Het is alweer 2 jaar geleden dat ik ben begonnen aan dit verhaal. De tijd gaat snel.. haha
aantal hoodstukken: 359
status: in ontwikkeling
proloog:
Het regende harder dan ik ooit had meegemaakt. De wind verwarde mijn haar en al mijn gedachten. Ik luisterde naar de wind terwijl mijn tranen over mijn wangen rolden. Het leek allemaal niks meer uit te maken, alles leek voorbij.
"Callie." zei de stem die ik uit duizenden kon herkennen.
Ik snikte en probeerde wat te zeggen, maar doordat ik huilde kwam er geen geluid uit mijn mond.
"Stil maar." zei hij. Hij liep op me af en sloeg zijn armen om me heen.
Met zijn armen om me heen voelde het weer als thuis, alsof ik ergens hoorde. Ik hoorde bij hem.
"Kom, we gaan naar binnen." fluisterde hij en hij kuste mijn doorweekte haar. Hij tilde mijn kin een beetje op en hij glimlachte. Hij hoefde niks te zeggen, zijn glimlach, zijn ogen, hij was genoeg. Hij was perfect.
SPECS