That one second || One Direction [topic 1] - Speeltopics

One Direction is op world tour, en zijn in Amerika. Vijf vriendinnen zijn fan van One Direction, en gaan daarom naar hun concert in Los Angeles. Daar staan ze voorin, zodat ze One Direction goed kunnen zien. Een blik in de ogen van de meiden, en alle vijf leden van One Direction hebben hun ware liefde gevonden. De rest van de tour kunnen ze nergens anders meer aan denken, die ene seconde, die veranderde hun leven.

"Today we have five very special guests. Today One Direction is here!" I walk on stage, but I don't know how I am ever gonna act like I dont care. Like I didn't find the love of my life and lost her in a second.
"Hello guys, how are you?"
"Were fine." It means; I wanna cry right now, lay in my bed and think about her.
"So, your back from your tour again. How was it? Met a "Special girl"?" Damn, why dus he ask this question? I dont even know why, but I'm not crying.
"Yes. We did. I don't know how to say this, 'couse it was just that one second. But my heart is sold to that one girl.

Sorry voor mijn slechte Engels, maar dat stukkie was POV een van de leden van 1D.

De meiden zelf hebben geen idee dat One Direction naar hun op zoek is, maar zijn ook verliefd geworden door dat ene moment. Zullen ze elkaar ooit vinden?

Regels:
#Minstens vier regels per post.
#Ze vinden elkaar niet meteen
#Geen mary Sue's of Gary Stu's (Bij One Direction is dat bijna onmogelijk, maar toch )
#Geen ruzie OOC
#16+ mag, maar hou het een beetje netjes
#OOC in het praattopic
#Drie keer regel overtreden is eruit, dus denk eraan.


De rollen:

One Direction: VOL!!!
Niall Horan: XxPeetaxX
Zayn Malik: Luminoase
Harry Styles: Melieke
Louis Tomlinson: Hersheys
Liam Payne: Depay

De crushes: VOL!!!
Crush Niall: Megan Barnes || Erestor
Crush Zayn: Emily Coco Golden || Romarin
Crush Harry: Jade Skyler Thompson || HurtedHeart
Crush Louis: Macy Sarah Cooper || Amy66
Crush Liam: Allison Chambres || AppleBottom

Start:
Het is zaterdagavond, midzomer. One Direction gaat vandaag een concert geven in LA, waar de meiden wonen. Het is avond, en eer kwartiertje voor het concert. De meiden maken zicht klaar en gaan bijna erheen.

Rollentopic
Praattopic

[ bericht aangepast op 8 mei 2013 - 21:20 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Jade Skyler Thompson
'Wat? Zo vroeg al?' vraagt Macy. Ik grinnik. 'Niet wat zo vreg al voor de duidelijkheid is het al bijna 1 uur in de middag. We hadden misschien gisteravond niet zo lang op moeten blijven.' Zeg ik grinnikend. Lily zit bij Macy en Brody blijft bij mij staan. Luid blaffend. Ik grinnik. 'Ik maak wel het ontbijt het interview begint zo.' Zeg ik vriendelijk. Ik loop naar mijn keuken en pak de koekenpan die ik vasthad en zet hem op het vuur. Ik doe er boter in en begin met het bakken van pannekoeken ik open de vriezer en haal er rasberry's uit die kunnen ontdooien. Ik maak ze dik en klein en bak ze voor de meiden. Ik leg al alvast 5 borden klaar. Eenmaal liggen er op ieder bord 4 kleine pannekoeken op iedere pannekoek een laag poedersuiker, maar op elkaar gestapeld. Dan leg ik op ieder bord 4 frambozen op iedere Pannekoeken. 'Ontbijt is klaar!!' Roep ik naar de meiden.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Megan Barnes
Ik schrik wakker door twee pannen die tegen elkaar worden geslagen. De stem die volgt maakt me duidelijk dat het Jade was die ons op deze manier wakker moest maken. 'Rise and shine every potato!' roept ze. Ik draai me nogmaals om, weg van Jade. Op ochtenden kan ik al erg chagrijnig zijn, maar als ik op deze manier wordt wakker gemaakt is het nog een tikkeltje erger. 'We moeten opschieten het interview begint bijna. Als je toekomstige man wilt zien op tv moeten we nu het interview kijken,' schreeuwt ze verder. Mijn humeur wordt er niet beter op als Jade ook nog eens de deken van me aftrekt. De kou die volgt zorgt voor kippenvel over mijn hele lijf. Het zorgt er in ieder geval wel voor dat ik mijn ogen open, anders zou ik de deken niet terug kunnen vinden. 'Als je me had laten slapen was ik al met Niall getrouwd,' mompel ik slaperig. Met de deken om me heen geslagen slof ik richting de woonkamer, waar al netjes vijf borden klaarstaan. Ik zet de tv alvast aan op de juiste zender. Zodra One Direction komt, missen we niets. Bij de eettafel lukt het niet gelijk om te gaan zitten door de dikke deken die me nog altijd warm houd. De stoel valt om en zelf was ik ook een keer op de grond beland. Uiteindelijk weet ik goed te zitten en kijk hoe Jade de pannekoeken op mijn bord legt. 'Ontbijt is klaar!' roept ze naar de rest die nog in de slaapkamer zijn. 'Ik denk dat ik hier vaker blijf slapen, alleen al voor het ontbijt.' In dat opzicht lijk ik wel op Niall. Ook ik kan de hele dag door eten.

[ bericht aangepast op 12 mei 2013 - 19:59 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Emily Coco Golden

Vermoeid trek ik mijn ogen open. 'Rise and Shine every potato! We moeten opschieten het interview begint bijna.' klinkt de bekende stem van Jade. Ik zucht en probeer verder te slapen. Ik maak een zacht, kreunend geluid als ze begint te springen op onze bedden ookal blijf ik liggen. 'Als je toekomstige man wilt zien op tv moeten we nu het knterview kijken.' gaat ze verder. Pas als ze de dekens eraf trekt ga ik rechtop zitten. Met mijn handen wrijf ik even in mijn ogen om het slaap eruit te krijgen. Moest het nou echt zo vroeg? Vanuit een ooghoek kijk ik naar de klok die in Jade's kamer staat. Al één uur, hebben we zo lang geslapen? Nou, lang was het ook weer niet aangezien we nogal laat gingen slapen. Ik kijk rond wie er al weg zijn. Alleen Ali en ik zijn er nog. Ik haal het elastiekje uit mijn vlecht enga even met mijn handen erdoor. Dan maak ik een simpele paardenstaart, zucht en sta op. Op een slakken tempo loop ik naar de keuken. Op de helft van mijn weg naar de keuken, hoor ik Jade ook nog roepen dat het eten klaar is. Dat kwam mooi uit, want ik had best wel honger. Sinds gistermiddag had ik één cracker en een stukje kawugom op, maar meer niet. Als ik binnenkom zeg ik vrolijk: 'Hoi.' en ga zitten.

---

Do what people say you can't.

Liam Payne
Het concert was voor mij veel te snel afgelopen. Ze was weg, het meisje van mijn dromen was weg.. Het had lang geduurd voordat ik besefte dat ik een belangrijke kans had laten schieten. Ik schud mijn hoofd en haal mijn hand door mijn haar. De styliste zucht en begint snel weer mijn haren goed te doen. Geïrriteerd sla ik haar hand weg. Ik wilde alleen zijn nu, gewoon alleen zijn en terug denken aan het concert gister. Het gezicht van het meisje bleef in mijn hoofd hangen, de hele tijd zag ik haar voor me met haar lange bruine haren en haar vrolijke glimlach. En nu moest ik hier doen alsof er niks gebeurt was, alsof ik haar nooit gezien had. Ze moest het toch wel hebben gemerkt.. Misschien zou ik ooit nog iets van haar horen, misschien zou het filmpje ooit op twitter verschijnen en zou ik zo uitvinden wie ze was. Ik wist het niet maar ik moest weten wie ze was. De styliste duwt me van de make-up stoel af en trekt mijn kleren nogmaals recht. 'Jaja, het zit allemaal wel goed hoor.' zeg ik gefrustreerd. 'Succes met het interview.' zei ze nog, maar ik hoorde het al bijna niet meer, ik ging uitvinden wie het meisje was, nu meteen.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Alison Chambres

"Rise and shine every potato!" Met een hoop gekreun en getrek aan mijn deken draai ik me terug om. "We moeten opschieten het interview begint bijna. Als je toekomstige man wilt zien op tv moeten we nu het interview kijken." Voorzichtig open ik mijn ogen en draai me terug naar de anderen, iedereen was al opgestaan blijkbaar, want de kamer was zowat leeg. "Ontbijt is klaar!" Hoor ik van de keuken komen. Zuchtend probeer ik mezelf op te trekken aan iets wat lijkt op een tafelkleed, al is het nu een kastkleed, kastkleed? Bestaat dat woord eigenlijk wel? Wanner ik het eindelijk vast heb en mezelf probeer recht te trekken, trek ik het kleedje van de kast af, samen met een fotolijstje, een gsm en sleutels, ik laat een gil uit en vang het lijstje en de gsm op. Gelukkig. "Alles is oké, er is niks aan de hand, ik ben nog heel!" Voorzichtig zet ik het terug en wrijf door mijn ogen, hoe lang heb ik geslapen? Ik kijk naar de klok die aan de muur hangt en zucht, nog maar vijf na één, dat is ongeveer zeven uur denk ik, ja ongeveer. Ik grijp naar mijn tas en haal daar een elastiekje uit, mijn haar doe ik in een losse knot en dan slof ik op mijn sokken de keuken in. "Ik hoorde dat mijn kanjer op tv komt." Ik zet me op het aanrecht en kijk naar de anderen.

---

The artist is the kid that survived.

Jade Skyler Thompson
Ik Zie dat de meiden zitten en zet de borden met voor ieder 4 pannekoeken met daarop vier frambozen voor iedereens neus neer. Aly zat nu al dus ik ga snel even kijken wat ze liet vallen aangezien ik net een gilletje hoorde waar ik stiekem om moest lachen. Ik kijk in mijn kamer. Mijn min of meer kastkleed iets wat was gemaakt door mijn moeder en het fotolijstje. De foto erin waren een man een vrouw en twee meisjes. Het waren mijn ouders. Ik was 14 en mijn oudere zus 17. Alweer bijna 5 jaar geleden, maar het was mijn favoriete foto. Aly had het niet goed terug gelegt en ik leg het terug zoals het altijd staat. De gsm lag er ook, maar dat maakte me niet veel uit. Ik loop terug de eetkamer in en zet de tv op de juiste zender waar ze nu al bezig zijn. Al one direction is er nog niet die zijn nog bezig met het klaarmaken. Ik pak zelf ook mijn bord en ga bij de meiden zitten. 'Ik denk dat ik hier vaker blijf slapen, alleen al voor het ontbijt.' Zegt Megan en ik grinnik kort. 'Dankje al eet jij alles.' Grinnik ik. Ik eet ook super veel, maar ik heb voorkeur aan zoetigheden, maar wie niet al kon je niet lekker eten ook lekker maken. Als je bijvoorbeeld niet van witlof houd kan je hem ook omhullen met ham en kaas. En bij spuiten. Bah kan je ze koken met spek zodat ze de zoutere smaak hebben. Ik hield van koken. Nou het was iets wat ik moest doen vroeger voor mijn oom en tante en nu voor Zoella, maar ik vind het niet erg aangezien ik hou van koken.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Louis Tomlinson.
Jammer genoeg had ik aan het einde van het concert geen glimp meer van het meisje kunnen opvangen, ze was dus voor goed weg, helaas. Ach, gewoon een beetje pech in de liefde heette dat, al geloofde ik nog steeds niet echt dat het kon, naar mijn doen bestond liefde op het eerste gezicht gewoon niet, maar als ik al dit zo naging dan ging ik daar toch steeds beter over na denken. Het meisje spookte steeds in mijn hoofd rond en ik was benieuwd wat haar naam was, vast een perfecte naam die helemaal bij haar stond. Ik slaakte een zachte zucht en wreef kort in mijn ogen, in het interview van zometeen had ik al helemaal geen zin meer.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Alison Chambres

Met een zucht keek ik om me heen, de meisjes waren allemaal aan het eten, Jade was dan ook een geweldige kok, zelf vond ik dat ze er haar werk van moest maken, al zal ze dat zelf niet willen doen waarschijnlijk. "Ik denk dat ik hier vaker blijf slapen, alleen al voor het ontbijt." Hoor ik Megan dan zeggen, eventjes gniffel ik, ze heeft best gelijk. "Dank je al eet jij alles." Zegt Jade dan, weer gniffel ik, dat is dan ook weer waar, ik speel een beetje met het eten op mijn bord en haal mijn Blackberry boven, ik open mijn filmpjes en druk op het eerste filmpje, ik kan nog steeds niet geloven dat Liam Fucking Payne me een luchtzoen heeft gegeven, en ik had het op camera! Met een glimlach sluit ik mijn galerij, ik had het filmpje gisteren nacht al keer na keer gekeken. "Weet je ik zou graag willen beginnen met dansen." Zeg ik dan. "Ik bedoel gewoon, zoals ik die films, Step Up? Dat is echt geweldig." Ik haal een hand door mijn haar en open twitter. 'So, Liam fucking perfect Payne, blew me a kiss.' tweet ik de wereld in, ik had al een hoog aantal volgers, maar echt bekend was ik nog niet, zachtjes giechelde ik in mezelf, ik moest toch niet bekend zijn?

---

The artist is the kid that survived.

Niall Horan

Ik ben nog steeds de enige in de kamer, en kan alleen nog maar aan dat meisje maken. Hoe moet ik haar vinden? Als ik een oproep doe gaan er heel veel meiden zeggen dat ze haar zijn. Dat wil ik niet. Ik weet haar naam nier. Ik heb alleen haar foto. Natuurlijk! Haar foto! Ik begin meteen plannen te bedenken. velen schieten er door mijn hoofd. Plannen om die foto op tv te zetten. Ik ren naar de technische afdeling, die al druk bezig zijn. Ik loop naar een jongen die altijd naast het podium staat. 'Heey...' Ik werp snel een blik op zijn naamkaartje 'Ted.' Ik pak mijn mobiel met de foto erbij. 'Wil je ervoor zorgen dat deze foto op het scherm daar komen als ik je dit teken geef?' Ik doe een beweging met mijn hand. Hij knikt. 'Kan je de foto naar me toe sturen?' Vraagt hij. Ik doe het en hij steekt zijn duimen op. 'Komt goed meneer Horan!' Zegt hij nog voor hij wegrent naar een man die allemaal dingen met het scherm zit te regelen. Daarna loop ik naar de kamer terug. 'JONGENS! MAAK JE KLAAR, WE GAAN BIJNA BEGINNEN!" Roep ik naar de jongens.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Liam Payne
Ik had nog een tijdje voor het interview en opende Twitter even. Duizenden berichtjes lieten het geheugen van mijn telefoon duizelen en honderden berichtjes gingen over het concert van gister. Alle berichtjes keek ik na, bij elke mention keek ik naar het profiel waar het vandaan kwam maar geen één profiel was van het meisje dat ik gister gezien had. Het frustreerde me, vooral omdat ik niks wist. Ik wist alleen hoe ze eruit zag, ik had geen idee hoe ze heette, waar ze woonde, hoe oud ze was. Ik had geen idee, van niks. Ik was vastbesloten om het uit te vinden, alleen wist ik nog niet hoe. Misschien zou ze het filmpje ooit op Youtube zetten en zou ik het herkennen, misschien zou ze me toch ooit een mention sturen. Ik schudde gefrustreerd mijn hoofd. Waar was ik mee bezig, hoe kon ik ooit verwachten dat ik erachter zou komen wie ze was. Ik stond op en liep richting de studio. Onderweg kwam ik Niall tegen, die nog meer gestrest leek dan mij. 'Jongens! Maak je klaar, we gaan bijna beginnen!' riep hij door de gangen van het gebouw en ik vervolgde mijn weg naar het podium.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Macy Sarah Cooper

Inmiddels zitten we dus met zijn vijven aan tafel. 'Ik denk dat ik hier vaker blijf slapen, alleen al voor het ontbijt,' zegt Megan waardoor ik even gniffel. . "Dank je al eet jij alles,' antwoordt Jade. Megan heeft wel gelijk. Jade ís een geweldige kok. Ik werk dan wel in een restaurant als serveerster, maar koken kan ik niet. 'Weet je, ik zou willen beginnen met dansen. Ik bedoel gewoon zoals in die films, Step Up? Dat is echt geweldig,' zegt Ali waarna ze haar mobiel pakt.
'Hey mensies, ik moet vanavond wel werken dus rond vijf uur moet ik bij het restaurant zijn. En hoe laat begon dat interview ook al weer?' zeg ik.De meiden weten volgens mij alle vier dat ik werk in het Spaanse restaurant Poca Estrella. Ik heb echt geen zin om te werken vanavond. Het wordt vast heel gezellig bij Jade en dan moet ik 's avonds nog werken.

---

It just takes one negative comment to kill a dream

Alison Chambres

"Hey mensies, ik moet vanavond wel werken dus rond vijf uur moet ik bij het restaurant zijn. En hoe laat begon dat interview ook al weer?" Eventjes kijk ik op naar Macy en geef haar een glimlach. "Ik heb eerlijk gezegd geen idee wanneer het begint," Geef ik dan toe en ik steek mijn mobiel weg. "Maar, ik weet wel dat jij voor mij iets lekkers mag meebrengen." Zeg ik dan met een nog grotere smile. Macy werkte in een Spaans restaurant, ik was er een keertje met mijn vader gaan eten, het was best lekker, dan bedenk ik me, straks word ik dik, misschien moet ik het toch maar niet doen, ik zucht. "Of weet je laat maar, ik moet toch niks hebben."

---

The artist is the kid that survived.

Jade Skyler Thompson
Ik kijk naar de meiden. 'Hey mensies, ik moet vanavond wel werken dus rond vijf uur moet ik bij het restaurant zijn. En hoe laat begon dat interview ook al weer?' Vraagt ze. Ik kijk naar het scherm. Het was nu kwart over een. Nog een par minuten. Ze hebben het over alles en nog wat over de trends en over beroemd heden ect ik kijk terug naar Macy. 'Ze kunnen nu ieder moment aangekondigd worden en ik moet straks ook werken. Over een anderhalf uur ofzoiets.' Zeg ik. Ik werkte bij de Starbucks. Ik hield van de starbucks. Het was vlakbij de studio's niet dat ze langs zouden komen, maar het was wel leuk. Misschien Zou ik een glimp van ze zien al zou ik weer niet gillen vor hun gezicht speeksel spetters in hun gezicht nee dankje. Als ik ze zou zien zou ik vriendelijk een handtekening vragen voor de meiden en mijzelf niet dat het mogelijk was....

[ bericht aangepast op 14 mei 2013 - 18:15 ]

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Harry Styles.
De styliste legde de laatste hand aan mijn haren en tevreden keek ze in de spiegel. Ik stond op, mompelde een zachte 'bedankt' en liep dan de kamer uit, op weg naar de andere jongens. Ik had echt helemaal geen zin in dit interview. Sinds het concert gisteren kon ik niets anders doen dan aan dat ene meisje denken. Ze spookte de hele tijd door mijn hoofd, ook al wilde ik dat niet. Ik vroeg me af of zij ook nog aan mij dacht. Zij had die video van mij, maar ik had niks van haar. Ik wist hoe ze eruit zag, maar daar hield het ook bij op. Zuchtend liep ik de kamer van het interview binnen. Ik plofte naast Niall in de grote zetel. Ik wist niet wat ik straks zou antwoorden, moest er een vraag in die richting komen. Ik besloot te ontkennen, anders kreeg ik er weer een hoop nieuwe vragen naar mijn hoofd gesmeten.

---

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

[Het spijt me, mijn vriendin heeft het uitgemaakt dus ik zit nogal in 'n dip]

Zayn Javadd Malik

Het blonde meisje. Ik kreeg haar maar niet uit mijn hoofd. Prachtige ogen, lange haren. Al dromend over haar zat ik in de stoel en had ik niet door dat de stylist al klaar was. 'Zayn? Zayn!' hoorde ik hem. 'Hé, wat?' vroeg ik afwezig. Gefronst keek ik hem aan. 'Je bent klaar, het interview begint' grinnikte hij. 'Oh' mompelde ik. Na de zin nogmaals in mijn hoofd te herhalen, sperden mijn ogen wijd open. 'Oh!' zei ik ongerust. Als een debiel rende ik de ruimte van het interview binnen en liet ik me op de rand van de zetel zakken. Wat mompelend over dat ze me hadden moeten waarschuwen schudde ik mijn hoofd even voor enkel een paar seconden en kneep mijn ogen tot spleetjes. 'Ligt het nou aan mij of zijn we onszelf niet, de laatste tijd?' besloot ik op een fluistertoon aan de anderen te vragen. Het kwam door dat ene meisje, daar was ik honderd procent zeker van.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."