[RPG] City Of Dreams || Glee 001 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 10 april 2013 - 15:54 ]

Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die today.

[Ja, dat is een goed idee! Dat ze net naar buiten wilde gaan en hij net naar binnen?]

To love is to destroy.

[Is goed!]

El Diablo.

Hunter Clarington

Ik grinnik zacht als Quinn naar me knikt en kijk weer naar het appartementencomplex. Ik sta op en grijns nog even naar Santana en Quinn voor ik me omdraai en begin te lopen. Wat zou ik eens doen als ik weer thuis zat.. Misschien een jointje roken, no big deal.. Misschien even een pijnstiller innemen.. Dat is wel het slimste denk ik.. Ik zak nog verder in mijn gedachtes en mijn gedachtes schieten naar de Warblers. Met sommige had ik nog vaag contact, maar de meeste hadden het veel te druk met hun studie. Alleen als ik dat al hoor wil ik er niet aan beginnen.. Hetzelfde verhaal bij Sebastian, die heeft ook amper tijd door zijn studie heb ik gehoord. Jammer.. Vond het altijd wel een leuk gezelschap op school.. Ik zit zo in mijn gedachtes verzonken dat ik niet doorheb dat ik tegen iemand bots. Snel steek ik mijn arm uit en vang het meisje op. Ik trek haar weer overeind en grijns lichtjes. 'Britt... Jou heb ik hier niet vaker gezien.' zeg ik met een kleine glimlach..

El Diablo.

Santana Lopez

' I guess so' zei ze schouderophalend 'Het bevalt me wel weer.' glimlachend nam ze ook plaats op het bankje, het deed me even goed om haar weer te zien. Hoewel ik me de afgelopen tijd behoorlijk down had gevoeld, deed dit gesprek me weer even goed.
'Eigenlijk heb ik de oude Quinn wel gemist, want kom op, we waren ooit de mooiste en knapste bitches van de school' zei ik met een knipoog. Het was de waarheid, elke jongen wilde ons en vaak hield ik wel van die aandacht ook al viel ik niet eens op jongens. Ik genoot er van als mensen tegen me op keken, zo hoorde het ook.
'Hè,' Quinn porde in mijn zij, waardoor ik verontwaardig mijn wenkbrauw omhoog liet schieten. 'Is dat niet Hunter?' Ze knikte in de richting van die jongen die al eerder mijn aandacht had getrokken. nu herkende ik hem ook, als die jongen maar niet dacht dat hij met mij kon spotten. Ik vertrouwde hem helemaal niet, en ik mocht hem al helemaal niet. Hij hoefde niets uit te proberen bij mij, want niemand kon tegen Santana Lopez op.
Ik keek hem een beetje wantrouwig na toen hij wegliep, ik zou hem iets aandoen als hij mijn vrienden iets aandeed en Britt in het bijzonder. Hoewel ik haar al zo lang niet meer had gesproken zou ik niemand haar laten kwetsen. Hoewel ik sterk vanbinnen was kon ik het niet aan om Brittany te zien, ik kon het gewoon simpelweg niet..Maar ik mistte haar vreselijk.
'Er zijn hier dus meer bekenden dan ik dacht' zuchtte ze zachtjes, ik kruiste mijn armen over elkaar en staarde naar Hunter en zag hem grijnzen naar ons. Het enige wat ik hem toewierp was een vuile blik, maar ik staarde hem nog na totdat hij verdween in een appartementencomplex, dus daar woonde hij?
'Tell me about it' zuchtte ik terwijl mijn ogen weer naar Quinn gleden. 'New York is zo groot en toch komen we hem tegen, als hij maar niet denkt dat ik me in ga houden tegenover hem' hij hoefde niet tegen me beginnen te praten, hij wist dat ik hem niet mocht.

Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die today.

[Ik reageer morgen weer!]

To love is to destroy.

Quinn Fabray
Terwijl ik Hunter nauw in de gaten hield, bond ik mijn blonde haren in een staart, die in een pijpenkrul mijn nekvel kietelden. Even liet ik mijn blik afglijden naar mijn cheerleader outfit. Santana had gelijk, ik was weer degene die ik vroeger was geweest. De Quinn Fabray die alles aankon, waar niemand een weerwoord tegen moest hebben. Een zachte zucht rolde over mijn lippen toen ik weer opkeek naar Hunter, die zacht grinnikte. Wilde ik wel weer de oude Quinn zijn?
Hunter stond op en grijnsde nog even, een grijns die duidelijk was bedoeld voor mij en Santana, voordat hij zich omdraaide en het park uit begon te lopen. Ik besefte dat mijn houding erg stijfjes was, waardoor ik opnieuw even zuchtte en wat comfortabeler ging zitten.
''Tell me about it,'' deze keer was het Santana die zuchtte terwijl haar ogen weer naar mij gleden. Ook ik had mijn hoofd weer naar haar toe gedraaid. ''New York is zo groot en toch komen we hem tegen, als hij maar niet denkt dat ik me in ga houden tegenover hem.'' Goedkeurend knikte ik. ''Je hebt helemaal gelijk. Het ziet er naar uit dat we nog steeds die bitches zijn van vroeger?'' ik grijnsde en rolde lachend met mijn ogen. Ik had Santana ongelofelijk erg gemist, en nu ik haar eindelijk weer zag leek ik het pas te beseffen.

Brittany Pierce
Langzaam stond ik op van de bank, nog steeds met Santana en Quinn in mijn hoofd. Alles was zo veranderd sinds ze een jaar eerder dan ik van school waren gegaan. Zonder een jas aan te trekken sloot ik de deur van mijn appartement achter me dicht, de zon scheen volop waardoor het warm genoeg was zonder een jas te dragen. Met mijn hoofd gebogen en de oortjes van mijn iPhone in mijn oren liep ik richting de lift, terwijl ik zachtjes meezong met het liedje van mijn idool, Britney Spears. Ik was zo geconcentreerd op mijn nieuwe schoenen en mijn favoriete liedje dat ik niet meer goed uitkeek waar ik eigenlijk wel niet liep, waardoor ik ook niet in de gaten had dat een jongen tegen me opbotste. Of het zijn schuld was, of die van mij wist ik eigenlijk niet zo goed. Een opgeluchte zucht glipte tussen mijn lippen door toen ik besefte dat de jongen me op had gevangen en weer overeind had getrokken.
''Britt... Jou heb ik hier niet vaker gezien.'' Hij glimlachte een kleine glimlach. ''Hunter,'' ik vernauwde mijn ogen een beetje en zette snel een stap achteruit. Hunter was onze ''vijand'' geweest, en had bijna onze plaats voor Sectionals weggekaapt. ''Dat wil ik eigenlijk graag zo houden als je het niet erg vind. Door jou was onze Glee club tijdelijk opgedoekt!'' beledigd krulde ik mijn armen over elkaar.

To love is to destroy.

Hunter Clarington

''Hunter,'' zegt ze en haar ogen vernauwden. Een zachte grinnik verlaat mijn mond. ''Dat wil ik eigenlijk graag zo houden als je het niet erg vind. Door jou was onze Glee club tijdelijk opgedoekt!'' zegt ze terwijl haar armen over elkaar krullen. Ik hou mijn hoofd een tikkeltje schuin. 'Tijdelijk... Jullie zijn toch door gegaan.' zeg ik lachend en schud mijn hoofd even. 'Kom op Britt.. Het is al een paar jaar geleden.. Ik ben veranderd, ik meen het.' zeg ik en kijk haar met een lichte grijns aan. Een grijns die iedereen wel leuk vond. 'Laten we een nieuwe start maken.. Kan ik het goed maken door te zeggen waar Quinn en Santana zich nu bevinden?' vraag ik en kijk haar aan. Ze zou vast wel toegeven... Ik bedoel, New York is groot. Hoe groot is de kans dat ze ze kan vinden?

El Diablo.

Brittany Pierce
Hunter hield zijn hoofd een beetje schuin toen ik mijn armen over elkaar gekruld had en hem met vernauwde ogen in de gaten hield. ''Tijdelijk... Jullie zijn toch door gegaan.'' Zei hij lachend en hij schudde zijn hoofd. ''Als het aan jou gelegen had waren we dat niet, Hunter.'' ik sprak zijn naam uit alsof het afval was. ''Het was dat Sam en Blaine al in de gaten hadden dat er iets mis wat met jullie sullige clubje.'' zei ik nog steeds ietwat boos.
''Kom op Britt.. Het is al een paar jaar geleden.. Ik ben veranderd, ik meen het.'' De grijns die om zijn lippen speelde vertelde me dat hij absoluut aan het liegen was. Toch kon ik er niks aandoen dat zijn grijns hem toch wel erg aantrekkelijk maakte. Snel schudde ik die gedachte weg. ''Ja ja, '' zuchtte ik.
''Laten we een nieuwe start maken.. Kan ik het goed maken door te zeggen waar Quinn en Santana zich nu bevinden?'' vroeg hij, waardoor ik meteen verstarde. Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Kon ik het wel aan om ze weer onder ogen te komen? En dan met name Santana? En wilden ze mij überhaupt wel zien? ''Spioneer jij ons of zo?'' ik fronste mijn voorhoofd, waarna ik mijn wenkbrauwen rees en hem beschuldigend aankeek. Ik wist dat ik een beetje van onderwerp veranderde, maar ik wist niet goed wat ik anders moest antwoorden.

To love is to destroy.

Hunter Clarington

''Als het aan jou gelegen had waren we dat niet, Hunter.'' zegt ze en ik bijt onschuldig op mijn lip. ''Het was dat Sam en Blaine al in de gaten hadden dat er iets mis wat met jullie sullige clubje.'' zei ze en ik hoorde dat ze nog steeds een beetje boos was. ''Ja ja," zuchtte ze na een tijdje en ik grinnik nog eens zachtjes terwijl ik mijn zonnebril van mijn neus haal. Ik haak hem in de hals van mijn shirt en laat mijn blauw-groene ogen door de ruimte glijden. Uiteindelijk eindig ik weer bij Brittany. Ik zag dat ze wat verstarde en ik haal vragend mijn wenkbrauw omhoog. ''Spioneer jij ons of zo?'' zegt ze terwijl ze fronst. Ik schud mijn hoofd en kijk haar aan. 'Ik was gewoon wat aan het chillen en zag ze toen opeens zitten.' zeg ik eerlijk en haal mijn schouders op..

El Diablo.

Brittany Pierce
Hij schudde zijn hoofd terwijl hij onschuldig op zijn lip beet. ''Ik was gewoon wat aan het chillen en zag ze toen opeens zitten.'' Zei hij terwijl hij zijn schouders ophaalde, door de blik in zijn ogen geloofde ik hem, maar tegelijkertijd stokte ook de adem in mijn keel. Betekende dit dat ze hier dichtbij waren? Zouden ze weten waar ik woonde? ''Waar was je aan het chillen dan?'' mompelde ik zacht, een blonde lok achter mijn oor strijkend. Aan de ene kant wilde ik heel graag weten waar ze zich bevonden, en aan de andere kant niet. De verleiding zou dan namelijk erg groot zijn..

To love is to destroy.

Hunter Clarington

Ik keek haar even aan en frons lichtjes. Wou ze ze niet zien ofzo, daar leek het nu wel op. Een beetje raar vond ik het wel, ik bedoel maar. Je hebt je beste vrienden al een jaar niet meer gezien. Dan zou je toch gelijk naar ze toe gaan? ''Waar was je aan het chillen dan?'' mompelde ze opeens zacht en ik schrik op uit mijn gedachten. 'Het park.' zeg ik rustig en bestudeer haar gezicht even. Ze twijfelde, dat zag ik zo. 'Je twijfelt.' concludeer ik vervolgens en ik kijk haar aan. Ik was net als Sebastian, ik had ook altijd alles door.

[Sorry als het kort is. Zit op mobiel want internet op de laptop fuckte weer is...]

El Diablo.

Brittany Pierce
Ik beet twijfelend op mijn lip, mijn gedachten waren op dit moment chaotisch. Oké, meestal waren mijn gedachten dat, heel nieuw was het niet. Maar deze keer gingen mijn gedachten slechts over twee personen, en dan voor het grootste deel Santana. ''Het park,'' antwoordde hij rustig, terwijl hij zijn ogen even over mijn gezicht liet glijden. ''Je twijfelt.'' Concludeerde hij. Ik fronste mijn voorhoofd verbaast, hoe kon hij weten dat ik twijfelde? Was ik dan zo'n open boek?
''Ja,'' ik haalde mijn schouders op. ''Het ligt nogal ingewikkeld.'' Mijn tanden verzonken opnieuw in mijn onderlip, de meeste kenden me als het drukke, naïeve, altijd vrolijke meisje zonder enige problemen. In werkelijkheid was het heel anders, ik kende wel degelijk problemen.

To love is to destroy.

Santana Lopez

Iets vertelde me dat Quinn ook geen goed gevoel had bij Hunter, in dat geval zaten we op dezelfde lijn. We hadden vaak dezelfde gedachten, maar dat was altijd bij goede vriendinnen. Hoewel ik Quinn al een hele tijd niet meer gezien had beschouwde ik haar nog als een goede vriendin.
''Je hebt helemaal gelijk. Het ziet er naar uit dat we nog steeds die bitches zijn van vroeger?'' Quinn grijnsde en rolde lachend met haar ogen, dankzij haar verscheen er ook weer een grijns op mijn gezicht en maakte een beamend geluidje. 'Dat zijn we zeker, Quinnie' Ik wilde niet aan Quinn laten merken dat mijn humeur weer gedaald was. Natuurlijk was ik ongelofelijk blij om Quinn weer te mogen spreken, maar ze deed me eigenlijk ook aan Brittany denken.
Nu was ik wel benieuwd geworden naar Quinn's leven op dit moment, aan haar cheerleaders pakje concludeerde ik dat ze studeerde maar wat zou ze studeren?
'Wat doe jij eigenlijk voor studie?' Belangstellend gleden mijn ogen weer over Quinn en liet ik een klein lachje zien. Een vage herinnering kwam er in me op dat Quinn vertelde wat haar plannen waren op de middelbare school. Maar die plannen zouden vast allang veranderd zijn want dat was meestal zo.

Dream as if you'll live forever. Live as if you'll die today.

Quinn Fabray
Santana maakte een beamend geluidje. ''Dat zijn we zeker, Quinnie.'' Santana, Brittany en ik waren altijd de populairste van onze school, we hoefden maar met onze vingers te knippen of we kregen wat we wilden. Het veranderde toen ik zwanger werd van Puck.. Puck die wel beter bekend stond als de manhoer. Toch had ik gevoelens voor hem gehad, die nog niet helemaal weg waren. Telkens als ik hem weer zag kwamen er wat van die welbekende gevoelens naar boven. Ik wist niet of het normaal was, aangezien hij mijn ex, en de vader van ons kindje Beth was. Ik wist het niet. ''Weet je, soms mis ik het best wel. Hoe ons leven was, vroeger.'' Gaf ik toe, terwijl mijn ogen het park onderzochten. Het was zoals altijd onwijs druk. Sommige mensen waren aan het picknicken, joggen, wandelen of de hond aan het uitlaten.
''Wat doe jij eigenlijk voor studie?'' vroeg Santana, terwijl haar ogen even belangstellend over me gleden en een klein lachje om haar lippen vormde. ''Niet heel erg bijzonder. Ik volg normale lessen, en extra lessen voor modeontwerpster.'' Ik liet een ietwat trotse glimlach zien. ''Zoals je aan mijn outfit ziet ben ik de captain van het cheerleading team.'' Ook op onze oude school was ik de captain geweest, totdat ik het niet meer kon aangezien ik zwanger was. Toen ik Beth eenmaal geboorte had gegeven werd ik opnieuw de captain, totdat het vreselijke auto-ongeluk waardoor ik verlamd raakte. Gelukkig kon ik nu alles weer doen zoals ik gewend was. ''En jij? En heb je trouwens nog iets gehoord van Brittany?'' vroeg ik nieuwsgierig.

To love is to destroy.