• 5 Meisjes en One Direction hebben een ziekte. Ze zijn naar allemaal dokters geweest, maar niemand wist wat ze precies hadden. Er was geen link te leggen tussen een benkende ziekte. Sommige dachten dat het mixen waren van ziektes, maar het bleek allemaal te lastig te zijn. De doktoren besloten deze 10 kinderen in een gebouw te stoppen om ze vaker te kunnen onderzoeken.


    Welke ziektes zullen ontdekt worden? Wie zullen er uit het gebouw kunnen komen?
    Welke relaties zullen er ontstaan?
    Wat zal er gedaan worden aan de ziektes?
    We zullen het zien...

    Jongens:
    ~ Harry Edward Styles - WishingLarry
    ~ Louis William Tomlinson - Makeilon
    ~ Niall James Horan - MYxLoubear
    ~ Liam James Payne - Bryonyelle
    ~ Zayn Javadd Malik - Abelard


    Meisjes:
    ~ Briar Aileen McLaggen ~ 17 ~ After (vakantie)
    ~ Skylar Ohndrea Valencia ~ 18 ~ Hurtedheart
    ~ Alexandra Caterine Romano ~ 18 ~ Malino
    ~ Sofia Grace Flynn ~ 18 ~ Fericire (kamp)
    ~ Lucille Maya Owers ~ 17 ~ Karmin


    BEGIN:
    De 10 kinderen worden wakker in het gebouw. Hoe ze er gekomen zijn weten ze niet. Hun spullen staan in hun kamers. Er zijn 2 kamers: Een jongenskamer en een meisjeskamer. Op de deur hangt een rooster. Ze mogen vrij ronlopen in het gebouw, maar voor andere locaties moeten ze toestemming vragen. Er is een aula(waar ze ook eten), een tuin, hun kamers, en een kantoor waar verder kamers achter zitten. Ze mogen niet in het kantoor komen zonder toestemming of als ze niet op het rooster staan. Hier word een paar minuuten onderzoek gedaan(anders kan hij/zij misschien niet reageren).
    (Ik kan iets vergeten zijn hoor :$)


    ROOSTER:
    -9:30 Ontbijt (Div. broodjes, beschuitjes, crackers, beleg, croissantjes, etc.)
    -Vrije tijd
    -12:00 Middageten(Hetzelfde als het ontbijt + Ei, bacon, tosti, soep, etc.)
    -Vrije tijd
    -14:00 1. Harry E. Styles, 2. Louis W. Tomlinson, 1. Briar A. McLaggen, 2. Skylar O. Valencia naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -15:00 3. Niall J. Horan, 4. Liam J. Payne, 3. Alexandra C. Romano, 4. Sofia G. Flynn naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -16:00 5. Zayn J. Malik, 6. Harry E. Styles, 5. Lucille M. Owers, 6. Briar A. McLaggen naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -Vrije tijd
    -18:00 Avondeten (Elke dag verschillend. Vandaag: Gebakken aardappelen, sauzen, rijst, soep, gehaktballen, speklapjes. Toetje: Vanilleijs met chocoladesaus en slagroom)
    -Vrije tijd
    -20:00 7. Louis W. Tomlinson, 8. Niall J. Horan, 7. Skylar O. Valencia, 8. Alexandra C. Romano naar het kantoor, de rest vrije tijd
    -Vrije tijd
    -23:00 Alle lichten uit, iedereen in zijn/haar bed in zijn/haar eigen kamer.

    ( de eerste twee die samen onderzoch worden zijn Harry en Briar, de tweede 2 louis en skylar, etc. Let op! De duos wisselen! )
    De regels zijn vanzelfsprekend, als er toch iets gebeurt wordt het vermeld.

    LET OP! Valt er iemand flauw? Heeft iemand ineens pijn? O.i.d, roep een begeleider, ze lopen overal.

    Als de mensen in het kantoor komen hebben ze eerst een praatje met de directrice: Mevr. Van Seggeren. De eerste jongen en het eerste meisje worden apart meegenomen naar de onderzoekskamer(s) en de andere 2 blijven even achter. Soms moeten de 1e/2e 2 samen en soms apart. Nu moeten ze eerst samen. Als de 1e 2 mensen klaar zijn en toestemming hebben mogen ze weer weg en hebben ze vrije tijd. De 2e 2 mensen worden ook onderzocht, en kunnen na toestemming ook weer weg en hebben ook vrije tijd.

    (Vragen? Graag! Ik vergeet snel dingen...)

    ONE DIRECTON BESTAAT!!!

    VEEL PLEZIER!!! :)

    TIJD: 15:00 uur, HARRY, LOUIS, BRIAR EN SKYLAR KOMEN TERUG VAN DE ONDERZOEKSKAMERS.

    [ bericht aangepast op 25 sep 2013 - 21:23 ]


    Gotta get, gotta get out of my head <3

    Harry Styles
    'Dat is dan jammer, dat krijg je ervan als je niet goed luistert.'
    Een zachte zucht rolde over mijn lippen en wiebelde ietwat heen en weer. Ik wilde gewoon weer met beide benen op de grond staan.
    Niet dat er naar me werd geluisterd, want het duurde niet lang voor ik op het bed lag met Louis, met zijn volle gewicht, boven op me. Een pijnlijke kreun verliet mijn mond waarna ik mijn ogen sloot.
    'Begin dat maar met het goed maken, want ik wil hier weg. '


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Maberu went Leam.]


    Reality's overrated.

    Louis William Tomlinson
    Harry kreunde pijnlijk en sloot zijn ogen.
    'Begin dan maar met goedmaken, want ik wil hier weg.'
    Ik begon te praten. 'Ik, Louis William Tomlinson, verklaar hierbij dat ik nooit meer zo'n niet-leuke grap zal maken en dat de heer Harry Edward Styles nooit meer zo zal laten schrikken. Amen.'
    Ik keek Harry afwachtend aan. Wachtend op een reactie.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    'Ik, Louis William Tomlinson, verklaar hierbij dat ik nooit meer zo'n niet-leuke grap zal maken en dat de heer Harry Edward Styles nooit meer zo zal laten schrikken. Amen.'
    Een korte lach rolde over mijn lippen, maar al snel keek ik Louis weer serieus aan. 'Verklaar nog iets anders en dan vergeef ik je het heel misschien wel.' zei ik bij zijn afwachtende blik. 'Iets origineel en wat je ook uit mijn mond nog zou willen horen.'
    Ik beet op mijn lip terwijl mijn ik mijn blik heel even over zijn gezicht liet glijden. Het was moeilijk om zo lang boos op de jongen te blijven en het liefst zou ik nu iets anders doen, maar ik moest wel mijn best doen, want hij kon toch nog steeds niet alles maken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    'Verklaar nog iets anders en dan vergeef ik je het heel misschien wel.' zei Harry. 'Iets origineel en wat je ook uit mijn mond nog zou willen horen.'
    Ik dacht even na. Iets origineels...
    'Ik, Louis William Tomlinson,' begon ik weer. 'Verklaar hierbij dat eh... Dat eh... Dat ik van u houd en u plat ga knuffelen tot u, Harry Edward Styles, het mij vergeeft.'
    Ik sloeg mijn armen om de jongen heen en knuffelde hem. Ik kon het niet laten mijn hoofd op zijn borstkas te leggen en met mijn vingertoppen figuurtjes te maken op zijn rug.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    'Ik, Louis William Tomlinson,' begon Louis weer na eventjes denken. 'Verklaar hierbij dat eh... Dat eh... Dat ik van u houd en u plat ga knuffelen tot u, Harry Edward Styles, het mij vergeeft.'
    Hij sloeg zijn armen om me heen en knuffelde me. Ik sloeg bijna als automatisch mijn weer om hem met heen en trok Louis dichter naar me toe. Hij was te lief en ik kon ook echt niet boos op hem blijven. Niet dat -dat ooit het geval was geweest. Ja, zijn woorden waren niet leuk, maar hij had het niet zo bedoeld.
    De jongen kon het niet laten zijn hoofd op mijn borstkas te leggen en met zijn vingertoppen figuurtjes te maken op mijn rug. Min greep verstrakte daardoor iets en boog me iets voorover. 'Kus me gewoon.' fluisterde ik zacht in zijn oor terwijl ik mijn grijns niet meer kon onderdrukken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    Harry's greep verstrakte iets. Hij boog zich voorover. 'Kus me gewoon,' fluisterde hij zachtjes in mijn oor. Ik keek op en zag hem grijnzen. Ik haalde één hand weg van zijn rug en gleed met het topje van mijn wijsvinger plagend over zijn lippen. 'Kus jij mij maar, Styles,' fluisterde ik. Mijn stem klonk ietwat schor. Ik aaide even door zijn krulletjes en trok er zacht aan, op een speelse manier.
    Ik was allang blij dat Harry niet meer boos was. En ik moet toegeven, het was wel terecht. Het was eigenlijk ook een slechte grap. Een hele slechte grap. Maar ach, het was nu weer goed en daar ging het om.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    Louis haalde één hand weg van mijn rug en gleed met het topje van zijn wijsvinger over mijn lippen. Langzaam pakte ik deze vinger vast, om er een zacht kusje op te drukken. Daarna liet ik een hand gewoon weer afzakken naar zijn heupen. Met mijn andere hand zorgde ik ervoor dat Louis me weer aankeek terwijl ik de zijne weer door mijn krullen voelde. Iets wat me liet breed glimlachen. Maar dat kreeg de jongen altijd voor elkaar, want daar was het Louis voor.
    'Met alle plezier en liefde.' fluisterde ik zachtjes en een paar twinkelende oogjes. Na deze woorden boog ik me weer voorover om zachtjes mijn lippen op de zijne te drukken. Nee, die woorden zou ik me geen twee keer laten zeggen.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    Harry pakte mijn vinger en drukte er een kusje op. Daarna liet hij zijn hand weer naar mijn heupen afzakken. Met de ander zorgde hij ervoor dat ik hem weer aankeek, op het moment dat ik met de mijne door zijn krullen ging. Hij glimlachte breed.
    'Met alle plezier en liefde,' fluisterde hij zachtjes met twinkelende oogjes. Hierna boog hij wat voorover zodat zijn lippen zachtjes de mijn raakte.
    Ik sloeg al vrij snel mijn armen om zijn nek en trok hem dichter naar me toe, waarna ik tevreden tegen zijn lippen aan humde.
    Ik liet mijn vingers zachtjes wat langs de huid van zijn nek gaan. Langzaam via zijn rug naar beneden. Daarna liet ik ze onder zijn shirt verdwijnen, waar ik elk blokje van zijn sixpack aanraakte en me opnieuw verbaasde over zijn prachtig gespierde bovenlichaam, ook al had ik deze al eens gezien.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    Louis sloeg al vrij snel zijn armen om mijn nek en trok me dichter naar zich toe, waarna hij tevreden tegen mijn lippen aan humde.
    Mijn vingers maakte hele kleine cirkeltjes en dwaalde langzaam af naar beneden terwijl ik mijn lippen iets steviger tegen de zijne duwde.
    Uiteindelijk liet ik beide handen in zijn kontzakken verdwijnen terwijl de zijne wat langs de huid van mijn nek gingen. Langzaam via mijn rug naar beneden. Daarna liet hij ze onder mijn shirt verdwijnen, wat zorgde voor een rilling van mijn kant. Zijn vinger voelde ijskoud aan onder mijne huid die in brand leek te staan. Ik had ook nog steeds warm. Niet alleen door de koorts die nog niet helemaal verdwenen was, maar ook door de aanrakingen van de jongen hielpen mee. Hij wist echt niet wat hij met me deed.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Harry, die ondertussen zijn handen in mijn kontzakken had laten verdwijnen, rilde. De huid op mijn kont begon te tintelen, ondanks het feit dat de stof van mijn broek er nog tussen zat. Mijn huid was gewoon overgevoelig als het in contact kwam met die van Harry. Zou hij zelf weten wat hij met me doet? Ik weet het namelijk niet. Ik weet alleen dat ik niet zonder meer kan.
    Ik tekende met één vinger een hartje op een van de blokjes van zijn sixpack. Daarna op de volgende. En zo ging ik door, in totaal zes hartjes. En toen overspoelde een gedachte mij. Een gedachte die hard maar onverwachts aankwam. Alsof er een baksteen in mijn maag viel. Ik trok me zachtjes terug.
    'Hazz, vanmiddag was maar een grapje, een hele slechte, dat weet ik. Maar wat als het echt gebeurd? Wat als één van ons echt een ziekte heeft die dodelijk is?'


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    Het was niet gezond waar een iemand toe tot in staat kon zijn. Bewust of onbewust, dat wist ik niet, maar ik wist wel dat het positief was. Bijna net zo erg als dat het verslavend werd. Ik kon het niet meer voorstellen hoe het was om Louis niet aan mijn zijde te hebben en dat wilde ik ook niet. Beste vriend of meer, het maakte me niets uit.
    Louis tekende kleine hartjes op mijn buik waarna hij stopte naast de zesde. Elk hartje bleef nabranden op mijn huid en zorgde dat de vlinders in mijn buik alleen maar toenamen. Dat was zo tot het moment dat Louis terugtrok en een aantal woorden zijn mond verlieten.
    Ik beet twijfelend op mijn lip, want dit kwam onverwachts. Heel erg onverwachts. 'Aller, aller, allerliefste Louis, laten we beginnen bij dat ik je dan niet meer los zou laten en dit als eerste zou doen.' zei ik waarna ik kusjes overal in zijn hele gezicht begon te drukken. 'En verder gaan we het er niet eens overhebben, want dat is niet het geval. Er was anders echt wel meer naar voren gekomen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Harry beet twijfelend op zijn lip. Ik snapte wel dat mijn vraag nogal onverwachts kwam, dat was vor mij ook.
    'Aller, aller, allerliefste Louis, laten we beginnen bij dat ik je dan niet meer los zou laten en dit als eerste zou doen,' zei hij, en begon overal in mijn gezicht kusje te drukken, waardoor ik even genietend mijn ogen sloot. Ik opende ze weer toen hij verder begon te praten.
    'En verder gaan we het er niet eens over hebben, want dat is niet het geval. Er was anders echt wel meer naar voren gekomen.'
    Ik knikte en beet op mijn lip. Hij had wel gelijk. Toch zat het me niet lekker. Ook van het hallucineren werd ik bang. Ik had mezelf dan niet meer in de hand, en was op zulke momenten bang voor alles. En dan vooral voor de dingen die ik zag, die ik niet hoorde te zien. De hallucinaties dus. Op die momenten was ik gewoon helemaal van de wereld. Wat als ik op zo'n moment mezelf iets aandeed, uit angst? Terwijl ik, ik op de momenten dat ik wel mezelf was, dat helemaal niet wilde?


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    Louis sloot genietend zijn ogen door de kusjes die ik in zijn gezicht drukte. Alleen zo snel ik weer begon te praten, nam de twijfel bij hem toch weer toe. Ik merkte aan alles dat dit hem niet lekker zat.
    Mijn armen verplaatste zich, zodat ik deze om de jongen heen kon slaan en hem mogelijk nog dichter tegen me aan kon trekken. Ik werd lichtelijk bang, ondanks het nooit zo kon zijn. Het mocht niet zo zijn, want ik kon niet zonder de jongen in mijn armen. Hij betekende alles voor me en dat wist zowel ik als hij.
    'Lieve Lou, ik laat je echt niet gaan. Je komt toch niet van me af.' murmelde ik zachtjes terwijl ik mijn lippen tegen zijn neus drukte.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson
    Harry sloeg zijn armen om me heen en trok me dichter tegen zich aan.
    'Lieve Lou, ik laat je echt niet gaan. Je komt toch niet van me af,' murmelde hij zacht en drukte zijn lippen op mijn neus.
    Ik glimlachte. Ik moest me er gewoon niet zo druk over maken. Als het gebeurde, dan gebeurde het. Dan zou ik er toch niets meer aan kunnen veranderen. En ik ging er dan maar vanuit dat het niet zo was. Ik moest gewoon genieten van deze momenten met Harry, in plaats van piekeren.
    'Bedankt, Hazza,' zei ik en glimlachte nogmaals, waarna ik mijn lippen kort op zijn voorhoofd plantte.


    "Family don’t end in blood”