• We must survive.





    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.



    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek- Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Tarsus - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Tarsus - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Winterwolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    - Melian Dirgel - Afrikaanse Cervetkat - Venangirl


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Winterwolves - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 2

    TOPIC 1

    [ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 7:31 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Aria Maya Knight || Wolf

    Ik staar even naar Alicia die allemaal dingen uitvoert. Uiteindelijk pakt ze mijn haar en begint ze het te vlechten. Ik laat het maar toe en kijk een beetje voor me uit. Dan kijk ik naar links, naar Max. Ik glimlach kleintjes en haal mijn schouders op. 'Ja hoor, nu alleen beetje last van mijn rug, maar verder ben ik het wel een beetje gewend.' Ik zucht en kijk met een klein glimlachje naar Alicia. Ik lach als ze de vlecht af heeft. 'Moet ik er nu eentje bij jouw maken?' Vragend kijk ik haar aan. Ze knikt ja en ik trek haar op mijn schoot. Ik pak haar lange haren vast en begin te vlechten. Geconcentreerd kijk ik naar het vlechtje. Lang geleden dat ik dit had gedaan. Ik pak een elastiekje van mijn pols en maak de vlecht uiteindelijk vast. 'Alsjeblieft,' zeg ik dan en kijk haar aan. Ze lacht en kijkt er vrolijk naar. Ik glimlach even vaagjes en sluit mijn ogen voor een seconde. Dan kijk ik opzij naar Max. 'Jij lekker geslapen,' vraag ik hem zacht. Ik wrijf een beetje de slaap uit mijn ogen en pak mijn rugzak. Ik grinnik als ik een spiegeltje vindt en pak hem er uit. Vlug inspecteer ik mijn gezicht en veeg eeen beetje het uitgelopen mascara eruit. Ik kijk naar Alicia. 'Wil je je vlecht zien,' grinnik ik. Ze knikt en ik houd de spiegel voor haar.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    Ik duwde mijn schouderbladen een stukje naar achteren zodat mijn rug kraakte en rekte me uit. "Een beetje stijf, maar ik heb niet te klagen." Alicia kirde vrolijk toen ze haar vlecht zag en keek toen naar mij, waarna ze 'm trots toonde. Ze was zo blij, want ze was al maanden aan het zagen dat ik haar haar zou vlechten, maar ik had geen idee hoe ik daar aan moest beginnen, dus nu had er Aria om voor kapper te spelen.
    Om eerlijk te zijn zag ze er drie keer zo schattig uit met dat vlechtje, ook Aria stond het leuk, ook al was er maar een kant van haar haar gevlochten. Ik trok Alicia weer op mijn schoot, waardoor ik het opeens een stuk warmer kreeg, en trok haar mee in een omhelzing. Ik voelde hoe ze zich omdraaide in mijn armen en haar armen rond mijn nek deed. "Ik hou van je," fluisterde ze zachtjes in mijn oor. Ik keek even bezorgd naar Aria, want ik was niet hoe ik haar moest gaan vertellen dat we weg moesten en dat zij hier alleen zou achter blijven met Trevegg, als ik me niet vergiste. Ik trok haar zachtjes los. "Ik ook van jouw, liefje."


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Heb ik wat gemist O__O haha ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aria Maya Knight || Wolf

    Ik glimlach even en knik. Vervolgens kijk ik met een lachje naar Max en Alicia. Ze waren schattig samen. Ik haal de muts van mijn haar af en maak de vlecht los om vervolgens een hand door mijn bruine lokken te halen en dan weer mijn muts op te zetten. Ik slik moeilijk en rommel maar weer door mijn rugzak. Ineens vind ik een foto. ik bekijk hem en gelijk voel ik een brok in mijn keel. Mijn beste vrienden van vroeger. Ik bekijk de foto goed. Ik sluit voor een seconde en berg hem dan weer op. Ik had dezelfde muts op, dat was wel weer grappig en ik kon ook met een gelukkig gevoel terugdenken aan die tijd. Het was even een lichtpunt in mijn leven, daarna ging alles weer bergafwaards. Ik zucht diep en kijk maar weer een beetje doelloos om me heen, niet wetend wat ik tegen Max moet zeggen. Ik kijk opzij en zie Max in een knuffel van Alicia en grinnik even. Het was lief ze zo te zien.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Hoezo?]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Max Owens ~ Lynx
    Ik zuchtte zacht toen Aria glimlachte en naar een foto keek. Ze zag er in ieder geval leuk uit met die muts op. Daarna keek ik Alicia serieus aan. "Al, ik ga je iets vertellen," zei ik. "E-Een geheim."
    Ze keek met met grote oogjes aan en lachte breed. "Nog een geheim? Ik hou van geheimen!" Ze klapte vrolijk in haar handjes, alsof dit de beste dag van haar leven was en ik ging deze dag nu net verpesten met mijn fantastische nieuws.
    "Je gaat het niet leuk vinden," fluisterde ik zacht. Haar lach verdween en haar ogen werden nieuwsgierig en groot. Ik had haar aandacht helemaal. "Ik en Aria," ik wierp een blik op Aria, "Wij gaan binnenkort weg. Ik weet niet hoe lang en jij moet hier blijven." Ik kon de teleurgesteldheid in haar ogen zien en ik voelde me ook rot omdat ik dit moest zeggen, maar het kon niet anders. "We gaan gevaarlijke wolven en lynx dingen doen en ik wil niet dat je iets overkomt."
    Ze wreef zachtjes met haar handen in haar oogjes en drukte toen als een grote meid haar lippen op mijn wang en daarna stond ze op om hetzelfde te doen bij Aria. Daarna keek ze ons beiden aan alsof ze onze moeder was. "Braaf zijn, he," zei ze groot. "En doe voorzichtig."
    Ik glimlachte, omdat ze het zo goed op nam. "Voor jou het zelfde, prinses," zei ik lachend. Ze stak speels haar tong uit en ik kon al raden wat ze ging zeggen. "Zal ik zeker doen, Maximus."

    [ bericht aangepast op 18 feb 2013 - 20:33 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    [Dat ze gedumpt gaat worden haha grapje, dacht dat het over Aria ging (: ]

    [ bericht aangepast op 18 feb 2013 - 20:47 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik lach even en kijk dan naar wat Max gaat zeggen. Zwijgend luister ik ernaar en probeer me er buiten te houden. Dit was iets tussen hen. Ik grinnik als ze me als een moeder aankijkt. Ik spring op. 'Kom jij is hier,' lach ik en til haar op in mijn armen. Dan zet ik haar weer terug en kijk haar lachend aan. Ik speel een beetje met haar vlechtjes. 'Maar we komen snel weer terug hoor.' Ik grijns en trek het kleine, lieve meisje in een knuffel. Dat was wat ik hoopte. Dat we snel weer terug waren. Ik laat haar los en ga weer zitten op mijn plek. Als we wegzouden gaan, dan zou ik haar mijn muts wel geven. Ik lach even naar haar en kijk dan opzij naar Max. ik kan wel begrijpen dat hij dit moeilijk vindt. Hij is nog het enige wat ze heeft en andersom natuurlijk ook. Ik ga iets dichter bij hem zitten en kijk hem met een bemoedigde glimlach aan. Dan kijk ik weer naar Alicia die me grijnzend aankijkt. Dan pakt ze haar speelgoed en gaat ze haar eigen gang. Ik kijk opzij naar Max. 'Ik hoop dat het niet zolang duurt,' zucht ik zacht en kijk hem aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Sasquatch schreef:
    Lewis Ellsmor ~ Grizzly
    Yfory trok haar fleecevest dichter over haar handen. Ik keek er een beetje verbouwereerd naar. Ik had haar net wel rond zien kijken, alsof ze constant achterna gezeten werd, alsof ze zich hier niet veilig voelde en ik had het door. Ik wist enkel niet of ik er iets over moest zeggen. Ze kon zo niet verder gaan. Ze kon niet aan ze opdrachten beginnen met een gevoel van onveiligheid. Wie wist wat de opdrachten zouden inhouden en of ze ze wel zou overleven als ze constant met haar gedachten ergens anders zat.
    "Zou de rest al verzameld op de open plek zitten?" vroeg ze. Ze leek er weer niet bij te zijn, waardoor ik stopte met wandelen. Ik wierp een korte blik op Jake, hij mocht zelf zien wat hij deed, doorlopen of blijven wachten op ons. Ik was in ieder geval nog niet van plan verder te gaan tot Yfory me had verteld wat er allemaal aan de hand was.
    Ik plaatste mijn handen zacht op haar schouders, terwijl ik haar doordringend in haar ogen keek. Ik was een kop groter dan haar, dus ik hoopte dat ik ook maar een indruk maakte. "Yf," begon ik zacht. Mijn stem klonk teder en vertrouwelijk. "Vertel ons nu gewoon wat het is. Ik weiger een voet te verzetten tot jij het verteld. Vertrouw me."

    Max Owens ~ Lynx
    Mijn blik verschoof van Aria naar Alicia en terug. Volgens mij zouden die twee goed overeen komen, want beiden hadden blijkbaar de neiging om tegen me samen te spannen. Ik vond het wel schattig hoor, maar enkel als ik kon winnen. Als ik het niet kon halen moest ik er niet van hebben.
    Alicia was ondertussen al naar mij gekomen, wrong zich weer tussen ons twee en trok daarna mijn muts van mijn hoofd af om met mijn haar te spelen. Ik genoot lichtjes van haar aanrakingen, het was net een hoofdmassage. Na een tijdje raakte ze het beu en begon ze met Aria's haar te spelen. De lange flokken die onder haar muts uitkwamen had ze al in haar handen genomen en ze begon het langzaam te vlechten, op een hoop te proppen of gewoon rond te gooien. Ik grinnikte er zachtjes om.
    "Lekker geslapen?" vroeg ik uiteindelijk, helemaal vergetend wat er daarstraks allemaal gebeurd was, het had geen zin om er nog eens over te beginnen. Ik was gewoon teleurgesteld, maar ik had geen zin om het weer te laten merken. Het voelde gewoon niet goed om iemand iemand anders zien te vermoorden toen ik dacht dat die persoon anders was.



    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik beet op mijn lip. Natuurlijk, wat had ik kunnen verwachten? Dat mijn voorzichtigheid - als ik het zo mocht noemen - onopgemerkt zou blijven? Ik probeerde eigenlijk van Lewis weg te kijken, maar zonder succes. Ik voelde tranen opkomen, maar ik had helemaal geen zin om te huilen. Hoe vaak had ik in een steegje gelegen en de tranen laten stromen? Hoe vaak had ik op school opgesloten in het toilet gezeten omdat ik Jaimes niet onder ogen durfde te komen? Ik probeerde rustig te worden, want praten met een brok in mijn keel zou me zeker laten huilen. Ik nam diep adem, om deze vervolgens weer te laten ontsnappen. Ik had geen idee hoe ik me hieriut moest kletsen. Of moest ik dat ook niet? Vertrouwen ging bij mij zo moeizaam. Ik bedoel, vertrouwde ik een keer iemand, sloot hij me op en maakte van me een hoer. Maar bij Lewis was die dreigende sfeer er niet. De sfeer was aangenaam.
    Ik besefte dat ik waarschijnlijk lang had nagedacht.
    'Lewis' begon ik zacht.
    'Ik... Ik ehm, vertrouw je... Tenminste, ik geloof van wel'
    Wauw, goede start Yfory. Echt geweldig. Ik haalde even een paar keer diep adem.
    'Ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten, en ik heb het gevoel dat mijn hoofd ongeveer ontploft van alles dat in me opkomt' vervolgde ik, kalmer dan daarnet.
    Maar dit was niet het enige, en ik wist dat Lewis er naar zou vragen. Mijn gezicht was gewoon een open boek.
    'Het... Speelt allemaal weer op, weet je. En het punt is: Het is nog niet voorbij. Niet sinds meneer de frickin ninja is komen opduiken' zei ik.
    Helaas was de beangstigende tijd rond en in de praktijk nog niet voorbij, aangezien mijn verleden mij letterlijk volgde. Ik wist dat Lewis niet zou willen dat ik hier als een of ander panisch konijn om me heen zou kijken, dus probeerde ik me compleet de concentreren op hem, Jake en mijn ademhaling. Ik had nu wel zin om te huilen, maar de tranen kwamen niet. Ik had geluk dat Lewis en ik vrienden waren geworden, en misschien zelfs meer. Hij was een geweldig persoon, en ik hoopte vurig dat hij, en Jake, het zouden overleven. Anders waren we weer terug bij af.


    I will keep watch.

    Max Owens ~ Lynx
    Aria sprong lachend op naar Alicia. "Kom jij is hier!" Ze tilde het lachende meisje op met haar armen. "Maar we komen snel weer terug hoor."
    Normaal gezien zou ik andere mensen Alicia nooit met een vinger laten aanraken, maar Aria was anders. Ik wist het gewoon, ik voelde het gewoon. Aria draaide zich weer om naar mij, waardoor ik haar glimlachend aankeek. Ze schoof wat dichter, waardoor ik de neiging kreeg mijn arm om haar heen te slaan, maar ik durfde het toch niet zo goed. "Ik hoop dat het niet zolang duurt," zuchtte ze.
    Mijn blik bleef op Alicia hangen. "Hmm," antwoordde ik. "Mij zou het normaal niets uitmaken, maar ik hoop het voor haar..." Ik duwde het deken van me af. De koude leek weer dor mijn kleren heen te trekken om daarna mijn huid te strelen. Ik mocht niet te gewend raken aan warmte, want wie wist hoe moeilijk we het nog zouden krijgen.

    [Sorry, ik heb niet veel inspiratie/]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik knik begrijpelijk en kijk naar Alicia die aan het spelen is. Ik kijk even naar Max. De koud trekt dwars door mijn huid, lijkt het wet. 'Het is koud,' mompel ik. Ik kruip weg in mijn jack. 'Dat is een voordeel aan wolf zijn, ik heb het altijd lekker warm,' grinnik ik en bijt op mijn lip. Ik kijk Max aan. 'Maakt het jouw echt niet uit als je lang bezig bent met die opdrachten,' vraag ik hem zacht. 'Ik bedoel, wil jij niet gewoon liever naar hui, een comfortabel bed, warmte van een huis...' Ik tuur even voor me uti. Ik zat onzin te lullen. Ik had dat niet eens, dat is wat ik wenste, wat ik wilde. 'Laat maar, ik weet niet eens hoe dat is, al hoewel, een comfortabel bed is wel fijn,' grijns ik en kijk Max aan. Ik rek me even uit en heb de neiging het dekentje weer te pakken, maar ik weet me te weerhouden. Straks zou ik nooit meer onder het dekentje vandaan willen komen... onbewust kroop ik nog dichter naar Max, proberend zijn warmte op te vangen en over te nemen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens ~ Lynx
    Ik propte het dekentje in mijn rugzak en keek haar aan. "Het is koud," mompelde ze zacht terwijl ze in haar jack kroop. "Dat is een voordeel aan wolf zijn, ik heb het altijd lekker warm."
    Ik grinnikte zacht. "Je zei net dat het koud was, ik volg je niet meer hoor." Mijn blik bleef nog steeds op Alicia hangen, als haar ook maar iets zou overkomen als ik weg was, trok ik al de haren op de vacht van de verantwoordelijke uit. Een voor een, langzaam en tergend.
    "Maakt het jouw echt niet uit als je lang bezig bent met die opdrachten?" vroeg Aria. "Ik bedoel, wil jij niet gewoon liever naar huis, een comfortabel bed, warmte van een huis..."
    Ik zuchtte. "Het enige wat ik zou missen is een thuis en je kan niet bepaald missen wat je nooit gehad hebt, dus volgens mijn is Alicia het enige wat ik zou missen..." Zelf mama niet, omdat ze toch niet naar ons omkeek, toch hoopte ik dat ze niet dood zou gaan omdat ik weg was.
    "Laat maar, ik weet niet eens hoe dat is, al hoewel, een comfortabel bed is wel fijn," ze ze toen met een grijns op haar gezicht. Ik liet de rugzak voor wat het was en keek haar aan. "Waarom grijns je daar zo bij?" vroeg ik lachend. Het was best eng als ze dat deed. Ze schoof nog wat dichter bij, maar ik verroerde geen vin. Stijfjes bleef ik tegen de boom aanleunen.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Onschuldig kijk ik hem aan. 'Omdat ik ene duivels persoon ben,'zeg ik heel onschuldig. Ik wist echt wel hoe ik vanalles voor elkaar kreeg. Ik lach even zachtjes en por hem in zijn zij. 'Grapje, waarom ik daarbij grijns? Omdat ik klaar ben met al het gejank, daarom.' Ik zwijg en bijt op mijn lip. 'En het idee aan een heerlijk warm bed is nou eenmaal een prettig vooruitzicht.' Met een glimlach kijk ik hem aan en bijt op mijn lip. 'Maar ik zou het niet meer doen,' zucht ik. 'Als jij mij liever ziet huilen om een lekker bed ook goed,' grinnik ik en bijt op mijn lip. Ik speel een beetje met mijn vingers en trek mijn knieën op. Ik zucht en leg mijn hoofd even in mijn nek. Dan ga ik weer recht zitten en zucht eventjes.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Max Owens - Lynx
    'Heel erg duivels,' zei ik lachend terwijl ik met mijn handen haar haar door de war haalde. 'Wat ga je nu doen, hè?' Ik bleef doorgaan met wrijven en kon mijn lach niet inhouden. 'Duiveltje dat je daar bent!'
    Ik stopte en mijn blik werd weer serieus toen ze vroeg of ik haar liever zag huilen dan. 'Nee!' reageerde ik snel. Mijn blik bleef op haar hangen, hoe ze haar hoofd in haar nek legde en daarna weer rechter ging zitten. 'Nee, ik wil je liever zien lachen. Je lacht zo leuk.' Wel dit werd een beetje awkward, want zo bedoelde ik het helemaal niet. Haar grijnsje was gewoon om de kriebels van te krijgen. Ik vroeg me eigenlijk af of ze zelf ook ooit drugs had genomen, want zo zag ze er eigenlijk niet uit.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Aria Maya Angels || Wolf

    Ik grinnik. Dan kijk ik hem quasi verontwaardigd aan. 'Max stop,' zeg i lachend, maar hij blijft doorgaan. Lachend pak ik zij handen vast en kijk hem aan. Ik laat hem los als hij heftig van nee reageerd. Ik trek mijn wenkbrauw op bij zijn volgende compliment. 'Eh dank je,' zeg ik en glimlach even. Ik haal een hand door mijn haar en zet mijn muts weer op. 'Dat is ook de keer dat ik dat hoor,' grinnik ik en bijt op mij onderlip. Hij kijkt me nog steeds aan en ik vraag me af waar hij aandent. 'Waar denk je aan,' vraag ik zacht en kijk even om naar Alicia, die geen interesse in ins toonde en vrolijk aan het spelen was. Zwijgen kijk i weer naar Max, afvragend wat hij dacht. Ik bijt op mijn lip en wacht op antwoord.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne