• Wat als je moeder zegt dat je op kamp moet..
    Wat als er geen begeleiding mee gaat..
    Wat als je met een jongen of een meisje in èèn tent moet..
    Wat als je op een gegeven moment verder van de groep weg moet met je partner..
    Wat als het bos overdags mooi is en 's nachts eng en donker..
    Wat als er 's nachts rare dingen gebeuren..


    Rules;
    -One Direction bestaat niet
    -Sowieso 3 regels.
    -Niemand is perfect.
    -Niemand is beter dan de ander, iedereen staat gelijk.
    -Iedereen is sowieso voor 1 ding bang.. (Komt later in het verhaal aan toepassing)
    -Blijf actief reageren, als je een tijdje afwezig bent meld het eerst even.
    -Als je offtopic gaat berichten tussen haakjes: [.........]
    -16+ mag maar hou het netjes .

    Jongens;
    1. Niall Horan || 24121993
    2. Harry Styles || Hersheys
    3. Liam Payne || Dempsey
    4. Louis Tomlinson || 24121993
    5. Zayn Malik || Cheeseburger

    Meisjes
    1. Lauren Ariana Williams || iPayphone
    2. Alyson Rose Valentino || Malino
    3. Maddison Fay Rylance || BlueHeaven
    4. Anna Rose Prime || Hazzakins
    5. Yasmin Amelia Jones || Depay

    De brief:

    Hallo,
    Welkom bij ons kamp. Helaas kan er dit maal geen begeleider(s) mee. Ivb angst voor het bos.
    Als je in het bos bent kan je niet meer terug. Je zou moeten overleven.

    Tip; Neem sowieso vèèl eten en drinken mee. Er is geen supermarkt in de buurt, de begeleider zou voor het eten zorgen maar
    Aangezien deze dit maal er niet is moeten jullie zelf voor eten etc. zorgen.

    Je zou echt moeten overleven. Er kunnen rare dingen gebeuren in het bos.. Meer zeggen wij niet.

    Dan hier de tenten indeling;
    Alyson Valentino en Zayn Malik in tent blauw.
    Lauren Williams en Niall Horan in tent groen.
    Yasmin Jones en Louis Tomlinson in tent rood.
    Maddison Rylance en Harry Styles in tent geel
    Anna Prime en Liam Payne in tent paars.

    Bij elk tentje staan wchokjes met een toilet erin (neem zelf toiletpapier mee)
    Bij het kampvuur voor elk tentje staan ook kookgelegenheiden op gas.
    Derest zal je zelf moeten uitvinden.


    Mvg, Meneer McCurdy
    Ps. Je angsten zullen niet veilig zijn...


    -
    Je begint dat je bij het kamp aankomt.

    [ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 22:51 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Lauren Williams.
    Ik voelde me echt nìèt veilig, het was een zeer raar gevoel. "Er is niets om bang voor te zijn. Ik ben bij je, dus er kan je niets gebeuren." Fluisterde hij terug en keek naar onze koffers en de tent. Ondertussen had ik mijn ogen weer geopend en keek naarde jongen naast me. "Wil je anders de koffer in de tent gooien en zorgen voor licht? En wat is er dat je ineens bang bent." Vroeg hij aan me. "Ik voel me bekeken en niet veilig. Alsof er op eens iemand je wikt vermoorden en je weet dat. Zo'n soort gevoel." Fluister ik zacht. "En ja graag, het begint donker te worden, en het liefst zit ik nu niet in het bos." Zei ik weer wat harder. Op dit moment was ik niet alleen bang van dat ene maar ook voor het donker. Wat logisch was.

    Edit;
    Sorry voor de slechte stukjes, kan op dit moment niet helder nadenken ;x

    [ bericht aangepast op 4 juni 2013 - 21:14 ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    24121993 schreef:
    Louis Tomlison
    Haar lach galmde door de tent, maar Yasmin sloeg al snel een hand voor haar mond. Dat was iets waardoor ik in de lach schoot. 'Je mag van mij lachen, want het klinkt schattig en past bij je.' zei ik tussen het lachen door en vroeg me af of het nog te verstaan was. 'Ahw!' kwam er vertederd uit haar mond toen ze rechtop naast me ging zitten en na mijn woorden over geluk. Het geluk dat ik met haar zat ingedeeld. Snel en zachtjes drukte ik een kusje op Louis' wang en glimlachte even. Door beide dingen werd mijn grijns ook weer breder, maar voor ik tijd kreeg om iets te zeggen o het doen, nam Yasmin het woord en kwam in actie. 'We kunnen wel kijken of er nog meer mensen zijn!' zei ze grijnzend waarna ik snel de tent uitstapte. 'Hallo! Is hier iemand?' hoorde ik haar door het bos roepen waardoor ik me lachend achterover op het matras liet vallen. Het was niet iets wat ik van haar zou verwachten en het was gewoon grappig. Met moeite kwam ik overeind bij het horen van haar volgende woorden. Nog lachend krabbelde ik overeind en niet veel later stond ik naast haar. 'Ik ben er al. Maar geweldig actie Supergirl. We zijn echt al een team.' grinnikte ik.


    Yasmin Jones
    Hij mompelde tijdens het lachen door nog iets over dat ik van hem mocht lachen omdat hij het schattig vond en ik voelde mijn wangen rood worden. Snel schudde ik het verlegen gevoel van me af waarna ik naar buiten liep. 'Ik ben er al. Maar geweldige actie Supergirl. We zijn echt al een team.' grinnikte Louis. Het werd inmiddels al aardig donker buiten en een rilling liep over mijn rug toen ik wat geluiden in de bosjes achter onze tent hoorde. Louis stond naast me en al snel had ik een stap naar zijn richting gedaan. 'Misschien kunnen we toch maar beter in de tent blijven..' kwam er met een bange toon uit mijn lippen rollen. Ik keek om naar de bosjes en ik dacht een schim te zien die zich langzaam voortbewoog. Uit angst greep ik Louis' hand vast. 'Superman.. Ik ben bang..' kwam er bijna onhoorbaar over mijn lippen. Ik moest er niet aan denken dat ik nu alleen was hier in de donkere bossen. Ik zou sterven voor mijn gevoel. Toen ik door had dat ik zijn hand vast had liet ik hem snel los en zette een paar stappen dichter naar de tent. 'Zullen we maar wat eten en daarna gaan slapen?' vroeg ik zachtjes terwijl mijn ogen nog steeds de omgeving scande.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Niall Horan
    Ondertussen had Lauren haar ogen alweer geopend en keek me aan terwijl ik verder vertelde. Mijn blik was nog steeds op haar gericht en wachtte niet veel later op een antwoord. Iets wat ik al snel kreeg. "Ik voel me bekeken en niet veilig. Alsof er op eens iemand je wilt vermoorden en je weet dat. Zo'n soort gevoel." Fluisterde zacht. "En ja graag, het begint donker te worden, en het liefst zit ik nu niet in het bos." waren de woorden die er nog aan toe gevoegd werden voor mijn laatste vraag. 'Maar wie zou er hier op oorlogspad zijn? Wie zou nu iemand willen vermoorden?' vroeg ik zacht en keek in het rond. Mijn blik bleef in de verte hangen en mijn ogen werden groot. Nu snapte ik wat Lauren bedoelde. 'Laten we gaan dan.' Ik liet haar los waarna ik opstond en mijn kleding afklopte. Daarna stak ik mijn hand uit naar Lauren, alleen verplaatste deze al snel naar voor mijn oren door één hard geluid. Dit was nog een van mijn angsten. 'Ik wil hier weg.' piepte ik.

    ( Maak niet uit. Ik heb hetzelfde en dan had ik iets en dan gaat het met verzenden mis (no_chears) Louis komt zo)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis Tomlinson
    Haar wangen kleurde rood. Hoogstwaarschijnlijk door mijn woorden, dus het was toch om verder mijn mond erover te houden. Ik stond al snel naast haar en bijna net zo snel was mijn blik op de bosjes gericht. De geluiden die we hoorde kwamen daar immers vandaan. Alleen al snel keek ik weer naar Yasmin toen ze al snel een stap mijn richting op had gedaan. Mijn ene arm sloeg ik toch wat beschermend om haar heen en knikte heel langzaam bij de woorden 'Misschien kunnen we toch maar beter in de tent blijven..'. Het was niet dat ik bang was, maar het zou toch wat geruststellende zijn. Daarbij hield ik ook rekening met wat Yasmin wilde. Ik hield haar hand stevig vast toen ze de mijne vastgreep. 'Superman.. Ik ben bang..' kwam er bijna onhoorbaar over haar lippen. Ik keek rond met de hoop dat ik iets kon ontdekken, maar het was echt onmogelijk. 'Superman is in de buurt, dus er kan je niets overkomen.' zei ik. Het duurde niet lang voor ze mijn hand weer los had gelaten en weer dichter bij de tent stond. 'Zullen we maar wat eten en daarna gaan slapen?' vroeg ze waarop ik knikte. 'Wat zou je willen eten?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lauren Williams.
    "Maar wie zou er hier op oorlogspad zijn? Wie zou er nu iemand willen vermoorden?" Vroeg hij zacht. Ik haalde mijn schouders op en keek bang naar Niall die in het rond keek. Zijn blik bleef ergens in de verte hangen en zijn ogen werden groot. Ik volgde zijn
    Blik en zag dat gene die me zo bang maakte. "Latem we gaan dan." Zei Niall en liet me los waarna hij opstond en zijn kleding afklopte. Hij stak zijn hand naar me uit die hij snel over zijn oren legde door een hard, schel geluid. Snel deed ik mijn handen ook over mijn oren. Het was een akelig geluid. "Ik wil hier weg" piepte hij. Inmiddels stond ik al weer en sleurde hem mee naar de tent. "Ik ook Cookie Monster." Zei ik met trillerige stem. Ik pakte onze koffers en deed die in de tent.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    Niall Horan Louis Tomlinson
    Ze haalde haar schouders op en ik zag vanuit mijn ooghoeken dat Lauren me ook bang aankeek. Dat merkte ik toen mijn blik in de verte bleef hangen, net als dat ze mijn blik volgde. Het duurde alleen niet lang voor ik niet meer op de schim lette, maar gewoon overeind krabbelde. Alleen door het harde geluid had ik beter even kunnen wachten, want kromp ineen door de angst en de pijn. Ik kon er echt niet tegen. Heel langzaam werd het minder en haalde ik mijn handen voor mijn oren weg. Inmiddels stond Lauren al weer sleurde me mee naar de tent. Dat was de reden dat ik ook weer in beweging kwam. "Ik ook Cookie Monster." zei ze met trillerige stem. 'Kunnen we dan niet gewoon gaan? Niemand die ons tegenhoud.' zei ik zacht terwijl ik haar toch hielp met de koffers. Ergens had ik het idee dat we toch niet weggingen of konden.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Lauren Williams.
    Snel ritste ik de ingang van de best wel grote tent. -Denk aan zo'n soort tent maar dan wel een heel stuk kleiner. Klik-. Gelijk overspoelde er een veilig gevoel me. Alsof de tent het 'kwaad' tegen houd. Iets meer op mijn gemak kijk ik Niall aan."kunnen we dan niet gewoon gaan? Niemand die ons tegenhoud." Zei
    hij zacht. Ik haalde mijn schouders op en schudde mijn hoofd. "Ik denk het niet." Zei ik zachtjes terug. "Het is denk ik ook zonde om te proberen." Zei ik er nog zacht achteraan. Ik keek de tent rond. Die ook binnen in groen is. Twee tinten groen, donkerdere groen en lichtere. Ik pakte mijn koffer vast en liep naar het slaap gedeelte. Twee matrassen lagen op de grond. Èèn bij de ene kant van de tent en de andere bij de andere zijde bij de tent. Ik het rechter matras uit en zette mijn koffer, en een paar tassen ernaast. Zachtjes rolde er een zucht over mijn lippen en plofte met een klein kreuntje neer op het matras.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    BlueHeaven schreef:
    (...)

    [Sorry dat ik nu pas kan reageren, had het erg druk en was het hele weekend weg..]
    Maddison Fay Rylance
    Hij grinnikt even na mijn reactie, als mijn ogen groot worden, en ik schud dan uiteindelijk toch even mijn hoofd met toch een klein glimlachje rond mijn lippen. Hij slaakt dan een verontwaardigd zuchtje nadat ik hem zacht tegen zijn arm aan sla en ik steek weer mijn tong naar hem uit. 'Die had je verdiend,' zeg ik dan grijnzend. 'Bang? Dat is toch leuk om te zien...' Ik schud even mijn hoofd en kijk hem "dreigend" aan, waarin ik dan ook erg faal. 'Niet leuk.' Mompel ik. Hij grinnikt en knikt dan. Ja, dat lijkt me echt leuk. Alles onderzoeken, leuke collega's, gezellig.' Antwoord hij na mijn vraag. Ik knik dan even en glimlach. 'Het lijkt me wel leuk hoe je het nu zo zegt, maar als het er echt aan toe komt zou ik er denk ik niet echt een type voor zijn. Moord, lijken, bloed. Niet echt allemaal mijn favourite dingen.' Zeg ik dan eerlijk en haal even mijn schouders op en krijg dan toch weer een klein glimlachje rond mijn lippen. Ik kijk even naar Harry en kijk dan weer voor me. Ik knijp mijn ogen lichtjes samen als ik wat in de verte zie en een grijns verschijnt rond mijn lippen als ik besef wat het is. 'Ik denk dat we misschien een meertje hebben gevonden.' Zeg ik grijnzend als ik even Harry aankijk en dan wijs in de verte waar ik het had gezien.


    Harry Styles.
    Ik grinnik als ze opnieuw haar tong naar me uitsteekt. 'Die had je verdiend,' zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Hoezo verdiend? Ben ik niet hartstikke aardig?' Ik bijt kort op mijn lip en kijk rond door het bos, het begint al te schemeren. 'Het lijkt me wel leuk hoe je het nu zo zegt, maar als het er echt aan toe komt zou ik er denk ik niet echt een type voor zijn. Moord, lijken, bloed. Niet echt allemaal mijn favourite dingen.' Zegt ze eerlijk en haalt haar schouders op. 'Ach, typisch vrouwen... Als het erop aan komt durven ze niets.' Met een kleine grijns rond mijn lippen kijk ik haar aan. 'Ik denk dat we misschien een meertje hebben gevonden.' Zegt ze grijnzend, waarna ze me aankijkt en dan in de verte wijs. Ik knik. 'Inderdaad, kom!' Ik trek haar aan haar arm mee richting het meertje.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Maddison Fay Rylance
    Hij grinnikt als ik mijn tong weer naar hem uitsteek, ja soms kan ik een kleuter zijn. Als ik zeg dat hij die verdiend had schud hij zijn hoofd. 'Hoezo verdiend? Ben ik niet hartstikke aardig?' vraagt hij dan terwijl hij op zijn lip bijt en rond kijkt door het bos. Ik rol even mijn ogen en grinnik. 'Een te groot ego?' kaats ik dan terug en grijns even naar hem en kijk dan weer naar het bos voor me. Het begon al aardig donker te worden en ik bijt even op mijn lip, niet mijn favoriete plek om te zijn in het donker. Ik negeer mijn gedachten maar gewoon en loop stug door. 'Ach, typisch vrouwen... Als het erop aan komt durven ze niets.' zegt hij dan plots en ik richt mijn aandacht weer terug op Harry en frons als ik de kleine grijns rond zijn lippen zie terwijl hij me aankijkt. Een verontwaardigde zucht verlaat mijn mond en ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Tuurlijk Harry, blijf dromen. Want als het echt puntje bij paaltje komt zien we wel wie er eerder afhaakt.' zeg ik grijnzend en draai mijn hoofd van hem weg en kijk weer grijnzend voor me uit. Harry doet wel zo stoer, maar als er echt eens iets is wil ik wel eens zien of hij echt zo stoer is. Als ik dan naar het meertje wijs volgt Harry mijn vinger en knikt. 'Inderdaad, kom!' zegt hij dan en trekt me aan mijn arm mee richting het meertje. En ik lach even. 'Harry wat wil je gaan doen? Zwemmen? Het wordt al donker en ik heb geen bikini of iets nu aan.' zeg ik lachend als we het meertje langzaam naderen en kijk hem aan.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Harry Styles.
    Ze rolt even met haar ogen en grinnikt. 'Een te groot ego?' Kaatst ze terug en grijnst naar me. Ik slaak opnieuw een verontwaardigd geluidje en schud heftig mijn hoofd. 'Ab-so-luut niet!' Ik zeg het op een manier dat het heel ongeloofwaardig klinkt, want ergens heb ik best wel veel vertrouwen in mezelf en zie ik er gewoon goed uit. Dat is een feit. Na mijn opmerking over vrouwen verlaat een zucht haar mond en kijkt ze met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Tuurlijk Harry, blijf dromen. Want als het echt puntje bij paaltje komt zien we wel wie er eerder afhaakt.' Zegt ze grijnzend en draait haar hoofd van me weg. 'Ja, dat zal ik zeker doen.' Ik grinnik en kijk naar het meertje waar we nu vlak voor zijn. Maddison lacht even na wat ik zeg. 'Harry wat wil je gaan doen? Zwemmen? Het wordt al donker en ik heb geen bikini of iets nu aan.' Zegt ze lachend. Ik wiebel met mijn wenkbrauwen en kijk haar aan. 'Wie zegt dat je een bikini nodigt hebt voor zwemmen? En ben je bang in het donker? Awh, dat is schattig. Maar super Harry is hier om je te beschermen hoor, wees maar niet bang.' Een grinnik verlaat mijn mond en ik stop met lopen als we voor het meertje staan.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Maddison Fay Rylance
    Hij slaat opnieuw een verontwaardigd geluidje en hij schud heftig zijn hoofd. 'Ab-so-luut niet!' zegt hij zo dat het erg ongeloofwaardig klinkt. Ik kijk hem even aan en grijns dan toch. 'Ow Harry, ik moet het toe geven. Je bent zo geweldig, perfect en knap. Ow god, hoe kon ik daar nou aan twijfelen.' zeg ik dan ook heel overdreven, slijmend, zo dat het ook niet echt meer geloofwaardig klinkt. Ugh, ik haat dit. Ik grijns even en kijk hem aan. 'Nu tevreden?' vraag ik dan en schud mijn hoofd. even mijn hoofd. 'Ja, dat zal ik zeker doen.' zegt hij dan en kijk even vanuit mijn ooghoeken naar hem en grijns. 'That's a deal Styles.' zeg ik grijnzend en bijt even op mijn lip en zie dan dat we bijna bij het meertje zijn. Ik zie Harry wiebelen met zijn wenkbrauwen en kijk hem dan ongeloofwaardig aan na zijn woorden, met opgetrokken wenkbrauwen. Dat zei hij toch niet serieus? 'Wie zegt dat je een bikini nodigt hebt voor zwemmen? En ben je bang in het donker? Awh, dat is schattig. Maar super Harry is hier om je te beschermen hoor, wees maar niet bang.' ik kijk even naar Harry, naar het meertje waar we nu voor staan en dan weer terug naar Harry. Ik negeer zijn bikini opmerking maar en begin dan te praten. 'Ik ben niet bang in het donker!' zeg ik dan en kruis mijn armen weer over elkaar. Oke, dat is niet helemaal waar. Maar het is niet dat ik helemaal bang ben in het donker, ik ben ook normaal niet bang in het donker, maar in zo'n bos als dit loop ik toch niet al te graag in het donker rond moet ik eerlijk toegegeven. 'En jij gaat me beschermen? Zo nu ben je dus ook al Superman?' zeg ik lachend en bijt weer op mijn lip om een grinnik in te houden. 'En ik ben niet bang, dus je hoeft me niet te beschermen!' zeg ik en grijns even en kijk dan naar het water. 'Wat nu?' vraag ik dan starend naar het water.

    [ bericht aangepast op 6 juni 2013 - 23:08 ]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Harry Styles
    Ze kijkt me aan en grijnst. 'Ow Harry, ik moet het toe geven. Je bent zo geweldig, perfect en knap. Ow god, hoe kon ik daar nou aan twijfelen. Nu tevreden?' Vraagt ze dan en schud met haar hoofd. Ik knik grijnzend. 'Ja, nu ben ik hartstikke tevreden en kunnen we direct beste vrienden worden, vind je ook niet?' Een grinnik verlaat mijn mond en ik veeg kort het zweet van mijn voorhoofd af. Ondanks dat het al aardig donker was, zweette ik nog steeds behoorlijk. 'Ik ben niet bang in het donker!' Zegt ze en kruist haar armen over elkaar. Een spottend lachje verliet mijn mond en ik knikte. 'Tuurlijk Maddison en ik heb geen krullen.' Ik geloofde haar gewoonweg niet, wel degelijk dat ze bang is in het donker. 'En jij gaat me beschermen? Zo nu ben je dus ook al Superman?' Zegt ze lachend en bijt op haar lip. Ik knik. 'Ja, als er iets engs gebeurd dan sta ik voor je in. Weet je nog dat ik bij de politie wilden?' Herinner ik haar daar weer even aan, haar laatste opmerking negeer ik, aangezien ik het gewoon niet geloof. 'Wat nu?' Vraagt ze dan, starend naar het water. 'Zwemmen.' En als ze er niet in haar ondergoed in wilde, dan maar met kleding aan. Een grijns sierde mijn gezicht en ik pakte haar arm stevig vast, om haar daarna op te tillen en mijn linkerarm onder haar knieholtes te houden. 'Nog enige wensen?' Grijnzend liep ik met haar het water in en uiteindelijk liet ik haar los, zelf ging ik ook heel even onder water, maar kwam daarna gauw weer boven en schudde mijn krullen uit.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    iPayphone schreef:
    Lauren Williams.
    Snel ritste ik de ingang van de best wel grote tent. -Denk aan zo'n soort tent maar dan wel een heel stuk kleiner. Klik-. Gelijk overspoelde er een veilig gevoel me. Alsof de tent het 'kwaad' tegen houd. Iets meer op mijn gemak kijk ik Niall aan."kunnen we dan niet gewoon gaan? Niemand die ons tegenhoud." Zei
    hij zacht. Ik haalde mijn schouders op en schudde mijn hoofd. "Ik denk het niet." Zei ik zachtjes terug. "Het is denk ik ook zonde om te proberen." Zei ik er nog zacht achteraan. Ik keek de tent rond. Die ook binnen in groen is. Twee tinten groen, donkerdere groen en lichtere. Ik pakte mijn koffer vast en liep naar het slaap gedeelte. Twee matrassen lagen op de grond. Èèn bij de ene kant van de tent en de andere bij de andere zijde bij de tent. Ik het rechter matras uit en zette mijn koffer, en een paar tassen ernaast. Zachtjes rolde er een zucht over mijn lippen en plofte met een klein kreuntje neer op het matras.


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.