I simply love that movie [RPG. ft. 1D] Topic.1 - Speeltopics

Het eerste topic is daar :] Finally

Vandaag is het de dag van de audities. De jongens zitten in de zaal achter zo'n bureau wat je ook bij X-Factor ziet enzo. De meiden, de auditanten dus zijn in de hal en worden opgeroepen. De meiden doen auditie en krijgen later te horen welke rol ze zullen spelen in de film. In real life, weten we dit natuurlijk al, maar je rpg. rol nog niet.

Film
- Avianna Dawn Lockwood ==> Tegenspeler: Niall Horan
- Darlene Mary Marshell ==> Tegenspeler: Louis Tomlinson
- Candice Rose McFly ==> Tegenspeler: Harry Styles
- Jane May Rivers ==> Tegenspeler: Zayn Malik
- Daney Ceira Wakefield ==> Tegenspeler: Liam Payne

Rollen

Jongens
- Niall James Horan ~ xNialldos
- Louis William Tomlinson ~ xHazzaStyles
- Harry Edward Styles ~ quin98
- Zayn Javadd Malik ~ Depay
- Liam James Payne ~ 0o7

Meisjes
- Jenessa Roselynn Valentine ~ CxStylinson ==> Auditie nummer: 0567
- Mackenzie Lou Arretez ~ Curlies ==> Auditie nummer: 0629
- Sunshine Caroline Cleveland ~ Rider ==> Auditie nummer: 0688
- Lola Lily Spring ~ JustMyselfx ==> Auditie nummer: 0794
- Luna Kim Stevens ~ AgentP ==> Auditie nummer: 0932

De jongens delen de meiden in, in drie groepen : Door, misschien, en niet

Als je nog niet bent geweest zit je in de ontvangsthal, ben je al wel geweest zit je in een van de drie hallen. Aan het einde van de auditie is het aan de jongens om te zeggen naar welke kamer je moet gaan. Je kunt de kamers herkennen aan het led-lampje boven de deur. Het is de bedoeling dat alle meiden(Deze vijf dan) door gaan. Dat kan door ze naar kamer groen te laten gaan, of oranje. Naar rood kan ook, maar dan dien je er voor te zorgen dat ze toch in groen komt. Ben je in groen, ben je door naar de volgende ronde. In oranje, moet je nog een keer het podium op. Rood spreekt voor zich.

Voor de auditie, heeft de organisatie, vijf scripten gemaakt. De meiden hebben dan ook allemaal een eigen. Dat script verzin je zelf als je een meisje speelt.

In je eerste reactie is het de bedoeling dat je aankomt in de ontvangsthal..

Ik hoop dat alles duidelijk is, als er nog vragen zijn hoor ik het wel

[ bericht aangepast op 24 nov 2012 - 17:08 ]

---

Whoever is trying to bring you down, is already below you

AgentP schreef:
(...)

{Luna wil wel ^^ where is she?}

(Is goed , ze zit gewoon te wachten^^)

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jenessa Roselynn Valentine.

"Ik ben benieuwd en geloof in je." hoorde ik Louis ineens zeggen, waardoor mijn mond een stukje openviel en ik naar hem staarde. Wauw, nog nooit had iemand dat tegen me gezegd. Ik moest zeggen dat deze jongen wel heel lief was, en schattig...
"Dat is... mooi." zei ik uiteindelijk, waarna ik zwakjes glimlachte en weer wegkeek.
"Mensen vind ik niet zo snel vreemd als je dat soms denkt, want zelf gedraag ik me ook nog steeds als een vierjarige dus daar hoef je je geen zorgen om te maken." hoorde ik Louis zeggen, nadat hij zachtjes grinnikte.
Ik grijnsde, waarna ik weer naar hem keek. "Dat is juist schattig..." mompelde ik.
"Sorry misschien geen goed idee om dat te zeggen, maar aan de andere kant heb je het recht om het wel al te weten. Maar maak je niet druk..je bent speciaal en dit gaat echt allemaal goed komen." zei Louis.
Ik haalde mijn schouders langzaam op. Hij had het nu toch al gezegd, niets aan te doen. Het was misschien ook beter dat ik het nu wist, dan stond ik dadelijk niet voor verrassingen.
Louis keek me even bedenkelijk aan en haalde daarna het script uit zijn zak, wat hij aan mij gaf. "Ik zou zeggen dat deze perfect is."
Mijn blik veranderde en ik bekeek het script. Het was Avianna Lockwood. Ze werd beschreven als een verwaande en arrogante nymfomane, of makkelijker gezegd, een goedkope slet die niet wegliep voor one-nightstands.
Ik schraapte mijn keel, sloot mijn ogen voor drie seconden en leefde me in in het personage, waarna ik Louis verleidelijk aankeek en speels knipperde met mijn ogen. Ik zei toch, ik kon makkelijk die knop in mijn hoofd omschakelen!
"Nou, ik weet toch zeker dat het me gaat lukken. Ik ben niet voor niks de ster hier, schat." zei ik met een arrogant accent, waarna ik hem glimlachend aankeek. "En... Wat doe jij vanavond?"

(Sorry, ik wilde per se een personage in de film spelen die nogal... een jongensgek is. ;p)

---

Reading a good book is like taking a journey.

Luna Kim Stevens

Ik verveelde me een beetje. Ik had alle spelletjes op mijn iPhone nu wel gezien. 0932, dat is een best hoog nummer.
Dus lang wachten zat er voor mij wel in. Ik keek rond of er nog iemand was met wie ik kon praten want tja, geen van mijn vriendinnen had geen zin om mee te gaan. Wat ik wel kon snappen want ze haten wachten.
Ik zag nog een meisje met blond haar alleen zitten. Ik stond op en liep naar haar toe.
Langzaam liet ik mij in de stoel naast haar zakken.
''Ehm.. Hoi, ik ben Luna.'' zei ik.

---

Do what people say you can't.

Mackezie Lou Arretez
Ik keek op van mijn mobiel en glimlachte naar het meisje die naast me zat. "Mackenzie." grijnsde ik. Ik trippelde weer op mijn hakken. God , wat was ik zenuwachtig. Ik beet op mijn lip en keek voor me.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Louis William Tomlinson

Haar mond viel een stukje open door mijn woorden en staarde me verbaasd aan. Eigenlijk wil ik net zo reageren, maar doe dat uiteindelijk toch maar niet. 'Je gaat me niet vertellen dat je dat nog nooit gehoord heb hé?' vraag ik en de verbazing is deze keer wel heel duidelijk in mijn stem te horen.
'Dat is het zeker en je moet ook een beetje vertrouwen in jezelf hebben. Mensen met slechte dingen moet je laten praten, want die weten genoeg dingen niet' zeg ik met een glimlach en kijk haar ook aan. 'Je bent een van de eerste die dat vind..normaal zeggen mensen dat ik eens normaal moet doen.'
Ik knik even en weet eigenlijk niet meer wat ik daarop moet zeggen. Wauw dat is ook iets nieuws..Lou die niets meer te zeggen heeft terwijl ik normaal aan een stuk doorpraat tot dat iemand eens met een goed iets komt om me te laten stoppen.
Het script is van een personage met de naam Avianna Lockwood en het karakter van een arrogante en verwaande nymfomane. Ik weet dat het bij haar past, want het personage is zo anders dan haar. Maar ze kan het door verschillende reden en daar zou de rest nog wel eens achter komen.
Jenessa schraapt haar keel, sluit haar ogen voor drie seconden en leeft zich in in het personage, waarna ze me verleidelijk aankijkt en speels knippert met haar ogen.
Als ze begint te praten verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Blijkbaar kloppen mijn gedachten deze keer ook weer, want het is perfect en ze lijkt op een heel ander iemand gelijk. De zenuwen lijken inderdaad verdwenen.
'Ligt eraan wat jij gaat doen en ik er ook nog een voor zorgen dat je de ster word.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Payne

Terwijl ik de bus pak naar de studio, kijk ik chagrijnig naar de meisjes die naar me zitten te giechelen. 'Ja, ik ben het,' zeg ik zuchtend, en de ene begint te lachen. 'Kom maar op met die tien euro, Taar,' Zegt ze, en de ander geeft een briefje van tien aan haar vriendin. Ze maken beiden nog een foto met mij, en dan ben ik er. Ik heb echt geen idee waar ik heen moet, of waar iedereen is. Ik kan niemand vinden. Als ik een tijdje gezocht heb loop ik maar naar de kantine. Daar wach ik tot dat iemand komt.

---

Spoiler alert: you will save yourself

(Um.... De jongens zijn daar toch al?)

---

Reading a good book is like taking a journey.

Jenessa Roselynn Valentine.

Ik haalde mijn schouders op. Nee, dat had ik nog nooit gehoord, nee... Waarom zouden ze? Het was toch iedereens doel om me omlaag te halen? Alleen mijn ouders moedigden me aan, maar ja... Welke ouder doet dat nou niet?
"Dat is het zeker en je moet ook een beetje vertrouwen in jezelf hebben. Mensen met slechte dingen moet je laten praten, want die weten genoeg dingen niet' zei hij met een glimlach en hij keek me aan. 'Je bent een van de eerste die dat vind..normaal zeggen mensen dat ik eens normaal moet doen."
Ik fronste. "Je bent normaal, op jouw manier." zei ik zo eerlijk mogelijk.
Ik lachte zachtjes om zijn laatste zin en schudde mijn hoofd weer, waarna ik Louis weer aankeek. Het was best grappig om zo'n type te spelen...
"Nou liefje... Ik ga gewoon doen waar ik goed in ben. Hoe durf je trouwens te zeggen dat ik een ster ga wórden?! Ik ben het al!" riep ik uit, waarna ik eventjes beet op mijn lip en terugkeek naar het script. Eerst even wat tekst leren, dat was handiger...

---

Reading a good book is like taking a journey.

Louis William Tomlinson

Haar reactie zegt me al genoeg en vind het maar raar dat mensen zo tegen haar zouden reageren. Ik ken haar nog geen half uur en geloof al in haar en vind haar aardig. Waar letten mensen dan op als ze dat niet inzien. 'Jij word beroemd en dan zal iedereen zien dat je speciaal bent. Mensen zullen zien dat ze fout zitten met hun gedachten en daden en als het moet zorg ik daar met alle plezier persoonlijk voor.'
Ik knik langzaam bij het horen van haar woorden. 'Dat is ook zo en je hebt helemaal gelijk, maar de reacties die zijn soms toch ook wel weer waar. Niet dat het me heel veel uitmaakt, want heb genoeg mensen die er wel mee kunnen leven' zeg ik zacht.
'Lach maar, maar ik meen wel wat ik zeg' zeg ik dan en grinnik dan ook. Het is grappig om te zien en te horen hoe iemand ineens kan veranderen in een heel ander persoon. 'Nou..schat en wat is dat dan vooral behalve de ster uithangen? En ik durf het te zeggen door het gewoon te zeggen, maar laat me dan zeggen dat ik zorg dat je een nog grotere ster word' roep ik op deze toon. In het acteren komen kanten naar boven die je normaal niet ziet of weet van jezelf en dat maakt het ook weer zo leuk.

( ik reageer morgen weer (: )

[ bericht aangepast op 24 nov 2012 - 23:30 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Jenessa Roselynn Valentine.

"Jij word beroemd en dan zal iedereen zien dat je speciaal bent. Mensen zullen zien dat ze fout zitten met hun gedachten en daden en als het moet zorg ik daar met alle plezier persoonlijk voor." hoorde ik Louis zeggen.
Ik glimlachte zwakjes, wetend dat hij mijn zwakke punten aan het raken was. Het deed pijn om te horen hoe mensen over me dachten. Ik bedoel, bij Louis werd ik er blij van... Maar als anderen me steeds de grond in boorden werd ik zo kwetsbaar als een lammetje.
"Dat is ook zo en je hebt helemaal gelijk, maar de reacties die zijn soms toch ook wel weer waar. Niet dat het me heel veel uitmaakt, want heb genoeg mensen die er wel mee kunnen leven." zei Louis zacht.
Ik knikte begrijpend. "Doet het geen pijn om dat te horen?" vroeg ik net zo zacht.
Toen Louis zei dat hij meende wat hij zei beet ik op mijn lip. Het voelde raar om mezelf zo open te stellen voor iemand die ik nog geen dag kende... Maar ik deed het vreemd genoeg wel. Normaal gesproken was ik nu allang dichtgeklapt en stond ik hier niet verder te praten met hem.
"Nou..schat en wat is dat dan vooral behalve de ster uithangen? En ik durf het te zeggen door het gewoon te zeggen, maar laat me dan zeggen dat ik zorg dat je een nog grotere ster word." zei Louis op precies dezelfde toon, waardoor ik in de lach schoot.
"Laten we maar zeggen dat ik wat trucjes kan." zei ik, waarna ik met mijn wenkbrauwen wiebelden en hem daarna verschrikkelijk arrogant aankeek. "Dan moet je het niet zeggen! Ik ben al de grootste ster van de hele sterrenzee!"

---

Reading a good book is like taking a journey.

CxStylinson schreef:
(Um.... De jongens zijn daar toch al?)

[Lou is bij Jenessa maar dat wist je al, Niall is bij Lola, Liam is waar die is, en de andere zijn nog in de zaal toch?]

---

Whoever is trying to bring you down, is already below you

Louis William Tomlinson

Ik bijt op mijn lip en kijk heel even rond. Dit is niet een van de gemakkelijkste onderwerpen, maar op deze momenten kom je soms wel dingen te weten die je normaal nooit zou weten. Het is vreemd om dingen te vertellen aan iemand die je bijna niet kent en die je normaal voor jezelf houd of alleen met je beste vrienden bespreekt. Maar ik vertrouw Jenessa op een of andere manier vanaf het begin gelijk al.
Ik haal mijn schouders op. 'Het doet soms wel eens pijn, maar langzaam word het eigenlijk meer dan normaal. In een situatie als deze, dus in One Direction zitten, zorgt altijd wel voor dat sommige mensen die zulke dingen zeggen, maar gelukkig is het grootste deel niet zo' antwoord ik zacht.
'Je vind het vreemd om zo met iemand te praten hé? Of tenminste iemand die je nog niet zolang kent' raad ik haar gedachten en glimlach even. Het is geen vreemde gedachten, want het is gewoon zo.
Als ze in de lach schiet ben ik degene die haar arrogant aankijkt. 'Lach me maar uit, maar laten we maar eens zien wie hier gelijk heeft en dan zal je zien dat ik degene ben. Maar die trucjes van jou worden voorstelbaar als het weer hetzelfde gaat als de volgende keer' zeg ik en grinnik zacht. 'Dat zullen we nog wel eens zien en eigenlijk zou ik op dit moment zeggen dat je dat eens mag bewijzen'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Er moeten nog wat mensen hun beginpost doen , niet?]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jenessa Roselynn Valentine. (Bam! De eerste keer dat ik niet hoef te kijken hoe ze nou ook alweer heette. ;p)

Ik zie dat Louis zich ongemakkelijk begint te voelen en keek weer meteen naar de grond. Oh nee... Nu heb ik weer eens iets gezegd! Precies daarom hou ik mijn mond altijd dicht! Dan lok ik weer ruzie uit en kruip ik weer in mijn schulp...
"Het doet soms wel eens pijn, maar langzaam word het eigenlijk meer dan normaal. In een situatie als deze, dus in One Direction zitten, zorgt altijd wel voor dat sommige mensen die zulke dingen zeggen, maar gelukkig is het grootste deel niet zo." antwoordt hij zacht.
Ik knik begrijpend en richt mijn ogen gewoon op de grond. "Ik begrijp je opmerking volledig."
Zelf had ik namelijk ongeveer hetzelfde meegemaakt. Dag in, dag uit... Ach ja, ik heb er mee leren omgaan. Alleen ben ik minder optimistisch dan Louis, ik ben een pessimist. Oftewel, het tegenovergestelde.
"Je vind het vreemd om zo met iemand te praten hé? Of tenminste iemand die je nog niet zolang kent" hoor ik Louis opeens zeggen.
Ik glimlach onwillekeurig en knik. "Nogal... Normaal was ik nu allang dichtgeklapt en had ik geprobeerd om mezelf hier weg te krijgen." zei ik voorzichtig, waarna ik op mijn lip bijt en mijn ogen weer op Louis richt. Vreemd genoeg heb ik hier geen tekst of script bij nodig... Interessant.
"Lach me maar uit, maar laten we maar eens zien wie hier gelijk heeft en dan zal je zien dat ik degene ben. Maar die trucjes van jou worden voorstelbaar als het weer hetzelfde gaat als de volgende keer." zei Louis op een arrogante toon.
Ik laat mijn mond openvallen en sta met een snelle beweging op, waarna ik mijn haar over mijn linkerschouder zwaai en hem gefrustreerd aankijk.
"Dat zullen we nog wel eens zien en eigenlijk zou ik op dit moment zeggen dat je dat eens mag bewijzen." zei hij nu, waardoor ik eventjes uit mijn rol val en hem een lichte glimlach schenk. Ik schudde snel mijn hoofd en keek Louis weer zwaar gefrustreerd aan. "Sinds wanneer moet ík mezelf bewijzen?!" riep ik uit, waardoor mensen zich naar me toedraaien en me verbaasd aankijken. Ik kijk ze met opgetrokken wenkbrauwen aan en doe alsof het me niets kan schelen, maar vanbinnen tril ik als een rietje. Ik wist dat dit acteren was zonder dat anderen het doorhebben, en dat was best eng.

---

Reading a good book is like taking a journey.

(Ben me omkleden en daarna snel naar beneden rennen om de oplader te zoeken. Ik kan wel onder het omkleden reageren, maar ik moet zo nog eten.)

---

Reading a good book is like taking a journey.