Bang - Stamcafé

Hey allemaal!

Ik zal proberen om het even kort uit te leggen (:
Ik ben 15 jaar en ben eigenlijk verschrikkelijk bang in sommige situaties zoals in het donker. Ik loop dan trillend door het donker met de zaklamp van mijn telefoon. Een jaartje geleden durfde ik niet alleen naar boven als de lichten daar nog niet allemaal aan waren, maar dan ook echt allemaal, in elke kamer. Ook kamers waar ik niet hoefde te zijn. s' Avonds in bed heb ik ongelofelijk veel moeite om in slaap te vallen, bang dat er iets 'komt' om mij weet ik veel wat aan te doen. Ook heb ik soms het idee dat er een man in de hoek van mijn kamer staat. Zonder licht kan ik al helemaal niet slapen.
Als ik een wat engere film (of een lijk of zo in een misdaadserie) heb gezien lig ik trillend in bed daarna, deken helemaal over me heen en dan word ik 's nachts een paar keer wakker. Als mijn vader het licht op de overloop dan heeft uitgegaan flip ik hem helemaal. En als ik s' nachts naar de wc moet duurt het een half uur voordat ik mn bed uitkom omdat ik het echt niet meer kan houden, daarna vlucht ik zo snel mogelijk weer naar mijn kamer...

Als ik s' avonds douche ben ik ook bang hahaha. Een douche zou ontspannend moeten zijn, en in de middag is dat ook zo, maar in de avond moet ik er zo snel mogelijk weer onderuit, anders flip ik hem Ik vind het zo raar...

Ik heb dit eigenlijk al sinds ik jong was, toen heb ik het met veel moeite aan mijn buurmeisje verteld die toen mijn oppas was. Die zei dat ik er op een gegeven moment vanaf zou komen, en dat de beelden in mijn hoofd levendiger waren doordat ik jong was of zo (Ik was toen bang van Cruella van 101 dalmatiërs haha). Inmiddels met mijn 15 jaar vind ik het toch echt wel genoeg. Ik wil s' avonds gewoon normaal kunnen slapen zonder dat er rare beelden door mijn hoofd rondspoken. Ik heb natuurlijk al wel geprobeerd om me er vanaf te zetten, maar het lukt me gewoon niet. Ik heb zelfs geprobeerd om juist meer 'enge' films te kijken, zodat ik er misschien aan zou wennen haha, wat een ramp :p

Heeft iemand tips, ervaring of iets waar ik iets aan heb?

thanks xx

[ bericht aangepast op 10 maart 2013 - 21:56 ]

“A reader lives a thousand lifes before he dies. The man who never reads lives only one.” - George R.R. Martin

Ik heb ook zo iets! als het donker is dan moet ik met mijn rug tegen iets aan staan (of er langs schuifelen) want anders valt iets me van achteren aan... overigens ging ik in de vakinties wel eens om 3 uur slapen en als ik dan in de woonkamer zat... ik ben een paar keer daar in slaap gevallen omdat ik niet durfde oo te staan, al was het licht aan... dit gevoel werdt zo versterkt omdat ik in de woonkamer enorm veel ruiten had en een glazen schuifdeur naar buiten.... dat gaf me het gevoel dat ik beken werdt.... geobseveerd om te kijken waneer ze me het beste konden vermoorden....

overigens moet ik zoiso een keer naar psycholoog aangezien ik wat trekjes heb die lijken op dwangneurose (dit eigenlijk ook wel) en wat dingen die het overduidelijk zijn

Dont say why me, say try me

Vroeger was ik bang voor spiegels, vooral als het donker was in die kamer of als ik net de wc had doorgespoeld.(vaag verhaal, I know) toen ik 13 of 14 ofzo was ben ik naar de badkamer gegaan, heb de wc doorgespoeld en het licht uit gedaan. Ik heb toen recht in de spiegel gekeken en toen ik zag dat er niks was, is mijn angst langzaam over gegaan. Soms heb ik nogwel dat ik het doodeng vind en vermijd ik alle weerspiegelingen.
Als ik 's avonds alleen de hond moet uitlaten of over straat moet fietsen, dat zet keihard muziek op, en desnoods zing ik mee;p
Soms heb ik ook dat ik besef dat ik doodga en ook geen moeite doe om me te beschermen, omdat ik dan denk dat het toch niet helpt. Ik ben nog nooit doodgegaan(cat)

[ bericht aangepast op 11 maart 2013 - 7:24 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Ik heb het ook hoor, en ik zit meestal dan in de keuken, waardoor ik 2 trappen omhoog moet als ik als laatste naar bed moet... Dus wat ik doe is eerst de eerste trap op, daar het licht aan doen als het nog niet aan is, dan terug om beneden het licht uit te doen, dan zo snel mogelijk weer de trap op, dan de deur voor de tweede trap open doen en het licht aan doen voor de trap, dan het licht van de woonkamer uit doen en zo snel mogelijk naar de tweede trap rennen en deur dicht. Dan naar boven, naar mn kamer sprinten, daar het licht aan doen en dan pas het ganglicht uit doen. xd

Ik heb het nu wel minder dan eerst, vooral na enge films. The Grudge en The Ring zijn voor eeuwig bij mij afgeschreven. Paranormal Activity ook. Soms lig ik in bed en bedenk ik me wat ik ga doen als mn deur opeens open gaat en ik zie een moordenaar staan. Ik slaap ook het liefst met mn deur dicht, omdat ik dan direct door zal hebben als iets/iemand binnen komt want ik ben een lichte slaper.

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

Ik heb dat gehad. Ik daht alrijd dat ik rook dat het huis brandde en dan ging ik bacht op nacht huilend slapen un de hoop dat ik niet verbrand was als ik wakker werd.
Ik heb het alleen als ik alleen ben. Dan moet ik een lamp en radio aan hebben beneden maar ik hoor deuren open gaan voetstappen enz

Change is for weirdos ~ Niall Horan

vroeger was ik ook als de dood voor het donker, tot pas geleden eigenlijk nog. Maar wat bij mij hielp was naar alle hoekjes waar een "moordenaar" zou kunnen zitten lopen en op die manier dus zien dat er niemand staat. Daarbij was het bij mij ook zo, als ik 's nachts naar de wc ging of zo dat ik dan heel lang in het donker naast de deur bleef staan omdat ik bang was dat er iemand bij mijn deur stond, maar hoe langer ik dan bleef staan, hoe enger ik het vond. Anders gezegd: probeer jezelf niet banger te maken van mogelijk. (I know, makkelijker gezegd dan gedaan...) voor de rest heb ik niet echt tips voor je maar ik hoop dat je er snel vanaf komt!

L’amor che move il sole e l’altre stelle.

Ik ben ook nog steeds bang in het donker. Ik heb een raam in mijn kamerdeur en laat altijd het licht op de overloop aan, zodat dat mijn kamer wordt verlicht. Als ik 's nachts naar de badkamer moet, heb ik gewoon licht en dan nog weet ik niet hoe snel ik over de gang moet lopen terug naar bed. Als ik een goede, maar dan ook wel een goede, thriller heb gezien, kom ik überhaupt niet in slaap.
Zelfs al douche ik overdag, ik ben nog steeds panisch. Ten eerste ben ik al lichtelijk bang voor water, dus dat helpt ook niet. Maar ik kan met geen mogelijkheid met mijn gezicht naar de muur staan of mijn ogen dicht doen.
Ik vind alleen zijn thuis altijd hemels. Het gaat nog als het donker is. Want dan zit ik op de bank tv te kijken. Maar zodra ik naar boven moet en dus beneden alle lichten moet uitzetten. Tja, dan ren ik ook de trap op.
Al is het bij mij niet zo zeer het donker dat me bang. Maar ik ben bang voor de dingen die ik niet kan zien.

#WWED - What Would Emma Do?

Gosh, ik was alleen thuis, en als reclame was ee een trailer van een horror film. Ik werd zo bang he. Niet normaal.
Een vriendin ging ook eens vertellen over The Exorcist, en mijn broer was toen net een weej weg, dus het was een stuk stiller in huis, nou, daar werd ik niet blij van.
Opzich ben ik niet bang voor moordenaars, als ze je maar snek dood maken, en ze je niet bang maken, en ze je geen pijn doen.
Oke. Nu ben ik weer bang.
Uch.

Ik begrijp je volkomen. Ook met dat douchen enzo. Urlch.

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Gewoon denken dat je ze aankan, en bescherm-tekens op je deur schrijven enzo. Dan voel je je beschermder. Of bedenk hou je hén eerst vermoord.

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

Ik ben ook vijftien en doe pas sindskort zelf het licht op de overloop uit als ik naar bed ga, dus zo vreemd ben je niet.

If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

Ik heb er ook last van..

•*• Lululu •*•

Ik ken dat gevoel en mijn zusje durft ook niet alleen naar boven zonder mij. Maar ik heb me er inmiddels wel over heen gezet. Sowiso had ik er nooit zo extreem veel last van, maar bijvoorbeeld als het onweerde durfte ik nooit mijn bed uit om naar papa en mama toe te rennen. Inmiddels ben ik 13 maar ik denk persoonlijk dat het niets met leeftijd te maken heeft.
Een adviesje: kijk gewoon geen misdaad/horror/thriller daar mee maak je jezelf alleen maar banger terwijl er niks is. Ten tweede zou ik vlak voor het slapen gaan (en doe dit echt elke avond heel concreet!) even het licht uit doen om te wennen steeds iets langer, desnoods met iemand naast je. Als laatste (dit hielp bij mij persoonlijk heel erg goed) geef ik je het advies om een boek naast je bed te leggen, een leuk boek over bijtjes en bloemetjes ofzo en hier een paar bladzijden uit lezen. Als je dan gaat slapen denk je gewoon alleen maar aan het boek, en niks anders.
Heel veel succes en geloof me, dit blijft heus niet je hele leven, het zijn periodes.

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Ik ben ook als de dood voor het donker. Ik slaap altijd met een lichtje aan, gewoon een goedkoop, klein lampje van de Ikea, maar het werkt voor mij. Ik vind het niet meer zo eng om door de gang heen te lopen, maar dat komt waarschijnlijk omdat er nog licht vanuit mijn slaapkamer komt. Ik kan er trouwens ook niet tegen na een doodenge film, haha. Crime-series lukt nog wel, maar horrorfilms zijn echt verschrikkelijk.

Ik drink voor ik ga slapen van die 'slaap lekker' thee van Pickwick. Bij mij werkt het heel goed, ook al kan ik niet altijd meteen in slaap vallen, maar het zorgt er in ieder geval voor dat ik de hele nacht slaap, op één keer naar de wc gaan na (goh, thee werkt ontzettend op je blaas in).

Destroy what destroys you.

ow ik weet nog iets. Als klein kind was ik veel verdrietig en bang zegmaar voor brand en moordenaren enz. En toen gingen we naar zo'n spiritische wijfie.
Ik geloof er overigens neit echt in. En ze gaf me een buisje met spul (volgens mij gewoon water) en ik kreeg tips.

als ik me alleen voelde of vedrdrietig moest ik het buisje vast pakken, ogen dicht en denken aan een grootte zon die de aarde verwarmd
als ik bang was; aan een onzichtbare deken die ik om me heen sloeg zodat ik veilig was

ik heb dit regelmatig gedaan ook zonder buisje en het werkt echt......

Toen ik vorig jaar er echt helemaal doorheen zat heeft het me ook geholpen door aan dingen te denken aan fijne dingen. Misschien helpt het.. sindsdien heb ik minder last van angsten zoals brand... daar heb ik nu nooit meer last van. en als ik echt bang was pak ik gewoon mijn knuffelxD dan voel je je niet alleen en er houd iemand of iets van je het klinkt dom en ik geloofde het ook niet bepaald maar het heeft gewoon gewerkt omdat je de angsten anders ziet... Ik ging vroeger als ik als eerste beneden was in de gang, kast, wc en keuken kijken. onder de tafel en zelfs de bank of er niet iemand zat

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Als er al iets in je kamer zit, komt het je toch wel halen. Met of zonder licht, dus het maakt weinig uit in mijn ogen. Ik ben daarom ook niet bang voor het donker, als iets me wil halen gebeurd het toch wel.

Ik ben eerder bang voor iets wat achter me zit en ik niet kan zien, zeker als ik een horrorfilm heb gekeken, daarom ren ik vaak naar boven :x

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

DarkSavior schreef:
Als er al iets in je kamer zit, komt het je toch wel halen. Met of zonder licht, dus het maakt weinig uit in mijn ogen. Ik ben daarom ook niet bang voor het donker, als iets me wil halen gebeurd het toch wel.

Ik ben eerder bang voor iets wat achter me zit en ik niet kan zien, zeker als ik een horrorfilm heb gekeken, daarom ren ik vaak naar boven :x

Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.