We stopped cheking for monsters under our beds when we realized they were inside us.
- Gil Grissom
- Gil Grissom
Iedereen heeft een masker. En zonder die maskers zouden we elkaar niet meer herkennen. Maar wat als je door een reeks van catastrofale gebeurtenissen, ineens merkt dat je masker niet meer past? Wat als de muren van de werkelijkheid ineens op je af lijken te komen en er geen uitweg meer mogelijk is?
Het gebeurt met vier jongeren die in een praatgroep zitten om met hun problemen om te leren gaan. Ieder hun eigen geheim, ieder hun eigen masker. Wanneer ze erop uit gaan om even te kunnen ontsnappen, lijkt alles even op zijn plaats te vallen.
Tot de nacht valt en ieders masker verdwijnt.
Het gebeurt met vier jongeren die in een praatgroep zitten om met hun problemen om te leren gaan. Ieder hun eigen geheim, ieder hun eigen masker. Wanneer ze erop uit gaan om even te kunnen ontsnappen, lijkt alles even op zijn plaats te vallen.
Tot de nacht valt en ieders masker verdwijnt.
Linkje.
Het is mijn eerste longshot omdat het idee dat ik er voor heb geen hele hoofdstukken kan vullen, en ik het te leuk vind om weg te gooien :')
De gevoelige lezers onder ons (degenen die snel bang zijn, etc) kunnen hem beter niet lezen.
Even the smallest can change the course of the future