mompel ik, want ze zijn hem vast aan het onderzoeken.

    (srry bzzy)


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Niall Horan

    Hoe sneller we vertrekken, hoe sneller we blij Liam zijn. Hopelijk ' Ik knikLANGZAAM . Terwijl i Zayn zijn hand pak en stevig vast houd lopen we langzaam naar de auto. Ik draai het raampje wat open en ik staar huilend naar buiten. Ik wou naar Lili toe


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Zayn:

    Ik geef hem een bemoedigend kneepje in zijn hand en we gaan rijden. Ik moet mijn best doen om niet te snel te gaan rijden. Ik kijk even naar achteren waar emma zit en richt me dan al snel weer op de weg. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis zeg ik: 'Niall ga maar vast. Ik kom zo, ik ga eerst de auto parkeren'. Ik kijk hem aan en wacht tot hij uitstapt om hem vervolgens nog succes te wensen. Waavoor weet ik niet precies, maar dat komt wel. Ik rijd de auto voorzichtig in het hokje en loop met Emma vervolgens ook naar het ziekenhuis.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Niall Horan.

    Ongeduldig en zenuwachtig bijt ik op mijn nagels. 'Niall ga maar vast. Ik kom zo, ik ga eerst de auto parkeren'. ik knik en stap gelijk uit. Daarna trek ik een sprintje naar de bali. 'Liam Payne, ligt hij hier? Waar ligt hij?" ratel ik. Een vrouwtje noemt me de kamer nummer en zonder te bedanken sprint ik naar de juiste etage en loop zonder te klopopen de kamer in. 'Li' fluiste rik gebroken en druk een kusje op zijn lippen


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Liam:

    Nou, geweldig. Aan alles wat ik gehoord heb lig ik nu in een coma. Lekker, weer mislukt. Opeens hoor ik niall zijn voetstappen, die herken ik uit duizenden, en spits mijn oren. Voor mij dan, ik kan niks bewegen of iets doen. Alleen denken. Ik voel het kusje op mijn lippen, maar als ik nu wakker was had hij net als zayn een klap gekregen. Ik hoef hem niet meer te zien, ik weet hoe hij naar zayn keek. En zo keek zayn precies terug. Ze kunnen van mij allemaal de pot op, de boom in, whatever. Ik hoef ze niet. Het enige wat ik wil is dood, maar dat krijg ik natuurlijk ook niet. Ze houden me hier zo lang mogelijk in leven. Niall moet hier gewoon niet komen en verdergaan met zayn en zijn leven of wat hij ook wil gaan doen. Het maakt me niet uit wat voor shit, hij moet van me weg. Waarom denk ik dan aan hem? Omdat ik hem waarschijnlijk nu haat. 'Ik haat je' komt zacht mijn mond uit. Nou daar ben ik blij om. Dan kan ik in ieder geval 1 ding duitelijk maken. ik probeer weer wat te zeggen maar mijn lichaam werkt niet mee. Nou nu weet hij tenminste dat ik hem haat. Waarom nog niet, maar als zayn komt zal hij het vast snappen.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Niall Horan

    Vol verdriet staar ik naar LIam. 'Waarom Li ik hou van je, heb je het dan echt niet door dat ik van je houd' flusite rik kapot dat ik hem daar zo zie liggen. 'Ik haat je' hoor ik zacht de stem van Liam en mijn ogen wroden groot. 'D-dat kan niet, Jij en ik gaan later trouwen e nkinderen adopteren en dat zou ik met niemand anders willen, je kunt me niet haten, je bent in de war. Het is de klap die je maakte, je gedachtes zijn allemaal doro me kaar; ' fluister ik radeloos in de hoop da tik het geloven kon.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Liam:

    Godverdomme hij moet echt stoppen met die praatjes! 'Nee, Zayn' kan ik net uitbrengen. Het maakt me niet uit dat ik hierdoor al mijn energie verspil, ik moet dit zeggen. Maar weer lukt het me niet om verder te gaan. Ik raap mijn kracht bij elkaar en ratel nog steeds zacht: 'Niall, geloof mij maar je bent beter af met Zayn. Laat me alsjeblieft ik moet verdw-' verder kom ik niet. Ik voel niks maar dan ook letterlijk niks meer. Nou, schiet dan op! Laat me doodgaan. Ik hoor in de verten een lange piep met een echo. Hehe, eindelijk. Dat is mijn teken. Hoppa, dan heb ik nu nog 7 minuten voor mijn herinneringen. Ja, ik lees ook wel eens wat. Ik hoop alleen niet dat de dokters me proberen te helpe-. te laat. GODVERDOMME zien jullie dan niet dat ik hier weg wil? (en nu komt het). Ik schiet ineens omhoog na een paar lichte schokken op mijn borst gevoeld te hebben. Ik kijk meteen om me heen. oke, nu ik de kracht heb... Ik ruk alle apparaten van me en open het raam. Zonder om te kijken spring ik.
    GODVERDOMME. lig ik serieus maar op de 2e verdieping? MAAR OP DE 2e? Ik hoor voetstappen. Nee, NEE! 'WAT?! LIAM?!' hoor ik Zayn. Nou, dat kan er ook nog wel bij. 'Waarom doe je dit? Ik snap er echt niks van!' zegt hij terwijl hij mijn hand vastheeft. Lekker, dit keer kan ik daadwerkelijk niks zeggen of doen. Ach, ik ben blij dat Niall het weet. maar zoals ik al zei: NU MOET IK NOG DOOD!


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Niall

    "nee Zayn: zegt hij en niet begrijpend ga ik over zujn hand Niall, geloof mij maar je bent beter af met Zayn. Laat me alsjeblieft ik moet verdw- mijn ogen worden groot. 'nee nee nee hij is gewoon een vriend' vervolgens hoor ik een lange piep en stort neer op de syoel. Dokters gaan aan de slag en voor ik het nog begrijpt rent Liam naar het raam en springt eruit waardoor ik van alles begin te schreeuwen en als een baby begin te huilen


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Hhwehehehehehehehehehheheheh LOL. Tis echt nooit goed.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Zayn:

    Whatever. Ik til hem op en ren met hem het gebouw in. 'Ik heb hier Liam Payne. Hij is uit het raam gesprongen, waar is zijn kamer?' ratel ik. Ik neem het nummer goed in me op en ren zo snel mogelijk naar het trappenhuis ofterwijl: het ergste deel. Of des doods/doems wat je ook wil zeggen. Na een paar treden voel ik mijn benen verzuren maar ik ben al snel op de juiste verdieping. Op dat moment loop ik tegen een aantal doktoren op die meteen Liam van me overnemen. Ik ren achter ze aan en zie Niall in het kamertje. 'Jullie moeten nu even buiten wachten' zegt een meneer snel, en toch kalm. Hoe kunnen ze zo kalm zijn? Misschien omdaat het niet hun vriend is. Ik loop toch uit het kamertje en plof en de eerste stoel. Vervolgens staar ik levenloos voor me uit. 'Niall, waarom doet Liam dit?' vraag ik met een gebroken stem. Mijn blik gaat naar mijn schoenen en ik zeg: 'Het is mijn schuld he?'. Met een hese dichtgekenpen stem vraag ik het en de brok in mijn keel maakt het er niet makkelijker op.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    MYxLoubear schreef:
    Harry:

    Ik hoor haar snikken. Ik houd haar nog steviger vast en mijn ene hand gaat naar haar hoofd om over haar haar te strijken. 'Shh, stil maar. Het komt wel goed. Ik-ik beloof het' sus ik haar. Wauw, dat laatste kwam er goed uit. Bravo harry, je flikt het weer. (Wauw sarcasmekoning...). Ik laat haar na een tijdje los en kijk haar aan. Met mijn duimen veeg ik de tranen van haar gezicht en ik negeer mijn natte krullen. ''Gaat het een beetje?' vraag ik. Ik snap dat deze situatie wat overweldigend(...?) is. Je bent helemaal in shock natuurlijk. Ik ben benieuwd of het op het kamp ook zo stormt. Ik denk het niet want we zijn al aardig ver, en ik hoop het ook niet want anders is alles straks weg. Ach, liever al die spullen weg dan Rhine. Op dit moment betekend zij het allermeeste voor me, en ik zal haar niet laten gaan!


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Rhine

    "Shh, stil maar. Het komt wel goed. Ik beloof het." de laatste zin kwam er nogal stotterend uit. Dan laat hij me los en kijkt me aan, de tranen onder mijn ogen wegvegend. "Gaat het een beetje?" Ik knik. "Beter nu." zeg ik. Ik keek hem aan, en drukte een kusje op zijn wang. "Dankje."


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Harry:

    Tevreden kijk ik haar aan. Ik schrik een beetje van het onverwachte kusje op mijn wang. Vlak daarna wendt ik mijn blik opzij en metk dat ik begin te blozen. Wat? Dit wordt wel erg raar, ik die bloost? Geloof je het zelf? Nou ik voel het dusja. Ugh, ik moet echt stoppen met die gesprekken in mezelf. Ik besluit om mijn arm om Rhine te leggen. Ik staar voor me uit en er is een stilte, lekker. Oke wat zou...Louis doen? Die zou een grap maken. Ach, het kan werken. Ehm. Ik doe mijn hand zo net alsof ik een afstandsbedoening vastheb. ik 'klik' zogenaamd en laat mijn arm weer zakken. En dat herhal ik een paar keer. 'Schat, ik denk dat er geen leuke zenders meer zijn' zeg ik terwijl ik nog steeds redelijk serieus ben.


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Rhine
    Hij begon te blozen, wat ik echt heel schattig vond. Daarna slaat hij zijn arm om mijn schouder. Ik snap niet helemaal wat hij aan het doen is. "Schat, ik denk dat er geen leuke zenders meer zijn." Nu snap ik wat hij mimede. Een afstandsbediening. Ik barst in lachen uit en vlieg Harry om zijn nek. "Oh, je bent zo lief, en grappig, en leuk, en schattig, en..." ik bloos en kijk naar mijn schoot.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.