[RPG/wedstrijd] Wie is de mol? || Speeltopic 01 - Wedstrijden

9 kandidaten
1 mol
1 doel
Ontmasker de mol
Onthoud 1 ding
Niets is wat het lijkt

Trust nobody

Dit keer doen er geen bekende Nederlanders mee aan het programma, maar jongeren tussen de 12-18 jaar. De jongeren moeten samen opdrachten doen en kunnen daar geld mee verdienen, alleen 1 van de jongeren saboteert de boel. Dat is de mol. Dit keer vindt Wie is de mol plaats in Griekenland.

Meiden (5)
-Max Eve Walé||Luminoase
-Taylor Angel Brown||DamnBieber
-Estelle "Erin" Delores||Hour
-Jade Smith||Melieke
-Pauline Élissa De La Rue||Thorn

Jongens (5)
-Matthew Rivers||Dempsey
-Peppe Luares||Owlsome
-Rowan Daniels ||Unimaginable
-Gabriël Ryan Bradley||Dallam
-Logan James||MyGlasses

Regels:
- Geen Mary-Sue/Gary-Stue (perfecte personages).
-Het moet natuurlijk wel realistisch blijven. Je personage haalt dus niet altijd geld binnen.
-Het gaat niet om het geld, maar om erachter te komen wie de mol is.
- Er is een praattopic, dus plaats daar alles wat niets met WIDM te maken heeft.
- Minimaal 4 regels per post.
- Lees please de post's van anderen goed door.
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Graag laten weten als je een tijdje niet kan reageren.
- Geen one-liners.
-Als je de test niet binnen een week terugstuurt lig je eruit! Ik waarschuw niet.

BELANGRIJK
- Ik stuur de mol voor iedere opdracht een PB over de opdracht. (dingen die er kunnen gebeuren tijdens de opdracht of jokers die ergens verborgen liggen)
- Na 1/2 opdrachten krijg je een PB toegestuurd met de test. Die moet je invullen en terugsturen. Degene die de test het slechts heeft gemaakt, ligt eruit
- Ik ben de presentator en bedenk de opdrachten, ook bepaal ik hoeveel geld er verdient is bij een opdracht
(als je ideeën hebt voor een opdracht kun je me natuurlijk altijd PB'en(: )

Pot: - €700,-

Rollentopic
Praattopic 01

Thanks!
xx Celebration

[ bericht aangepast op 20 juni 2013 - 16:58 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Presentator

Alle kandidaten staan verspreid door dit Griekse labyrint. Alle kandidaten hebben een kaartje gekregen. Daarop staat:
'Welkom in Griekenland, kandidaten van Wie is de mol? Jullie eerste opdracht is simpel: vind de uitgang van dit doolhof. Ben je op tijd? 100 euro in de pot. Ben je te laat? 100 uit de pot. En vergeet niet op te letten of je je medekandidaten of andere dingen tegenkomt.'
Er liggen kokertjes verstopt in het doolhof. In die kokertjes kunnen papieren zitten waar op staat -100 euro voor de pot of +100 euro in de pot. Je weet van tevoren niet wat er in het kokertje zit, dus misschien kun je er beter voor kiezen het dicht te laten. Zodra je een kokertje geopend hebt, telt hij mee.
Okey jullie eerste post wordt dus het begin van deze opdracht. Probeer het wel realistisch te houden. Jullie komen dus niet allemaal op tijd en niet iedereen heeft +100 euro in een kokertje of opent een kokertje.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

-Peppe Luares

Mijn blinddoek werd af gedaan. Tjah, daar sta je dan, omringd door verschillende muren. Vanaf hier zie ik twee uitgangen, één recht voor me, en één recht achter me. Voor de rest alleen kromme muren. Met mij heb ik een briefje met uitleg. Ik las het. Een doolhof dus. Ik hoef alleen maar de uitgang te vinden van dit doolhof en dan zou ik meteen al de potten spekken. Voilá, een easy begin. Eerste keuze; de gang voor me of de gang achter me... Ik besloot om de gang achter me te nemen. Gelijk weer ene twee-splitsing. Goh, moeilijker dan ik dacht. Ik nam de gang links van me. Die liep een beetje krom, met een op het einde een bocht. Weer twee gangen. Ik was er inmiddels van overtuigd dat denken hier geen zin heeft. Op mijn gevoel af gaan, en dan hopen dat ik geluk heb. Ik liep door een van de gangen en kwam dit keer bij een drie-splitsing. Aan het einde van de meest rechtse gang zag ik een meisje net de hoek om gaan. Ik had haar achter na kunnen gaan, maar in plaats daarvan nam ik de linkse gang. Midden in die gaan, rechts op het padje lag een koker. Hé, daar had ik over gelezen. Ik besloot hem op te pakken, maar niet te openen, en liep verder.

[ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 20:42 ]

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

(Mijn topics, maak mijn school werk af en zal iets posten)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Estelle Delores
Ik keek orienterend om me heen, en zag een kaartje liggen. Op mijn hoede pakte ik het op, en bestudeerde het. Na elke punt die er stond keek ik even om me heen. Je wist natuurlijk nooit wat ze uit konden halen. Ik glimlachte toen ik het kaartje uit had gelezen. Doolhoven, daar was ik gek op. Het liefste bracht ik daar door, vooral als ik rust wilde. Mijn hoofd breken over de kronkelende, ingewikkelde gangen. Trust nobody. Het zinnetje schoot door mijn hoofd, het zinnetje waarvan ik had besloten om me aan te houden. Ik glimlachte nog eens vastberaden, en begon toen te lopen. Gangen in, weer uit, teruglopen vanwege de verkeerde afslag. Ik pijnigde mijn hersens om het beeld van het Griekse labyrint in mijn hoofd te vinden, maar het was er niet. Nieuwsgierig als ik was vroeg ik me enorm af of er ook bepaalde vallen of raadsels waren. Dat zou leuk zijn.

[Ugh ik heb mijn personage toch verandert doe ik altijd in een post. De trekjes dan. Maar dat van details enzo klopt nog.]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

[Mijn topics. Ik reageer vanavond denk ik, of anders morgenmiddag/avond in verband met mijn familie.]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Rowan Daniels
Ik ademde langzaam in en uit, terwijl ik mijn optie langzaam tegenover elkaar zetten. Schuin links van me was een gang, maar vanaf daar kon je twee kanten op.. Bij de gang achter mij was niet duidelijk te zien hoe veel kanten die om ging. Ik zuchtte zacht en dacht na. Ik wist niet wat logisch zou zijn, er was niks logisch aan doolhoven, het ging hier om richtingsgevoel. Nou was mijn richtingsgevoel redelijk, maar niet goed genoeg om zo een doolhof uit te lopen. Ik begon te lopen en dacht er niet heel erg voel over na. Ik liep door verschillende gangen en wist niet heel goed welke kant ik op ging. Voor zover ik wist was ik in rondjes aan het lopen, als dat al mogelijk was. Ik fronste even en bleef stil staan. Ik luisterde, hoopte dat ik iemand hoorde, maar nee. Ik hoorde niemand, al wist ik niet wat ik er van vond. Het zou fijn zijn geweest om iemand tegen te komen, omdat ik niet heel erg hield van alleen in een doolhof zijn. Maar daarnaast kon ik niemand vertrouwen in dit spel, tot het tegendeel bewezen was. Ik vertrouwde mensen te snel, naar mijn eigen mening. Ik schudde mijn hoofd snel toen ik merkte dat ik niet meer aan het lopen was. Ik moest even logisch nadenken, maar ik moest wel blijven lopen. Ik had nog geen kokertje gezien, maar dat maakte me ook niet uit. Ik zou het kokertje waarschijnlijk toch niet openen, mezelf kennende wilde ik de kokertjes niet openen. Qua dat soort dingen had ik meestal niet erg veel geluk. Met een zucht keek ik naar de drie gangen, drie kanten die ik op kon. Ik ging naar links, omdat ik al een aantal keer naar rechts was gegaan, maar of het nou een slim idee was.

[ bericht aangepast op 22 mei 2013 - 21:10 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

[ Ik reageer vanavond denk ik, ik moet nu weg.]

---

•*• Lululu •*•

( is het niet logisch als @Celebration zegt wat voor geld er in de kokers zit?)

---

imperfection is beauty

Gabriël Ryan Bradley

Met een diepe zucht kijk ik om me heen. Ik had me voor dit programma tot in de puntjes voorbereid, maar daar heb ik nu niks aan. In een doolhof draait het om richtingsgevoel en dat heb ik totaal niet. Dat is niet het enige. Je hebt ook nog kokers. Aan de ene kant ben ik er soms te nieuwsgierig naar, maar aan de andere kant ben ik bang dat er een -100 briefje in zit. Ik ga er in ieder geval nu niet over zitten piekeren. Dat doe ik wel als ik een koker in handen heb. Grote kans dat ik überhaupt geen koker vind. Ik denk even na en neem dan toch de afslag naar links.
Links, rechts,rechts,links. Er lijkt geen einde aan te komen. Toch geven mijn voeten niet op. Ze lopen gewoon verder en kiezen gewoon een weg. Ik denk dat het niet een goed idee is, maar als ik terug loop zal het er vast ook niet beter op worden. Ten slotte ben ik nog niet in een doodlopende weg gekomen -wat ik al best knap vind van mezelf- dus ik loop gewoon door. Als ik een aflag naar links ga zie ik plots een zwart kokertje. Mijn ogen worden groot en er verschijnt een lach op mijn gezicht. Dan heb ik ten minste iets om mee aan te komen, ook al ben ik te laat. Dan schiet me te binnen dat er 100 euro in kan zitten, maar ook -100 euro. Mijn nieuwsgierigheid wint het en ik open de koker...

(@Celebration zijn er ook mensen met geheime opdrachten? Anders zijn er (denk ik) weinig mollenstreken in het spel en zou het nog best kunnen zijn dat de mol sneller ontmaskerd wordt)

---

imperfection is beauty

| Mijn topics |

---

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Melieke schreef:
| Mijn topics |

---

Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

Matthew Rivers
Attend kijk ik om mij heen. Snel begon ik met lopen, opzoek naar het geld en de uitgang. Op een goed tempo snelde ik door het labyrint, met mijn grote rugzak op mijn rug. Ik pufde terwijl ik liep, het was bloedheet hier in Griekenland. Ik wist niet of ik blij moest zijn met dit land. Ik had veel liever Spanje gehad, of Amerika, een land zonder geldproblemen. Maar het gaat voor het geld, dit zou een makkie worden. Ik kan niet tegen mijn verlies, maar ik verlies nooit. Ik rende zomaar een gangetje in en snelde de hoek op. Het duurde niet veel langer tot er een grote muur voor mij verscheen."Fuck," fluisterde ik gefrustreerd. Ik draaide mij om en liep woedend terug en liep snel een ander paadje in. Dit met meer succes aangezien er even geen muur verscheen. Ik zal en moet als eerste buiten het labyrint aankomen. Ik rende de hoek om en zag opeens een goed gecamoufleert kokertje liggen en snelde er naar toe. Ik liet mijn zware rugzak even van mijn schouders afzakken en gritste er een flesje water uit. Het zweet liep over mijn voorhoofd terwijl ik gulzig een slok dronk uit de kleine fles. Ik besloot eerst zoveel mogelijk kokertjes te verzamelen en dan er een paar willekeurige open te trekken. Ik liep op mijn gevoel naar het midden van het labyrint, ik dacht dat dat wel de goede richting zou zijn. Ik hoopte maar dat ik snel buiten zou zijn.

---

•*• Lululu •*•

[Ik kan wss vanavond NIER reageren... is dat erg? Ik heb te veel werk voor school...]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

| Bij mij zal het ook voor morgen zijn, vrees ik. |

---

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

[morgen is ook goed.
Btw de kandidaten kunnen elkaar ook tegenkomen hoar, want nu loopt iedeteen wat langs elkaar heen;)]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .