• THE BREW

    Als je New York hoort denk je natuurlijk meteen aan het Vrijheidsbeeld, de prachtige skyline, het lichtgevende Times Square, het sprookjesachtige Central Park, het chique Upper East Side, maar waar je niet aan denkt is The Brew.
    In the concrete jungle where dreams are made of, staat een klein koffietentje, The Brew. Vlakbij Central Park heft dit tentje de perfecte plek. The Brew is een ontmoetingsplek voor vele jongeren uit New York. Of je nou bij de rijke elite hoort, of een centje minder te makken hebt, The Brew is voor iedereen. Je kunt hier altijd terecht voor een Latte Macchiato en een overheerlijke donut, maar je kunt ook snel langs wippen voor een Iced Coffee to-go. Bij the Brew kan het allemaal.


    In dit RPG speel je een jongere uit New York. Je mag helemaal zelf bepalen hoe het leven van deze jongere eruit ziet. Is hij of zij arm, of juist heel rijk? Kent hij/zij al veel van de andere personages of is hij/zij juist nieuw in New York? Het ligt allemaal in jouw handen!
    Het is niet zo dat The Brew in dit RPG de enige locatie is waar je je personage heen kunt laten gaan, je kunt ze overal heen laten gaan waar je wilt, maar The Brew zal wel een grote rol spelen. Hier ontmoeten veel jongeren elkaar.
    Onderling mag er al afgesproken zijn welke personages jouw personage allemaal al kent, maar er mag niemand buiten gesloten zijn! Ten slotte is het natuurlijk ook leuk als er een aantal personages zijn waar jouw personage nog kennis mee moet maken. Richt je dus niet alleen op de personages die die van jou al kent!

    REGELS:
    • Als je een week lang niet hebt gereageerd, zul je eerst een bericht van mij krijgen, reageer je hier binnen twee dagen NIET op, zal ik je zonder pardon uit het topic zetten. Dit zal ik doen zodat het topic niet te vol wordt en ik hoop dat hierdoor het topic een beetje zal blijven leven. Kan je om een bepaalde reden een tijdje niet reageren, wil ik dit graag horen. De reden van je afwezigheid hoef je dan niet perse te vertellen.
    • Geen berichten van één zinnetje. Het liefst graag minimaal twee regels per bericht. Weet je echt niets te verzinnen zal ik voor een aantal keer een bericht van één zin door de vingers zien, komt dit te vaak voor, zal ik je verzoeken langere berichten te plaatsen.
    • Elke schrijfwijze wordt getolereerd.
    • Je mag twee personages aanmaken, maar dan wel een jongen en een meisje, zodat het verschil tussen het aantal jongens en het aantal meisjes niet te hoog oploopt!
    Deze regels klinken misschien een beetje streng, maar deze zijn er omdat ik niet wil dat het topic al te snel doodloopt.

    Er is geen maximum personages, wel wil ik graag het aantal meisjes en het aantal jongens ongeveer gelijk houden!
    Meisjes:
    - Amber 'Ambs' McJohnson - Sempra
    - Kayleigh Isabelle Hunter - MinnieMouseX
    - Brookelle "Brooke" Esmée Mason - Appa
    - Rochelle Leah George - Malino
    - Zoella "Zoë" Niamh West - Sourire
    - Esmée Sophia Pearson - mismi
    - Robyn Ferguson - Lovelydemon

    Jongens:
    - Jake Harper - Amell
    - Alexander Jay Romano - Malino
    - Blake Austin Gabriëls - Fleeko
    - Drew Austin Whiteley - manonlarissa
    - Aiden Sean Watterly - Sourire
    - Cameron Pathe - Junglefruit
    - Christian Grey - mismi

    Nog wat extra informatie:
    De tijd in het RPG zal ongeveer gelijk zijn als de echte tijd. Het is al wel zomer, dus de personages hoeven niet naar school.

    Have fun!

    The BrewCentral Park

    Rollen-/praattopic!

    [ bericht aangepast op 31 mei 2013 - 9:42 ]


    "The most beautiful things in life go unnoticed..."

    Cameron
    Verveeld staarde ik wat voor me uit. Het was nou niet zo dat mijn agenda altijd vol stond. Mijn eenzame bestaan nam het steeds meer over op mijn leven. Al snel hoorde ik van achter een stem die ik lang niet gehoord had. Blake. Ik keek achterom en glimlachtte, het was de jongen waar ik zo goed mee op kon schieten maar uiteindelijk gingen we allebei een eigen kant op. Hij was erg veranderd en zag er veel beter uit dan eerst. Het zag er uit alsof hij veel vertrouwen had in zijn macho-uiterlijk. Ik knikte naar hem en glimlachtte wat breder. 'Nee inderdaad, jij bent veranderd.'


    Everything is illuminated by the light of our past.

    [Iemand voor Esmée of Christian?]

    Blake Austin Gabriëls

    Cameron keek op ,knikte en glimlachte.'Nee inderdaad, jij bent veranderd.' zei hij en ik glimlach. "En jij ben niet veel veranderd."glimlach ik.
    We waren goede vrienden ,maar ons contact is wat verdwenen ,sinds vorig jaar ,toen zijn vader is heengegaan.
    Normaal zijn dat de momenten waarop je elkaar het meest moest steunen,maar helaas ,had ik dat niet gedaan en had ik er ook veel spijt van.
    "Hoe gaat het met je?"vroeg ik hem dan om een gesprek te beginnen.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Cameron
    Ik richtte mijn blik op hem terwijl hij vroeg hoe het ging. Ik trok een bedenkend gezicht en knikte dan maar even. Zo goed ging het namelijk niet, toch vroeg ik hoe het met hem ging. 'Hoe gaat het met jou?' Vroeg ik. 'Wil je wat drinken anders?' Ik glimlachtte. Waar kwam hij eigenlijk vandaan, ik wist niet dat hij een eigen plek had. 'Dus sinds kort woon je hier?' Het waren veel vragen, maar eigenlijk alles wat ik wilde weten.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Blake Austin Gabriëls

    Hij trok een bedenkelijk gezicht en knikte dan maar even ,waaruit ik moest zien of het wel goed ging of toch niet.
    'Hoe gaat het met jou?' vroeg hij terug. "Ah het gaat wel,een beetje druk de laatste tijd."glimlach ik.
    'Wil je wat drinken anders?' vroeg hij glimlachend en ik knikte even. "Graag ,wil jij wat om te drinken ,ik trakteer anders wel."stel ik voor.
    'Dus sinds kort woon je hier? 'vroeg hij me dan en ik knikte. "Ik heb een klein huisje gehuurd en ben het nu aan het verbouwen."zeg ik dan ,nogsteeds met een glimlach op mijn gezicht.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Zoella "Zoë" Niamh West.

    Ik zag hem met zijn wenkbrauwen even optrekken toen ik even om zijn six-pack grijnsde. 'Bevalt het?' vroeg hij. Ik grinnikte. 'Ja hoor, maar ik moet er alleen maar even langs.' zei ik met een glimlach en ik liep langs hem achter bar. Ik pakte een dienblad en liep het café rond om nog wat lege kopjes op te halen en wat bestelling op te nemen. Als Aiden hier was geweest, weet ik precies wat hij gezegd zou hebben. Niet dat ik er naar zou luisteren, ik luister bijna nooit naar zijn "Goede" raad. Ik liep naar het laatste tafeltje en zag wat fooi liggen. Ik pakte het en liep naar de bar. Daar legde ik het dienblad op en pakte de fooienpot die bij de kassa stond. Daar deed ik het geld in en ik zette hem weer weg. Ik wierp even een blik op Jake en ging toen weer verder aan het werk.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Cameron
    ''Een beetje druk de laatste tijd,' antwoordde hij toen. Hoe kan dat ook? Met zijn knappe kop loopt hij rechtstreeks in een magazine. Waar verdiende hij zijn geld überhaupt mee. Daarna stond hij erop om te trakteren. 'Nee nee, dat kan ik niet maken. Ik betaal.' Ik viste een briefje van tien uit mijn zak. 'Zeg maar wat je wilt.' Blake gaf daarna antwoord op mijn andere vraag. Hij had een huisje gehuurd, ik kon het niet laten om het niet te zeggen. 'Je hebt ook alles hé.' De spijt kwam al snel en ik baalde ervan dat ik het gezegd had.Toch kon ik er niet omheen draaien, ik was jaloers. Met een hand wreef ik door mijn haar terwijl ik ongemakkelijk de andere kant op keek. Op dit moment kon ik beter mijn mond houden.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2013 - 19:28 ]


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Amber McJohnson.

    Een beetje moe volgde ik het gesprek. Plotseling kreeg Aiden een smsje en dronk zjin koffie op. ‘Ik moet gaan, een preek van mama ondergaan.’ Ik grinnikte. Hij zei nog wat tegen Cameron en Zoella. 'Ja en jij gaat mee of je dat nou leuk vindt of niet.’ Ik grijns. ‘Wat heb je nu weer gedaan, badboy?’ Ineens gooit hij me over zijn schouder. Een luide gil verlaat mijn mond en ik begin opnieuw te gillen van plezier. Het feit dat ik een kort shortje aanheb boeit me nu even niet. ‘En?’ Vraag ik. ‘Ga je nog antwoord geven of niet?’ Vraag ik wenkbrauwwiebelend. Ik zwaai nog snel naar de anderen en kijk dan het park rond. Awesome, iedereen kijkt naar ons.


    Aiden Sean West.

    'Wat heb je nou weer gedaan badboy?' vroeg ze net voor ik haar over mijn schouder gooide en ik hoor haar gillen. Ik lach even. 'En?' vraagt ze. 'Ga je nog antwoord geven of niet?' vervolgd ze. 'Ik heb alleen maar onvoldoendes gehaald bij mijn studie, omdat ik nooit naar school ga.' zeg ik dan. 'Maar dat is niet zo erg, toch?' zeg ik en ik kijk even bedenkelijk. Mmm.. Ach joh, boeien, ik wou toch geen advocaat worden dus dat maakt niks uit. Ik zet haar op de grond en sla mijn arm om haar heen. Ik kijk even het park rond en zie dat alle ogen op ons zijn gericht. Ja, natuurlijk. Al die mensen die hier de hele dag zitten voeren ook geen ene reed uit. Ze kijken alleen maar wat rond, vragen zichzelf af of hun leven nog wel zin heeft en gaan vervolgens als het etenstijd is weer naar huis. Tenminste, zo gaat het bij de ouderen hier en Central Park.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Amber McJohnson.

    'Ik heb alleen maar onvoldoendes gehaald bij mijn studie, omdat ik nooit naar school ga.' Verklaart hij. Ik wil dat ik ook naar school kan. Net als ik wat wil zeggen gaat hij verder. 'Maar dat is niet zo erg, toch?' Vraagt hij. Hij zet me neer en slaat een arm om me heen. Omdat hij groter is dan mijn beland mijn hand rond zijn heup. ‘Euhm, ik weet het niet. Het is beter dan een kassiére zijn in de plaatselijke supermarkt.’ Antwoord ik oprecht. Als ik zie dat we al bij het ouderlijke huis van Aiden staan kijk ik hem verwachtingsvol aan. ‘You caaaaaaaan do it!’ Zing ik vrolijk.

    Aiden Sean West.

    'Euhm, ik weet het niet. Het is beter dan een kassiére zijn in de plaatselijke supermarkt.' antwoord ze oprecht. Ik knik. Ze heeft gelijk, het is waar, maar ik heb gewoon niet zo'n zin om advocaat te worden. Zorgen dat mensen de bak in gaan. Nee, niks voor mij. Als we bij het huis van mijn ouders zijn aangekomen kijkt ze me even verwachtingsvol aan. 'You caaaaaan do it!' zingt ze vrolijk. Ik grinnik en doe één van mijn oortjes in, dan valt de preek nog wel mee. 'Kom,' zeg ik en ik trek haar zacht mee. Ik bel aan en kijk even omhoog naar het huis. Het is modern en groot en heel kaal en wit. Bah, heel saai. Ik was echt blij toen we uit huis mochten.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Ik ga nu bij de buren eten dus ik weet niet hoelaat ik terug ben en of ik nog kan reageren... xoxo]


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Sourire schreef:
    Ik ga nu bij de buren eten dus ik weet niet hoelaat ik terug ben en of ik nog kan reageren... xoxo]

    Veel plezier :D


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Blake Austin Gabriëls

    'Nee nee, dat kan ik niet maken. Ik betaal.' zei hij terwijl hij een iets uit zijn broekzak haalde en dan een briefje van tien euro in zijn handen had.
    'Zeg maar wat je wilt.' zei hij daarna en ik dacht even na. "Een Latte graag."glimlach ik.
    'Je hebt ook alles hé.'zei Cameron en ik kijk hem verbaasd aan. Was hij nou jaloers? Hij keek ongemakkelijk de andere kant op en ik bijt even zacht op mijn lip.
    "Nou ,daar is niet echt waar hoor."mompel ik zacht. Ik had geen werk en moest geld lenen van mijn ouders, ik studeerde niet,waarvan ik best wel spijt had en ik had geen vriendin.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Cameron
    Ik draaide mijn hoofdschuddend naar hem om en rolde mijn ogen. 'Vertel me nou niet dat je niet gelukkig bent.' Ik kwam boos over en zo zou Blake ook weggaan. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Toch kon ik niet mijn mond houden en ik ratelde maar door. 'Je hebt alles,' ik lachte even bespottend. Het was misschien niet eens zo. Voor mij leek het alsof hij alles had, mijn vooroordelen waren nooit erg goed.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Christian Grey
    Ik zit al de hele morgen op kantoor en heb al een aantal vergaderingen gehad. Ik ben wel toe aan een korte pauze. Ik sta op en loop mijn kantoor uit. Ik geef door dat ik met pauze ben en dat ze mijn telefoontjes aan moeten nemen. Ik loop naar de liften en druk op de knop. Ik wacht tot de lift er is en als die er is stap ik en druk ik op de knop voor de begaande grond. Eenmaal beneden loop ik het gebouw uit en wandel ik de straat op. Ik besluit dat ik maar weer eens naar The Brew ga en loop die richting op. Ik loop naar binnen en zie al snel Blake staan met nog een jongen. Ik knik even naar Blake en haal eerst een koffie. Dan loop ik naar hem toe en geef hem een hand. "Hey Blake, lang niet gezien" zeg ik dan. Vervolgens stel ik mezelf ook voor aan de andere jongen. "Ik ben Christian" zeg ik dan terwijl ik mijn hand naar hem uitsteek. Er hing een beetje een ongemakkelijk sfeertje tussen de twee.