Rpg ~ A trip around the world '2' - Speeltopics

A trip around the world is een actie die georganiseert werd voor jongeren die thuis ondankbaar zijn voor hun familie,dankzij deze actie kunnen ze inzien dat er veel meer mensen zijn met grotere problemen dan een gebroken nagel of een video game die ze niet mochten hebben. 10 jongeren uit Londen mochten mee en kunnen een stukje Zuid-Amerika,Europa ,Afrika en Oceanië zien.Ze zullen hun luxe moeten missen en hard moeten werken om de trip te mogen meemaken,ookal is het tegen hun zin of niet.
De begelijders kennen de problemen van de jongeren ,maar al te goed en proberen hen te laten inzien dat hun leven toch niet zo slecht.

5 meisjes [5/5] VOL !
-Amarante Fillipine Sympantos Kwijt
-Andrea Maddelyn Laurens Curlies
-Dani Kelly ScarsAgentP
- Marybelle MooreBlueHope
-Sierra Kayla NevarezAria

5 jongens [5/5] VOL !
-Grayson Calvin Meyers
- Nathan Finny HarriesAdores
- Nathaniel Christoper Raphael CampbellBlueHope
- Aiden Samuel WaldHurtedHeart
-Andrew Cole quin98

4 begeleiders [4/4] VOL !
-Maxwell Scotish ~Nyan
- Annabelle (Annabel) Rose MillerMimsi
-Liam Levy MooreMoffat
-Caitlynn Lianne Bushwell xClove

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~ +16 is toegestaan ,maar hou het netjes aub !
~Geen one liners minimun 3 regels .
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan
INFO STORY !

De jongeren hebben de bootreis gedaan en zitten nu dus in Canais een haven stadje.
Op hun campeerplaats zijn de tenten al uitgestalt en zitten ze nu aan het kampvuur.Helaas is al 1 van de jongeren naar huis gegaan.

[ bericht aangepast door een moderator op 31 dec 2012 - 15:59 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[Mijn topics]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Mode?" vraagt hij bedenkelijk waarop ik enthousiast knik. Dat is waarschijnlijk één van de weinige dingen waar ik wel een lichtelijk beetje interesse in weet te tonen, alhoewel er maar weinig werk in te vinden is.
"Ja, dat zie ik je misschien nog wel doen," vervolgt hij zijn woorden waarop ik hem dankbaar aankijk. Dat is er al één die achter mijn keuze staat. Nu nog mijn ouders. Ik friemel wat aan de mouwen van mijn blouse voordat ik deze opstroop en mijn blik strak op de hemel gericht houdt. Ergens wil ik Liam niet aankijken, gewoon omdat ik me ergens een leugenaar vindt en een vreselijk mens om hem zo voor de gek te houden. Of, tja, eigenlijk weet ik zelf het antwoord ook niet op die vraag. Het is zeker dat ik het een leuke jongen vindt, maar het feit dat ik naar huis wil, maakt het zo ontzettend moeilijk om keuzes te maken.
"Sierra," Ik schrik op als ik mijn naam hoor, kijk hem vragend aan en voel zijn vingers in de mijne glijden. Even verbreek ik het oogcontact, om naar het schouwspel te kijken en knijp dan toch lichtjes in zijn hand als antwoord.
"Hmm?" beantwoord ik hem, zonder nog iets verder te zeggen. Ik weet dat er nog woorden aan gaan komen.
"Wat ik daarnet zei... Ik wil het wel een kans geven, denk ik." Ik ben nogal overdonderd door zijn woorden, had nooit gedacht dat mijn plan werkelijk zou gaan werken op een manier zo simpel; gewoon mezelf zijn.
"Echt?" vraag ik dan toch nog redelijk verbaast en schenk hem een oprechte glimlach - eentje die ik nog niet vaak heb laten zien sinds onze eerste ontmoetingen. Een glimlach die geluk uitspreekt.
"Om dit kamp toch nog wat leefbaar te houden, en omdat ik denk dat ik je echt wel leuk vind." Ik grinnik zachtjes om zijn woorden en nestel me iets dichter in zijn armen, puur omdat ik het ook echt koud heb.
"Ik dacht dat je dit kamp juist leuk vond?" vraag ik dan giechelend aan hem en kijk hem kort in zijn ogen aan voordat ik wordt afgeleid door de sterrenhemel boven ons, waar ik een kleine fonkeling naar beneden zie schieten. Het duurt even voordat ik me realiseer dat het een vallende ster is. Nog even wijs ik ernaar.
"Je mag een wens doen," zeg ik dan vrolijk en sluit automatisch mijn ogen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Ik dacht dat je dit kamp juist leuk vond?"
Grinnikend kijk ik haar aan.
"Interessant is nog iets anders dan leuk."
Ik glimlach en voel me helemaal warm worden wanneer ze dichter tegen me aankruipt en kan het niet laten iets breder te glimlachen.
"Je mag een wens doe."
Ik kijk naar de hemel en zie inderdaad een vallende ster. Ik denk even na. Normaal geloof ik niet in geluk, of vallende sterren. Mijn gedachten dwalen af naar Levy en ik sla mijn ogen even neer. Ik zou er alles aan doen om haar terug bij me te hebben, hoewel ik weet dat dat niet gaat. Ik kijk naar het meisje in mijn armen en vervolgens weer naar de hemel. Stiekem hoop ik dat ze me een kans geeft, en dat dit misschien ergens op uitdraait.
"Heb je koud?" vraag ik zacht wanneer ik Sierra in mijn armen voel rillen.
"Ik heb in de tent nog wel een deken liggen, als je wil."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Interessant is nog iets anders dan leuk." Als hij dit nou meteen gezegd had. Hebben we toch nog iets waar we het allebei over eens zijn. Dat er geen flikker aan is aan dit hele kampgebeuren en het echt verspilde moeite is en tijd. Waarschijnlijk is dat laatste mijn woordkeuze en zal hij het niet meteen zo zeggen, maar ik denk dat hij er diep van binnen ook ergens zo op deze manier over denkt dan. Ik zat in ieder geval een stuk liever in Spanje op dit moment, feestjes, eten, veel muziek met vrienden en familie om me heen.
Ik kijk hem glimlachend aan als ik zie dat hij zijn ogen sluit, vraag me af wat hij wenst of waar hij aan denkt op dit moment en hoewel ik zelf niet in de theorie van als je een vallende ster ziet, je een wens mag doen en deze ook werkelijk uitkomt, besluit ik toch zijn voorbeeld te volgen en laat me wat onderuit zakken en wrijf in mijn ogen.
Ik laat de ideeën aan me voorbij vliegen, zie ze voorbij gaan, één voor één. De ene nog dommer dan de andere, maar besluit uiteindelijk voor het meest voor de hand liggende te gaan; Dat ik zo snel mogelijk naar huis kan zonder dat ik Liam zal kwetsen, zonder hem pijn te doen of ook maar voor een schrijntje te bedriegen. Dat zou iets zijn waardoor ik oprecht gelukkig zal worden, blij en vooral tevreden.
"Heb je het koud?" vraagt Liam dan. Ik moet toegeven dat ik het inderdaad koud heb door de frisse lucht die er door de duinen snijdt, maar ik heb absoluut geen zin om op te staan, ben daar veel te lui voor.
"Ik heb in de tent nog wel een deken liggen, als je wil." Koppig schud ik mijn hoofd. Dat is iets wat ik zeker niet wil hebben, terug gaan naar de tent. Ik vind het wel prima zo, hier. Ik heb geen zin in mijn lieftallige kampgenoten, hoe leuk ik net dan ook nog met een paar van de jongens gedanst mag hebben, ik blijf momenteel veel liever hier liggen.
"Het gaat wel," zeg ik dan geruststellend en kijk hem strak in de ogen aan. Het is dat ik goed kan liegen en iedereen me altijd blindelings met dit soort dingen gelooft, anders had mijn plan ook nooit zijn werk gedaan en lag ik hier nu niet.
"Ik heb geen zin om terug te gaan, nu nog niet in ieder geval." Normaal zou ik nu meteen vragen waar hij nog naar gewenst heeft, maar ik weet dan dat ik dezelfde vraag terug kan verwachten dus houd me stil.
"Tenzij je zelf wilt?" vraag ik dan aan hem.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Het gaat wel. Ik heb geen zin om terug te gaan, nu nog niet in ieder geval. Tenzij je zelf wilt?"
Ik schud mijn hoofd.
"Niet meteen, nee," zeg ik glimlachend.
Ik ga rechtop zitten en kijk naar het opkomende water, dat enkele meters van ons verwijderd is.
"Wat heb je gewenst?" vraag ik zacht.
Ik draai me half om en kijk haar vragend aan. Nog steeds vind ik het betoverend hoe het maanlicht haar een sprookjesachtige glans geeft. Haar donkere haren hebben een wit-blauwe schijn en haar ogen lijken te fonkelen als vuurvliegjes.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Niet meteen, nee," Opgelucht kijk ik hem aan en volg zijn voorbeeld als hij rechtop gaat zitten, zijn ogen naar het water gericht. Eigenlijk zou ik er nog best graag een frisse duik in willen nemen, gewoon, in één keer erop af rennen en zonder aarzeling erin duiken - maakt niet uit hoe koud het is. Gewoon omdat het kan en je alles wel één keer in je leven geprobeerd moet hebben, als je er tenminste de kans voor krijgt natuurlijk.
"Wat heb je gewenst?" vraag hij dan, waardoor het opgeluchte gevoel als een blok verdwijnt. Zachtjes bijt ik op mijn lip en met mijn niet al te heldere hoofd van de drank bekijk ik alle opties die stuk voor stuk ongeloofwaardig lijken te zijn. Als ik nu zeg dat ik gewenst heb dat ik ontzettend graag naar huis wilt, verpest dat dit moment zekers te weten en de laatste dingen die bij de wens horen ga ik zeker niet luidop zeggen. Zelfs met mijn dronken kop kan ik nog beseffen dat die woorden nooit veel goeds zullen meebrengen en ik daardoor enkel gezeik krijg en zowaar de enige vriend die ik hier op dit rotkamp heb, zal verliezen.
"Dat ga ik niet zeggen natuurlijk," zeg ik dan uiteindelijk glimlachend. Ik heb moeite met het kiezen van de juiste woorden, wil hem zeer zeker niet teleurstellen.
"Als je een wens doet, moet je die voor jezelf houden hè, anders komt hij niet uit." zeg ik, alsof ik er nog echt in geloof ook, in sprookjes zoals Peter Pan en dergelijke. Vroeger geloofde ik er oprecht in, wenste elke nacht dat mijn opa weer terug zou komen, maar dat deed hij niet, nooit.
"Heb je dat nooit geleerd van je ouders soms?" grinnik ik dan om zo subtiel mogelijk het onderwerp te veranderen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Dat ga ik niet zeggen natuurlijk. Als je een wens doet, moet je die voor jezelf houden hè, anders komt hij niet uit. Heb je dat nooit geleerd van je ouders soms?"
Lachend kijk ik haar aan.
"Tuurlijk, wensen zijn geheim enzo."
Ik schud even mijn hoofd en kijk weer naar het water. Hierna laat ik mijn blik weer naar Sierra glijden en met een grijns sta ik op.
"Vertrouw je me?" vraag ik grinnikend.
Ik steek mijn hand naar haar uit en kijk haar vragend aan.
"Ik ga niets vreselijks doen, je moet me enkel even vertrouwen."
Normaal doe ik nooit zoiets impulsief, maar het water ziet er heerlijk uit, en een keertje gek doen kan heus geen kwaad, toch?

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Tuurlijk, wensen zijn geheim en zo." antwoord Liam mijn vraag en ik ben opgelucht dat hij niets anders erachter zoekt en hier genoegen meeneemt. Dat zorgt in ieder geval voor heel wat minder problemen.
"Ik wist wel dat je ouders je goed hadden opgevoed," zeg ik lachend, misschien enigzins brutaal en kijk op als Liam dan uit het niets nogal impulsief op staat en met een grijns zijn hand naar me uitsteekt.
"Vertrouw je me?" vragend kijkt hij me aan en neem uiteindelijk dan toch zijn hand beet. Het is zeker niet dat ik hem niet vertrouw, maar ik vraag me gewoon af wat hij van plan is.
"Ik ga niets vreselijks doen, je moet me enkel vertrouwen." voegt hij daarna nog aan zijn woorden toe. Lichtjes knijp ik in zijn hand en trek mezelf daarna op.
"Het is ook niet dat ik dat achter jou zoek." zeg ik glimlachend en kijk hem nieuwsgierig aan.
"Goed, wat ben je van plan?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Het is ook niet dat ik dat achter jou zoek. Goed, wat ben je van plan?"
Mijn hart gaat iets sneller tekeer wanneer ze opstaat en mijn hand vastneemt.
"Dat zul je wel zien," zeg ik grinnikend. "Kom."
Ik neem haar mee, iets verder van de groep weg, door de duinen, zodat het niet opvalt als we lawaai maken of roepen. Ik kijk even naar het water en blijf staan om te checken of ik de groep nog hoor. Wanneer dit niet zo is, blijf ik staan.
"Zo, klaar?"
Zonder op antwoord te wachten, laat ik haar hand los en loop zo impulsief als maar kan richting het golvende water. Ik ga even kopje onder, en voel hoe mijn kleren kletsnat worden en tegen mijn huid plakken.
"Kom je?" roep ik lachend wanneer ik boven water ben.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
"Dat zul je wel zien," zegt hij dan nogal geheimzinnig en braafjes achtervolg ik hem. Gewoon omdat ik onzettend benieuwd ben wat hij nu weer van plan is en wat voor ideeën hij heeft, wat er door zijn hoofd heen spookt.
"Kom," zegt hij dan nogmaals. Alsof ik dat nog niet van plan was en knik gehoorzaam, volg hem op vrije voet en houd zijn hand stevig beet voor het geval dat. Ik kan duidelijk merken dat ik mijn evenwicht nog niet helemaal terug gevonden heb.
"Ja, ja, ik kom al hoor." zeg ik glimlachend en merk dat we wel op een vrij aparte manier de duinen verlaten. Eerst snap ik nog niet waarom we dit doen, maar besef naderhand pas dat we de groep op deze manier ontwijken en ze niet tegen hoeven te komen.
"Zo, klaar?" vraagt hij en net wanneer ik antwoord wil geven, laat hij mijn hand al los en rent het water in.
"Wat doe je?" gil ik en kijk hem vragend na als hij kopje onder gaat. Ik kan het niet laten om naar zijn shirt te kijken die tegen zijn shirt aanplakt als hij boven water komt. En eerlijk is eerlijk, ik moet toegeven dat hij zo te zien zijn vrije tijd waarschijnlijk niet enkel op de bank doorbrengt.
"Kom je?" vraagt hij dan en herinner ik me net nog dat ik van dit moment moet genieten van mezelf en knik, loop iets langzamer als hem op het water af totdat ik met natte kleren naast hem sta.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

(Kan ik met Max ergens inspringen ? )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Liam Levy Moore

Ik hoor haar gillen wanneer ik kopje onder ga en haal lachend mijn hand door mijn natte haren. Ik doe haastig een stap achteruit wanneer ze ook komt aangehold. Mijn blik glijdt even over haar lichaam. Ook haar kleren zijn kletsnat en plakken aan haar fijne, perfecte lichaam. Ik bijt even op mijn lip en voel mijn wangen rood kleuren, uit schrik dat ze merkte dat ik keek.
"Je ziet er prachtig uit, in het maanlicht," zeg ik zacht.
Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen en zak iets dieper het water in om afkoeling te zoeken. Het lijkt of mijn hele lichaam wel in brand ataat, ondanks de koele temperatuur van de golven om ons heen.
Voorzichtig steek ik mijn hand naar haar uit en strijk een lok haar achter haar oor, bang om weer de volgende stap te zetten. Het gevoel van haar lippen op de mijne, het voelde perfect, hemels, alsof het zo hoort te zijn.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
Naarmate ik meer dichterbij kom, hoe meer ik me bekeken voel en hoewel ik normaal nooit het meisje bent die zich ergens voor schaamt - laat staan om mijn lichaam, voel ik mijn wangen toch wel lichtjes blozen en kijk snel de andere kant op. Beschermen sla ik mijn armen voor mijn lichaam, in de hoop dat mijn mintgroene shirtje niet al te veel doorschijnt en kijk Liam dan glimlachend aan.
"Je ziet er prachtig uit, in het maanlicht," Ik haal lachend mijn schouders op. Nou, nou. Overdrijven is ook een woord hoor.
"Slijmbal," grinnik ik naar hem en haal een natte hand door mijn haren heen, kijk de jongen voor één van de eerste keren pas echt aandachtig aan.
Wanneer hij zijn hand naar me uitsteekt, pak ik deze dit keer zonder te twijfelen beet en doe een stapje dichter in zijn richting, kijk naar het verlaten strand. Ergens ziet het er toch best vreemd uit. De stranden waar ik normaal ben zijn altijd overbevolkt met mensen, zowel in de ochtend als 's avonds laat.
Ik glimlach tevreden als ik zijn hand langs mijn oor voel strijken en merk hoe hij mijn halflange, gitzwarte haren achter mijn oren verbergt. Ik geef hem een kneepje in zijn losse hand, ten teken dat ik het prima vind, geen problemen erin zie.
"Ik moet eerlijk toegeven, dat ik niet had verwacht dat ik hier met je zou staan toen je mijn koffer voor de eerste keer op die rotbus laadde." zeg ik dan zachtjes als ik de kus afbreek en kijk hem in zijn twinkelende ogen aan.

[ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 23:32 ]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Liam Levy Moore

"Ik moet eerlijk toegeven, dat ik niet had verwacht dat ik hier met je zou staan toen je mijn koffer voor de eerste keer op die rotbus laadde."
Grinnikend kijk ik haar aan. Oké, dat had ik misschien ook niet meteen verwacht, maar ik wist wel meteen dat ze speciaal was. Misschien op een andere manier dan ik nu vind, maar toch. Even dwaal ik af in gedachten, en merk dan dat ze me recht in de ogen aankijkt. Meteen krijg ik het weer warm.
"Nou, wat verwachtte je dan?" vraag ik nieuwsgierig.
Soms wou ik dat ik gedachten kon lezen. Mensen begrijpen zonder erover te praten. Het zou soms dingen zoveel makkelijker maken. En veel eerlijker.
Dit is ook niet bepaald wat het eerste moment verwacht had. Misschien dat ik vrienden ging maken, en dat al met veel goede hoop. Ik wilde hier vooral veel leren, en ik heb zo het gevoel dat dat ook zo zal zijn.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Sierra Nevarez
Met een kleine grijns kijkt hij me aan. Bedenkelijk haal ik mijn hand door zijn natte haren en kantel vragend mijn hoofd.
"Nou, wat verwachtte je dan?" vraagt hij nieuwsgierig aan me. Nonchalant haal ik mijn schouders op. Ik weet eigenlijk helemaal niet waar ik op dat moment aan dacht. Ja, dat hij nodig eens moest douchen, dat weet ik nog, door zijn vreselijk smerige shirt.
"Geen idee?" zeg ik lachend dan en bijt nadenkend op mijn lip. Ik wil graag antwoord op hem geven, maar er is niets dat ook maar in me opkomt. Ik weet in ieder geval wel dat mijn ideeën verre weg van dit waren en dat het al helemaal niet de bedoeling was om hier in het water te staan of misschien.. Misschien toch wel, maar dan met voorbedachte raden, iets wat nu eigenlijk nog steeds in mijn achterhoofd zit met de bedenking of ik het nu wel of niet ga doen. Of ik nu wel of niet het verwende secreet in me op laat komen, wat ik diep van binnen nog steeds ben.
"Ik denk dat ik op dat moment toch wel dacht dat ik nu al thuis zou zitten." geef ik dan toe, niet gemeen bedoelt of zo en omdat ik denk dat het geen kwaad kan. Hij kent me, weet dondersgoed dat ik vanaf de eerste dag al loop te zeuren dat ik in mijn eigen bed wil slapen en de stad door wil lopen, op zoek naar nieuwe kleding in het sale-rek.
"Ik had in ieder geval niet verwacht dat ik dit zou doen," voeg ik mijn woorden daarna toe en ga op mijn tenen staan om mijn lippen weer zachtjes maar passioneel op die van hem te drukken en bijt zachtjes in zijn onderlip.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.