Oké, ik ben nu echt pissig. Gewoon op mezelf of zo.
Ik ging dus schoenen kopen. Waarvoor ik een half uur auto moet rijden. Kom ik in zo'n winkel, tralalala. Bijna allemaal pumps. Of LOWA. Ik zit in een rolstoel, geen pumps dus. Ik haat LOWA's, niemand draagt die dingen. (Ik droeg ze toen ik in groep acht zat en werd ermee gepest. (Zowiezo werd ik al gepest, maar het brengt dus geen goede herrineringen op.) All Stars, die mag ik niet dragen omdat ze niet 'stevig' genoeg zijn. Ugg's zijn absoluut niet mijn stijl en zijn toch niet 'stevig' genoeg. Dan heb je gewone sneakers, die ik normaal draag, maar tegenwoordig kun je die bijna niet meer vinden. En dan van dit soort laarzen, die ik helemaal geweldig vind. Maar die mag ik ineens niet meer... Want door die stomme rolstoel mag ik alleen nog maar stevige gympen.
Dat was de druppel en ik begon te flippen: Waarom kan ik niet gewoon een normaal leven leiden? Waarom kan ik niet gewoon een thuis hebben? Waarom ben ik ziek? Waarom kan ik niet gewoon lopen? Waarom al deze shit? - Dat soort dingen dus.
Toen ging ik weg en kon ik eerst een kwatier kotsmisselijk in de auto zitten en dan weer terugrijden omdat mijn 'moeder' mijn 'vader' (die mee was) belde. Ze moest iets uit de schoennenwinkel hebben. Dus weer terug. En toen weer naar huis. Ugh. Ik heb drie keer gekotst en ben nog steeds echt verschrikkelijk misselijk. (Ik heb ook verdoemde koppijn.)
Sorry voor mijn gezeik. Ik ben chagrijnig. (Was ik al voor het schoenenkopen drama, door mijn 'moeder'.)
Reality's overrated.