Eh, ja, ik weet dat de samenvatting een beetje lang is, haha. Ik kreeg ineens een ingeving voor een nieuwe story; het speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Ik vroeg me af wat jullie er van vonden. c:
Juni, 1944.
Ondanks dat af en toe de zon helder aan de hemel scheen, was het op land een Hel. Dagelijks stierven er tientallen mensen en honderden gezinnen waren ondergedoken om zichzelf en anderen te beschermen. Één van de zwartste perioden uit onze geschiedenis...
In de tijd van de Tweede Wereldoorlog was er uiteraard nood aan geld; eigendommen waren verwoest, huizen waren niet veilig genoeg en er werd veel gestolen. Sommige vrouwen zagen geen andere uitweg dan de prostitutie in te gaan. Natuurlijk was dat niet hun eerste keuze, maar wat als je niks te kiezen hebt? Wat als het een zaak is van leven of dood?
Zo kwam, net als veel andere vrouwen, Gwendolyn in deze situatie terecht. Haar vader was een soldaat en haar moeder was in slechte gezondheid; de medicijnen waren verschrikkelijk duur en moeilijk te krijgen. Gwendolyn, haar moeder en kleine zusje van acht zaten ondergedoken in een kelder van een leegstaand huis; veilig, maar niet veilig genoeg.
Gwendolyn kwam in de prostitutie terecht en had seks met mannen waar ze het liefst weg van zou rennen. Ze huilde zichzelf elke dag in slaap, hopend op een dag waar ze haar moeder en zusje kon helpen en samen met hun te vluchten naar een veiligere plek. Dat was haar enige prioriteit; haar dierbaren redden. De rest deed er niet toe, vond ze. Als ze maar veilig en ongedeert waren.
Gwendolyn verdiende haar geld en leidde haar leventje rustig, maar ongelukkig en vaak in een roes, tot op een dag de Duitse officieren binnen kwamen vallen. Vrouwen werden meegenomen, mannen werden neergeschoten en de zaak werd overhoop gehaald. Gwendolyn school in haar kamer, maar ook zij werd niet veel later vastgegrepen en uit haar kamer gesleurd. Schreeuwend om hulp, huilend van angst en spartelend in protest namen de nazi’s haar mee.
Na een lange, akelige rit in de auto naast twaalf vrouwen eindigden ze bij een fort, die de nazi’s deels gebruikten om munitie op te slaan.
Genadeloos en hardhandig werden de vrouwen uit de auto gehaald. Het meeste van de tijd zaten ze in groepen verspreid in kamers; er was geen mogelijkheid tot ontsnapping. De ramen waren klein en gehinderd door dikke, metalen staven. De deuren waren vergrendeld en waren van dik hout; onmogelijk om doorheen te breken. De vrouwen werden slecht behandeld. Eens in de drie weken droegen ze andere kleding; ze konden zich één keer per week, met geluk twee keer, wassen met ijskoud water; één grote bak was genoeg voor alle vrouwen die mee waren genomen. Ze leefden vaak op de etensresten van de nazi’s. Ze waren meegenomen voor het genot van de duitsers zelf; ze werden mishandeld en misbruikt. Er was geen greintje respect te bekennen en als de vrouwen huilden, lachten de mannen.
Één nazi was echter een uitzondering. Edward. Edward was anders dan de anderen. Hij leek milder en als hij lachte, was er een twinkeling van afgunst tegenover zichzelf waar te nemen. Of was het slechts een verbeelding? Enkele vrouwen kregen last van hallucinaties; werden gek van verdriet of eenzaamheid. Gwendolyn en Edward praatten wel eens; meestal ’s nachts of als de vrouwen de mogelijkheid hadden om buiten de kamer te zijn.
Edward leefde een leven zonder risico’s, maar wat als hij om Gwendolyn gaat geven? Gwendolyn verachtte hem en, in naam van haar familie, doet ze talloze pogingen tot ontsnappen. Maar lukt het haar wel, of zal ze sterven in het kille, koude fort waar ze zich in bevond? Zal zij ook om Edward geven, of zijn zijn woorden bedrog?
Nu mijn vraag; zal ik het doen, of niet? Ik weet namelijk niet zeker of er mensen zijn die geïnteresseerd zijn in dit soort dingen.
Ik moet het overigens nog verder uitwerken; dit zijn enkel de grote lijnen om te kijken of er interesse in is. Ik moet nog dieper in gaan op het plot en ook het einde weet ik nog niet, dat jullie dat even weten. c:
[ bericht aangepast op 22 maart 2013 - 20:43 ]
"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''
