• Hey,

    Mijn vriendin denkt er serieus over om zelfmoord te plegen. Eerst wilde ze het alleen, maar zei ze het niet te durven. Nu durft ze wel.
    Ze is depressief door verschillende gebeurtenissen en kan/wil het leven niet meer positief in zien.
    Ik wil haar helpen, maar ik weet niet hoe. Weet iemand wat ik kan doen?

    - Ronja


    People change, things go wrong, but just remember, life goes on...

    Laat haar vooral vertellen wat er aan de hand is, dat kan opluchten. Als het echt extreem wordt, zoals je nu zegt, kan je haar best naar een psycholoog sturen, op schhol het clb contacteren of met haar ouders praten. Voor de rest moet je het zoveel mogelijk uit haar hoofd praten en haar steunen.


    Everybody wants forever, I just want to burn up bright...

    Cymry schreef:
    Laat haar vooral vertellen wat er aan de hand is, dat kan opluchten. Als het echt extreem wordt, zoals je nu zegt, kan je haar best naar een psycholoog sturen, op schhol het clb contacteren of met haar ouders praten. Voor de rest moet je het zoveel mogelijk uit haar hoofd praten en haar steunen.
    Dit. Veel sterkte, jullie allebei!


    Some people are art and do art at the same time

    Proudfoot schreef:
    (...)Dit. Veel sterkte, jullie allebei!


    26 - 02 - '16

    Je kunt op je school naar een vertrouwenspersoon gaan en het hem/haar vertellen. De vertrouwenspersoon kan dan je vriendin helpen en doorsturen naar een psycholoog en zelf met haar ouders praten. Je kunt ook nog vragen aan de vertrouwenspersoon of hij/zij niet wilt zeggen dat jij het hebt ''doorverteld''.
    Je moet sowieso niet bang zijn dat ze elk moment dood in haar bed kan liggen, want jezelf vermoorden is ontzettend moeilijk.

    Cymry schreef:
    Laat haar vooral vertellen wat er aan de hand is, dat kan opluchten. Als het echt extreem wordt, zoals je nu zegt, kan je haar best naar een psycholoog sturen, op schhol het clb contacteren of met haar ouders praten. Voor de rest moet je het zoveel mogelijk uit haar hoofd praten en haar steunen.

    Inderdaad. In elk geval aan de bel trekken en hulp zoeken, en het uit haar hoofd praten.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik heb het mijn ouders verteld.


    People change, things go wrong, but just remember, life goes on...

    Als het te serieus wordt, neem je best zo snel mogelijk contact op met iemand die hier meer van weet dan ons (psycholoog, huisdokter, psychiater,...) want dit zijn vrij serieuze dingen. Wacht hier niet te lang mee, want voor je het weet ben je te laat ...

    Cymry schreef:
    Laat haar vooral vertellen wat er aan de hand is, dat kan opluchten. Als het echt extreem wordt, zoals je nu zegt, kan je haar best naar een psycholoog sturen, op school het clb contacteren of met haar ouders praten. Voor de rest moet je het zoveel mogelijk uit haar hoofd praten en haar steunen.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Proudfoot schreef:
    (...)Dit. Veel sterkte, jullie allebei!


    ' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa

    Proudfoot schreef:
    (...)Dit. Veel sterkte, jullie allebei!


    •*• Lululu •*•

    Cymry schreef:
    Laat haar vooral vertellen wat er aan de hand is, dat kan opluchten. Als het echt extreem wordt, zoals je nu zegt, kan je haar best naar een psycholoog sturen, op schhol het clb contacteren of met haar ouders praten. Voor de rest moet je het zoveel mogelijk uit haar hoofd praten en haar steunen.


    Vooral op dit moment er voor haar zijn is heel belangrijk. Verder heel veel sterkte!
    xx


    Dress like you're going to meet your worst enemy today.

    Cymry schreef:
    Laat haar vooral vertellen wat er aan de hand is, dat kan opluchten. Als het echt extreem wordt, zoals je nu zegt, kan je haar best naar een psycholoog sturen, op schhol het clb contacteren of met haar ouders praten. Voor de rest moet je het zoveel mogelijk uit haar hoofd praten en haar steunen.


    Dit. Succes ermee!


    Tijd voor koffie.

    Ik zou met de ouders gaan praten.


    Happiness can be found, even in the darkest of times.

    Praten en hulp inschakelen (van een serieuze volwassene) dit kan je niet alleen! Probeer haar de leuke dingen van het leven te laten inzien.
    Heel veel sterkte, ik weet hoe naar het is en mijn gb/pb staan altijd open (;


    Thank you for the tragedy, I need it for my art.

    Is wel een item dat ik de laatste tijd veel zie verschijnen zeg... zelfmoord.
    Persoonlijk vind ik dat mensen iets te snel grijpen naar de optie zelfmoord. Ik weet niet of het altijd al zo is geweest en dat het nu gewoon actueler is of dat het juist iets is van deze tijd. Maar laat ik daar niet verder over ingaan, het is al erg genoeg.

    Het aller beste wat helpt hier tegen, is praten. Het beste is denk ik veel praten met die mensen wie hier gedachtes over hebben, want als zoiets in je hoofd rondspookt, gaat dat er moeilijk uit. Mensen maken in deze tijd veel dingen mee en vooral mentaal krijg je veel te voortduren in deze maatschappij. Maar er was ooit iemand die zei: Dying is easy, living is hard! En daar ben ik het wel mee eens. Het leven is ook moeilijk alleen het is wel echt dit leven en op de een of andere manier moet je proberen door te dringen bij die mensen dat de herinneringen die je hebt echt zijn en dat je niet wilt dat ze zo eindigen. Je zal nooit rust krijgen waar je ook bent wanneer je een leven niet goed hebt kunnen afsluiten naar mijn mening. Ik geloof erin dat we allemaal met een doel hier zijn en het klopt, het is niet rationeel denken, maar het is wat ik geloof. Daarom ben ik van mening dat zolang je dat doel niet bereikt, je ook nooit rust vindt. Zelfmoord kan nooit een oplossing zijn, het stopt namelijk alles waar je om geeft en zolang er mensen om je geven in deze wereld zul je toch nooit verdwijnen van deze wereld. Dus probeer je vriendin ervan te overtuigen dat zelfmoord geen optie is, maar slechts een pad die alleen lafaards bewandelen en dat als zij haar leven gelukkig wilt leiden, dat ze daar zelf voor kan zorgen. :)

    Kort gezegd probeer met haar te praten. :)

    Echt ontzettend veel succes (Y)


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.