[RPG] The Switch Games [Topic 01] - Speeltopics

The 101th anual Hunger Games
24 tributes, 1 arena
Everything changes
Nothing stays the same
Trust nobody
And don't lose yourself in the Games

And may the odd's be ever in your favor

Dit jaar hebben de spelmakers weer iets nieuws bedacht. De 100e Hunger Games zijn geweest en die waren een groot succes. Toch vonden ze het dit keer weer tijd worden voor iets nieuws. Elke dag zal de Arena veranderen. Dag 1 in het voordeel van district 1, dag 2 in het voordeel van district 2...enz. Na 12 dagen zal de Arena kleiner worden en beginnen de dagen weer overnieuw. Elke nacht kan er ook een tribuut van plaats gewisseld worden met een ander. De tribuut uit 4 kan bijvoorbeeld van plaats wisselen met die uit 9.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Dylan Marc Bostell||SunnySpring
-Carmela Lorenza rossini||Lucerna

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Josh Cameron Sky||ZiamStorason
-Bree Amalia Rovers||Amas

District 3 [Technologie] :
-Daniel James Ebens||xMerlex
-Robin Lily DutoI|SunnySpring

District 4 [Visserij] :
-Jonah Rion See||Charitable
-Jody Morgan Roberts||Celebration

District 5 [Medisch onderzoek] :
-|| Bloedbad
-Alexis Jane Howard||JustArchery

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
-|| Bloedbad
-Summer Helena Chamberlain||Charitable

District 7 [Hout] :
-Matthew Elliot Turner ||Nyan
-Iris Quinty Browne||Helium

District 8 [Textiel] :
-|| Bloedbad
-|| Bloedbad

District 9 [Industrie] :
-|| Bloedbad
-Louise Kirla Offkins||Nyan

District 10 [Vee] :
-Brandon Levis||Amas
-Bloedbad

District 11 [Landbouw] :
-Jayden Flynn Jase||ZiamStorason
-Jazzlyn Caitlyn Valentine||Bibble

District 12 [Steenkool] :
-|| Bloedbad
-Scarlett Dakota Gray||amy66

Regels:
~Geen Mary Sue/Gary Stue (ideale personages).
~Minimaal 5 zinnen per post (je wordt natuurlijk niet uit de RPG gezet als je dit niet doet, maar let hier wel even op).
~OOC tussen haakjes, maar het liefst in het nog komende praattopic.
~Geen one-liners.
~Het moet wel realistisch blijven, je personage gooit bijvoorbeeld niet altijd raak.
~Lees de post's van anderen goed door, vooral de Caesarpost's, want daarin staat bijvoorbeeld of het dag of nacht wordt.
~Topics worden alleen aangemaakt door Amas en Celebration

Wij trekken ong. iedere week een lootje, waarop staat wie er doodgaat. Zo hebben wij evenveel kans om dood te gaan als de rest van de tributen. De RPG begint op het moment dat de tributen de Arena ingaan (dus het laatste moment met de stylist en dan de Arena in).


Happy Hungergames,
Xx Amas en Celebration

rollentopic

praattopic

topic 2

De 1e dag(bloedbad:
De arena is gebouwd met allemaal diamanten*blingbling*
Noord-diamantendoolhof
Oost-diamanten bos(ja het is mogelijk)
Zuid- Straten met allemaal creepy diamanten stanbeelden van hunger games dingen(bijv. Spotgaai, de dood van een tribuut, enz...)
West- Rotsen en heuvelachtige landschappen(opnieuw van Diamant )
Midden- Raad eens waar de hoorn van gemaakt is? DIAMANT!

De 2e dag:
De Arena is donker!
noord-Donker doolhof. Muren zijn bijna niet te zien....
Oost-donker bos (mutilanten? )
zuid-De standbeelden zijn donker. (Standbeelden bijv. van oude tributen, vrienden enz...)
west- donkere rotsen en heuvels (duuh )
midden- en je raad het al: Donkere hoorn.

[ bericht aangepast op 1 mei 2013 - 13:57 ]

---

imperfection is beauty

Charitable schreef:
[Ah, Jonah heeft de jongen uit 5 al gedood, zou je dat kunnen veranderen? En bedoel je niet Jonah ipv Summer?]

[Nee ik bedoel summer. Anders zouden er alleen maar beroeps zijn en dat vind ik sneu. IK heb een idee! Wat als
De jongen uit 5 al erg gewond is en summer de genadeslag geeft?)

---

imperfection is beauty

Amas schreef:
(...)

[Nee ik bedoel summer. Anders zouden er alleen maar beroeps zijn en dat vind ik sneu. IK heb een idee! Wat als
De jongen uit 5 al erg gewond is en summer de genadeslag geeft?)

Dat is goed ^^ Ik heb mijn post even aangepast

[ bericht aangepast op 9 april 2013 - 18:17 ]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

District 11 || Jazzlyn Caitlyn Valentine || Hoorn.

Als de gong gaat wil ik naar het bos rennen maar bedenk me, ik ren zo snel als ik kan naar de hoorn en pak een rugzak. Vaag ergens in de achtergrond hoor ik mijn naam en ik kijk op. Stom van me...Ik voel iets schieten langs mijn been en ik gil. Kom op Jazz, ren! Ik ren, soort van, richting het oosten ver het bos in. Rotsen leken me niet slim, ik ben nog al klunzig..Ben niet goed met een doolhof en in een stad wordt je best snel gedood. Ik ren tot dat ik echt ver het bos in ben en zoek dekking achter een rots. Ik onderzoek mijn wond en zie dat hij best diep is. "Shit..."Mompel ik en kijk in de rugtzak. "Fles, wat eten...Een rugzak. Ik overleef het wel de eerste nacht...Als ik maar in een boom kom..."Zeg ik zachtjes en keek naar boven de boomtoppen door.

---

~I didnt hit you....I simply high-fived your face.~

Summer Helena Chamberlain || District 6 || hoorn des overvloeds:

Als de gong gaat, twijfel ik geen moment om weg te rennen. Maar het blijkt moeilijker te zijn dan op van te voren gedacht te hebben. Uiteindelijk doe ik het toch. Maar nee. Ik kan het niet. De jongen uit 5. Ik zie hoe hij ligt te bloeden, ligt te lijden op de grond. Ik kan het niet aanzien, al komt hij niet uit mijn District. Hoe moet het voelen? Ik denk dat ik het niet wil weten, hoe het voelt om bijna dood te gaan, maar het niet te zijn. Pijnlijk, erg pijnlijk. Ik denk dat ik zou willen dood zijn. Uiteindelijk besluit ik naar hem toe te gaan. Ik moet wel zot wezen, maar ik doe het toch. Ik pak een mes uit de hoorn, want de jongen ligt er tenslotte dichtbij, en steek het mes recht in zijn hart.
'Uit medelijden, niet uit wraak', fluister ik tegen hem, terwijl de rest van Panem mij waarschijnlijk ook kan horen, hopelijk, want ik wil niet bekend staan als moordlustig. Op dat moment, hoor ik een wapen op me afsuizen.

[ bericht aangepast op 9 april 2013 - 18:25 ]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Matthew Elliot Turner ||District 7
Ik zie de meesten al naar de diamanten hoorn rennen. Ik spring ,het platform af en ren dan ook op mijn best naar de hoorn,niet dat het echt snel is,want ik kan eigenlijk echt niet rennen. Op de grond kan ik een klein rugzakje meegritsen en ,daarna ren ik in het dodenhol,de hoorn.
Een glimmende boog trekt mijn aandacht en algauw neem ik de koker en boog en span er zo vlug als ik kan al een pijl op,nu moest ik hier weg zien te geraken.
Net als ik weer wil weg rennen ,voel ik iets scherps door de huid van mijn schouder voel snijden. Een pijnelijk geluid verlaat mijn lippen en ik draai me terug om ,om mijn pijl op die persoon te richten.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Brandon Levis II D10
Ik ben zo gefocust dat ik niet eens de gong heb horen luiden. Ik sprint naar.... Het zwaard. Veel keuze had ik niet meer, want aan mijn linkerzijde zag ik een andere tribuut. Van mijn snelheid moet ik het niet hebben. En dat blijkt ook wel want ik voel iets in mijn kuit. Een brandend gevoel verspreid zich in mijn been, en het lopen maakt het alleen nog maar erger. Ik kan alleen niet opgeven nu. Met mijn kiezen op elkaar weet ik het zwaard in handen te krijgen. De tribuut die niet zo lang geleden aan mijn linkerhand stond staat nu recht voor mij. Zo te zien heeft hij geen wapen, maar de rugzak die ik overwoog te nemen. Ik hak in de rugak en raak de rug van de tribuut, die niet veel later op de grond ligt. Ik weet nog een appel van de grond te vissen. Het enige wat ik daarna nog denk is: vlucht. Je hebt niet veel tijd. De beroeps komen je halen.

---

imperfection is beauty

Jayden Flynn Jase

Ik volg Jazzlyn als ze het bos in rent. Na een tijdje stopt ze. "Fles, wat eten...Een rugzak. Ik overleef het wel de eerste nacht...Als ik maar in een boom kom..." Zegt ze. Ik glimlach. "We, komen de eerste nacht wel door. Bondgenoten?" Vraag ik glimlachend. Ik spring de boom uit en mijn oog valt op de wond in haar been. Meteen pak ik haar en mijn rugzak, op zoek naar een verbanddoos. Ik vind niks en pak daarna wat grote bladeren. Er zit wel een kleine waterfles in mijn tas. Ik besluit maar een klein beetje water te gebruiken om Jazzlyns wond school te maken. Ik maak de wond zo voorzichtig mogelijk schoon en bind dan het blad om haar been. Ik weet niet of ik het helemaal goed heb gedaan, maar dit is beter dan niks. Ik weet zeker dat mijn moeder echt boos op me zou worden als ze hier was geweest. Ik kan gewoon neit goed omgaan met wonden enzo. Ik sta op en kijk Jazzlyn vragend aan. "Beter?" Vraag ik.

---

Spoiler alert: you will save yourself

District 11 || Jazzlyn Caitlyn Valentine || Bos

"We, komen de eerste nacht wel door. Bondgenoten?" Hoor ik een stem zeggen en ik schrok een beetje. Ik keek op en zag Jayden. Hij springt uit de boom en kijkt gelijk naar mijn been. Hij kijkt door mijn rugzak maar pakt daarna een paar grote bladeren. Hij maakt mijn wond schoon en bind de bladeren om mijn been. Hij staat op en kijkt me vragend aan. "Beter?" "Helemaal. Bedankt!" Zeg ik en ik kom langzaam overeind en knuffel hem. Ik bedoel hallo, hij hielp me, vroeg of ik zijn bondgenoot wou zijn en we komen uit hetzelfde district...Zo gevaarlijk is hij dus niet! En hij is een schat van een jongen dus tja... "Ja, ik wil graag bondgenoten met je zijn."Zeg ik zachtjes en ik glimlach naar hem.

---

~I didnt hit you....I simply high-fived your face.~

Louise Kirla Offkins||District 9
Van zodra de gong ging ,ren ik meteen door naar het diamanten bos.
Ik was mijn leven nog niet bue om ,me in dat bloedbad te mengen,dus... Ik vroeg me af of we in deze arena ,wel levende eetbare dingen waren ,zoals normale planten of een vogel ofzo.
Na lang genoeg gerent te hebben laat ik me neerzakken tegen een boom en staar ik wat voor me uit.
Volgens mij ben ik wat te egoïstisch geweest. Ik bedoel ,mijn districs genoot ,zit nu wel te vechten daar ,en ik weet niet eens of dat arme kleine joch het gaat halen.
Ik hoopte vanacht niet zijn gezichtje te zien in de sterrenhemel. Een zucht verlaat mijn lippen en ik leun met mijn hoofd tegen de boom aan.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

District 11 || Jayden Flynn Jase

"Helemaal. Bedankt!" Zegt ze. Daarna komt ze overeind en knuffelt ze me. Ik glimlach. Het is een vriendschappelijke knuffel. "Ja, ik wil graag bondgenoten met je zijn." Zegt ze zachtjes. "Als eerste moeten we water vinden. Daarna komt er pas zorgen over het eten." Zeg ik met een lichte grijns. Het is fijn om met iemand van mijn district te zijn. Ik pak mijn aandenken in mijn hand, het teken van district 11 aan een leren koordje. Het is een van de meest waardevolle dingen in mijn leven. Ik denk aan thuis, waar mijn ouders en veel oudere broers zitten te kijken. Mijn zusje van zes mag nog niet kijken. Ik glimlach en denk aan haar. Als ik haar voren val trekt er een enorme scheut pijn mijn linkerarm in. Ik kijk en zie een mes in mijn hand zitten. Ik vraag me af hoe ik dat niet kon zien. met mijn kaken strak op elkaar trek ik het mes eruit. Nog meer kostbaar water gaat verloren. Ik zucht als ik de bladeren om mijn hand zie. Hadden we maar verband.

---

Spoiler alert: you will save yourself

Scarlett Dakota Gray

Ik ren zo snel mogelijk weg van de hoorn, naar het bos. Iedereen die in de weg staat, sla ik met de zweep. Geen idee wie ik allemaal heb geraakt, maar ik ben in het bos. Alhoewel... Het is meer glimmende diamanten dan bos. Ik ren nog een stukje door, totdat ik weet dat ik veilig ben. Ik hijg nog even uit en begin na te denken. Ik heb de zweep en een tas. Het is niet slim om die hier meteen te openen. Ow, en ik heb een bondgenoot nodig. En snel. Ik ben niet supermoe, misschien kan ik op zoek gaan. Ik ben niet een groot doelwit denk ik. Ik heb mijn zweep. Oh ja. Eens kijken wat er in de tas zit. Voorzichtig open ik de tas. Ik zie een slaapzak (niet heel dik maar wel handig), een kort elastisch touw, een lege thermofles en een simpel broodmes. Hmm, geen dolk maar een broodmes. Goed genoeg voor mij. Ik voel me wel schuldig, wie weet hoeveel mensen ik net pijn heb gedaan met mijn zweep. Laat ik op zoek gaan naar een bondgenoot. Ik rits de tas weer dicht en gooi hem over mijn rug. Zoekend loop ik door het glinsterbos, op zoek naar iemand mij geen pijn wilt doen.

---

It just takes one negative comment to kill a dream

Jody Morgan Roberts || District 4 || Hoorn
Zo snel als ik kan begin ik te sprinten. Ik let nergens meer op. Niet op de omgeving, niet op de tributen en probeer vooral niet aan het Capitool te denken. Voor mij bestaat vanaf nu alleen de drietand nog.
Als één van de eersten ben ik bij de Hoorn en snel pak ik mijn drietand. In één beweging draai ik me om. Klaar om de aanval van anderen tegen te houden. Maar die komt niet. De drietand voelt verbazingwekkend goed in mijn handen en ik voel me meteen een stuk beter. Om mij heen zie ik tributen vechten om wapens en ik ben blij dat ik mijn drietand in elk geval veilig heb gesteld.
Even kijk ik verbaasd om mij heen. Wat moet ik nu doen? Ik had verwacht dat er meteen allemaal aanvallen op mij zouden komen, maar de andere tributen hebben het te druk met zichzelf en met elkaar om op mij te letten. Toch wil ik wel vechten en tributen doden. Een goede start maken en laten zien dat er met mij niet te spotten valt. Maar het zou dom zijn om me nu in een al lopend gevecht te storten. Ik moet een slachtoffer kiezen die dit niet verwacht, slim zijn.
Verwoed probeer ik een tactiek te verzinnen, maar tactieken zijn nu eenmaal niet mijn beste punt. En stilstaan zorgt ervoor dat ik alleen nog maar meer in paniek raak.
Plotseling zie ik dat aan de zijkant een meisje probeert weg te vluchten. Volgens mij is het het meisje uit 8 en zonder na te denken sprint ik haar achterna. Ze heeft geen wapens gepakt en is kansloos is mijn handen. In één beweging duw ik de drietand in haar lichaam. Het meisje probeert nog tegen te stribbelen, maar ze is te laat. Na een paar schokken valt ze roerloos op de grond.
De drietand trek ik snel uit haar lichaam en ingewanden vliegen in het rond. Ik word misselijk bij het zien van al dat bloed en draai me snel om. Ik probeer niet te denken aan wat ik net heb gezien en loop snel terug naar de Hoorn.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Jonah Rion See || District 4 || gevecht aan de hoorn:

Links en rechts wacht ik op aanvallers, die maar niet blijken te komen. Ik ben woedend op het kind van 6, omdat ze die jongen van 5 heeft vermoord, en hem niet gewoon heeft laten lijden in zijn pijn, maar haar ga ik niet aanvallen. Daar bereik ik niets mee. Íedereen kan een 12-jarige verslaan, niets om te bewijzen dat ik goed ben dus. Dan zie ik de jongen uit 7 zitten. Ik heb hem gezien tijdens de trainingen. Stil, maar ik geef toe, hij was best wel goed met zijn pijl en boog. Voor iemand uit 7.
In een flits laat ik mijn drietand naar hem toe suizen. Hij raakt het vel in de schouder, wat best wel goed is, op zo'n afstand. Ik snel naar de drietand toe, en sta nu ongeveer oog in oog met hem. De moeite om hem in een greep vast te houden waar hij niet meer uit kan, doe ik niet. Deze moet een eitje zijn, dus neem ik gewoon mijn drietand, en hou hem op een halve meter van hem gericht.
'Laatste woorde?'

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Matthew Elliot Turner ||District 7
Fijn ik sta nu oog in oog met een beroeps.Hij had zijn drietand,die mij daarnet verwond had ,vast en richte hem op mij.
'Laatste woorde?' zegt hij. Zo rap heef ik het niet op,ookal sta ik nu oog en oog met een beroeps ,die goed kan omgaan met dodelijke wapens.
"Ja ,maar ,die zijn niet voor nu."zeg ik en schiet mijn pijl af,die langs zijn arm snijd en zo de verte in vliegt.
de wond in mijn schouder ,brand enorm ,het leek net alsof iemand het gewoon in de fik had gestoken. Als ik niet dood wilde gaan moest ik risico's nemen,of wegrennen en mischien neer gestoken worden of,mijn vuisten gebruien en zo wegrennen.
ik doe zo snel als ik kan ,mijn boog om mijn schouders,ookal doet het zo'n pijn en pak zijn pols vast ,waar hij de drietand vast heeft ,zodat hij die even niet kan gebruiken en hou ijn vuist klaar om hem te meppen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Jonah Rion See || District 4 || aan het vechten:

"Ja ,maar ,die zijn niet voor nu." zegt dat mormel. Ik haat hem nu al. Ik had gedacht dat hij een eitje ging zijn, dat was dus duidelijk een stomme vergissing.
Op dat moment schiet hij een pijl af, die mijn wonde die de jongen uit 5 me heeft gemaakt, nog groter maakt. Het doet pijn, dat moet ik toegeven. In het trainingscentrum in District 4 hebben ze je nooit laten verwonden, dat konden ze zich natuurlijk niet veroorloven. En dat is de reden waarom het me even van mijn stuk brengt, waarschijnlijk, zodat de tribuut uit 7 de tijd heeft mijn hand zo stevig vast te pakken, dat ik met mijn drietand niets meer kan doen, hem zelfs niet in mijn andere hand steken om hem dan te verwonden.
Ik zie hoe hij zijn hand uitsteekt om me te slaan.
'Vergeet het, makker'. zeg ik stil, maar erg gemeend, waarna ik hem met mijn andere hand een mep verkoop.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried