• Every school has its cliques. Those at Ridgebrook High are just more extreme. The Punk Rockers and the Flower Children run in opposite circles of the high school, avoiding one another at all costs. The neutrals try to make peace but clashing between the groups comes second nature to the students. Steps have been taken to try and stop the tattooed rebels from harassing the crown wearing bunch but nothing has worked. After all, in the age of self expression, who's to say you can't ink your skin or wear a diadem of roses in your hair?

    © Origineel: Inked Petals roleplay
    Rollentopic: nog 4 plaatsen over


    Rules:
    - OOC tussen haakjes, either ( ) or [ ]
    - 16+ mag, maar wel onder spoiler
    - Zet altijd de naam van je rol boven je geschreven stukje, en de locatie ernaast, om verwarring te voorkomen
    - Behave and have fun!

    Punk Rockers:
    - Ashley Falls (Lootus)
    - Aislin Maeve Savage (Unimaginable)
    - Spencer Jones (Dasskin)
    - Candace 'Blythe' Tindale (Exposed)
    - Louis Austin (stylinfringe)

    Flower Children:
    - Delilah Duvessa (Dasskin)
    - Otea Asher (stylinfringe)
    - Porter Neillan (Unimaginable)
    - Harrison 'Harry' Clarke (Confortare)
    - Nim Marro (Limits)

    Neutralen:
    - September Farron (Karmin)
    - Dashiell 'Dash' Nuwanda (stylinfringe)
    - Leighton 'Leigh' Wayland (Vivoide)
    - Nathaniel 'Nathe' Cohen (Unimaginable)

    LET THE GAMES BEGIN.

    [ bericht aangepast op 6 juli 2013 - 20:55 ]


    "Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

    (Mijn topics, hoe beginnen we precies?)


    We've lived in the shadows for far too long.

    Unimaginable schreef:
    (Mijn topics, hoe beginnen we precies?)

    [Oops, forgot to mention; het begint bij de maandagochtend na de zomervakantie.]


    "Holding onto anger is like drinking poison and expecting the other person to die." - Buddha

    [Mij topics]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aislin Maeve Savage || thuis >school
    Ik hoorde in de verte het geluid van mijn wekker en terwijl ik mijn ogen open probeerde te doen, taste mijn hand mijn nachtkastje af naar de wekker zelf. Ik tilde vermoeid mijn hoofd op en zag dat de wekker zelf al op de grond lag. Ik ging rechtop zitten en liet mezelf uit bed glijden, om vervolgens de wekker op te pakken en hem uit te zetten. Ik zette hem op het nachtkastje terug en rekte me uit. Nadat ik naar de badkamer gelopen was om mijn tanden te poetsen liep ik terug naar mijn kamer, om kleren te pakken. Ik had nooit zin in de eerste schooldag en de vakantie was geweldig geweest. Zoveel concerten en een week Frankrijk. Ik zuchtte zacht en opende mijn kast om er een legging, korte broek en een green day shirt uit te pakken. Mijn haar was die ochtend moeilijk te stijlen, maar het lukte wel. Ik rende samen met mijn tas de trap af en pakte mijn ontbijt van de keukentafel. "Tot vanmiddag, of vanavond," riep ik nog voordat ik naar buiten liep en de deur achter mij dichttrok. Ik zette mijn helm op en stapte op mijn scooter. Ik had er echt geen zin in, maar ik had mijn ouders beloofd braaf naar school te gaan en mijn best te doen. Na een tijdje kwam ik bij school aan, ik woonde niet heel bijzonder ver. Daar was ik soms wel blij mee en soms niet. Ik zette mijn scooter neer voordat ik mijn helm afzette en mijn tas over mijn schouder deed. Ik keek even om me heen voordat ik begon te lopen. Ik was altijd of veel te vroeg of tien minuten te laat. Ik keek nog even achterom, zoekend naar iemand die ik kende.


    We've lived in the shadows for far too long.

    [moi topcs, ik post zo ^^]


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Porter Neillan || thuis > school
    Volgens de wekker was het half zes wanneer ik wakker werd. Ik zette hem vast uit en kwam mijn bed uit. Ik zuchtte en pakte mijn kleren waarmee ik de badkamer in liep. Nadat ik me had aangekleed en mijn tanden had gepoetst en haar had gedaan, liep ik de trap af. Ik pakte brood en beleg en begon te ontbijten. Ik kon niet zonder ontbijt, dan zat ik de hele dag door te eten. Ik nam net de laatste hap van min. Broodje en op dat moment kwam mijn moeder voorbij gehaast, samen met mijn half zusje. Ik bemoeide me er niet mee, aangezien mijn zusje alweer bezig was met proberen niet naad school te hoeven. Ik lachte zacht voordat ik mijn tas van de tafel pakte en aan mijn veel te lange weg naar school begon. Ik ging miste mijn trein net niet en in de trein was het drukker dan normaal. Ik propte mezelf ergens tussen en pakte er een boek bij. Normaal las ik ook altijd als ik lange afstanden moest reizen, wat dus elke morgen was dat ik naar school moest. Daarna moest ik nog tien minuten met de bus, maar toen was ik er eindelijk. Ik liep de school in en keek even om me heen, wat was het fijn om terug te zijn.


    We've lived in the shadows for far too long.

    || Delilah Duvessa || Thuis -> School.

    met het gering van de wekker viel ik uit bed. Welke dag was het vandaag? Zaterdag toch? mijn blik richtte zich op de kalender die aan de deur hing. MAANDAG! met schok zat ik overeind en begon ik mijn kleren te zoeken. Snel nam ik een douche en poetste mijn tanden, Trok een sprintje naar beneden en pakte een fles water uit de koelkast en geef mijn broer een kus op zijn wang. Ik trok een sprint naar de bushalte om de bus nog optijd te halen. Ik plofte neer aan het raam en stak mijn oortjes in. Het was een half uur naar school dus ik had de tijd.Verschillende mensen stapte in en uit, ik lette niet op ze. Teveel moeite om te doen. De bus stopte vlakbij school en ik stapte uit en liep de school binnen. Ik liep naar mijn kluisje, opende deze en gooide mijn jas erin. Ik merkte gelijk Porter op tussen de rest. Ik sloot mijn kluisje en huppelde half naar hem toe. "Porter Neillan, krijg ik geen knuffel van je?" Een grote glimlach zat standaard op mijn gezicht geplakt. " Hoe was je vakantie? Nog iets leuks gedaan? Hoe is het trouwens met je Moeder? En je schattige kleine zusje?" Ophouden met praten was ongeveer hetzelfde voor me als niet ademen.


    Yeah, and people in hell want Slurpees.

    Ashley Mila Falls

    Mijn wekker ging af, maar het wekte me niet. Ik staarde al vanaf 6 uur naar het plafond. Ik was enkel opgelucht dat de wekker me uit mijn leidde verloste. Vlug schoof ik onder het dekbed vandaan en opende mijn kledingkast. De helft was allemaal nieuw. Dat was het voordeel van het verhuizen en doen alsof je het niet leuk vond. Ik kon er zoveel voor terug vragen. Mijn vader gaf het me. Vlug trok ik de zwarte skinny jeans aan met een wit shirt erop, waarvan de zijkanten uitgesneden waren en je dus mijn bh kon zien. Het liet me koud. Ik deed mijn mascara op en mijn zwarte leren jack aan. Als laatste zette ik mijn pet op mjn hoofd om de look af te maken. Mijn tas stond al klaar in de hoek van mijn kamer. Hij was enkel gevuld met een paar boeken. Sommige liet ik in mijn kamer liggen, anders werd mijn tas zo zwaar. Beneden zat mijn vader al aan zijn krant en mijn moeder aan haar thee. Ze keken beiden op. Mijn moederswenkbrauw schoot de lucht in en in haar ogen stond walging. Toch zei ze niks. Waarschijnlijk vond ze het niks, maar zweeg ze omdat ik genoeg had meegemaakt. Zonder nog een woord te zeggen en met mijn oortjes in, vertrok ik naar mijn nieuwe school. Ik had een nieuwe scooter gekregen. Met een snelle vaart reed ik het plein op. Mijn rugzak hees ik over mijn schouder en mijn scooter deed ik op slot. Met een glimlach liep ik richting het gebouw.

    [Wie voor Ashley? ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    | I love Nathan! Echt heel erg bedankt Unimaginable! x |

    Candace Blythe Zhalia Tindale.
    Het geluid van mijn digitale wekker zorgde ervoor dat ik de dekens kreunend tot ver over mijn hoofd trok. Het luxueuze bed waarin ik me bevond lag veel te lekker om nu al te moeten verlaten.
    ‘Wakker worden, juffrouw Tindale. Het is uw eerste schooldag.’ Een vrouw met een gebrekkig, Schots accent betrad mijn kamer vriendelijk terwijl ze de gordijnen opende. Ik gromde iets, terwijl ik mezelf tussen de dekens van linnen uit wurmde en op blote voeten naar de privé badkamer beende.
    Om volledig wakker te worden, nam ik eerst een lange douche. Ik had een geweldige vakantie gehad, om eerlijk te zijn. Drie weken naar Ibiza, twee naar Venetië en enkele dagen op het plezierjacht van mijn grootouders. Het verklaarde de lichtjes gebruinde huid die mijn lichaam sierde.
    Pas nadat ik mezelf grondig had gewassen, verliet ik de douchecabine en griste ik enkele kledingstukken uit mijn kast.
    Mijn moeder zat in Parijs en mijn vader bevond zich in Nieuw-Zeeland. De enige over wie ik me zorgen hoefde te maken was de huishoudster, en ook die zou met wat extra fooi zwijgen over mijn levensstijl.
    Ik propte enkele benodigdheden in mijn tas alvorens ik mijn telefoon onder mijn kussen vandaan griste en de trap naar beneden begon af te dalen. In alle haast had ik mijn lokken tot een slordige knot gebonden en waren de veters van mijn schoenen] nog niet vastgemaakt.
    Zorg dat je klaar bent. Ik zie je over vijftien minuten. x Blythe. Ik drukte het sms'je aan Nathan op verzenden en griste de sleutels van mijn auto van het dressoir op weg naar de voordeur. Hoewel de auto gloednieuw was, had ik mijn smoezenboek voor dit jaar al lang en breed opengeslagen.
    Mijn grootouders konden gul zijn geweest, niet waar? Bovendien was ik al lang en breed zestien geweest: het werd tijd om met klasse op het schoolplein te verschijnen. Ik glimlachte terwijl ik achter het stuur kroop en de poorten van mijn luxe leven achter me zag sluiten.
    Candace verdween en Blythe nam haar plaats in.

    [ bericht aangepast op 6 juli 2013 - 22:16 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Porter Keyon Neillan || school
    Delilah kwam vrolijk op me af. Voor zover ik wist was ze altijd vrolijk, ik had haar nog nooit verdrietig gezien. Met een glimlach op mijn gezicht gaf ik haar een knuffel en lachte ik even zacht. "Met mijn moeder en zusje gaat alles prima. Mijn zusje heeft alleen nog steeds een hekel aan school," zei ik en haalde mijn schouders op. Ik deed mijn kluisje open en zocht mijn spullen even uit. Er zat nu al een hoop troep in mijn tas, waarvan waarschijnlijk de helft het hele jaar door in mijn kluisje zou liggen. Ik zuchtte even en deed mijn kluisje weer dicht. "Mijn vakantie was druk. Eerst met mijn half zus en moeder op vakantie, toen met mijn vader, daarna met mijn half zusje en haar vader en onze moeder en toen nog een paar dagen weg met beide zussen en onze moeder. Dus genoeg gedaan." Zei ik glimlachend. Mijn rugzak hing over mijn schouder en mijn haar zat volgens mij niet, aangezien er net iemand mijn beanie van mijn hoofd had getrokken, niet dat ik er nog iets om gaf. Ik pakte mijn beanie van de grond en deed hem weer op. "Hoe was jou vakantie?" vroeg ik aan Delilah.

    Nathaniel 'Nathe' Cohen || Thuis
    Ik maakte wat ontevreden geluidjes voor ik mijn mobiel nog net niet uit het raam gooide en het alarm af zette. Ik haatte wekker best wel erg. Ik kwam mijn bed uit na een tijdje nog geprobeerd te hebben weer inslaap te vallen. Ik trok een jogging broek aan en liep naar beneden voor ontbijt. Mijn schoolspullen lagen klaar en mijn schoenen stonden net naast de bank, wat betekende dat mijn moeder al weg was naar haar werk. Ik at mijn ontbijt en liep de trap weer op. Mijn ouders waren bijna altijd weg. Zo ging mijn moeder om zes of zeven uur 's morgens naar haar werk en mijn vader was op zakenreis. Ik pakte mijn kleren en deed ze aan. Het was niet veel bijzonders. Een rood shirt en een spijkerbroek. Het was goed genoeg voor school. Ik liep naar de badkamer en waste mijn gezicht even snel. voordat ik nog een kam door mijn haar haalde en er gel in stopte. met een kleine glimlach op mijn gezicht bekeek ik mezelf in de spiegel, voordat ik mijn mobiel af hoorde gaan. Een sms van Candace. Ik glimlachte even en liet mezelf op mijn bed vallen. vijftien minuten? Oh god. Ik rende door het huis opzoek naar mijn sigaretten en mijn aansteker, aangezien mijn moeder die verstopt had. Ze rookte zelf ook, maar wilde dat ik stopte, wat ik ook wel probeerde. Ik vond ze ergens in een laatje en deed ze in mijn tas voordat ik deze over mijn schouder gooide en mijn sleutels pakte. Ik trok de deur net achter mij dicht toen ik Candace sms'te ' Ik ben voor het eerst op tijd klaar.Tot zo (; Nathan.'. Ik ontweek nog net de hond van de buren, omdat ik niet aan het opletten was. Ik haatte maandagen.

    (Geen dank^^ Ik ben ook best wel blij met Nathan)

    [ bericht aangepast op 6 juli 2013 - 23:31 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    Candace Blythe Zhalia Tindale.
    Ik wierp een korte blik op het stuur - waar ik mijn mobiel had vastgezet zodat ik ongemerkt mijn social media kon volgen op weg naar Nathans huis. Ik glimlachte dan ook bij het zien verschijnen van een berichtje van Nathan zelf. Dat was ook voor het eerst.
    Ik kende Nathan al sinds ik een jaar of acht was. Hij was dan ook de enige die wist wat voor leven Candace leidde achter die smeedijzeren hekken. Op mijn beurt was ik dan ook weer te weten gekomen hoe zijn thuissituatie er uit zag. We hadden beide verknipte ouders, gokte ik zo. Altijd weg of onderweg - maar ze deden hun best.
    Voor de stoep parkeerde ik de mini cooper lichtelijk - hoewel ik de motor liet ronken. Ik stak mijn hand op, in een zwaaigebaar en ontgrendelde het de portier aan de bijrijderskant. Het was gewoonte geworden om hem op te halen toen ik mijn eerste scooter in ontvangst had gekregen.
    Eerst een jaar of twee de scooter, daarna mijn eerste auto en nu de mini cooper. Wie weet zou hierna een helicopter komen. Ik grinnikte.
    We kwamen uit verschillende lagen, in zowel ons privé leven als dat op school. Thuis was ik een rijkeluiskind en op school een puck rocker. Nathan was in beide situaties neutraal. Niet rijk of arm en geen punk rocker of flower child. Thank God voor dat laatste.
    Ik wierp een blik op mijn spiegelbeeld en tuitte mijn lippen lichtelijk terwijl ik mijn raampje voor een gedeelte liet zakken. Het zou een warme dag worden, en deze maandag beloofde een grote stap te worden tussen de cliques: de eerste schooldag van het jaar zat immers vol met vers vlees.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Harrison 'Harry' Clarke. - Thuis -> School.
    Toen ik de wekker hoorde galmen door de kamer, opende ik mijn ogen en duwde ik de dekens weg. Ik sprong op en zette de wekker spontaan uit. Ik voelde me vreselijk goed, ook al was het maandag. Maandag vond ik altijd wel fijn, niet altijd, maar nu in ieder geval wel. Ik had altijd in mijn hoofd dat je dan na een lui weekend weer tot leven kon komen op school. Nou ja, figuurlijk dan, natuurlijk. Ik trok mijn pyjama uit om vervolgens een witte blouse aan te doen met een lichtblauw jasje, die ik open liet, daarna trok ik een grijze jeans aan. Ik hupte naar de badkamer om me op te frissen, maar ook om mijn tanden te poetsen. Ik haalde een hand door mijn krullen en ik merkte dat ze meteen goed zaten. Omdat ik geen bloemenkransje had, zette ik een beanie op. Ik keek in de spiegel en knikte, als teken dat ik er goed uit zag. Ik rende de trap af, naar beneden. Ik maakte een fatsoenlijke boterham in de keuken en mijn moeder kwam om de hoek. 'Ik zie dat je haast hebt,' lachte ze. Ik knikte grinnikend en ik slokte de boterham zo naar binnen. 'Tot vanmiddag of tot vanavond mam!' giechelde ik en ik gaf haar een snelle kus op haar wang. Ik pakte mijn rugzak die mijn moeder altijd voor me klaarzette en ik rende gauw naar buiten, naar mijn fiets. Ik haalde die van het slot en ik sprong er meteen op, waarna ik naar de school racete. Ik vond het altijd geweldig om te fietsen, want je kreeg heel veel frisse lucht binnen daardoor. Toen ik een paar kruispunten had overgestoken met mijn fiets, reed ik door naar de fietsenstalling bij de school. Ik mompelde zachtjes in mezelf over dat er veel te veel fietsen stonden, maar ik moest eigenlijk niet klagen omdat het een best grote school was. Ik stalde mijn fiets en deed die op slot. Ik zuchtte eventjes kort, want bij nader inzien was school toch niet altijd zo leuk als het was. Ik voelde me enorm klote bij het gevoel dat de Punk Rockers en de Flower Children zo'n strijd tussen elkaar hadden. Ik snapte ook nooit goed waarom. Ik bedoel, de Punk Rockers en de Flower Children zijn heel verschillend. Niet altijd qua innerlijk, maar wel qua uiterlijk. Ik zuchtte en liep naar het schoolplein. Er waren vlakbij de school een aantal heuveltjes waar je bloemen kon plukken en ik ging daar altijd in pauzes en na school heen. Het was namelijk nog geen 3 minuutjes lopen. Misschien zelfs tot 2 minuutjes. En dan hoopte ik altijd dat ik geen 'obstakels' zou tegenkomen. Dat is wel het laatste wat je zou willen. Ik ging wat afgezonderd van de anderen op een leeg bankje zitten. Ik keek wat om me heen, wetend dat iedereen zometeen naar de klaslokalen moest. Ik herinnerde me altijd wel naar welk lokaal ik moest, tenzij ik een hele slechte dag had. Dan zou mijn geheugen wel wat minder zijn.

    [Ik breid de reactie zo meteen nog uit! :3 Zo! Wie wil er een praatje maken met Harry/Harrison?]

    [ bericht aangepast op 7 juli 2013 - 0:29 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    Leighton Isabella Wayland||Fietsenhok --> Schoolplein
    Ik zette mijn fiets in het fietsenrek. Ik draaide mijn sleutel om en deed hem in mijn zak. Ik haalde mijn tas van het rek voorop mijn fiets en slingerde hem over mijn schouder. The Hardest Thing van Tyler Ward klonk door mijn koptelefoon. Op een langzaam tempo ging ik op weg naar de ingang. Om me heen stonden groepjes leerlingen met elkaar te praten en probeerde me te herinneren naar welk lokaal ik nu moest.

    [sorry dat het zo kort is. Wie voor Leighton?]


    You can’t hammer tin into iron, no matter how hard you beat it, but that doesn’t mean tin is useless. -Jon Snow

    Vivoide schreef:
    Leighton Isabella Wayland||Fietsenhok --> Schoolplein
    Ik zette mijn fiets in het fietsenrek. Ik draaide mijn sleutel om en deed hem in mijn zak. Ik haalde mijn tas van het rek voorop mijn fiets en slingerde hem over mijn schouder. The Hardest Thing van Tyler Ward klonk door mijn koptelefoon. Op een langzaam tempo ging ik op weg naar de ingang. Om me heen stonden groepjes leerlingen met elkaar te praten en probeerde me te herinneren naar welk lokaal ik nu moest.

    [sorry dat het zo kort is. Wie voor Leighton?]


    [Harrison kan wel?]

    [ bericht aangepast op 6 juli 2013 - 23:58 ]


    I'm the one who gripped you tight and raised you from perdition.

    [Ashley is nog vrij]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne