Stuck In School || One Direction [Topic 1] - Speeltopics

Stuck in school - One Direction

Een meisjesschool, The Marie Antoinette Academy en een jongensschool, The Newton Academy. De twee scholen liggen vlak buiten London gelegen, maar de leerlingen zijn zelden toegestaan om naar London te gaan. De leerlingen zijn nooit toegestaan om met jongens/meisjes in contact te komen, dat is uiterst verboden en als je dat doet, heb je een grote kans dat de raad wordt opgeroepen en je van school werd gestuurd. Op een dag mogen alle leerlingen van beiden scholen naar de stad om iets leuks te gaan doen, wel moeten ze voor achten thuis zijn. Tien leerlingen, vijf jongens en vijf meisjes, breken de regels en gaan uit. Ze worden goede vrienden en misschien wel meer...?

Dit is zo crappy..

[ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 11:14 ]

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Ik zal vandaag nog wel even reageren denk ik]

26 - 02 - '16

Infelia schreef:
Emilie Joanne Bond

Ik schrok nogal toen ik een paar dagen geleden hoorde dat we met de jongens van de andere school in één bus moesten, sommige jongens daar waren gewoon verslaafd aan meisjes en zaten daarom op de academie. Een vage deal eigenlijk, maar ja. Ik keek Mabel met een glimlachje aan en knikte. "Nu is een ontsnapping heel makkelijk aan de pas. Ook al heb ik heel wat schorsingen op mijn 'strafblad'." Zuchtte ik. Misschien ging ik in de avond gewoon uit en nooit meer naar deze gevangenis terug. "Ik wil hier nooit meer terug. Nooit meer. Echt nooit." Mompelde ik. Ik glimlachte waterig en knikte. "Ik weet het, het is nogal irritant. Het liefst wilde ik nooit meer stemmingswisselingen." Zuchtte ik. Ik keek naar de blauwe lucht, het was best goed weer om naar London te gaan. "Het is best wel vaag dat we in één bus moeten met de jongens van Newton, maar ik heb eigenlijk wel zin in jongens," lachte ik. "Zullen we de bus in gaan?" Vroeg ik maar. Ik wilde zo snel mogelijk in London en de vrijheid aan mijn huid voelen.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Harry Styles.

" "Sure, Curly, zolang je me niet te veel bedriegt." Een grijns verschijnt op mijn gezicht. "Ik zal er op letten." Lach ik. Na een paar minuten stilte is Louis degene die hars begint te praten; "Is het leven niet prachtig?" Ik schiet in de lach om Louis' actie. "Heel prachtig, met jouw op me schoot." Slijm ik voor de grap. Ineens hoor ik Zayn en dat meisje praten. "Alsof jij mister perfect bent, Malik!" Roep ik door de bus heen. Achter dat meisje zou ik zoiezo niet meer aangaan met d'r zogenaamde manieren. Met een klap ligt zij al op de grond en ik denk niet dat ze dat mee wilt maken. Ik kan behoorlijk uit mijn slof schieten maar om een of andere redenen nu niet. Misschien omdat ik zin heb in Londen, misschien omdat Louis op mijn schoot zit. Ik heb geen idee.

Alexandra Bella-Rose Rivera

Een grinnik verliet zijn mond en ik lach even terwijl er een grijns op mijn gezicht ontstaat. Hij keek me lachend aan en gooide het doosje en de aansteker op mijn schoot. 'Nee, bedankt' lachte hij, 'Zo snel achter elkaar hoeft ook weer niet' grijnsde hij en ik knik. 'Wat jij wil.' lach ik en pak een sigaret. Vervolgens gooi ik het pakje in mijn tas en de aansteker schuif ik in mijn zak. Ik schuif de sigaret op mijn oor en verberg het een beetje met mijn haar. "Alsof jij mister perfect bent, Malik!" schreeuwt curly opeens door de bus en ik rol met mijn ogen. Ik kijk naar hem. 'Niet zo schreeuwen curly, daar schrik je je sletjes mee af!' roep ik grijnzend naar hem..

El Diablo.

Zayn Javadd Malik

'Wat jij wil' lachte Alexandra. Na een jaar was ik steeds minder gaan roken. Van plan om te stoppen was ik niet alleen ik kon me voorstellen dat als ik bij mijn familie op bezoek was, de drie zusjes het wel zo fijn zouden vinden als ik ook nog binnen zat in plaats van elk kwartier buiten zou staan roken. 'Alsof jij mister perfect bent, Malik!' schreeuwde Harry door de bus. 'Niet zo schreeuwen curly, daar schrik je je sletjes mee af!' riep Alexandra. Gefronst draaide ik me om. 'Houd toch je bek en ga verder met je vriendje af zitten lebberen' gromde ik naar hem, hard genoeg dat ie het kon horen. 'En ja, ik ben inderdaad perfect. Fijn dat je me eraan helpt herinneren' glimlachte ik vervolgens. Daarna keek ik weer naast me en schudde even mijn hoofd. 'Het joch dat nog altijd vindt dat hij te weinig aandacht krijgt' zuchtte ik. Wat konden sommigen mensen toch erg zijn.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

[Ik schrijf mijnstreken drie keer ververst hij elke keer ugh ):]
Jade Skyler Prime
Zijn vingers gaan over de potloodlijnen als hij naar zichzelf kijkt. Nou zijn tekening. 'Hij... Hij is geweldig wow Jade hoe krijg je dat voor elkaar?' Ik glimlach trots door zijn compliment. Een lichte blos komt wel op mijn wangen. Ik was heel gevoelig voor complimentjes, maar ook voor scheldwoorden. Ik vroeg me af waarom ik me zo opende voor Niall. Misschien omdat hij aardig was een beetje verlegen, maar lief. 'Heb je nog meer zulke talenten waarvan ik moet horen of is dit het enige?' Vraagt hij. Ik kijk hem aan. Wat zeg ik nu. Ik had nog een talent. Ik kon zingen. Brandon zei dat en mama zei vroeger dat ik een gouden keeltje had. Volgens sommige had ik dat ook, maar ik durfde het niet te zeggen. Ik werd vroeger gepest met alles ook met mijn stem en droom. Ik kon het misschien vaag zeggen.
"Alsof jij mister perfect bent, Malik!" Roept Harry opeens. 'Niet zo schreeuwen curly, daar schrik je je sletjes mee af!' Schreeuw een meisje genaamd Alexandra terug. Ik kende haar, maar ik bemoeide me niet met haar. Ik zocht namelijk nooit ruzie. Met niemand. Ik richt me weer op Niall. 'Ik heb misschien nog een talent, maar ik doe er niets meer mee om eerlijk te zijn.' Zeg ik maar. Als hij het wou horen of zien zei ik nee. Dat wist ik nu al. Al kon ik niet tegen smekende mensen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan

'Alsof jij mister perfect bent, Malik' 'niet zo schreeuwen curly, daar schrik je je sletjes mee af!' Ik kon het niet laten om te lachen om hun uitspraken. Het was allebei waar dat was zeker maar het was niet dat iemand dat zou toegeven. 'Ik heb misschien nog een talent, maar ik doe er niks meer mee om eerlijk te zijn.' 'Nog een talent? Zou ik mogen weten wat dat precies is of moet ik er naar raden?' het zo van alles kunnen zijn. Misschien was ze wel heel snel in aardappels schillen of kon ze heel goed kattenkleding naaien je wist het maar nooit. Jade leek me wel zo'n soort meisje van wie je echt alles kon verwachten en het je ergens wel verraste maar ergens wist je het ook wel dat zoiets kon zijn. Ze deed me denken aan een van mijn vrienden van vroeger. Alleen dan een Engelse versie en waarschijnlijk een iets bravere versie van Kathie. Tenminste ik zag Jade er niet voor aan dat ze oude dametjes overviel en iemand bijna dood had geslagen. Het was een wonder dat Kathie nog niet vast zat.

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Louis William Tomlinson

Harry lach om mijn eigenlijk zeer stomme vraag en antwoord. "Heel prachtig, met jouw op me schoot." Ik geef hem een grijns. Zijn oog valt op iets verder in de bus en geïnteresseerd draai ik me er naar toe. "Alsof jij mister perfect bent, Malik!" Roept hij dan door de bus. "?iet zo schreeuwen curly, daar schrik je je sletjes mee af!" Roept het meisje dat naast Zayn zit, Harry en Zayn waren nooit de beste vrienden maar nu moet er toch ook geen ruzie komen, straks worden we van school gezet. "Houd toch je bek en ga verder met je vriendje af zitten lebberen." Voeg Zayn nog toe. Wat. Wat? Wacht, nee, wat? "En ja, ik ben inderdaad perfect. Fijn dat je me eraan helpt herinneren." Hij draait zich terug weg. Met grote ogen kijk ik Harry aan, we mochten dan wel close zijn en we durfden al eens de regels van het vrienden zijn te breken en iets meer te doen dan gewoon knuffelen, maar vriendje? Nee, toch. Iedereen weet toch dat Harry van meisjes houdt. Vriendje, pfoe. Harry zou nooit iets met een jongen beginnen, of toch niet dat ik weet, Harry is gewoon een enorme flirt, toch?

The artist is the kid that survived.

Jade Skyler Prime
Hij lacht over de uitspraken en ik kan een grinnik laten horen.
Nog een talent? Zou ik mogen weten wat dat precies is of moet ik er naar raden?' Vraagt hij. Ik bijt op mijn lip. 'ik zing ik bedoel ik zong. Ik zing niet meer.' zeg ik met een vreugdeloze glimlach al hij kent me niet dus het lijkt vast op een glimlach. De enige persoon die me hoorde zingen was mijn douche of Brandon. Brandon mijn broer en beste vriend. Daarnaast had ik niemand geen vrienden alleen mijn vader nog die van mij mag doodvallen. Mijn Oma is dood mijn opa ook net als mijn andere opa en oma. Ik heb een oom maar die heeft geen vrouw en is een dronklap als mijn vader dus echt familishad ik niet. Geen vrienden. Zo dacht ik alijd over mezelf toen ik rond de 16 was. Dat ik gewoon zelfmoord kon plegen niemand die me zou missen. Maar ik wou en wil nog steeds iets doen in mijn leven. Iets wat al die pestkoppen verstelt zou doen staan. Dat was mijn doel dat me lief leven samen met mijn broer maar ik mis hem zo erg...

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan

Harry , Zayn en nog een meisje dat ik niet kende gingen verder met hun nogal onbeleefd gesprek tegen elkaar. 'Ik zing ik bedoel ik zon. Ik zing niet meer.' ze zette een geforceerde glimlach op. 'Hé weet je ik zing ook. Maar waarom zing je niet meer dan? Als je nog had gezongen hadden we een keertje zelf kunnen zingen als we ooit weer buiten de academy mogen komen. En dan kan ik mijn gitaar meenemen. Maar je zingt niet meer dus dan word het nog onmogelijker als et al was om het ooit te proberen. Maar waarom zing je niet meer?' Ik had ook al een hele lange tijd niet meer gezongen nu ik erover nadacht. De mensen van de Academy hadden mijn gitaar ingenomen zodra ik hier was aangekomen en sinds dat ik hem vorige week had teruggekregen had ik geen tijd meer gehad om erop te spelen. En het voelde fout om te zingen zonder mijn gitaar in mijn handen.

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Jade Skyler Prime
'Hé weet je ik zing ook. Maar waarom zing je niet meer dan? Als je nog had gezongen hadden we een keertje zelf kunnen zingen als we ooit weer buiten de academy mogen komen. En dan kan ik mijn gitaar meenemen. Maar je zingt niet meer dus dan word het nog onmogelijker als et al was om het ooit te proberen. Maar waarom zing je niet meer?' Vraagt hij. Ik kijk hem aan.
'nou ik zing nog wel. Gewoon niet meer voor mensen. Ik voel me dan altijd zo bekeken en ongemakkelijk.' mompelde ik. Ik pak met mijnhand mijn mouw en trek die verder naar beneden. Het vest was groot genoeg, maar soms kroop hij omhoog waardoor je een stukje van een litteken kan zien. Ik had er veel. Mijn arm was het slachtoffer. De rest durfde ik niet bang dat de pijn te hevi zou zijn alhb ik het is een keer op mijn kuit heb gedaan. Het bloede veel te erg dus dat was ook de laatste keer.

I'm finally back, Finally after a Year break

Niall James Horan.

'Nou ik zing nog wel. Gewoon niet meer voor mensen. Ik voel me dan altijd zo bekeken en ongemakkelijk.' ze trok de mouwen van haar trui verder naar beneden. 'Zonde. Zoals je erover praat klinkt het alsof je het echt van zingen houdt. Maar ik kan natuurlijk niet zeggen wat je moet doen is het wel?' ik keek weer om me heen naar de mensen die in de bus zaten. Jade was degene hier die ik tot nu toe het beste kende ook al had ik haar vandaag pas ontmoet had. Alle meisjes die hier zaten had ik nog nooit eerder gezien en de meesten jongens had ik natuurlijk wel gezien maar behalve soms een beleefde begroeting had ik nooit met ze gepraat. Ik vroeg me af wat iedereen zou gaan doen in Londen. Harry zou waarschijnlijk echt iemand op gaan zoeken als ik de verhalen over hem moest geloven en gezien Louis nu op zijn schoot zat en je ze bijna niet uit elkaar zou krijgen zou hij waarschijnlijk meegaan. Alle andere jongens zouden waarschijnlijk door de stad gaan lopen en alcohol drinken, gezien dat ook verboden was op Newton. En de meiden waarschijnlijk hetzelfde als de jongens alleen dan ook nog in en uit lopen bij kledingwinkels. Ik zou proberen het alleen bij het door de stad lopen te houden. Ik had mijn vader een soort van beloofd niet meer te drinken zolang ik hier zat en liever ook niet langer en veel had ik niet nodig. Behalve misschien een Ipod zodat ik muziek zou hebben om naar te luisteren maar dan moest ik wel kijken of er nog geld op mijn rekening zou staan. Ik zag mijn moeder er nog wel voor aan om al mijn geld van de rekening af te halen nu ik hier zat.

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Mabel Sonny Puckerman
ontsnappen. Daar had ik allang over nagedacht. ik hijs wat aan mijn sigaret en zucht. 'Voor de schorsing zou ik het niet laten. Het gaat me meer om het feit dat ik niet weet waar ik heen zou moeten.' zucht ik nonchalant. Want als ik dat had geweten had ik allang weggeweest.. Als je een beetje je best deed kon je zo ontsnappen. en dan kon ik tenminste mijn spullen meenemen, want die had ik nu niet. ja, het belangrijkste. maar daar ging ik echt niet op overleven. Ik was nu eenmaal een veeleisend persoon. ik haalde langzaam mijn schouders op. 'Dan doe je dat niet en ga je weg.' Zei ik simpel. Ja, ik snapte het probleem niet echt. Ik zat er ook niet met plezier of vrijwillig. maar er waren ergere dingen in het leven. En als dit het ergste was, wat Emilie ooit had meegemaakt, moest ze nog een hoop leren. 'Er zijn pillen voor weetje.' ik gooide mijn opgebranden filter weg en glimlachte onschuldig. 'Ach, jongens zijn leuk.' ik wiebelde even grijnsend met mijn wenkbrauwen en knikte. ik trok mijn handtas beter op mijn schouder en stapte de bus binnen, die al vol zat. Dat werd nog leuk.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles.

Het antwoord van dat meisje en Zayn maken mijn humeur er niet echt beter op. "Gelukkig, dan schrik ik jouw tenminste af!" Roep ik boos terug. Zayn is gewoon te vol van zichzelf en hij zal nog wel spijt krijgen, dat meisje zoiezo. "En Louis is mijn vriendje niet, ijdeltuit!" Fuck him. Oprotten, of wegrotten. Ik grijns even bij mijn sadistische gedachten. Als ik met hen zou vechten zou ik nog winnen, ik vocht altijd in de sportschool, heb aan wedstrijden meegedaan en die shit. Ik denk dat ik toch wel heel wat beter ben dan hen. Ik leg mijn handen op Louis' heupen en zet het dan weer naast me. "Sorry Lou." Mompel ik. Great Zayn, moet je alles verpesten? Geïrriteerd draai ik me om. Gaan we nog rijden of wat?