Inked Petals || RPG 1 - Speeltopics

Every school has its cliques. Those at Ridgebrook High are just more extreme. The Punk Rockers and the Flower Children run in opposite circles of the high school, avoiding one another at all costs. The neutrals try to make peace but clashing between the groups comes second nature to the students. Steps have been taken to try and stop the tattooed rebels from harassing the crown wearing bunch but nothing has worked. After all, in the age of self expression, who's to say you can't ink your skin or wear a diadem of roses in your hair?

© Origineel: Inked Petals roleplay
Rollentopic: nog 4 plaatsen over

Rules:
- OOC tussen haakjes, either ( ) or [ ]
- 16+ mag, maar wel onder spoiler
- Zet altijd de naam van je rol boven je geschreven stukje, en de locatie ernaast, om verwarring te voorkomen
- Behave and have fun!

Punk Rockers:
- Ashley Falls (Lootus)
- Aislin Maeve Savage (Unimaginable)
- Spencer Jones (Dasskin)
- Candace 'Blythe' Tindale (Exposed)
- Louis Austin (stylinfringe)

Flower Children:
- Delilah Duvessa (Dasskin)
- Otea Asher (stylinfringe)
- Porter Neillan (Unimaginable)
- Harrison 'Harry' Clarke (Confortare)
- Nim Marro (Limits)

Neutralen:
- September Farron (Karmin)
- Dashiell 'Dash' Nuwanda (stylinfringe)
- Leighton 'Leigh' Wayland (Vivoide)
- Nathaniel 'Nathe' Cohen (Unimaginable)

LET THE GAMES BEGIN.

[ bericht aangepast op 6 juli 2013 - 20:55 ]

---

"Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

Nim Marro. || on her way to school.

Al lang voordat de wekker ging was ik wakker. Ik had geen zin in school. Waarom? Omdat de punks me voor de vakantie nog hadden ondergespoten met graffiti. Schuifelend was ik naar de badkamer gegaan, mezelf gewassen en wat kleding uitgezocht. Daarna liep ik naar beneden om ontbijt klaar te maken. Ik moest er hier vroeger uit dan mijn ouders, dus 's ochtends was ik altijd alleen. Ik at mijn omeletje met smaak op en trippelde daarna het huis uit. Ik sprong op mijn rode fiets en legde de weg af naar school. Met elke meter dichterbij school werd ik zenuwachtiger voor de punks. Ik haalde diep adem en fietste het plein op. Ik zette mijn fiets in de fietsenstalling en liep wat verder het schoolplein op. Er was nog niemand. Ik zuchtte en plukte nerveus aan mijn jurkje. Hij was nogal kort, maar ik vond hem te gek. Plotseling bedacht ik me dat de anderen vast bij een van de heuvel zouden zitten. Opgelaten sprintte ik ernaartoe. Ik zag dat Harry er was en in recordtijd was ik bij hem. Ik legde mijn visgraatvlecht goed en ging naar Harry zitten. ‘Hey.’ Zei ik al wat vrolijker, omdat ik nu iemand had die ik wel kende.

|| Delilah Duvessa || School ||

Er zat zoals gewoonlijk weer een hoop troep in zijn tas waar hij waarschijnlijk maar de helft van zou gaan gebruiken dit jaar. "Porter heb je dat serieus allemaal nodig? Je gebruikt de helft sowieso toch niet." Hij had zo te horen een leuke vakantie gehad, iets wat ik hem natuurlijk wel gunde aangezien hij het zo druk had met zijn ouders enzo. Iemand pakte de beanie die hij op had van zijn hoofd, alle plukken stonden nu omhoog. vernietigend keek ik naar die persoon om me vervolgens weer met een glimlach op Porter te richten. "Jeugd van tegenwoordig." Grinnikte ik zacht tegen hem. Hij pakte de beanie en zette deze weer op. "Hoe was jou vakantie?" vroeg hij even later. "Oh ging wel, met mijn broer en moeder op vakantie geweest, mijn vader wou me zien maar ik wil hem niet zien. Het gebruikelijke dus eigenlijk." ik trok de sjaal wat dichter om mijn nek. "Waar blijft de rest eigenlijk?"

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Nathaniel 'Nathe' Cohen || Buiten voor zijn huis
Ik zong zachtjes mee met mijn muziek en zette het nog wat harder voordat ik met de hond van de buren ging spelen. Ik was soms net een klein kind in de buurt van dieren of kleine kinderen. Ik blafte vrolijk terug tegen de hond en realiseerde me toen pas hoe het eruit moest zien voor voorbijgangers. Ik stond langzaam op en zei mijn buurman gedag. De auto van Blythe verscheen aan het begin van de straat en stopte niet ver bij mij vandaan. Met een glimlach stapte ik in. "Goedemorgen," zei Ik met een glimlach en ik zette mijn tas bij mijn voeten. Ik maakte mijn riem vast en haalde mijn hand even door mijn haar terwijl ik mijn mobiel als spiegel gebruikte. "Ik ben speciaal voor jou helemaal op tijd mijn bed uit gekomen, zodat je niet op me hoefde te wachten. Ben je nu niet trost op me? Hoe gaat het met je?" Ik keek lachend haar kant op. Ik haalde een oortje uit mijn oor, zodat ik haar zou verstaan. Ik dacht er even over na om mijn muziek uit te zetten, maar dat zou ik wel doen als ze het zou vragen. Ik luisterde vaak muziek, alleen niet Blythe's soort muziek. Soms vond ik dat wel jammer, maar Blythe was Blyhte en zo was ze geweldig. Ik snapte de ruzie tussen de punk rockers en de flower children niet, maar dat was omdat ik er tussenin stond. Het leek allemaal zou onnodig en onlogisch, maar als ik moest kiezen wist ik wel aan wie zijn kant ik stond. Ik hoopte dat het dit jaar wat minder zou worden, maar daar ging ik niet van uit, het zou altijd hetzelfde blijven en daar moest ik maar mee leren omgaan. Mijn buurman zwaaide nog en ik hoopte even dat Blythe me niet met de hond over de grond had zijn liggen rollen, maar ze kon me.


Porter Keyon Neillan || schoolgang
Ik keek even bedenkelijk voor me uit. Ik was gewoon bang dat ik wel iets zou missen of iets nodig had en het dan niet had. Daarom had ik altijd zoveel troep. En omdat ik gewoon nooit iets weggooide, bijna nooit dan. "Beter dat ik het heb dan dat ik het mis." Antwoordde ik met een glimlach en probeerde mijn beanie weer goed te doen. Ik herinnerde me nog dat ze vorig jaar lijm aan de binnenkant hadden gesmeerd, waarna ik al mijn haar had moeten afscheren. Het was nu alweer wat langer en daar was ik blij mee. "Wel, daar zitten er twee en daar loopt volgens mij nog iemand," zei ik wijzend naar verschillende mensen. Ik probeerde vooral geen punk rockers aan te kijken, aangezien de meeste voor zich uit keken alsof ze me iets aan zouden doen zodra ik ze wel aan zou kijken. Ik haatte het om op school altijd zo op te moeten letten, maar kon niet echt anders. Ik liep een beetje tussen de mensen door en probeerde de rest te zoeken. "Nja, volgend jaar gaan we met zijn alle op vakantie. Of dan gang we ten minste leuke dingen doen, dat maakt de zomervakantie sowieso leuker toch?" Ik probeerde positief te zijn en ik wilde volgend jaar ook graag iets anders doen dan weer het hele jaar reizen van de ene plek naar de andere. "Oke, gaan we naar de rest of naar waar we moeten zijn?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

[Wie heeft er nog iemand nodig? Ik kan alledrie mijn rollen nog inzetten.]

---

"Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

|| Delilah Duvessa || School / Porter ||

"Beter dat ik het heb dan dat ik het mis." Antwoordde hij met een glimlach en probeerde zijn beanie weer goed te doen. Hij wijst een paar andere aan, duidelijk de punk rockers vermijdend aan te kijken. Iets dat ik wel snap. We liepen tussen de menigte door, die al groot was en als je snel genoeg was kon je een goede plek bemachtigen zonder ondergelopen te worden ''Nja, volgend jaar gaan we met zijn alle op vakantie. Of dan gang we ten minste leuke dingen doen, dat maakt de zomervakantie sowieso leuker toch?" ik knikte instemmend. "Als we nou eens gezellig met z'n alle naar Ibiza gaan." Grinnikte ik zacht toen ik hem in zijn zij poke'te "Oke, gaan we naar de rest of naar waar we moeten zijn?" Ik haalde onverschillig mijn schouders op. "Mij maakt het niet uit zolang het niet bij die andere in de buurt is."

---

Yeah, and people in hell want Slurpees.

stylinfringe schreef:
[Wie heeft er nog iemand nodig? Ik kan alledrie mijn rollen nog inzetten.]

Leighton heeft nog iemand nodig

---

You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

Harrison 'Harry' Clarke. - Heuveltje met Nim.
Ik keek omhoog toen ik een bekende stem hoorde. 'Hey,' begroette Nim me vrolijk. 'Hoi!' zei ik met een glimlach. 'Hoe gaat het met jou? Lang niet gezien zeg.' Ik sprong op om haar hand vast te pakken en daarna ging ik weer zitten, zodat ik haar mee trok. Eindelijk iemand die ik kende. Ik glimlachte vriendelijk en ik plukte een paar bloemen, wachtend op haar antwoord. Ik bond de uiteindes van de bloemen aan elkaar zodat er een bloemenkrans ontstond uit de aan elkaar gebonden bloemen. Na een tijdje had ik de krans klaar en ik plaatste die zachtjes op mijn krullen. De krans bestond uit kleine witte en gele bloemetjes. Ik borg mijn beanie op in mijn rugzak en daarna keek ik weer naar Nim. Ik trok mijn benen op en speelde wat met de veters van mijn All Stars. Het was eigenlijk best zonnig op het heuveltje, maar er was bovenop dit heuveltje ook een heel klein meertje waar ik ook best wel graag zat. Ik legde mijn benen weer ontspannend neer en legde mijn handen naar achter, zodat ik er wat op kon steunen. Ik sloot mijn ogen kort om even wat na te denken, maar opende ze weer omdat ik bijna vergat dat Nim nog naast me zat. Alhoewel ik graag naar iemand luisterde, ik vond het ook best wel leuk om na te denken over de rare ruzie tussen de Punks en de Flower Children. Ik snapte het ook niet en ik zou me graag bij de mensen die er tussenin staan aansluiten, maar dat kon ik eigenlijk gewoon niet omdat ik mijn clique wel enorm leuk vond. Ik zuchtte eventjes kort door de vele gedachtes in mijn hoofd. Het lukte me eigenlijk bijna nooit om ergens anders aan te denken. Ik begon maar weer met bloemen plukken zodat ik in de les ook nog wat te doen had.

[ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 15:13 ]

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Nim Marro | Heuveltje met Harry.

'Hoi!' zei Harry met een glimlach. 'Hoe gaat het met jou? Lang niet gezien zeg.' Merkte hij op. Hij stond op, pakte mijn hand en ging weer zitten, zodat ik gedwongen was om ook te gaan zitten. Hij plukte een paar bloemetjes en zette die daarna als een krans op zijn hoofd. Ik volgde zijn voorbeeld en na een aantal minuten had ik ook een bloemetjeskrans. Harry ging liggen en ik volgde zijn voorbeeld. Het was vandaag lekker zonnig. Ik voelde hoe de zon op mijn huid brandde. ‘Het gaat wel goed, was je vakantie leuk?’ vroeg ik oprecht geïnteresseerd. Ik liet maar weg dat ik voor de vakantie was geslagen door de Punks. Dat ginf niemand wat aan. Ik schopte mijn zwarte allstars uit, zodat het gras kietelde onder mijn voeten. Ik ging weer overeind zitten en keek naar het meertje. Ik had helemaal geen zin in school. De lessen waren leuk, en de pauzes ookwel. Tenminste, als de Punks ons met rust lieten.

Harrison 'Harry' Clarke. - Heuveltje met Nim.
Nim volgde wat ik deed en ik glimlachte. 'Het gaat wel goed, was je vakantie leuk?' vroeg ze met een geïnteresseerde blik. Ik haalde mijn schouders wat op en zag dat ze haar All Stars uitschopte. 'Eerlijk? De vakantie was minder leuk dan verwacht. Ik hou namelijk niet echt van stilzitten... Ik moet gewoon wat te doen hebben en mijn moeder heeft niet zo veel geld, dus we kunnen niet naar een ander land of iets...' Ik zuchtte diep en haalde mijn schouders opnieuw op. 'Maar ik vind het wel leuk dat ik nu eindelijk weer op school ben, bij jou en de andere Flower Children.' Ik glimlachte vriendelijk en probeerde vanaf hieruit te luisteren of de bel zou gaan. 'Maar het is trouwens minder leuk hier als die Punks ons helemaal "kapot maken", als je begrijpt wat ik bedoel natuurlijk.' Ik wist wel zeker dat ze wist wat ik bedoelde, we zaten namelijk zo'n beetje allemaal in hetzelfde schuitje op school. We konden elkaar daardoor wel steunen, eigenlijk. Dat was eigenlijk best wel fijn, als je het zo zag. Maar helaas was niet iedereen vrienden met elkaar.

---

I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

Vivoide schreef:
(...)
Leighton heeft nog iemand nodig

[Dashiell komt er zo aan! Haha.]

---

"Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

Candace Blythe Tindale. • Oprit van Nathans huis.

‘Goedemorgen.’ Nathan glimlachte terwijl hij naast me op de bijrijdersstoel schoof. Ik had mijn schooltas op de achterbank gelegd, in de wetenschap dat Nathans eigen tas groot genoeg was om de ruimte tussen zijn benen in te nemen.
‘Wat je goed noemt.’ Ik schudde mijn hoofd langzaam terwijl ik een hand door mijn lokken haalde, na een blik op mijn zijspiegel. Het was nu al snikheet buiten, en dat alles in een schoolgebouw zonder ventilatie.
‘Ik ben speciaal voor jou helemaal op tijd mijn bed uit gekomen, zodat je niet op me hoefde te wachten. Ben je nu niet trost op me? Hoe gaat het met je?’ hij ratelde klaarwakker terwijl ik de mini cooper tussen het dagelijkse verkeer voegde. ‘Voor het eerst in acht jaar. Wauw.’ Ik grinnikte, waarbij ik de radio iets zachter zette. Voor zover ik Nathan kende - en dat gold al voor vrij lange tijd - was er nog nooit een dag voorbij gegaan zonder muziek voor hem.
En hoewel ik het nooit hardop zou toegeven, was ik enorm dankbaar dat hij uit de strijd tussen de cliques was gebleven. Ik moest er niet aan denken dat hij een Flower Child zou worden. Die stonden voor mij gelijk aan smerige hippies. Mijn keuze voor de Punk Rockers was puur om de onderlinge spellen gegaan. Elkaar overtreffen, daar kon ik mezelf wel in vinden. Bovendien was mijn clique en hechte vriendengroep geworden en - op Nathan na - een tweede familie.
‘Venetië was heerlijk,’ deelde ik Nathan breed grijnzend mede terwijl ik hem een zijdelingse blik toewierp. ‘De eerst volgende vakantie ga je absoluut mee. Kies maar een land en ik regel het voor je. Naast de zon was het enorm eenzaam.’ Ik trok een lichtelijke pruillip, terwijl ik met mijn vrije hand de veters van mijn schoenen alsnog probeerde te strikken. Ik kon multitasken, rijden én veters strikken zouden geen probleem moeten zijn.

[ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 21:09 ]

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Dashiell ‘Dash’ Nuwanda || schoolplein
Na even diep adem gehaald te hebben, trapte ik steviger op de pedalen van mijn fiets, en racete richting het fietsenrek. Niet dat ik haast had of zin had in school; het voelde gewoon even lekker. Tussendoor gooide ik mijn lege Starbucks-beker richting de enige prullenbak die ik tegenkwam. Zodra ik het fietsenrek had bereikt, parkeerde ik mijn fiets en stapte af. Pas toen ik mijn oortjes uit had gedaan en mijn iPod in mijn jaszak had gestopt, realiseerde ik me dat ik inderdaad echt op school was, en dat ik me weer stil moest houden. Nou ja; het hoeft eigenlijk niet per se, maar ik had het liever zo. Want wie zou mij dwingen een kant te kiezen als ze mijn bestaan niet eens opmerkten?
Ik liep in een rustig tempo richting het gebouw en keek een beetje om me heen. Zoals alle jaren voorheen waren er nog steeds maar drie groepen mensen; de Punk Rockers, de Flower Children, en mensen als ik die geen van beide waren. Ik keek of ik nieuwe gezichten kon vinden, en lette nauwelijks op wat er voor mijn voeten liep. Ruw werd ik uit mijn gedachten geschud toen ik tegen een blond meisje botste. Verschrikt keek ik voor me. "Sorry!"

[Vivoide, sorry dat het zo lang duurde. ;p]

---

"Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

Lootus schreef:
[Ashley is nog vrij]

[Wil je Ashley laten socializen met Louis, of misschien een klein conflictje met Otea?]

---

"Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

Leighton Isabella Wayland
Er knalde iemand tegen me op. Ik wankelde even maar greep me vast aan de schouder van de jongen die me bijna omver had geworpen. 'Sorry!' riep hij uit.
'Maakt niet uit,' zei ik terwijl ik zijn schouder zo snel mogelijk losliet. 'Het was ook niet alsof ik oplette.'
Hij kwam me erg bekend voor en na paar seconden besefte ik me waar ik hem van kende. 'Wij hadden vorig jaar toch een aantal vakken samen?' vroeg ik. 'Jij bent Dashiël.'
Ik sprak maar weinig maar zelfs onopvallende personen als hem vielen me op.

---

You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

Nim Marro | Heuveltje met Harry.

'Eerlijk? De vakantie was minder leuk dan verwacht. Ik hou namelijk niet echt van stilzitten... Ik moet gewoon wat te doen hebben en mijn moeder heeft niet zo veel geld, dus we kunnen niet naar een ander land of iets...' Antwoord hij. ‘Ik weet het, wij zijn ook nergens naartoe op vakantie gegaan. Mijn ouders willen alleen maar werken, werken en werken. Ik word er gek van. Ze maken nieteens tijd voor voor hun dochter.’ Ik slaak een diepe zucht. 'Maar ik vind het wel leuk dat ik nu eindelijk weer op school ben, bij jou en de andere Flower Children.' Zegt hij. ‘Ik ook, thuis zat ik alleen. Ik mocht met niemand afspreken want er moest iemand thuis zijn als er wat gebeurde.’ Vertel ik aan Harry. ‘Ik heb aan de andere kant ook weer geen zin in school. Je weet wel, de Punks. Ze hebben me voor de vakantie ondergespoten met graffiti en een paar van hen hadden me geslagen. Gelukkig zag ik ze net niet op het schoolplein.’ Zeg ik zuchtend.

[ bericht aangepast op 8 juli 2013 - 0:35 ]