Ken je dat idee dat je een film kijkt en je een vriendje van de hoofdpersoon ziet, dat dat vriendje zooo lief is en dat je zelf ook ooit zon vriendje wilt? Een vriendje dat alle aandacht voor je heeft, die alles voor je wilt doen? Nou, op dit moment heb ik zo’n vriendje, hij iis echt een schat van een jongen, maar ik heb geen idee hoe ik ermee om moet gaan. Ik heb al redelijk problemen met het uiten van emoties, en van pleegzorg hebben we hier in huis doelen moeten stellen. Een van de doelen is dat ik tegen hem ‘ik hou van je’ moet zeggen.
Hoe weet je of je van iemand houd? Ik bedoel, ik zeg het wel eens tegen me oom en tante ofzo, maar ik heb het nog nooit tegen iemand buiten me familie gezegd.
Mijn vriendje heeft het al wel eens tegen me gezegd, maar ik draai er altijd omheen.
Ik weet ook niet hoe ik er mee om moet gaan dat hij zo, zo, lief is. Hij is redelijk klef, ik denk dat hij eigenlijk wel op normaal niveau zit, maar hij is mijn eerste vriendje en ik vind het zelf al best moeilijk om er mee om te gaan. Maar hé, dat ben ik. Ik vind ook alle valentijnsdag dingetjes te klef. Al die hartjes, rozen, roze prulletjes.
Sorry voor dit zeikverhaal, ik moest het even ergens kwijt. Dankje als je alles hebt gelezen.
"Longbottom, if brains were gold, you'd be poorer than Weasley, and that's saying something." - Draco Malfoy
