• Ik heb dus 2 'prologen' gemaakt, en ze zijn beiden verschillend.. dat ik niet eens weet welke ik moet nemen. (no_chears)

    Version 1:

    Een grote glimlach sierde mijn gezicht, en ik staarde naar het knappe verschijnsel dat naast me lag. Ik zuchtte zachtjes en sloeg de warme dekens van mijn lichaam af. Terwijl ik richting het balkon liep, propte ik mijn haren in een hoge staart en opende de gordijnen om vervolgens de balkondeuren te openen. Lachend schudde ik mijn hoofd, toen ik wat gekreun achter me hoorde. Stel je voor, wat licht en frisse lucht in je slaapkamer..
    Ik vervolgde mijn weg naar de badkamer, en zette de douche aan. Terwijl de damp langzamerhand de badkamer vulde, kleedde ik me uit en wikkelde een witte, zachte handdoek om mijn lichaam heen. Net toen ik hem aan de bovenkant had vastgemaakt, voelde ik twee stevige armen om mijn middel heen. ‘Ook goedemorgen,’ zei ik zachtjes, waarop ik een kus op mijn schouder kreeg. ‘Ja, je maakte me wakker, terwijl ik pas over twee uur in de studio hoef te zijn.’ – ‘Je leven is zo verschrikkelijk zwaar, Justin.’ Hij grinnikte en tilde me ineens op. ‘Wat doe je?!’ riep ik uit. Nog geen paar seconde later, stonden we samen onder de douche. Glimlachend haalde ik zijn haren uit zijn gezicht. ‘Je bent ook zo’n schatje.’ Justin glimlachte. ‘Ik hou van j-‘       – Oké, misschien gaat dit iets te snel, ik zal even bij het begin beginnen.


    Version 2:
    Ik zette mijn zonnebril op en samen met Ashley liep ik de Starbucks uit. De fotografen omsingelden zich om ons, maar we deden alsof ze lucht waren. Ik vond het verschrikkelijk om zo arrogant te zijn, maar het was de enige manier om te overleven in dit vreselijke wereldje.
    ‘Hoe laat denk je dat Justin klaar is?’ vroeg Ashley, terwijl ze een slok van haar thee nam en ze de fotografen compleet negeerde. Ik keek op mijn horloge, en haalde mijn schouders op. ‘Ik hoop snel, want hij had beloofd om met ons mee te gaan winkelen.’ Ashley grinnikte en zette ook haar zonnebril op haar neus. ‘Ryan was altijd degene die wilde winkelen, niet ik.’ – Ryan Good en Ashley hebben een tijdje een relatie gehad, maar doordat Ryan altijd op tour was en Ashley druk bezig was met haar rol in de hitserie Pretty Little Liars, was de relatie stukgelopen. Gelukkig is mij relatie met Ashley hierdoor niet verandert. Eenmaal bij de studio aangekomen, liepen we het gebouw binnen. We begroette de vrouw aan de balie, en liepen door naar de liften. Het gebouw had zo’n 20 verdiepingen, en Justin zat op de 17e etage.
          Samen met Ashley liep ik de studio binnen, waar Justin – samen met Lil Twist, en nog een aantal anderen – zat. Justin hielp hem met zijn album, en daar was ik alles behalve blij mee. Sinds Justin ‘Lil Twist had ‘ontmoet’, gedroeg hij zich heel anders.
    Voordat ikwat kon zeggen, zat ik dat Twist wat in zijn broekzak stopte. Twijfelend omhelsde ik Lil Twist, die overigens gewoon Christopher heet, en de andere twee jongens die in de stoelen zaten. Justin glimlachte en kwam uit het opname gedeelte vandaan. ‘Hi babe.’ Met een glimlach op zijn gezicht, drukte hij een kus op mijn lippen. Pas daarna drong de sterke geur van marihuana mijn neusgaten binnen en schudde ik mijn hoofd. ‘Rustig maar,’ zei hij zachtjes en hij legde zijn hand op mijn onderrug.



    1: ||
    2: |

    [ bericht aangepast op 6 mei 2013 - 18:39 ]


    To infinity and beyond •

    Ik vind beide wel heel goed geschreven. Hmm,, ik zou toch gaan voor de tweede proloog. Bij de eerste heb ik het gevoel dat het weer zo'n standaard liefdesverhaaltje gaat worden. :')


    Take me to wonderland

    De eerste. Absoluut. (:


    Believe in yourself.

    Itami schreef:
    Ik vind beide wel heel goed geschreven. Hmm,, ik zou toch gaan voor de tweede proloog. Bij de eerste heb ik het gevoel dat het weer zo'n standaard liefdesverhaaltje gaat worden. :')


    Geloof me, het wordt alles behalve standaard haha. Maar daarom twijfel ik, want de eerste krijg je inderdaad dat zoetsappige gevoel.


    To infinity and beyond •

    De eerste, die vind ik de mooiste! (:

    Btw kleine opmerking, in je 2e zit een klein typefoutje:
    zat ik dat Twist wat in zijn broekzak stopte.
    Mjah, das ook niet iets wat erg opvalt, mjah.

    Maar toch vind ik die 1e qua proloogheid het mooiste geschreven, vooral ook wegens dat het einde zegt van ''laat ik eens bij het begin beginnen'' zegmaar.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik zou voor de eerste gaan. Het geeft zoals je zelf al zegt inderdaad een beetje een zoetsappig gevoel, maar het trekt mij persoonlijk meer aan dan dat tweede stukje. Ik vind de laatste zin vooral leuk, want dat is typisch iets wat mensen nieuwsgierig maakt naar meer.
    Er zitten trouwens wel in beide wat kleine spel- en typfoutjes. ^^


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    De eerste proloog spreekt mij meer aan (:


    I still think of the guitar bible.

    Ik vond de eerste beter. (:


    Do what people say you can't.

    De eerste is iets mooier.


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    De eerste ja.


    Alleen maar tranen van geluk