Weet je wat ik jammer vind? - Stories promoten

Laat maar weer.

[ bericht aangepast op 5 april 2013 - 20:26 ]

---

Can you remember who you were, before the world told you who you should be?

BeAlright schreef:
(...)

Nee, ik dwing niemand & ja ik heb nog maar 1 hoofdstuk omdat ik ook wat aanmoedigende reacties enzo wil.. gewoon, dat maakt me zekerder en dan vind ik het fijner om te schrijven. Anders voelt het alsof ik voor de kat ze viool iets zit te doen. Snapje? Het moet wel een doel hebben en dat heeft het nu eventjes niet.

Natuurlijk snap ik dat, maar aan de andere kant moet je mensen wel de tijd geven om je verhaal überhaupt op te merken. Er worden hier iedere dag enorm veel verhalen geplaatst, dus je moet maar net geluk hebben dat iemand het jouwe ziet en denkt, 'hé, laat ik dat gaan lezen'. Ik begrijp dat je graag lezers wilt, echt, maar die komen nou eenmaal niet uit de lucht vallen. Geduld en gewoon door blijven schrijven zijn hierbij heel belangrijk; hoe meer jij schrijft, hoe groter de kans dat mensen je verhalen zullen opmerken en hoe beter je zult leren schrijven, waardoor er ook meer mensen je verhaal zullen wíllen lezen. (:

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Michonne schreef:
Omg, serieus? Je hebt écht pas één hoofdstuk en zit je nu al zo aan te stellen over kudo's? Oké, ik neem het terug, je zeurt echt wel.
Je story wordt niet ineens BAM populair met één hoofdstuk hoor. Ik heb vaak genoeg gehad dat ik pas na 10 hoofdstukken abo's kreeg en alsnog amper kudo's. Geduld, noemen ze dat. Schrijf voor jezelf en dat is het. Als je niet voor jezelf schrijft is het eigenlijk de moeite niet eens waard.

---

I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

Michonne schreef:
Omg, serieus? Je hebt écht pas één hoofdstuk en zit je nu al zo aan te stellen over kudo's? Oké, ik neem het terug, je zeurt echt wel.
Je story wordt niet ineens BAM populair met één hoofdstuk hoor. Ik heb vaak genoeg gehad dat ik pas na 10 hoofdstukken abo's kreeg en alsnog amper kudo's. Geduld, noemen ze dat. Schrijf voor jezelf en dat is het. Als je niet voor jezelf schrijft is het eigenlijk de moeite niet eens waard.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Michonne schreef:
Omg, serieus? Je hebt écht pas één hoofdstuk en zit je nu al zo aan te stellen over kudo's? Oké, ik neem het terug, je zeurt echt wel.
Je story wordt niet ineens BAM populair met één hoofdstuk hoor. Ik heb vaak genoeg gehad dat ik pas na 10 hoofdstukken abo's kreeg en alsnog amper kudo's. Geduld, noemen ze dat. Schrijf voor jezelf en dat is het. Als je niet voor jezelf schrijft is het eigenlijk de moeite niet eens waard.

Van dit soort dingen word ik dus echt kwaad. Ik zeur NIET, ik zeg gewoon dat ik het JAMMER vind en dan is jou conclusie meteen 'Ja, ze zeurt' Sorry hoor, maar als jij dat vind moet je het maar even voor je houden. Ik kan er absoluut niet tegen als mensen zo doen. Ik snap dat je dat denkt, maar dan hoef je me niet meteen naar beneden te halen. Ik begrijp het inmiddels wel, als je 1 hoofdstukje hier schrijft ben je 'niet goed genoeg'. Ik schrijf nou eenmaal graag voor anderen en niet voor de kat z'n viool. Weetje, ik laat het wel weer liggen. Ik ga wel weer verder met mijn boeken.

---

Can you remember who you were, before the world told you who you should be?

Square schreef:
(...)

Natuurlijk snap ik dat, maar aan de andere kant moet je mensen wel de tijd geven om je verhaal überhaupt op te merken. Er worden hier iedere dag enorm veel verhalen geplaatst, dus je moet maar net geluk hebben dat iemand het jouwe ziet en denkt, 'hé, laat ik dat gaan lezen'. Ik begrijp dat je graag lezers wilt, echt, maar die komen nou eenmaal niet uit de lucht vallen. Geduld en gewoon door blijven schrijven zijn hierbij heel belangrijk; hoe meer jij schrijft, hoe groter de kans dat mensen je verhalen zullen opmerken en hoe beter je zult leren schrijven, waardoor er ook meer mensen je verhaal zullen wíllen lezen. (:

Kijk, dit vind ik nou een beter advies. Ik ben blij dat jij niet meteen zegt dat ik zeik om kudo's. Dankjewel voor dit, ik ga gewoon verder schrijven en kijken hoeveel ik na bijv 5 hoofdstukken al heb bereikt.

---

Can you remember who you were, before the world told you who you should be?

BeAlright schreef:
(...)

Van dit soort dingen word ik dus echt kwaad. Ik zeur NIET, ik zeg gewoon dat ik het JAMMER vind en dan is jou conclusie meteen 'Ja, ze zeurt' Sorry hoor, maar als jij dat vind moet je het maar even voor je houden. Ik kan er absoluut niet tegen als mensen zo doen. Ik snap dat je dat denkt, maar dan hoef je me niet meteen naar beneden te halen. Ik begrijp het inmiddels wel, als je 1 hoofdstukje hier schrijft ben je 'niet goed genoeg'. Ik schrijf nou eenmaal graag voor anderen en niet voor de kat z'n viool. Weetje, ik laat het wel weer liggen. Ik ga wel weer verder met mijn boeken.

Kijk, en daar ga je de fout in. Schrijven is iets om jezelf in kwijt te raken. Een voorbeeldje. Die Bieber van jou, die is niet begonnen met 'muziek' maken omdat hij dat voor anderen deed. Nee, hij begon daarmee omdat hij een passie heeft voor muziek en hij het gewoon ontzettend leuk vind om te doen. Als mensen dat kunnen waarderen, is dat alleen maar mooi meegenomen. Vincent van Gogh kreeg pas waardering voor zijn werk toen hij straatarm en eenzaam stierf, maar heeft dat hem ooit tegengehouden om te gaan schilderen?
Ikzelf ben met een vriendin bezig met een verhaal dat niet eens op Quizlet staat. 264 pagina's hebben we inmiddels, en geen mens die het gelezen heeft. Als je echt van schrijven houdt moet het je niet uitmaken of mensen je werk kunnen waarderen maar doe je het omdat het vanuit je hart komt.

---

ars moriendi

Je schrijft voor jezelf en niet voor de kudo's die je zou moeten krijgen. Dat is gewoon grote bullshit. Mijn verhalen zijn vaak ook niet zo populair, maar ik schrijf voor mezelf en ik ben blij dat ik ergens mijn ei kwijt kan. Ik vroeg me ook wel eens af waarom ik geen kudo's kreeg en toen ik een wanhoopsactie een Justin Bieber verhaal schreef dat compleet nergens op sloeg, kreeg ik wel ineens 90 abo's. Terwijl ik niet eens mijn gevoel in het verhaal kwijt kon. Mijn conclusie: Als je hier schrijft wat iedereen wil krijg je vaak verhalen die nergens op slaan. Dus schrijf gewoon wat jij leuk vind, als mensen er wel of geen abo op nemen zou het niet uit moeten maken.

[ bericht aangepast op 6 april 2013 - 13:06 ]

---

26 - 02 - '16

Apocalyptic schreef:
(...)
Kijk, en daar ga je de fout in. Schrijven is iets om jezelf in kwijt te raken. Een voorbeeldje. Die Bieber van jou, die is niet begonnen met 'muziek' maken omdat hij dat voor anderen deed. Nee, hij begon daarmee omdat hij een passie heeft voor muziek en hij het gewoon ontzettend leuk vind om te doen. Als mensen dat kunnen waarderen, is dat alleen maar mooi meegenomen. Vincent van Gogh kreeg pas waardering voor zijn werk toen hij straatarm en eenzaam stierf, maar heeft dat hem ooit tegengehouden om te gaan schilderen?
Ikzelf ben met een vriendin bezig met een verhaal dat niet eens op Quizlet staat. 264 pagina's hebben we inmiddels, en geen mens die het gelezen heeft. Als je echt van schrijven houdt moet het je niet uitmaken of mensen je werk kunnen waarderen maar doe je het omdat het vanuit je hart komt.

Ik begon ook in mijn eentje, tot er mensen waren die het wilde lezen. Ik vond het fijn als mensen mijn werk waardeerde, fijn als mensen een mening gaven over al mijn werk. Ik schrijf natuurlijk ook wel voor mezelf, denk aan mijn gedichtjes over mijn opa en oma. Het is niet dat zij het kunnen lezen vanuit de hemel. Daar heeft nog nooit iemand een mening over gegeven, behalve mensen uit mijn klas die het toevallig lazen. Ik snap best dat je vind dat ik zeur enzo, maar dan hoeft niemand me onderuit te halen. Zo voelt kritiek namelijk, onderuit gehaald worden. Voor MIJ dan he.

---

Can you remember who you were, before the world told you who you should be?

BeAlright schreef:
(...)

Ik begon ook in mijn eentje, tot er mensen waren die het wilde lezen. Ik vond het fijn als mensen mijn werk waardeerde, fijn als mensen een mening gaven over al mijn werk. Ik schrijf natuurlijk ook wel voor mezelf, denk aan mijn gedichtjes over mijn opa en oma. Het is niet dat zij het kunnen lezen vanuit de hemel. Daar heeft nog nooit iemand een mening over gegeven, behalve mensen uit mijn klas die het toevallig lazen. Ik snap best dat je vind dat ik zeur enzo, maar dan hoeft niemand me onderuit te halen. Zo voelt kritiek namelijk, onderuit gehaald worden. Voor MIJ dan he.

Dan moet je daar maar mee gaan leren dealen, want kritiek ga je nog heel veel krijgen in je leven, neem dat maar van me aan. En als je hier al niet tegen een weerwoord kunt, vraag ik me af of het schrijversvak (of kunst in het algemeen) wel iets voor jou is, want daar wordt constant te grond onder je voeten weggeslagen.

---

ars moriendi

Apocalyptic schreef:
(...)
Dan moet je daar maar mee gaan leren dealen, want kritiek ga je nog heel veel krijgen in je leven, neem dat maar van me aan. En als je hier al niet tegen een weerwoord kunt, vraag ik me af of het schrijversvak (of kunst in het algemeen) wel iets voor jou is, want daar wordt constant te grond onder je voeten weggeslagen.

Alsof dat nu nog niet gebeurd. Ik ben alles wat ik lief had, kwijtgeraakt in mijn verleden. De grond onder mijn voeten is allang weg, en dat zal hij blijven ook.

---

Can you remember who you were, before the world told you who you should be?

BeAlright schreef:
(...)

Alsof dat nu nog niet gebeurd. Ik ben alles wat ik lief had, kwijtgeraakt in mijn verleden. De grond onder mijn voeten is allang weg, en dat zal hij blijven ook.

Ehm, ja oké dan. Je bent veertien. Soms helpt wat minder zelfmedelijden en wat meer suck it up.

---

ars moriendi

Apocalyptic schreef:
(...)

Ehm, ja oké dan. Je bent veertien. Soms helpt wat minder zelfmedelijden en wat meer suck it up.

Ik heb absoluut géén zelfmedelijden. Ik word al 8 jaar gepest & ben mijn grootouders kwijt. Soms helpt het om mijn gedichten te lezen, dan weet je ietsje meer over me hé. Ik ben met het feit gaat leven dat elke dag voor mij klote is. I'll be broken every day and i hate my mirror. Ja, dat zal altijd zo blijven. Ik ben 14 ja, maar een 14-jarig meisje met een enorm klote verleden.

---

Can you remember who you were, before the world told you who you should be?

BeAlright schreef:
(...)

Ik heb absoluut géén zelfmedelijden. Ik word al 8 jaar gepest & ben mijn grootouders kwijt. Soms helpt het om mijn gedichten te lezen, dan weet je ietsje meer over me hé. Ik ben met het feit gaat leven dat elke dag voor mij klote is. I'll be broken every day and i hate my mirror. Ja, dat zal altijd zo blijven. Ik ben 14 ja, maar een 14-jarig meisje met een enorm klote verleden.

En het zal vooral klote blijven als je elke keer weer tegen jezelf zegt hoe zielig en klote je leven is. Sorry hoor, maar ik kan hier altijd zo slecht tegen. Ik ben ook gepest en heb een klote puberteit gehad en heb mensen verloren, maar ik ging wel telkens door en ging tenminste niet zitten kniezen over hoe kut mijn leven is want weet je wat? Daar wordt het niet beter van. Het leven is hard en je bent nu in een fase van je leven waarin niet alles meer voor je wordt gesugarcoat door volwassenen en mensen om je heen. Het is doorzetten en doorgaan, want je hebt niemand er mee om te blijven hangen in het verleden behalve jezelf.

---

ars moriendi

BeAlright schreef:
(...)

Ik heb absoluut géén zelfmedelijden. Ik word al 8 jaar gepest & ben mijn grootouders kwijt. Soms helpt het om mijn gedichten te lezen, dan weet je ietsje meer over me hé. Ik ben met het feit gaat leven dat elke dag voor mij klote is. I'll be broken every day and i hate my mirror. Ja, dat zal altijd zo blijven. Ik ben 14 ja, maar een 14-jarig meisje met een enorm klote verleden.

Ga naar een psycholoog en zoek hulp. Ga niet medelijden zoeken hier.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Je username is ironisch trouwens.

---

ars moriendi