• We must survive.





    Honderden jaren geleden konden mensen al veranderen in dieren. De leider kon merken of er weer iemand was veranderd en de leider zocht diegene dan op. Als je ervoor koos om met de roedelleider mee te gaan, kon je niet meer terug. Anders werd je gedood door of iemand uit de roedel, de roedelleider, of door de magie die in je voort leeft. Je gaat sowieso dood door de magie als je niet meegaat, je moet alle opdrachten doen om te blijven leven, als je de opdrachten overleeft. Je mocht in die tijd alleen blijven leven, als shape-shifter, als je een paar opdrachten overleefden. De eerste dag dat je in een dier bent verandert word je onderzocht. Je mag geen ziektes hebben, of zwakke botten. Als de roeddeleider denkt dat je de opdrachten overleeft, moet je een eed opzeggen samen met de roeddeleider. Degene waarvan de roeddeleider denkt dat diegene het niet overleeft, met die persoon zegt hij geen eed op. De eerste opdracht is je eerste nacht als dier overleven, je word dan door iemand getest op je snelheid, je tactiek en je sterkte. De tweede opdracht is een tocht van tweehonderd kilometer in een nacht overleven. De derde opdracht is je eerste jacht overleven. Je moet laten zien dat je goed kan jagen. De vierde opdracht is de eerste winter overleven, in de winter is het super koud en er is weinig prooi om op te jagen. Er zijn nog meer opdrachten, maar die worden pas gegeven als je de eerste vier opdrachten hebt overleefd. 's Nachts moet je in dier-vorm zijn, maar overdag mocht je mens zijn. Bij de opdrachten moest je natuurlijk wel in dier-vorm zijn. Als het voorbij is mag je weer als mens door leven, maar de meeste mensen zijn zo gehecht aan elkaar geworden dat ze in diervorm blijven en een roedel vormen. Dat is nu ook zo.



    Alle shape-shifters wonen bij elkaar in een roedel en alle dieren zijn roofdieren. Ze moeten de eerste keer veranderen door een heftige emotie. Denk maar aan Twilight. Maar nu kun je alle emoties gebruiken. In dier-vorm kun je praten, maar de eerste keer dat je verandert kun je dat niet. Je moet de eerste keer dat je wilt praten je best doen, maar als je gewent bent te praten in dier-vorm gaat het praten makkelijker. Je kunt het als je wilt ook iets naar de persoon, tegen wie je iets wil zeggen, denken. Maar dat is moeilijker dan praten. Je kunt je gedachten naar een persoon sturen, of meerdere. Maar je moet wel je best doen, want anders kan iedereen het horen. Je kunt in een dier veranderen met je kleren aan, maar dat is moeilijk. Je kunt dan ook weer terug veranderen met je kleren aan, als je het eenmaal onder de knie hebt is het makkelijk.



    Meisjes 6/6 VOL :

    - Aria Maya Angels - Coockies - Wolf
    - Melony “Mel” Christabella Garcia - Glucio - Zwarte Panter
    - Ruby Mary Evans - Flitwick - Vos
    - Yfory Seren - Vegangirl - Dingo
    - Amy Moon Duinhoven - Hiddenrose - Bunzing
    - Louize Moonsroot - annickemiek- Jachtluipaard


    Jongens: 4/6

    - Jeffrey Tristan Winter - Eluveitie - Jachtluipaard
    - Max Owens - Tarsus - Lynx
    - Lewis Ellsmor - Tarsus - Grizzly beer
    - Jake Dimitri Robusto - Winterwolves - Jaguar
    - Kane Lewis Daniels - MindBreaker - Wolf
    - Melian Dirgel - Afrikaanse Cervetkat - Venangirl


    Roederlleider: Ramon Trevegg Smith - Winterwolves - Leeuw




    Invul-ding-lijst:

    Naam:
    Dieren:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Extra:

    Regels:

    - Er geldt een minimum van 7 regels.
    - 16+ is toegestaan, maar houdt het uiteraard netjes
    - Probeer minstens 1 post per week te schrijven
    - Reservering vervalt na 4 dagen
    - Powerplay is niet toegestaan
    - Geen perfecte personages, die bestaan niet
    - Let op spelling en interpunctie
    - Naamsveranderingen doorgeven
    - Als je even niet kan schrijven moet je dat even melden met de reden waarom je even niet kunt schrijven.
    - Geen ruzie.
    - Ik maak als enigste de topics aan.


    TOPIC 2

    TOPIC 1

    [ bericht aangepast op 13 maart 2013 - 7:31 ]


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    {Dames en heren, we zijn aangekomen bij het 3e topic! WOOHOOO!!!! :D }


    I will keep watch.

    Lewis Ellsmor - Grizzly
    "Ach joh, dat kun je toch wel hebben, Grizzly?" zei Jake spottend.
    Ik schudde even lachend mijn hoofd. Mijn lach werd enkel luider om Yfory's woorden. "Jongens, niet met woorden stoeien."
    "Dat," hikte ik tussen het lachen door, "is het meest foute wat ik tot nu toe heb gehoord." Stoeien was nu niet het woord wat je bij mij moest gebruiken, want ik dacht altijd door. Maar dat deed ik zo'n beetje bij alle woorden, dus zo vreemd was het niet. Ik probeerde mijn hoofd weer een beetje serieus te trekken, maar ik kon het niet helpen.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Louize Moonsroot - Jachtluipaard
    ''Laten we terug gaan naar de open plek.'' Zegt hij. ''O ja, als je je shirt weer aan wil hebben, moet je gewoon weer in een dier veranderen en dan goed concentreren op het terug veranderen naar mens.'' ik knikte. ''dan eeeh... ga ik maar snel even terug veranderen. Ik ben zo terug'' en ik liep gehaast naar de bosjes. Je wist maar nooit, misschien veranderde ik de volgende keer zonder broek. Daar concentreerde ik me op mijn diervorm en belandde onwennig op mijn poten. Mens met kleding, mens met kleding, mens met kleding. En opeens zat ik op handen en knieën in de bosjes. Ik keek omlaag en zag dat ik al mijn kleding aan had. Met een grijns op mijn gezicht sprong ik overeind en liep terug. ''naar de open plek.'' zij ik. De grijns viel van me gezicht toen ik weer aan de vermoorde jongen dacht. ''en die jongen dan?'' vroeg ik.


    welkome to my garden of fantasy

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik rolde geërgerd met mijn ogen. Fijn, heel fijn. Hij dacht dus constant door. Minpunt. Pluspunt, hij redde mijn leven. Ik wreef met mijn hand over mijn voorhoofd.
    'Niet. grappig. Lewis' zei ik overdreven gearticuleerd.
    Door zijn woorden kwamen weer die fucking flashbacks naar boven. En ik was niet vrolijk meer.
    Jake zag er grappig uit, zo uitgeschud. Al zijn haar priemde alle kanten op. Ik glimlachte.
    'Jake, ik zou wat doen aan je haar als ik jou was' zei ik mijn lach binnenhoudend.


    I will keep watch.

    Lewis Ellsmor - Grizzly

    Bij het zien van Yfory's vertrokken gezicht en het horen van haar afkeurende woorden, stopte ik direct met lachen. 'Sorry, Yf.'
    Ze richtte zich lachend tot Jake en mompelde iets over zijn haar, waardoor ik ook in de lach schoot. Hij zag er inderdaad nog al belachelijk uit met zijn haren alle kanten op en al snel stond mijn speels lachje weer op mijn gezicht. Ik wist niet waarom Yfory opeens zo kribbig reageerde. Ze moest er maar mee leren leven dat ik bij alles doordacht. Ik deed het niet expres of zo, het gebeurde gewoon automatisch.

    (Ik vertrek vanavond op weekend dus dan kan ik niet reageren, sorry )


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    { Neeeeeeee :(!!!! Nou ja, veel plezier :) Kzit nu op school btw, daarom een raar stukje d: }

    Yfory Seren ~ Dingo

    'Sorry Yf' zei Lewis.
    Ik glimlachte flauwtjes. Kan ik er wat aan doen dat ik me daaraan stoor? Nope.
    'Nevermind' zei ik snel.
    Lewis moest ook lachen om Jake's haar. Het zag er echt niet uit. Hij leek net punk... Gheghe, jaguarpunk. Lol.
    'Jake, ik zou even je haar fiksen als ik jou was' grinnikte ik.


    I will keep watch.

    [Ik heb nog tot 19 uur en zondagmiddag ben ik alweer terug hoor c; ]

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly
    "Nevermind," bracht Yfory vluchtig uit. "Jake, ik zou even je haar fiksen als ik jou was."
    "Nee!" riep ik hem grinnikend toe. "Je ziet er veel beter uit zo!" Mijn lach weerklonk over de hele open plek, maar ik voelde me al beter dan toen ik hier kwam. Deze plek was veel beter dan wat ik eerst had. Niet enkel qua omgeving, maar ook qua personen die hier waren. Jake en Yfory leken echt. Echte vrienden en ik had me in deze paar uur al meer met ze geamuseerd dan ik in mijn hele leven had gedaan dan andere mensen. Met welke gestoorde opdrachten Ramon ook zou afkomen, ik zou ze doen. Zolang ik maar hier kon blijven en niet terug moest naar mijn oude leven.
    Ik kromp in elkaar door een hevige steek die door mijn borstkas trok. Yfory's akelige kruidenmengsel van brandnetels leek zijn werk te doen, maar ik mocht nog niet te hartstochtelijk heen en weer gaan bewegen, want dat kwam niet ten goede.


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    { Ooooohww!! Wat ga je doen dan? }
    Yfory Seren ~ Dingo

    'Nee!' riep Lewis Jake toe.
    'Je ziet er veel beter uit zo!'
    Zijn lach galmde over de plek. Ik grinnikte. Hij verdiende het gewoon weer om te lachen, vond ik. En zijn lach was aanstekelijk. Totdat ik me iets bedacht: Hij mocht niet enorm gaan bewegen, dat zou pijn doen. Voordat ik wat ervan kon zeggen, vond hij het zelf wel uit. Ik rolde met mijn ogen, maar daarna liep ik gelijk op hem af.
    'Gaat het?' vroeg ik met een bezorgde ondertoon.
    Mijn creatieve mengsel van brandnetels was wel geneeslijk, maar sneller dan twee dagen zou de wond niet helen. Tenminste, dat was mijn diagnose. Ik was dan wel geen dokter, maar ik was aardig op weg.
    'Lew... Even eerlijk: Hoe ben je aan die wond gekomen?' vroeg ik aarzelend.
    Ik wilde het gewoon weten. Ik snapte wel dat het iets met zijn vader te maken had, maar... Ugh. Ik wilde het gewoon weten, that's all.


    I will keep watch.

    [Scoutsweekend]
    Lewis Ellsmor ~ Grizzly
    Yfory liep gelijk op me af, wat ik ergens wel apprecieerde. Het voelde goed om iemand te hebben die bezorgd over je was en om te weten dat je er voor één keer niet alleen voor stond. "Gaat het?" vroeg ze.
    Ik knikte en hield me sterk, maar toch moest ik mijn bovenlijf in alle denkbaren kronkels bewegen om de pijn af te laten nemen. Zachtjes beet ik op mijn tanden, maar het feit dat Yfory hier bij me stond liet de pijn verzachten.
    "Lew... Even eerlijk: hoe ben je aan die wond gekomen?" vroeg ze aarzelend.
    "Yf," gromde ik zachtjes. Niet tegen haar bedoeld maar omdat ik lastig werd van die stekende pijn. "Het is jouw probleem niet, dus laat het gaan."


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    { Leeeeuwwwkkk!!!! Veel plezier!!! }

    Yfory Seren ~ Dingo

    Lewis knikte. Een lange stilte daarna volgde.
    'Yf... Het is jouw probleem niet, dus laat het gaan' zei hij grommend.
    Ik snoof met een klein lachje er aan vast.
    'Lew' begon ik, met een gevaarlijk glimlachje.
    'Mijn probleem was de jouwe ook niet, en toch liet je het niet gaan' zei ik.
    Ik kwam dichterbij.
    'Daar zijn toch goede dingen uitgekomen?' vroeg ik vervolgens.
    Oh-oh. Nou, goede dingen... Jaimes zijn dood was wel schokkend geweest. Ik herstelde me.
    'Luister. Ik ben gewoon nieuwsgierig, that's all' zei ik schouderophalend.


    I will keep watch.

    Lewis Ellsmor - Grizzly
    Yfory snoof, maar glimlachte. "Lew." Haar glimlachje voorspelde nu al niet veel goeds. "Mijn probleem was het jouwe ook niet en toch liet je het niet gaan. Daar zijn toch ook goede dingen uitgekomen?"
    Yfory zette een paar stapjes dichter naar me toe. Ze stond in mijn persoonlijke ruimte en ik begon me ongemakkelijk te voelen. "Luister," vervolgde ze. "Ik ben gewoon nieuwsgierig, that's all."
    Ik schudde zachtjes mijn hoofd. Nieuwsgierig zijn was geen goede eigenschap, ik hield er niet van als mensen zich met mijn zaken begonnen te moeien. "Goed," mompelde ik uiteindelijk. Ik vertelde het enkel om haar te tonen dat ik haar volledig vertrouwde. "Ik kwam thuis van school. Ik kon al voelen dat er een gespannen sfeer hing. Dat mens en mijn vader waren weer eens dronken, maar alsof dat nog niet genoeg was waren ze ook onder invloed van de drugs. Ze... Ik..." Ik zuchtte. "Maakt niet uit, het komt erop neer dat mijn vader zich had laten gaan met een mes."

    [ bericht aangepast op 1 feb 2013 - 17:46 ]


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Yfory Seren ~ Dingo

    Ik slikte. Zijn vader nog wel... Zijn fucking vader! My god, what an asshole! Mijn ademhaling versnelde door de woede die opborrelde. Nee, ik moest de woede kwijt. Ik balde mijn handen tot vuisten en luisterde aandachtig naar de wind, in de hoop dat het me zou kalmeren.
    Ik kwam weer onder controle. Mijn handen ontspanden zich langzaam. Ik wist niet goed wat ik tegen Lewis moest zeggen.
    Ramon had iets verteld om niet meer terug te gaan ofzo, en bij de roedel te blijven wonen. Nou ja, school als uitzondering, mocht ik hopen. Zouden we nog tactieken van kunnen leren.
    'Blijf je mede dankzij dat bij de roedel?' vroeg ik voorzichtig.
    Ik hoopte dat hij wist wat ik er mee bedoelde. Zelf had ik er even aan getwijfeld, maar hier had ik tenminste... Vrienden. Eigenlijk beschouwde ik ze als familie. Ze waren veel beter dan mijn familie, sowieso.
    'Lewis... Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Weet in ieder geval dat ik met je... Meeleef, als ik het goed verwoord' zei ik.
    Ik wist niet of hij medelijden zocht of überhaupt wilde, maar meeleven... Had voor mij een andere betekenis. Het betekende voor mij: Hoe erg de situatie ook is, ik zal je steunen.


    I will keep watch.

    Jake Dimitri Robusto - Jaguar

    Ik luister stilletjes naar het gesprek van Yf en Lewis. Ondertussen maakten ze grappen over mijn haar. Ik grijns. Op een gegeven moment merk ik dat de stemming omslaat.
    'Lewis... Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Weet in ieder geval dat ik met je... Meeleef, als ik het goed verwoord' Zegt Yf. Ik frons.
    'Ik ook.' Zeg ik. En dan krijg ik een glimlach op mijn gezicht.
    'Maar wees alsjeblieft niet in zo'n treurige stemming. Daar word ik ook treurig van, en dat willen jullie toch niet?' Zeg ik in de hoop de stemming te verbeteren.
    'Oh, en Lewis. Moet ik het als een belediging opvatten dat ik er veel beter uitzie met hoe mijn haar nu zit?' Vraag ik grinnikend.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    Lewis Ellsmor ~ Grizzly

    Yfory balde haar vuisten en leek boos te worden. Maar na een tijdje ontspanden haar spieren zich weer en liet ze haar handen weer langs haar lichaam zakken. "Blijf je mede dankzij dat bij de roedel?" vroeg ze opeens.
    Ik keek haar aan. "Als ik niet dood zou gaan zou ik waarschijnlijk al lang terug weg geweest zijn. Jullie zijn heel aardig en ik... mag jullie. Maar er blijft altijd die hoop dat mijn vader haar dumpt en alles weer goed komt. Na dat zou ik ik natuurlijk wel terugkomen."
    "Lewis... Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Weet in ieder geval dat ik met je... Meeleef, als ik het goed verwoord."
    "Ik ook," bemoeide Jake zich er opeens mee. "Maar wees alsjeblieft niet in zo'n treurige stemming. Daar word ik ook treurig van, en dat willen jullie toch niet? Oh, en Lewis. Moet ik het als een belediging opvatten dat ik er veel beter uitzie met hoe mijn haar nu zit?"
    Ik grijnsde. "Nee, zie het maar als een compliment."


    "Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

    Jake Dimitri Robusto - Jaguar

    "Nee, zie het maar als een compliment." Zegt hij grijnzend. Ik grijns terug.
    "Bedankt, maar ik ga toch maar iets aan mijn haar doen." Zeg ik en ik verander terug. Ik kijk naar mijn lichaam en zie de blauwe plekken waar mijn ouders me hebben geslagen. Ik hoop dat het ze niet opvalt. Ik heb geen shirt aan en wel een broek en schoenen. Maar toen ik voor het eerst veranderde had ik ook geen shirt aan. Ik haal mijn hand door mijn haren en kijk naar Yf en Lewis.
    "Beter?" Vraag ik aan ze.


    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki